Het personeel van het Griekse dagblad Eleftherotypia werd vorig jaar maandenlang niet uitbetaald. De krant werd failliet verklaard en gesloten. De directie wilde vermijden dat het achterstallige lonen en opzegvergoedingen moest betalen. Het personeel ging over tot een staking en nam de krant over. Vorige week werd een eerste editie van een eigen krant van het personeel uitgebracht: “Het arbeidersblad”. Het was meteen een succes in de krantenwinkels.
Vorige week bracht Europarlementslid Paul Murphy een bezoek aan Griekenland als onderdeel van een delegatie van de Europese linkerzijde. In Ierland zelf wordt intussen een campagne voorbereid om tegen het besparingsverdrag te stemmen. Het protest tegen de Europese besparingen blijft niet beperkt tot één land, het is belangrijk om het verzet doorheen Europa met elkaar te verbinden. Aangezien wij al langer pleiten voor meer Europese initiatieven van verzet tegen de besparingen, aarzelde Paul niet om meteen met de delegatie van de GUE/NGL (Europees Verenigd Links) naar Griekenland te trekken.
Op de laatste dag van het bezoek trok Paul naar de bezetting van het ministerie van werk door personeel van de sociale huisvestingsmaatschappijen. Sinds het stemmen van het tweede memorandum is er een tijdelijke afname van het aantal bezettingsacties, maar het is duidelijk dat dit slechts een tijdelijk gegeven is. Het ongenoegen blijft groot en zoekt manieren om zich te uiten. Op de bezetting van dit ministerie werd het bezoek van een Europarlementslid goed onthaald, er is een brede steun voor het idee van een verenigde strijd van de werkende bevolking doorheen Europa.
Vervolgens trok Paul naar een belangrijke rechtszaak tegen het personeel van het voormalige dagblad Eleftherotypia. Dat personeel werd vorig jaar maandenlang niet betaald. De krant ging failliet, sloot de deuren en wilde het personeel de achterstallige lonen en opzegvergoedingen ontzeggen. Het personeel organiseerde een staking en nam de krant over. Vorige week kwam de eerste editie van ‘Oi Ergazomenoi’ uit, dat staat voor ‘De arbeiderskrant’. De eerste editie was een groot succes: het was de meest verkochte krant van het land. Dit steunt de brede solidariteit en steun voor het personeel van de krant maar ook de vraag naar linkse ideeën en verslagen van andere strijdbewegingen.
De eigenaar probeerde via de rechtbank een verbod op de nieuwe krant uit te vaardigen. De rechter werd gevraagd om de publicatie te verbieden. Het bedrijf beweerde dat de intellectuele eigendom van het bedrijf werd gebruikt, onder meer bij de opmaak die gelijkaardig was. De advocaten van het personeel stelden dat een verbod de mediavrijheid en de rechten van de arbeiders onder druk zou zetten.
De rechter verklaarde dat ze de argumenten van beide partijen zou overwegen, maar dat het niet gemakkelijk zou zijn om een officiële beslissing bekend te maken aangezien er ook in de rechtbanken wordt gestaakt. Even later werd bekend dat de rechter besliste dat de krant toch kon uitkomen.
In de kantoren van de krant was er een uitgelaten sfeer. Alles werd voorbereid om de volgende editie voor te bereiden, het personeel wist dat de oplage nog groter zou zijn. Paul Murphy sprak met heel wat personeelsleden, zowel journalisten als technisch personeel. Door de krant te blijven uitbrengen, tonen ze de kracht van de arbeidersbeweging. Ze eisen dat hun achterstallige lonen worden betaald en ze zoeken internationale steun. Paul beloofde hun zaak internationaal bekend te maken, dit artikel is daar een onderdeel van. De strijd van het personeel kreeg ook al de steun van de Internationale Federatie van Journalisten. Ze hebben ook een eigen blog opgezet: erganet.wordpress.com.
Tegenover het besparingsbeleid dat de gewone bevolking treft, moeten we ons doorheen Europa organiseren in een strijd voor een Europa van de miljoenen gewone mensen in plaats van een Europa voor de miljonairs. Daartoe is solidariteit noodzakelijk en moeten we ook opkomen voor gemeenschappelijke vormen van strijd.