LSP verzet zich tegen de Belgische deelname aan de NAVO-operatie in Afghanistan. De militaire verovering en nadien bezetting van Afghanistan hebben de afgelopen jaren geen democratie of welvaart gebracht. Zelfs de Taliban is niet verslagen, maar kent een nieuwe opmars. Na decennia van burgeroorlog en imperialistische inmenging, is Afghanistan een puinhoop. Meer van hetzelfde imperialistische beleid zal de situatie enkel verergeren.
Reeds in de 19de eeuw was Afghanistan het slagveld van verschillende imperialistische mogendheden die er zich in het “Grote Spel” bekampten. De lokale bevolking heeft zich steeds verzet tegen buitenlandse bezettingen en verschillende legers hebben hun tanden stuk gebeten op dit taaie gebied. De vorige jarenlange bezetting onder de Russen (na de inval in 1979 in een poging om de interne strijd onder de communistische machthebbers in Afghanistan te beslechten in het voordeel van Moskou) eindigde in een totale ramp voor de Sovjetunie. De troepenvermeerdering onder Gorbatsjov die in eigen land “change” beloofde (toen heette dat nog perestroika en glasnost), zorgde enkel voor een snellere militaire nederlaag die wellicht de interne crisis van het Sovjetregime nog heeft versterkt.
Het is natuurlijk te vroeg om gelijkenissen te trekken met de troepenvermeerdering van Obama, maar wat wel vast staat is dat er geen oplossing zal komen op basis van buitenlandse militaire tussenkomsten. Dit zorgt er enkel voor dat een nieuwe burgeroorlog wordt voorbereid. Bij de presidentsverkiezingen kregen we daar een voorsmaakje van, Karzai “won” deze verkiezingen door een alliantie te sluiten met beruchte en wrede krijgsheren uit de verschillende nationale bevolkingsgroepen. De krijgsheren zijn versterkt uit de verkiezingen gekomen.
De Taliban kent een nieuwe opmars in het land. Dat is niet omdat reactionaire ideeën en praktijken deel uitmaken van de Afghaanse “cultuur”, het is vooral een uitdrukking van wanhoop. Na 20 jaar burgeroorlog, voorheen 10 jaar Sovjetbezetting en daarvoor eveneens jaren van strijd en conflicten, is er een roep naar stabiliteit en orde. Dat verklaart de steun voor de Taliban dat als schimmel op de imperialistische rotzooi kan groeien.
De Belgische regering ondersteunt de NAVO-operaties in Afghanistan en het leger is daar aanwezig. LSP eist een onmiddellijk einde aan deze militaire operatie en een terugtrekking van de troepen. Daarnaast pleiten de linkse socialisten ervoor dat België uit de NAVO stapt en de NAVO uit ons land verdwijnt (met ook haar kernwapens vanop Kleine Brogel). De miljarden die vandaag op wereldvlak aan defensie worden besteed, zouden veel nuttiger kunnen gebruikt worden voor investeringen in onderwijs, infrastructuur en gezondheidszorg. Dat zou meteen de kwakkelende werkgelegenheid ten goede komen. Een reconversie van de defensie-industrie onder gemeenschapscontrole is uiteraard ook noodzakelijk om te vermijden dat jobs verloren gaan.
De Belgische steun aan de oorlogspolitiek van Obama zal voor de Afghaanse bevolking geen stap vooruit betekenen. Het zal integendeel de ontwikkeling van burgeroorlog enkel bespoedigen en versterken. LSP is het eens met het standpunt van de vredesbeweging (zie dit standpunt op de website van Vrede): “Wij zijn van mening dat de oorlog moet beëindigd worden en de Belgische troepen zich moeten terugtrekken uit Afghanistan. De Afghaanse bevolking moet zelf haar toekomst in handen kunnen nemen om te werken aan een democratische staat die een ontwikkelingsbeleid voert dat alle onderdanen ten goede komt. België en de andere donorlanden moeten hun inspanningen richten op de ontwikkeling van het land en de Afghaanse civiele maatschappij steunen op basis van de reële basisbehoeften.”
Wij koppelen dat aan een standpunt van internationale solidariteit en steun aan de arbeidersbeweging in Afghanistan en buurland Pakistan, waar de arbeidersbeweging numeriek sterker staat en een grote invloed heeft op bewegingen in Afghanistan. Net zoals de oorlog in Afghanistan vandaag overslaat naar Pakistan, kan een radicalisering van de arbeidersbeweging in Pakistan snel overslaan naar Afghanistan. Onze Pakistaanse zusterorganisatie Socialist Movement Pakistan is actief bij het opzetten van een strijdbare vakbondsfederatie met intussen een half miljoen leden. Het heropbouwen van de arbeidersbeweging en deze aansluiting laten vinden bij de strijdbare tradities die voor het neoliberale offensief van de jaren 1980, 1990 en 2000 bestonden, is de sleutel tot verandering in het voordeel van de Afghaanse en Pakistaanse massa’s.
Om ons verzet tegen de bezetting van Afghanistan kracht bij te zetten, wil LSP mee mobiliseren naar protestacties aan de Europese Defensietop in september. Deze Europese Top vindt in Gent plaats om het prestige van lokaal CD&V-kopstuk en ontslagnemend minister van defensie De Crem te ondersteunen.