De ECB kondigde aan dat het effectief zal overgaan tot het opkopen van kortlopende obligaties van landen met een Europees steunprogramma. Dat gebeurt met de steun van Duitsland. Europese leiders stellen dat hiermee een bazooka wordt ingezet om de euro te redden. Europarlementslid Paul Murphy van de Ierse Socialist Party verklaarde in een persmededeling dat dit monetair beleid geen einde zal maken aan de crisis.
”De aankondiging van Mario Draghi van het programma ‘Outright Monetary Transactions’, om kortlopende obligaties op te kopen met de ECB, zorgde voor een tijdelijke opleving van de markten. Maar hoeveel keer zagen we eerder al dergelijke oplevingen? Telkens werd het gevolgd door de ontnuchterende vaststelling dat er niets fundamenteel is veranderd en dat de economie nog steeds de slechte kant uitgaat. Ook nu zal dat het geval zijn.
“De verwachtingen in dit aankoopprogramma zorgden al voor een daling van de kortetermijnrente in Spanje en Italië. De rente zal wellicht een korte tijd lager blijven. Maar met de voorwaarden die worden opgelegd, verbindt de ECB het aankoopprogramma aan een beleid van zware besparingen. Als gevolg van die besparingen zal de economie van landen als Spanje en Italië er slechter aan toe zijn dan voor het aankoopprogramma.
“Het gevolg van dit besparingsbeleid blijkt al uit de vooruitzichten van de OESO die vandaag [6 september] werden gepubliceerd. Er wordt uitgegaan van een verdieping van de recessie in de eurozone in de tweede helft van 2012. Dit betekent meer werkloosheid, miserie en aanvallen op de openbare diensten. Het Europa dat de Trojka (EU, ECB en IMF) wil, bleek uit de gelekte brief aan de Griekse regering waarin wordt opgeroepen tot een werkweek van zes dagen, een verdere verlaging van het minimumloon en het beperken van de minimale rusttijd tussen twee shiften tot 11 uur.
“Het besparingsbeleid is gericht op het beschermen van de belangen van de bankiers en aandeelhouders. Dit beleid faalt als we het bekijken vanuit het standpunt van de arbeidersklasse en van de economie in het algemeen. Een beleid van monetair gesleutel waarbij de besparingen nog verder worden opgevoerd in landen die al volop in de problemen zitten, zal geen soelaas brengen. Het is hoog tijd dat er een fundamentele discussie wordt gevoerd over het soort beleid dat een antwoord kan bieden op de crisis. Dat houdt in dat we breken met de neoliberale orthodoxie en overgaan tot een anti-kapitalistisch en socialistisch beleid waarbij de onhoudbare schulden niet worden afbetaald, de grote financiële instellingen worden omgevormd tot democratisch gecontroleerde publieke diensten en waarbij er een plan wordt opgemaakt om de economieën in Europa op een duurzame wijze te ontwikkelen.”