Aartsbisschop Léonard had blijkbaar niet voldoende de handen vol met de vele schandalen waarmee zijn organisatie vandaag wordt geconfronteerd. Er was ruimte om nog een extra front te openen. De conservatieve aartsbisschop staat gekend voor zijn homofobie en liet dit nog eens blijken door aids te omschrijven als een vorm van “immanente gerechtigheid”.
Achteraf kwam Léonard niet terug op zijn uitspraken, hij beperkte zich tot een verduidelijking op een persconferentie. De man verklaarde dat hij verkeerd werd begrepen, hij had het enkel over aids als gevolg van “promiscue seksueel gedrag”. Nu de Kerk daar zoveel van afweet, meent Léonard wellicht dat hij er uitspraken over moet doen. Léonard heeft het niet over de noodzaak om veilig te vrijen en op die manier besmetting te vermijden. Neen, veilig vrijen is voor de conservatief evenzeer een vorm van “promiscue seksueel gedrag”. Het gaat hem voor Léonard duidelijk enkel om homoseksuele vormen van seksueel gedrag waarbij de aartsbisschop homoseksualiteit als iets vies beschouwt, een zonde.
Aids en HIV zijn voor Léonard een vorm van “immanente gerechtigheid” en daarbij wordt de vergelijking gemaakt met longkanker door overmatig roken, dat is een “logisch gevolg” van een “bewuste daad”. Eigen schuld, dikke bult. Dat is de boodschap van de kerkleider. Misschien moeten we de crisis in de kerk waar Léonard aan het hoofd van staat, ook maar op die manier benaderen? De vele kritiek en de afkeer tegen de bisschoppen en de top die jarenlang het kindermisbruik in de doofpot heeft proberen te laten verdwijnen, is dan een vorm van immanente gerechtigheid. Dat Léonard daar maar eens over nadenkt.
Tijdens zijn persconferentie deed Léonard er nog een laagje homofobie bovenop. Seksualiteit is voor de aartsbisschop steeds een daad van man en vrouw en dus niet van twee mannen of twee vrouwen. “Heteroseksualiteit is een pleonasme”, aldus Léonard. Kortom, holebi’s zijn niet normaal. Hij benadrukte verder dat zijn aidsuitspraken enkel betrekking hadden op vragen rond homoseksualiteit.
De nieuwe discriminerende uitspraken gooien enkel olie op het vuur. Léonard stelt zich wat holebirechten betreft op een zelfde lijn als Ahmadinejad, de Taliban en andere conservatieven. Zowat alle politici reageerden negatief op de uitspraken van Léonard, ook diegenen die steun zoeken in het rechts-religieuze kamp. Het leidde ook tot een discussie over de financiering van religieuze instanties.
Een aantal partijen stelt voor dat de belastingbetalers zelf zouden moeten kiezen of hun geld naar de kerk gaat of niet. Vandaag worden religies in dit land gefinancierd door de overheid waardoor we allemaal meebetalen voor het loon van zowat 3.000 religieuzen. Het gaat om 104 miljoen euro per jaar. Daarnaast is er financiering vanwege de gemeenten en steden die voorzien in de huisvesting van priesters en het onderhoud van de kerken. In Duitsland kunnen belastingbetalers aangeven naar welke religie of welke NGO’s hun bijdrage moet gaan. Dat voorstel wordt nu opgepikt door sociaal-democraten, groenen en liberalen.
Wij staan voor een volledige scheiding tussen kerk en staat. Dat betekent dat de overheid zich niet moet moeien met religieuze uitingen van mensen, vandaar ons verzet tegen een hoofddoekenverbod, maar dat iedereen het recht moet hebben om te geloven of niet te geloven wat men wil. Lenin stelde al in 1905: “De staat dient geen bemoeienis met de godsdienst te hebben, de religieuze gemeenschappen mogen niet verbonden zijn met de staatsmacht. Het moet een ieder volkomen vrijstaan onverschillig welke godsdienst aan te hangen of ook geen enkele godsdienst te erkennen.”
Dat betekent ook dat de religies een statuut van vrijwillige organisatie moeten krijgen waarbij de financiële middelen komen van diegenen die deze organisatie willen steunen. De financiering van de kerk zou dan een “logisch gevolg” van een “bewuste daad” zijn en volgens Léonard bijgevolg een “immanente gerechtigheid”. Een dergelijke optie werd niet naar voor gebracht door de traditionele partijen die voor hun eigen financiering eveneens afhankelijk zijn van riante overheidsdotaties.