Wij de lasten – Zij de winsten
In 2011 zal de teller voor het aantal werklozen de kaap van 800.000 bereiken. Er zijn niet voldoende jobs en er is geen geld om aan te werven. Er is zelfs geen geld genoeg om diegenen die wel een job hebben aan het werk te houden. In 2009 waren er drie keer zoveel afdankingen als in een “normaal” jaar. Is hier niets tegen te doen? Is het nu eenmaal wat er gebeurt op een ogenblik van crisis? Moeten we alles maar slikken?
Artikel door Nicolas Croes uit de maarteditie van de Linkse Socialist
Moeten we het dogma van de “competitiviteit” blijven aanvaarden? En het dictaat van de liberaliseringen? Het verheerlijken van de “vrije” markt ? De door media en politici aangeprezen “vrijheid van ondernemen” betekent in de praktijk dat er 356.000 Belgen in de problemen komen omdat ze teveel schulden hebben. 1.470.000 mensen leven onder de armoedegrens, maar tegelijk wordt wel 9 miljard euro gevonden om aan de grote bedrijven uit te delen. Bij Opel dreigen 2.600 arbeiders hun werk te verliezen, terwijl Opel Belgium een winst van 3,4 miljoen euro realiseert. Dat volstond niet… Hoeveel drama’s gaan schuil achter dit soort cijfers?
Dit systeem werkt niet. Er vallen ook slachtoffers. Wij betuigen ons medeleven met de slachtoffers van de treinramp in Buizingen. Het liberaliseringsbeleid zorgt ook bij het spoor voor een groeiende werkdruk en draagt een verpletterende verantwoordelijkheid. Tussen 2004 en 2006 nam het aantal NMBS-personeelsleden af van 42.000 tot 38.000 waardoor het overblijvende personeel meer moest doen met minder collega’s. De combinatie van de stijgende werkdruk en een toename van het verkeer laat zich op pijnlijke wijze voelen.
De groeiende druk op de arbeiders en hun gezinnen laat zich op heel wat vlakken voelen. 7% van de Belgen neemt dagelijks medicijnen, soms gewoon om te slapen. En dan spreken we niet over een paar slechte dagen. In 2008 gingen 14 miljoen dozen kalmerings- en slaapmiddelen over de toonbank, deze consumptie neemt jaar na jaar toe. Dit is een tegenstelling in dit systeem: terwijl honderdduizenden mensen geen werk en toekomstperspectief vinden, moeten tienduizenden anderen soms 45 tot 60 uur per week werken en zich overeind houden met allerhande pillen. Werkloosheid, armoede, onhoudbare werkdruk, openbare diensten van een beperktere kwaliteit,… dat is wat de meerderheid van de bevolking wordt geboden onder dit systeem.
Langs de andere kant van de samenleving gaan de zaken beter. Na een grootschalige reddingsoperatie op de kap van de gemeenschap, heeft Fortis (als filiaal van BNP-Paribas) met 261 miljoen euro winst bijgedragen aan een recordwinst voor de volledige groep. ING-België werd eveneens gered door de overheid en maakte in 2009 een winst van maar liefst 1 miljard euro, 56% meer dan in 2008!
Intussen worden onze openbare diensten afgebouwd om de factuur van de reddingsoperaties te betalen. De belangen van de arbeiders en de gebruikers van openbare diensten zijn dezelfde. Dat werd op dramatische wijze aangetoond met de ramp in Buizingen. We hebben dezelfde belangen en moeten samen in verzet gaan. Mooie beloften of een parlementaire onderzoekscommissie volstaan niet. We hebben een strategie van strijd nodig. Doe mee met het verzet tegen dit systeem dat de winsthonger voor onze levensstandaard en veiligheid plaatst. Ga mee de strijd aan voor een andere samenleving, een socialistische samenleving!