Your cart is currently empty!
Kazachstan. Reactie van Ainur Kurmanov na de vrijlating van Vadim Kuramshin
Gisteren besliste de rechtbank van Taraz in Kazachstan dat de vervolging van mensenrechtenadvocaat Vadim Kuramshin wordt verworpen, hij werd meteen vrijgelaten. Vadim werd enkel schuldig bevonden aan het misdrijf van ‘willekeur’ en krijgt daarvoor een straf van een jaar met opschorting. Alle andere beschuldigingen zijn verworpen. Dit is een belangrijke overwinning na een intensieve campagne.
Er was een nooit geziene campagne met solidariteit vanuit de hele wereld georganiseerd door de socialisten van het Committee for a Workers’ International (CWI) en de Campaign Kazachstan. Er kwam ook enorm veel steun van kameraden in vrienden in Kazachstan zelf en de zaak kon op heel wat aandacht rekenen in de onafhankelijke media.
Vadim Kuramshin zat zes maanden vast in de gevangenis van Taraz. Hij werd het slachtoffer van een speciale operatie door agenten van veiligheidsdiensten die opdracht kregen om hem het zwijgen op te leggen. Deze doelstelling bleek ook uit de vraag van de openbare aanklager om de mensenrechtenadvocaat 14 jaar vast te zetten in een gevangenis met een ‘speciaal regime’ dat doorgaans voorbehouden wordt aan moordenaars en dergelijke.
Er was een lange lijst van mensen, waaronder hoog geplaatste vertegenwoordigers, die Vadim Kuramshin graag in de gevangenis zagen wegrotten. Op deze manier wilden ze een einde maken aan de beweging die bekend staat onder de naam “Strijd tegen tirannie” waar Vadim bij betrokken was. Ze wilden vermijden dat het verzet tegen martelingen, corruptie in de rechtbanken en gevangenissen zou georganiseerd geraken. Tegelijk wilden deze figuren van het establishment vermijden dat de vele gevallen van martelingen en moorden in de gevangenissen bekend zouden geraken. Bovendien werkte Vadim mee met de Socialistische Beweging Kazachstan en wilden de autoriteiten ook ons treffen.
Met deze uitspraak heeft de jury niet toegegeven aan de druk van de veiligheidsdiensten en het gerecht. De jury was overtuigd van de totale onschuld van Vadim, er was immers heel wat bewijs van in kaart gezette getuigenissen en ‘bewijsmateriaal’ tegen hem. Het werd duidelijk dat de verklaringen van heel wat ‘getuigen’ totaal uit de lucht gegrepen waren. De rechter vroeg om te oordelen over drie beschuldigingen. De pogingen om Vadim veroordeeld te krijgen werden verworpen door de jury.
De vrijlating van Vadim was enkel mogelijk door de enorme solidariteitscampagne. Op het ministerie van Buitenlandse Zaken, de kantoren van de president, het Hooggerechtshof en andere regeringsinstellingen kwamen er alles samen meer dan 3.000 protestbrieven van diverse organisaties en bewegingen uit heel de wereld. Er waren protestacties in Berlijn, Londen, Moskou, New York en verschillende Europese hoofdsteden. Toen de openbare aanklager 14 jaar celstraf eiste, kwamen er via het CWI dezelfde dag nog 156 protestmails.
Er kwam via Paul Murphy ook protest vanwege een aantal verkozenen in het Europees Parlement. Er was een verklaring door Andrei Junko, een verkozene van Die Linke in het Duitse parlement. De voorzitter van de vakbondsfederatie Zhanartu, Esenbek Ukteshbayev, had het tijdens de vele meetings die hij in Europa deed steeds over de vervolging van Vadim. Er waren ook heel wat protestacties door de Socialistische Beweging Kazachstan, met een belangrijke rol daarin voor Socialistisch Verzet (het CWI in Kazachstan), dat ook pamfletten en informatie over de rechtszaak verspreidde in heel het land. De onafhankelijke media Republica en guljan.org waren ook van groot belang om informatie te verspreiden. De vrijlating van Vadim maakt duidelijk dat een grote solidariteitscampagne de repressiemachine van Nazarbajev kan laten vastlopen.
Vadim houdt er aan om iedereen te bedanken die is opgekomen voor zijn vrijlating. Hij verklaarde bij zijn vrijlating: “De omstandigheden van mijn vrijlating tonen aan dat een jury de enige manier is om de rechten van ‘lastige’ activisten te beschermen. Dat werd vandaag bevestigd. Zonder de steun van de Socialistische Beweging Kazachstan en van het CWI, zonder de actieve steun van Zhanna Baytelova, Ainur Kurmanov, Esenbek Ukteshbaev zou dit niet mogelijk geweest zijn. Ik wil ook de advocaten bedanken: Iskander Alimbayev en Razia Nurmasheva, Dmitri Tikhonov. Verder ook Armand Ozhaubaev, Nadezhda Ataeva, Paul Murphy en Andrew Junko en vrienden in de media en collega’s. Bedankt ook aan alle activisten van het CWI en al wie zich voor mijn vrijlating heeft ingezet.”