Your cart is currently empty!
Tag: 8 maart 2018
-
8 maart 2018: een dag van strijd!
8 maart is de internationale vrouwendag. Op 8 maart 1908 gingen vrouwelijke arbeiders uit de kleding- en textielindustrie in New York in staking voor een 8-urendag, betere arbeidsomstandigheden en stemrecht. De socialistische beweging in Europa organiseerde op initiatief van voortrekkers als Clara Zetkin een internationale actiedag voor vrouwenstemrecht. In 1911 werd de Internationale Vrouwendag gevierd in Duitsland, Oostenrijk, Denemarken, Zwitserland en de Verenigde Staten. De lijst van landen breidde zich uit tot aan de Eerste Wereldoorlog. Op de internationale vrouwendag van 1917 gingen textielarbeidsters in Petrograd in Rusland de straat op. Dit was het startschot van de Februarirevolutie waarmee het tsarisme ten val kwam.De afgelopen jaren was de internationale vrouwendag steeds meer in de vergetelheid geraakt. We kregen te horen dat de vrouwenstrijd gestreden was. De strijd van vorige generaties voor meer onafhankelijkheid, vrijheid en gelijkheid heeft voor een groot aantal verworvenheden gezorgd. We zien echter dat het kapitalisme in staat is om iedere vooruitgang in haar eigen voordeel om te zetten en er een winstbron van te maken. In een samenleving waarin de winstlogica blijft primeren, zal geen enkele verworvenheid definitief zijn. Dertig jaar neoliberaal beleid heeft veel verworvenheden afgebouwd, een proces dat versneld werd sinds de economische crisis van 2008.
Om tot echte verandering te komen in de situatie van vrouwen en mannen, moet er een samenleving opgebouwd worden waarin de materiële basis voor onderdrukking verdwijnt. De strijd voor de emancipatie van een onderdrukte groep moet gebeuren door het geheel van de arbeidersklasse. Wanneer deze massaal op het toneel verschijnt, moet en zal ze alle onderdrukte groepen met zich meetrekken. Dit hebben we gezien tijdens de Russische Revolutie maar ook in mei ‘68. Mannen en vrouwen uit de werkende klasse mogen zich niet laten verdelen, maar zich verenigen in hun strijd voor een samenleving waar zij beide beter van worden.
De plaats van de nieuwe generatie vrouwen uit de arbeidersklasse is in de strijd tegen onderdrukking, seksisme en de eindeloze besparingen die het kapitalisme voor ons in petto heeft, en het leven van de meeste vrouwen steeds ondraaglijker maken. Het is een strijd voor een programma en een partij die de hele klasse kan bevrijden, mannen en vrouwen, van elke vorm van onderdrukking en discriminatie. Een strijd voor een programma van socialistische maatschappijverandering!
Doe mee met ROSA !
De campagne ROSA gaat in het offensief. Na een eerste Mars tegen Seksisme in Gent op 8 maart 2017, zijn er dit jaar marsen in Gent, Antwerpen, Brussel en Luik. We nemen in Brussel, Namen en elders ook deel aan activiteiten in het kader van de internationale vrouwendag. Eind maart, op 31 maart, volgt een nationale conferentie van ROSA in de Pianofabriek in Brussel.
[divider]
8 maart: actiedag
- GENT: 19u30 aan de Stadshal
- ANTWERPEN: 19u aan de Ossenmarkt
- BRUSSEL: 16u aan de ULB-campus Solbosch. Om 17u30 nemen we deel aan de actie bij het Centraal Station
31 maart: nationale conferentie van ROSA.
Agenda:
- 10u30-12u30. Conferentie: de rol van ROSA in de strijd voor vrouwenrechten, ingeleid door Anja De-schoemacker
- 14-16u30. Werkgroepen: Rosa Luxemburg, voortrekster van de Duitse Revolutie 100 jaar geleden, voor een socialistisch feminisme; van mei ’68 tot #MeToo; Racisme is geen antwoord op seksisme: samen tegen verdeeldheid; Vrouwen-rechten op de werkvloer en in de vakbond; Socialistische benadering van strijd tegen LGBTQI+fobie; Welk gemeentebeleid voor vrouwenrechten?
- 16u45-18u. Meeting: van #MeToo naar #WijVechtenTerug. Met een spreker van Campaign Against Domestic Violence
Praktisch: in Pianofabriek, Fortstraat 35 in Sint-Gillis, Brussel
-
Wereldwijde terugkeer van strijd voor vrouwenrechten
De voorbije jaren was er een hernieuwde opmars van strijd voor vrouwenrechten. 2017 was een keerpunt. In de VS trad Trump als president aan. Op de dag van zijn eedaflegging, op 21 januari, waren er maar liefst 3,5 miljoen betogers. Er werd geprotesteerd tegen racisme en tegen het aangekondigde beleid van Trump dat enkel op de superrijken gericht is. Het verzet tegen het seksisme was echter ook een dominant element in de ‘Million Womens’ Marches’ die plaatsvonden. Op hetzelfde ogenblik waren er ook elders tienduizenden betogers. Sindsdien is de discussie over seksisme niet meer verdwenen. Steeds bredere lagen zijn ervan bewust dat seksisme helaas vaak voorkomt, maar ook van het feit dat we ons daar niet bij hoeven neer te leggen. Dagelijks seksisme kan net als andere aanvallen op sociale verworvenheden bestreden worden.door Emily, coördinatrice van ROSA
Met behulp van de sociale media en hashtags als #MeToo wordt het dagelijks geweld en de ongewenste intimiteiten tegenover vrouwen aangeklaagd. In verschillende landen kwam het ook tot straatprotest voor vrouwenrechten (recht op abortus, tegen geweld, …), waaronder het recht op een beter leven met gelijk loon voor gelijk werk, degelijke openbare diensten, stopzetting van het besparingsbeleid dat vrouwen harder raakt, …
Het is de 50ste verjaardag van mei 1968. Een les die we uit die periode kunnen trekken is dat vooruitgang op vlak van vrouwenrechten vaak bekomen werd in perioden van algemene strijd voor betere levensvoorwaarden. Daarbij is het essentieel dat vrouwen integraal onderdeel van de strijd zijn. Vakbonden en politieke organisaties moeten specifieke aandacht geven aan de betrokkenheid van vrouwen.
Opgang van strijd
In de VS waren er op 21 januari, de verjaardag van de eedaflegging van Trump, verschillende vrouwenbetogingen. Dat is belangrijk: het laat toe om #MeToo niet tot de sociale media te beperken, maar effectief te bouwen aan een beweging op straat. De acties waren niet zo spontaan en niet zo groot als vorig jaar, maar geleidelijk zijn ze wel beter georganiseerd waardoor er ook verder op kan gebouwd worden. Een volgende stap wordt 8 maart, de internationale vrouwendag.
In Brazilië is er net als in andere Latijns-Amerikaanse landen een groeiend verzet tegen geweld op vrouwen. De economische en sociale crisis in het land leidt tot meer geweld. Daarbovenop probeert de rechtse regering-Temer om rechten zoals toegang tot abortus af te schaffen (nu is die toegang al beperkt tot gevallen van verkrachting of als het leven van de moeder bedreigd is). Midden november was er een eerste actiegolf met onder meer 10.000 betogers in São Paulo.
In Polen en Ierland wordt actie gevoerd voor toegang tot abortus. Vrouwen willen zelf beslissen over hun lichaam en willen de keuze om te beslissen of ze al dan niet kinderen hebben. De pogingen om de beperkte toegang tot abortus in Polen af te schaffen, werden sterk afgezwakt onder druk van protest. De brede steun voor het toekennen van het recht op abortus voert in Ierland de druk op om tot een grondwetswijziging te komen.
Bij ons is er nog geen massabeweging, maar waren er wel de grootste mobilisaties sinds lange tijd. Zo waren er op 28 september 3.000 betogers voor het recht op abortus en waren er een gelijkaardig aantal betogers op 25 november om te protesteren tegen geweld op vrouwen. Daarnaast spelen vrouwen een actieve rol in het verzet tegen de aanvallen op de pensioenen. Het pensioen van vrouwen is vandaag gemiddeld 26% lager dan dat van mannen. De maatregelen om ons langer te doen werken, zullen het nog moeilijker maken om tot een volledige loopbaan met bijhorend pensioen te komen. Nu al leven vier op de tien gepensioneerden onder de armoedegrens, waarvan 2/3 vrouwen.
-
8 maart: mars tegen seksisme
Stop seksisme op het werk, op school en op straat
Op 8 maart 2017 kwamen miljoenen vrouwen en mannen op straat in meer dan 50 landen. Ze protesteerden tegen het onverbloemd seksisme en de reactionaire politiek van figuren als Donald Trump. 600 Gentenaars reageerden op de oproep van ROSA en stapten mee in de Mars tegen Seksisme. Op 8 maart, Internationale Dag van de Rechten van de Vrouw, herdenken we de vrouwenstrijd tegen uitbuiting, onderdrukking, intimidatie en voor een gelijk loon, stemrecht en het recht op een eigen, onafhankelijk en waardig leven.
Van #MeToo naar #WijVechtenTerug
Dankzij de moedige publieke getuigenissen tijdens de #metoo campagne valt het niet meer te ontkennen: seksisme zit nog steeds diep ingebakken in onze samenleving. Dagelijks seksisme is alomtegenwoordig en is het resultaat van structurele ongelijkheid. Gelijkheid voor de wet tussen man en vrouw heeft geen komaf gemaakt met veel structurele vormen van discriminatie, zo blijkt o.a. uit de aanhoudende loonkloof. Ook voor de LGBTQI+ gemeenschap is formele gelijkheid onvoldoende om geweld en discriminatie op basis van geaardheid en genderidentiteit tegen te gaan.
De ‘Rich meets Beautiful’ reclamecampagne toont de perverse effecten van een asociaal beleid. Een groeiende kloof tussen arm en rijk, verhoogde inschrijvingsgelden in het hoger onderwijs, lagere lonen voor jongeren, duurdere huisvesting… zijn allen redenen waarom meer en meer jongeren hun seksualiteit verkopen. De oorzaak ligt bij het beleid van alle traditionele partijen dat de rijkste 0,1% dient. Wij willen niet enkel aanklagen maar roepen op tot actief verzet.
Sterke openbare diensten voor sterke vrouwenrechten
Besparingen op openbare diensten treffen vrouwen extra hard. De meerderheid van de werknemers in de sector zijn vrouwen. Diensten die niet meer door de gemeenschap worden voorzien, komen terug bij het gezin en dus vooral bij vrouwen terecht: kinderopvang, ouderenzorg, gezondheidszorg. Omdat vrouwen de meeste zorgtaken op zich nemen, komen ze ook moeilijk aan de vereiste loopbaan van 42 jaar voor het recht op een volwaardig pensioen. Daarom verzetten we ons tegen elke afbouw van openbare diensten, gezondheidszorg en sociale zekerheid.
Tegen alle vormen van discriminatie
Populistisch rechts misbruikt de groeiende aandacht voor vrouwenrechten om met de vinger in de richting van vluchtelingen en migranten te wijzen. Seksisme is een maatschappelijk probleem en wij aanvaarden het niet dat de strijd ertegen wordt gebruikt voor het propageren van racisme.
Seksisme is niet eigen aan één bepaalde cultuur, wordt niet uitgelokt door hoe vrouwen zich kleden en is geen gevolg van ‘de mannelijke natuur’.Seksisme, zoals racisme, discriminatie van holebi’s, transfobie en alle vormen van discriminatie, dient diegenen die belang hebben bij een verdeel-en-heers-politiek. Door bepaalde groepen een minderwaardige positie in de samenleving toe te schrijven, worden lagere lonen en pensioenen maar ook onbetaald huishoudelijk werk gerechtvaardigd én wordt een onderdanige houding opgelegd.
Vrouwen en mannen over de hele wereld pikken dit niet langer. We willen een andere samenleving, waar de noden van de grote meerderheid voorop staan en niet de belangen van een kleine minderheid.ROSA roept vrouwen en mannen, jong en oud, van welke afkomst ook, op om op straat te komen in Gent in een Mars tegen seksisme, racisme en alle vormen van discriminatie.
-
De plaats van de vrouw is in de strijd
De campagne ROSA (Reageer tegen Onderdrukking, Seksisme en het Asociaal beleid) wil van 8 maart opnieuw een dag van strijd maken. Waarom en hoe?Artikel door Mai (Gent)
Er mag dan wel gesproken worden van ‘formele gelijkheid’ tussen mannen en vrouwen, de realiteit toont een heel ander verhaal.
Een onderzoek door de Europese Commissie stelt vast dat “de loonkloof de voorbije jaren niet kleiner is geworden. Ze verklaart dit doordat vrouwen doorgaans minder en in slechter betaalde sectoren werken, minder vaak promotie krijgen, hun loopbaan vaker onderbreken en meer onbetaalde arbeid verrichten. De totale inkomenskloof op jaarbasis bedraagt bijna 40 procent.” (De Morgen, 20 november)
Maar liefst 80% van de alleenstaande moeders leeft onder de armoedegrens. Heel veel van de zorg en onbetaalde huishoudelijke taken vallen vandaag als last op het gezin, heel vaak in de eerste plaats vrouwen. Binnen een neoliberale logica worden tal van problemen zoveel mogelijk geïndividualiseerd. Dit is een win-winsituatie voor het kapitalisme: het zijn allemaal noodzakelijke taken die onbetaald gebeuren en waar de gemeenschap niet in investeert. De besparingen en gebrek aan investeringen in de openbare diensten en zorgsector trekken de levensstandaard ondertussen verder naar beneden.
De kwetsbare economische positie van de vrouw kan ook niet losgekoppeld worden van kwetsbare sociale status. De precaire levensomstandigheden waar vrouwen vandaag in worden geduwd, stellen hen nog meer bloot aan ongewenste seksuele intimiteiten. Dagelijks worden we langs alle kanten bestookt met tal van seksistische beelden uit de reclame, porno en cosmetische industrie. Daarin wordt het idee van de vrouw als object, dat toegeëigend kan worden, gecreëerd. Dit heeft een enorme invloed op het beeld van vrouwen in de maatschappij.
Feminisme terug op het voorplan
Wereldwijd zien we een heropleving van vrouwenstrijd. Er waren de massale vrouwenmarsen bij de eedaflegging van Trump in januari 2017. In Ierland is er protest om het recht op abortus op te eisen onder de naam ‘Repeal the 8th’ (naar het 8ste amendement op de grondwet waarmee abortus wordt verboden). Argentijnse vrouwen trokken massaal de straat op tegen feminicides: moorden op vrouwen. Dit protest kreeg navolging doorheen heel Latijns-Amerika. In Polen en IJsland waren er vrouwenstakingen.
Op sociale media waren er breed gedragen campagnes als #WijOverdrijvenNiet en nu ook #MeToo, waarmee vrouwen hun persoonlijke ervaring rond seksueel geweld delen. Het geeft aan dat een nieuwe jonge generatie niet van plan is om het langer te pikken. Deze generatie zoekt naar antwoorden om de strijd tegen seksisme en discriminatie aan te gaan.
De plaats van vrouwen is in de strijd
Op 12 maart 2017 werd de campagne ROSA gelanceerd door LSP en de Actief Linkse Studenten en Scholieren. ROSA wil bouwen aan een bredere beweging tegen seksisme, door middel van het opzetten van acties en campagnes. ROSA wil de enorme woede kanaliseren in een strijd die effectief is. Dit betekent opkomen tegen een systeem dat structureel ongelijkheid creëert, met name het kapitalisme. Die ongelijkheid zorgt voor een klimaat waarin mensen tegen elkaar opgezet worden. Om het systeem te bestrijden, moeten we alle onderdrukten verenigen in een sterke arbeidersbeweging. Enkel zo kunnen we de besparingen stoppen en bouwen aan een socialistische samenleving die de levensstandaard van vrouwen, en van de hele werkende klasse, verbetert. Dan leggen we de basis om niet alleen formele, maar ook reële gelijkheid te bekomen.
We zullen dit niet cadeau krijgen, maar moeten ervoor strijden. Binnen dit kader is 8 maart, de internationale vrouwendag, meer dan ooit relevant. Het is een historische actiedag, ontstaan in de VS, waarop vrouwen betoogden voor een kortere werkweek, loon en stemrecht. Op de internationale vrouwendag van 1917 kwamen Russische textielarbeidsters op straat voor ‘brood en vrede.’ Het was het begin van de Februarirevolutie (in de toenmalige Russische kalender kwam 8 maart overeen met 23 februari). Het zorgde voor een kettingreactie doorheen de hele werkende klasse in Rusland.
Vandaag wordt 8 maart vaak herleid tot een dag dat vrouwen in de bloemetjes gezet worden. Wij willen er terug een dag van strijd van maken met betogingen en acties die zich baseren op campagnes in de scholen, universiteiten en op de werkvloer. Op 8 maart willen we de belangen van jongeren, werkenden, LGBTQI+, migranten, mannen en vrouwen – kortom van alle slachtoffers van kapitalistische uitbuiting – bundelen in een collectieve strijd. Alleen zo kunnen we stappen vooruit zetten: voor investeringen in kwaliteitsvolle en toegankelijke openbare diensten, arbeidsduurvermindering met loonbehoud, gelijk loon voor gelijk werk, stop alle vormen van discriminatie, …
Na de internationale vrouwendag volgt op 31 maart een conferentie in Brussel om een evaluatie te maken van één jaar ROSA en om onze strijd voor een socialistisch feminisme verder te onderbouwen. Doe mee: sluit aan bij ROSA!