Jean-Luc Mélenchon versus Marine Le Pen in Hénin-Beaumont

Jean-Luc Mélenchon versus Marine Le Pen in Hénin-Beaumont:

Het Franse Front de Gauche heeft beslist om haar presidentskandidaat in te zetten bij de parlementsverkiezingen in het 11e district van Nord-Pas-de-Calais. Dat is het district Hénin-Beaumont waar de extreemrechtse Marine Le Pen zich net als vijf jaar geleden kandidaat stelde. Jean-Luc Mélenchon wil de strijd met Le Pen daar aangaan. Deze stad en deze regio zijn het slachtoffer van hebzuchtige patroons zoals Samsonite. Er is een sterke arbeiderstraditie. Het is een aangewezen terrein om extreemrechts op een klassenbasis te ontmaskeren.

Artikel door Alain (Namen)

De score van Marine Le Pen bij de presidentsverkiezingen was voor veel jongeren en arbeiders een schok. De kandidate van het extreemrechtse Front National haalde in de eerste ronde 17,9% of bijna 6,5 miljoen stemmen. Dat is bijna dubbel zoveel als de score van het FN met Jean-Marie Le Pen in 2007. Deze score kwam niet uit de lucht gevallen. Het is het resultaat van een economische situatie van crisis, aangevuld met een ontgoocheling in het beleid van Sarkozy de afgelopen jaren en het aanhoudende verraad van de sociaaldemocratische PS.

De kapitalistische crisis houdt lelijk huis onder de Franse bevolking. Er leven maar liefst acht miljoen mensen onder de armoedegrens van 954 euro per maand. Tien miljoen Fransen gaan gebukt onder een tekort aan huisvesting: er moeten de komende tien jaar 500.000 goedkope woningen bijkomen.

De racistische politiek van de regering Sarkozy-Fillon versterkt de spanningen in de samenleving. Zelfs toen minister van binnenlandse zaken Brice Hortefeux werd vervolgd wegens racisme, durfde de Parti Socialiste niet zeggen dat migratie niet de bron van alle problemen is. Die opstelling en de poging van Le Pen om een sociaal gezicht te laten zien, versterken de opkomst van racisme.

Het Front National beschikt over een stabiel kiezerspubliek dat vooral uit kleine zelfstandigen en vrije beroepen bestaat. Nu haalde de partij volgens peilingen 35% onder de werkenden (peiling van TNS). Onder de actieve werknemers die dicht bij de vakbonden staan, overwoog slechts 20% om op het FN te stemmen (peiling van IFOP). Dat betekent dat de georganiseerde arbeidersbeweging een rem op de steun voor extreemrechts zet. De meest actieve lagen van de arbeidersbeweging die een alternatief op het besparingsbeleid zoeken, richten zich op strijdbare formaties. Onder diegenen die niet betrokken zijn bij actief verzet, kan extreemrechts nog steeds een grotere impact maken.

Het is noodzakelijk dat we campagne voeren om het echte programma van het FN te ontmaskeren. De partij probeert zich met Marine Le Pen als een frisse wind voor te stellen, met een vrouw als kopstuk. Het programma van de partij gaat nochtans regelrecht in tegen alle verworvenheden van vrouwen (en mannen). Le Pen wil de vrouw aan de haard krijgen met een ouderschapsloon dat 80% van het SMIC (het Franse leefloon) bedraagt. Met 80% van een armzalige uitkering zal je niet ver geraken. Voor de kapitalisten is het interessanter om een aalmoes als uitkering te betalen dan te moeten bijdragen aan de uitbouw van degelijke en publieke infrastructuur voor iedereen. Met dat soort concrete voorbeelden wordt duidelijk aan welke kant het FN staat.

Het is goed dat Mélenchon naar Hénin-Beaumont trekt om er extreemrechts te bestrijden. Hij doet dat met een sociaal programma dat vertrekt vanuit de fundamentele tegenstelling tussen arbeid en kapitaal. “Het probleem is de bankier, niet de migrant”, is zijn slogan. Het Front de Gauche gaat terecht in tegen de gevolgen van het kapitalisme dat leidt tot werkloosheid en de afbouw van sociale verworvenheden. Mélenchon verklaarde in Hénin-Beaumont: “We zijn hier niet op het terrein van Le Pen. Dit is het terrein van links, van de rode vlag, van het verzet.”

Het zal er op aankomen om dat te concretiseren met een programma van sociaal verzet. We moeten de anticrisismaatregelen die antwoorden op de belangrijkste problemen zoals werkloosheid, onzekere contracten, tekort aan huisvesting, afbouw van degelijke openbare diensten,… populariseren. Enkel als we antwoorden op die concrete bekommernissen en ze verbinden met een strijdbaar programma, kunnen we extreemrechts terugdringen.