“Proficiat, u bent zwanger!” De moeizame zoektocht naar kinderopvang kan beginnen. Je zoekt gesubsidieerde opvang want deze houdt rekening met je gezinsinkomen. Jammer, want per 100 kinderen tussen 0 en 3 jaar zijn er in Gent slechts 30 plaatsen beschikbaar. Als je daar geen plaatsje vindt, zijn er nog 15 andere plaatsen in het niet-gesubsidieerde deel van de sector. Je betaalt er een dikke factuur, maar bent tenminste opgelucht iets te hebben gevonden. Heb je pech en is er nergens plaats voor jouw kind, dan behelp je je met grootouders, buren, vrienden, of… geef je je werk op.
Volgens officiële cijfers zijn er in Gent 600 plaatsen te weinig in de kinderopvang. 600 gezinnen moeten dus een drastische keuze maken: wie van de twee blijft thuis en geeft zijn/haar werk op, of vinden we toch een oplossing? Niet gaan werken, betekent inkomensverlies en gemiste werkkansen als gevolg. Met de nieuwe besparingsmaatregelen van de regering Di Rupo brengt zo’n keuze ook verlies aan pensioenrechten met zich mee.
Stop de prestigeprojecten, sociale prioriteiten nu
Het stadsbestuur wou met stadsvernieuwingsprojecten en citymarketing jonge gezinnen in de stad houden. Want jonge, hoger opgeleide werkenden brengen meer op voor de stadskas dan een arme gepensioneerde of werkloze. De toenemende vraag naar kinderopvang was dus perfect te voorspellen. Gent wil graag een jonge, dynamische en bruisende stad zijn, maar slaagt er niet in een fundamentele basisdienst als kinderopvang te organiseren voor haar inwoners.
Het tekort aan opvangplaatsen georganiseerd en gefinancierd door de overheid heeft ruimte gelaten aan de dure private sector. Reeds 1/3 van de opvangplaatsen in Gent komen uit deze categorie en kosten tot 650 euro per maand. Maar gelukkig zijn er nog de grootouders, goed voor 31% van de opvang. Met het optrekken van de pensioenleeftijd zal ook deze opvangcapaciteit aanzienlijk slinken.
Gratis kinderopvang zou een recht moeten zijn
Onderzoek toont aan dat kinderen uit dagverblijven beter voorbereid zijn op het latere schoolleven en met een voorsprong aan hun onderwijstraject beginnen. Gelijke onderwijskansen beginnen dus met kinderopvang.
Michel Vandenbroek, voorzitter van het expertisecentrum voor opvoeding en kinderopvang stelde in 2009 reeds: “We kunnen en mogen het tekort aan opvangplaatsen niet langer tolereren.” Rood! is het daar roerend mee eens en vindt dat kinderopvang een recht moet zijn, net zoals onderwijs. Onderwijs begint bij kinderopvang. We eisen gratis onderwijs en dus ook gratis kinderopvang voor iedereen. Mensen met kinderen mogen niet financieel gestraft worden omdat ze hun gezin combineren met een job. De financiering moet gebeuren via een rechtvaardige fiscaliteit. Wie meer verdient, draagt meer bij via de inkomensbelastingen.
Kinderopvang moet ook kwaliteitsvol zijn
De eerste voorwaarde voor een hoge kwaliteit zijn voldoende en tevreden werknemers met een degelijke opleiding. Kinderopvang is zware arbeid, voldoende personeel is noodzakelijk. Wij verdedigen een correct statuut voor onthaalouders en een snellere vaste benoeming voor werknemers in de stadsdiensten.
De dienstverlening in de kinderopvang moet ook worden aangepast aan de sociale realiteit. Er moet opvang voorzien worden voor kinderen van ouderen in ploegen- en nachtarbeid. Ook voor zieke kinderen is er een schrijnend tekort aan opvang. Er zitten enkele nieuwe crèches in de pijplijn, maar deze zijn too little en too late. Wij vragen van het Gentse stadsbestuur dat er prioritair een crisisplan wordt opgesteld om 1.000 nieuwe gesubsidieerde plaatsen te creëren in de kinderopvang. Op maandag 23 april komt de Gentse gemeenteraad samen en willen we onze eis voor het recht op kinderopvang kracht bij zetten. Afspraak om 18u aan het Gentse stadhuis. Kinderen zijn uiteraard ook welkom, de actie zal kindvriendelijk zijn.