De pijlers van Daerden

De discussie over de pensioenen verhit heel wat politieke gemoederen. Het eerste Generatiepact diende enkel om de geesten rijp te maken voor een volgende hervorming. De bevoegde minister hiervoor is de mediafiguur Michel Daerden. Die wil een groenboek en witboek opmaken inzake de pensioenen, maar haalde vooral het nieuws met zijn eigen professionele activiteiten buiten de politiek.

Daaruit blijkt dat de pensioenminister zich weinig zorgen hoeft te maken over zijn eigen pensioen. Een parlementslid heeft al na 20 jaar loopbaan en vanaf 52 jaar recht op een volledig pensioen dat 75% van een parlementaire wedde bedraagt. De eerste pijler van Daerden is nu reeds goed voor een maandelijks wettelijk pensioen van zo’n 6.500 euro bruto. Een bedenking: in tijden van harmonisatie van statuten, is het misschien een optie om iedereen dezelfde pensioenvoorwaarden toe te kennen als wat de parlementsleden zichzelf hebben toegekend?!

Daerden kan niet enkel beroep doen op een eerste pijler. Wat de tweede pijler betreft, hebben we niet direct informatie maar ongetwijfeld zullen de politici de gemeenschap willen laten betalen voor een aanvullend pensioen. En tenslotte zijn er de riante inkomsten die Daerden aan zichzelf toekent via het revisorenkantoor dat hij jarenlang heeft geleid en nadien doorverkocht aan zijn zoon.

Over dat revisorenkantoor was heel wat te doen naar aanleiding van een uitgelekt rapport dat onder meer naar het gerecht, journalisten en politici werd gestuurd. De conclusie van dat rapport is veelzeggend: “De “organisatie Daerden” is een machtige, performante en extreem gesofisticeerde machine, waarbij de complexiteit van deze constructie en de weerstand tegen het gerecht toelieten om aan de Daerdens dividenden van 700.000 euro per jaar uit te keren”. Op deze manier heeft Daerden ook een mooie appelkwekerij voor de dorst achter de hand.