Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.
Nu is Marx pas echt terug
Deze week deed Theodore Dalrymple nog een flauwe poging om naar Marx te verwijzen in zijn column in De Standaard. Hij stelde daarin dat “de huidige financiële crisis in Europa – waarvan ik moet toegeven dat ik er niets van voel, nog niet – ons heel sterk denken aan de waarheid van Marx’ pompeuze uitspraak”, waarbij hij verwees naar zijn eerdere verklaring dat Marx “schreef dat mensen hun eigen geschiedenis maken, maar niet zoals ze het graag zouden willen, niet in omstandigheden die ze zelf kiezen maar in omstandigheden die het verleden hen opdringt”. Dat conservatieve betweters om te vermijden dat ze zelf volledig ondergestoft geraken, verwijzen naar Marx is niet nieuw. Neen, Marx is pas echt terug als hij wordt aangehaald in het kader van kookprogramma’s. Kan het nog hipper? Een afgestudeerde communicatiewetenschapster, Manon Van Aerschot, deed onderzoek naar het programma ‘Dagelijkse Kost’ van Jeroen Meus. Het succes van dat programma wordt als volgt samengevat: “ ‘Arbeid is datgene waarvoor je betaald wordt’, schreef Marx. Meus keert dat om. Hij houdt zich ver weg van de restaurantkeuken en weet zo meer mensen aan te trekken.’
‘Kijk naar China’
Afgelopen weekend werd Standard-voorzitter Roland Dûchatelet geïnterviewd. De liberale voorman uit Sint-Truiden had het onder meer over politiek en haalde daarbij China als model aan. "Ik vraag me af of politieke partijen hun beste tijd niet gehad hebben. Zoveel ideologische verschillen zijn er trouwens niet meer. Alle partijen zijn sociaal, ecologisch en voor de vrije markt. Is het niet beter om een aantal managementteams samen te stellen die zich presenteren aan de kiezers? Bijvoorbeeld een team met Verhofstadt, die mensen rondom zich verzamelt over de taal- en partijgrenzen heen. Ik vergelijk het een beetje met presesverkiezingen in mijn studententijd. Kijk naar China. Die zijn al jaren bezig met een economische groei van tien procent. En China is geen democratie, hé. Dat is zo’n managementteam. Die worden niet gehinderd door al dat gezever in de gazetten en de politieke spelletjes." Vrij vertaald: zonder democratie en zonder media zouden we veel vlotter een neoliberaal beleid kunnen opleggen en om de schijn hoog te houden, organiseren we nietszeggende verkiezingen waarin de rijkste wint. Tiens, wat is dan het verschil met wat we vandaag kennen in ons land?
Belg meest gestresseerde werknemer
Maar liefst 55% van de Belgische werknemers heeft last van stress op het werk. Daarmee komt ons land een pak boven het Europese gemiddelde van 44%. Bijna 20% staat op de rand van een burn-out, waarbij mentaal en fysiek wordt geleden onder de stress. Vier jaar geleden was er een gelijkaardig onderzoek. Toen stonden Zweden en Duitsland nog voor België, maar intussen heeft ons land de kop overgenomen.
Rijken bereid om aalmoes te geven om eigen rijkdom te behouden
In een opiniestuk in De Standaard sloeg Geert Buelens de nagel op de kop in zijn betoog over de voorstellen van de superrijken om meer belastingen te betalen. Hij verwees naar wat George Soros daarover vertelde in Le Monde: “’Warren Buffett is een getalenteerde en slimme investeerder. Hij denkt op lange termijn en weet hoe hij de belangen van de superrijken moet verdedigen. Hij beseft dat als de rijken vandaag niets doen, ze de komende jaren het publiek tegenover zich zullen vinden.’ Iets minder diplomatiek uitgedrukt: de opstand der horden is nu echt nabij en als we ons hachje willen redden zullen ook wij een duit in het zakje moeten doen. Franse, Italiaanse en, middels burggraaf Etienne Davignon, ook Belgische bestgestelden sloten zich aan bij Buffett. Een cynische (en vast ook realistische) lectuur van deze oproep tot gematigde financiële zelfkastijding wil dat het deze heren dus louter om zelfbehoud te doen is. Ze zijn bereid een aalmoes te geven op voorwaarde dat het financiële systeem waaraan ze hun onwereldse rijkdom te danken hebben ongewijzigd blijft.” Daar valt niet veel aan toe te voegen.
Geen eten, maar wel laptop
In de Indische deelstaat Tamil Nadu beperken verkiezingsbeloftes zich doorgaans tot het uitdelen van gratis goederen. Na de vorige regionale verkiezingen kregen alle gezinnen een televisie. Resultaat: sommigen hebben amper degelijke huisvesting, maar bovenop hun bouwvallige hut staat wel een antenne om naar televisie te kunnen kijken. Dit jaar waren er opnieuw regionale verkiezingen en kwam er een andere partij aan de macht. Deelstaatpremier Jayalalithaa beloofde onder meer gratis laptops. Resultaat: dit jaar zal de regering 912.000 laptops uitdelen en de komende vier jaar nog eens bijna zes miljoen exemplaren. De laptops kosten de overheid ongeveer 155 euro per stuk. Ondertussen wordt niets gedaan aan de enorme armoede en honger in Tamil Nadu. Een vijfde van de 72 miljoen inwoners zit onder de officiële armoedegrens. De regering beweert daar iets aan te doen door voor 21 miljoen euro gratis geiten en schapen uit te delen. Dit jaar zouden 100.000 gezinnen van die maatregel kunnen genieten. De gratis goederen leiden tot corruptie, zowel op het vlak van toekenning van contracten aan leveranciers als om te bepalen wie de goederen krijgt. De allerarmsten, de dalits (kastenlozen), moeten alvast op niet veel verbetering rekenen. Deze week werd bij een protestactie van dalits op de betogers geschoten en vielen er doden. Dat is de houding van de nieuwe regering tegenover de allerarmsten.
OKRA betoogt voor een verhoging minimumpensioen
Deze week trok de seniorenorganisatie Okra naar Brussel om voor de Pensioentoren te betogen. Okra eist een drastische verhoging van de minimumpensioenen met 150 euro per maand. De organisatie wil een opwaardering van het wettelijk pensioen. Dat is de enige manier om iets te doen aan het verhoogde armoederisico voor gepensioneerden. Okra kant zich tegen besparingsmaatregelen die “de sociale bescherming doen afbrokkelen”. Op welke politieke krachten kunnen de gepensioneerden van Okra daartoe rekenen?
Blood and Honour: nu ook in Wallonië?
De neo-nazi’s van Blood and Honour willen nu ook langs Franstalige kant voet aan grond krijgen. Er is een afdeling opgezet in de regio rond Charleroi. Dat maakte B&H bekend via haar internationale kanalen. Er wordt samen met B&H-Vlaanderen een concert gepland op 1 oktober. Opvallend overigens is het feit dat de Vlaamse en de Waalse afdelingen samen de ‘Belgische’ afdeling van Blood & Honour vormen, aldus de ‘centrale divisie’ in Londen. De groep wordt georganiseerd in de provincie Henegouwen. Het omvat enkele nazi-skinheads die ook deelnemen aan activiteiten van Nation. Of de Waalse afdeling van Blood&Honour stabieler zal zijn dan de opeenvolgende Vlaamse afdelingen, is nog onduidelijk. Alleszins lijkt het ook in dit geval niet om een sterk uitgebouwde groep te gaan. Maar waakzaamheid is uiteraard noodzakelijk. De voedingsbodem voor een gewelddadige groep neo-nazi’s is in Wallonië minstens even sterk aanwezig als in Vlaanderen. Blokbuster zal stappen ondernemen om het anti-fascistisch verzet langs Franstalige kant een nieuwe dynamiek te geven. (bron en meer info: resistances.be)