IMF vindt dat Generatiepact niet ver genoeg gaat

Na de regeringspartijen en de parlementaire oppositie, laat nu ook het Internationaal Monetair Fonds weten dat het van oordeel is dat de arbeiders en hun gezinnen in België de broekriem moeten aanhalen. Het IMF schreef een kort verslag over de Belgische situatie waarin het stelt dat het Generatiepact niet ver genoeg gaat. Daarmee zit het IMF op eenzelfde lijn als CD&V en Vlaams Belang.

Het IMF moet toegeven dat de productiviteit in België erg hoog ligt. Uiteraard wordt daar niet aan gekoppeld dat het uitpersen van werknemers grenzen heeft. Neen, het IMF ziet de hoge productiviteit enkel als een voorwaarde om een hoge levensstandaard te kunnen hebben. Het opdrijven van de productiviteit heeft volgens het IMF er bovendien voor gezorgd dat de Belgische economie “concurrentieel” is.

Het IMF is voorzichtig positief over de Belgische economie, maar stelt dat de hervormingen verder moeten gaan, “in het bijzonder op de arbeidsmarkt”. Het IMF klaagt erover dat de lonen sneller stijgen dan in de buurlanden, ook al moet de internationale instelling toegeven dat de loonstijgingen lager zijn dan de inflatie. Met andere woorden, de reële waarde van de lonen daalt. Het IMF vindt de loonstijgingen niet te groot en stelt dat dit komt door de “gedeeltelijke indexatie”. De aanpassingen van de lonen aan een (beperkte) index moet ervoor zorgen dat de lonen aangepast worden aan prijsstijgingen. Er wordt erkend dat dit slechts gedeeltelijk klopt, maar zelfs die aanpassingen zijn er volgens het IMF te veel aan. Samen met CD&V pleit het IMF dan ook voor “loonmatiging” en wordt aangegeven dat het verwacht dat er aan de index wordt geraakt.

Verder stelt het IMF dat de pensioenen in België voldoende laag zijn, maar dat er toch iets zal moeten worden gedaan aan de mogelijkheden om vervroegd uit het arbeidsproces te stappen. Het Generatiepact gaat niet ver genoeg, meent het IMF. Er moet verder gegaan worden met de besparingen bij de arbeiders en hun gezinnen.

Daartoe stelt het IMF voor dat een volgend Generatiepact het brugpensioen afschaft. Tevens wordt voorgesteld om de werkloosheidsuitkering in de tijd te beperken. Er moet werk gemaakt worden van liberaliseringen, onder meer van de spoorwegen en de post.

Het IMF maakt eens te meer duidelijk hoe het opkomt voor de belangen van de grote bedrijven en het patronaat. Nergens gaat de internationale instelling uit van de positie van de arbeiders en hun gezinnen, enkel de winsten tellen. Die wil het IMF verder zien stijgen, ook al betekent dit een verdere afbraak van alle sociale verworvenheden.