De moord op Theo van Gogh

Gisteren werd in Amsterdam de omstreden columnist en filmregisseur Theo van Gogh vermoord op straat. Van Gogh was mede omstreden omwille van zijn opvattingen waarbij hij een hevige aanhanger was van de eveneens vermoorde Pim Fortuyn. Nadien werkte hij onder meer samen met de rechtse VVD-politica Ayaan Hirsi Ali.

Artikel op basis van een verklaring van Offensief, onze Nederlandse zusterorganisatie

Met ontzetting en afschuw namen wij kennis van de moord op de columnist en filmregisseur Theo van Gogh op dinsdag 2 november 2004. Theo van Gogh was zeer zeker controversieel en provoceerde niet zelden onder de noemer van het aangaan van het debat en in naam van het vrije woord.

Wij waren het volstrekt niet eens met van Gogh’s politieke opvattingen, die racistische sentimenten hielpen aanwakkeren. Maar moord is een methode die wij absoluut verwerpen.

Vandaag wordt gesteld dat deze moord een aanslag is op het fundamentele recht van de vrije meningsuiting. Als socialisten die deel uitmaken van een internationale organisatie, het Committee for a Workers’ International, horen we regelmatig verslagen van repressie door reactionaire groepen of de staat in landen als Nigeria of de voormalige Sovjetunie. Als revolutionaire socialisten verdedigen we de burgerlijke vrijheden zoals deze onder meer werden afgedwongen door de Franse Revolutie. We zijn er ons evenwel van bewust dat burgerlijke vrijheden binnen het kapitalistisch systeem niet ten volle tot uiting kunnen komen. Het is dan ook bijzonder cynisch dat allerhande vertegenwoordigers van het establishment vandaag spreken over de geschonden vrijheid van meningsuiting.

Het is het establishment dat verantwoordelijk is voor de verharding, voor het aanscherpen van de tegenstellingen tussen bijvoorbeeld de moslims en niet-moslims in Nederland. Voor het aanscherpen van het vreemdelingenbeleid, voor het voornemen om 26.000 asielzoekers het land uit te gooien, voor het doen toenemen van de tegenstellingen tussen rijk en arm. Ongetwijfeld gaan we een periode in van verder oplevende vreemdelingenhaat. Een klimaat dat al langer aangewakkerd is door de opeenvolgende regeringen en vele politici.

Juist in de acties van de vakbeweging tegen de besparingsplannen van de regering zagen we een gemeenschappelijk optreden van werknemers die, ongeacht hun afkomst, samen optraden tegen de afbraak van de verzorgingsstaat. De moord op Theo van Gogh zal ongetwijfeld aangegrepen worden om ons een sociaal akkoord tussen de vakbondstop, de werkgevers en de regering door de strot te duwen. Omwille van de nationale eenheid zullen de vakbondsleiding, de werkgevers en het kabinet de werknemers die in actie gekomen zijn op het hart drukken om akkoord te gaan met een miezerig compromis.

We drukken ons medeleven uit aan het 12-jarig zoontje van Van Gogh en diens familie.