Sri Lanka. Nederlaag van Tamil Tijgers zal niet tot stabiliteit leiden

“Deze strijd heeft het bittere einde bereikt… We hebben besloten om onze wapens neer te leggen.” De dramatische aankondiging op de website van de Tamil Tijgers (LTTE) op zondag 17 mei leek te impliceren dat de 27 jaar durende burgeroorlog in Sri Lanka is beëindigd. De LTTE leed een verpletterende nederlaag. Ooit controleerde de groep een derde van het eiland en meer dan de helft van de kustlijn.

Elizabeth Clarke, CWI

De regering werd geholpen door de overstap van een aantal belangrijke figuren, waaronder de oostelijke commandant Karuna. Daarnaast kon het regime rekenen op de steun van China en India. Hierdoor kon de regering-Rapakase een brutale oorlog voeren en de massale protestacties in onder meer Londen en Canada negeren. Voorzichtige en hypocriete pogingen van buitenlandse regeringen om te protesteren, maakten weinig indruk.

Voor de jaarwissel nam het aantal doden al toe tot meer dan 70.000. Sinds het finale bloedige offensief van het Sri Lankese leger vanaf begin dit jaar, zijn er nog eens 7000 tot 20.000 doden gevallen. Het gaat vooral om burgers die vast zaten in de oorlogszone. Veel gewonden bleven achter en kwamen uiteindelijk om. Meer dan een week was er geen enkele medische hulp of voedselhulp voor de gewonden in dit gebied. Dokters moesten het enige ziekenhuis verlaten toen dit werd opgeblazen door het Sri Lankese leger (dat een week eerder nog verklaarde dat het geen zware artillerie meer zou gebruiken).

Nog voor de bevestiging van de dood van LTTE-leider Velupillai Prabhakaran, kondigde de Sri Lankese president Mahinda Rajapakse aan dat de oorlog beëindigd was. Voor de president betekende dit het bereiken van zijn doelstelling die bij de verkiezingen van 2005 werd aangekondigd: het vestigen van een eengemaakte natie met geen enkele autonomie voor de Tamil-minderheid in het noorden en oosten.

Voor de Tamils op het eiland vormde het vele vuurwerk bij het einde van de oorlog afgelopen zondag, meteen ook een bezegeling van hun lot als onderdrukte natie onder een triomferend Singalees chauvinistisch regime. Er zijn honderdduizenden mensen gevlucht, velen zitten gevangen in tot 40 regeringskampen. Er zitten ook 55.000 kinderen gevangen. Voor hen biedt de toekomst enkel honger, ziekte, dood, dakloosheid, armoede en onvoorstelbare miserie.

Buitenlandse media stellen dat de brutale wijze waarop de regering een militaire overwinning heeft behaald, zal leiden tot een radicalisering onder een nieuwe generatie van Tamils, zowel op het eiland als onder de vluchtelingen in andere landen. Deze generatie voelt zich vernederd en is woedend. Mangala Samaweera, een voormalig lid van de Sri Lanka Freedom Party van Rajapakse, stelde: “Het bloedblad heeft ook voorheen gematigde Tamils doen oproepen voor een onafhankelijke staat. Ik vrees dat er honderden Prabhakarans zullen opstaan.” Robert Templar van de International Crisis Group waarschuwt: “Het is makkelijk om je voor te stellen hoe de nieuwe generatie naar voren zal treden om het vacuüm te vullen.”

Nationale kwestie is niet opgelost

Het is niet duidelijk of de leider van de Tamil Tijgers werd omgebracht door het Sri Lankese leger of als hij zelfmoord pleegde in het laatste stukje jungle dat door de Tamil Tijgers werd gecontroleerd. Zijn dood betekent het eind van de huidige situatie van het nationale conflict in Sri Lanka. Een aantal Singalezen is vandaag misschien blij met het verdwijnen van de Tamil Tijgers, maar zal snel ontgoocheld raken.

De burgerlijke regering van Rajapakse zal geen blijvende vrede brengen en zeker geen welvaart voor de arbeiders en armen in Sri Lanka, zowel de Singalezen als de Tamils. De enorme taak om levens te redden en de gemeenschap terug op te bouwen in het noorden van het land, zal heel wat meer kosten dan de 1,9 miljard dollar die het regime wil lenen van het IMF. Die lening wordt overigens nog geblokkeerd door de regering-Obama.

De Tamils moeten de kans hebben om vrij en eerlijk te beslissen over wie hen vertegenwoordigt en hoe zij willen dat de Tamil gebieden bestuurd worden. De United Socialist Party (de linkse socialisten in Sri Lanka) hebben steeds de rechten van minderheden verdedigd, ook de rechten van de moslim en Singalese minderheden in Tamilgebied. Wij staan voor een socialistisch beleid van publiek bezit en controle over het land en de industrie door de arbeiders en armen. Dat is de enige manier om de enorme nationale en economische problemen waarmee de werkende bevolking wordt geconfronteerd het hoofd te bieden. Dat betekent ook opkomen tegen de huidige heersende kliek door het organiseren van verenigde vakbondsstrijd en politieke campagnes.

De rechten van de Tamils, maar ook van de Singalezen, worden niet erkend door het regime van Rajapakse die enkel brutale repressie kent in naam van de oorlog tegen terrorisme. Vroeg of laat zal deze quasi-dictatuur ontmaskerd worden in de ogen van de Singalese bevolking.