Kazachstan. Solidariteit nodig met verzet tegen dictatoriaal regime

Interview met vakbondsleider Esenbek Ukteshbaev

De afgelopen maanden voerde ‘The Dictator’ Nazarabajev in Kazachstan de repressie op tegenover stakende arbeiders of al wie zich verzet tegen zijn regime. In december 2011 werd een heus bloedbad aangericht onder stakende oliearbeiders, er vielen tientallen doden. Op 5 juni werd het lijkt van Takhir Mukhamedzyanov, een leider van de Socialistische Beweging Kazachstan en de onafhankelijke vakbondsfederatie Zhanartu, in zijn appartement gevonden. We spraken met Esenbek Ukteshbaev, leider van Zhanartu die momenteel in ballingschap verblijft.

Interview door Tiphaine (Gauche Révolutionnaire, Frankrijk)

Slaagt het regime er in om het verzet in bloed te smoren?

“De repressie is verschrikkelijk. Na het bloedbad onder de oliearbeiders werden ook heel wat arbeiders opgepakt en gemarteld in de gevangenis. Maar ondanks de repressie gaat het verzet voort, de woede neemt toe. Zo is er iedere laatste zaterdag van de maand een betoging van de ‘nessoglasnie’ (de ‘ontevredenen’).

“In Kazakhmys was er een staking van mijnwerkers die een verdubbeling van de lonen opleverde. We werden ook vanuit het zuiden van Kazachstan gecontacteerd, onder meer door arbeiders die een internationale autosnelweg van Europa naar China aanleggen. Maar het is vooral in het westen van het land dat de mensen alle angst om te protesteren verloren zijn.

“Nazarbajev heeft goede banden met de Westerse machten en met multinationals, vooral in de sectoren van gas en olie. De buitenlandse regeringen sluiten de ogen om het regime te steunen. Maar intussen wordt het regime iedere dag zwakker omwille van interne tegenstand.”

Wat stelt de Socialistische Beweging Kazachstan als alternatief voor?

“We willen het militante verzet verenigen. We proberen uit te leggen dat het probleem bij het kapitalisme ligt, een systeem dat ons geen toekomst te bieden heeft. De enige oplossing om aan de behoeften van iedereen tegemoet te komen, is een socialistische oplossing.

“Twintig jaar geleden was er heel wat propaganda over hoe het kapitalisme het leven van de mensen zou veranderen. Het systeem dat we voorheen kenden, was uiteraard geen socialisme maar er waren wel sociale verwezenlijkingen met gratis onderwijs en gezondheidszorg, betaald verlof, gratis kantines in de bedrijven, gratis huisvesting rond bedrijven. Toen de private eigenaars kwamen, verdwenen de sociale verworvenheden. De rechten van de arbeiders werden aangepakt, ze gingen over tot afdankingen, de werkdruk werd opgevoerd, de lonen namen af. Dat leidt ertoe dat veel arbeiders de eis van hernationalisatie stellen nog voor ze over loonsverhogingen beginnen.”

Hoe kunnen wij het verzet in Kazachstan ondersteunen?

“We werken in heel moeilijke omstandigheden. Het is niet gemakkelijk om in te gaan tegen het regime en tegen de oligarchen. Het ontbreekt ons aan financiële middelen om de beweging te coördineren en van de ene regio naar de andere te gaan. We moeten meer middelen ophalen om onze werking te versterken.

“We moeten ook actief banden leggen met de arbeidersbeweging in andere landen. Het is dankzij de internationale solidariteit dat we bij Kazakhmys een herhaling van het bloedbad onder de oliearbeiders konden vermijden. Ik wil iedereen die de internationale solidariteitscampagne steunt bedanken. Jullie solidariteit zorgt ervoor dat er niet meer slachtoffers vallen.”

> http://campaignkazakhstan.org/