25 november: Internationale Dag van Geweld tegen Vrouwen. Geweld op vrouwen gebeurt overal

In Irak werd de 15-jarige Abir verkracht en daarna levend in brand gestoken door Amerikaanse soldaten. Amineh werd in Afghanistan gestenigd door krijgsheren – in Iran smeekte Kheirieh om ophanging in plaats van de steniging die haar als straf was toebedeeld.

Pamflet voor een seminarie in Brussel

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Zaterdag 22 november, van 13 tot 17u. :

Seminarie over geweld tegen vrouwen

Université Libre de Bruxelles Campus Solbosch, Auditorium H2215 Franklin D. Rooseveltlaan 50 B-1050 Brussel

Organisatoren :

• Linkse Socialistische Partij (LSP) – Vrouwencommissie

  Spreker : Anja Deschoemacker

• Federatie van de Koerdische Verenigingen in België (FEK-BEL) – Vrouweninitiatief

  Spreker : Necibe Qaradaxi – journaliste

• Collectief van Onderdrukte Migranten – Vrouwencommissie (EG-COI)

  Spreker : Nazli Top

  http://www.collective-oi.org

• 8 mars – Vrouwenorganisatie (Iran en Afghanistan)

  Spreker : Azar

  www.8mars.com

• Actief Linkse Studenten

  http://www.gauche.be/nl
  [/box]Terwijl de 18-jarige Sohane voor de “eer” van haar familie door mannelijke familieleden in brand werd gestoken in een Parijse banlieu, stak de 16-jarige Iraanse Marjan zichzelf in brand om niet te moeten trouwen met een man die haar grootvader had kunnen zijn. Somara in Pakistan stierf enige tijd later aan haar derdegraadse brandwonden over 80% van haar lichaam – ze heeft nooit willen bevestigen dat haar echtgenoot dit had gedaan.

  In Koerdistan is er een oorlog bezig en zowel Koerdische als Turkse vrouwen zijn hiervan de grootste slachtoffers. Naast de pijn en de ellende van de oorlog, maken deze vrouwen ook eremoorden, uithuwelijkingen en geweld binnenshuis mee. In Somalië schreeuwde de 7-jarige Kolsoom het uit tijdens haar besnijdenis – de 9-jarige Maryam schreeuwde even hard in haar bruidsbed. In Congo worden in verschillende regio’s een hele generatie vrouwen voor het leven gruwelijk verminkt door het seksuele geweld van zowel rebellen- als regeringstroepen. In vele dorpen zullen geen kinderen meer geboren worden.

  Fadimeh werd in Zweden door haar vader en broer vermoord. In België kun je iedere dag in de krant over drama’s lezen, waarbij vrouwen door hun partner of ex-partner worden vermoord, al dan niet samen met hun kinderen. Ze delen het lot van de Afghaanse dichteres Nadia. Lisa en Joyce werden in de VS dan weer door onbekende mannen verkracht en vermoord.

  Terwijl Natalie op haar klanten wacht in een Amsterdams bordeel, kwam een schip volgeladen met Oost-Europese seksslaven binnen in de haven van Hamburg. Vrouwelijke sans-papiers in de Europese steden hebben vaak enkel de keuze tussen seksueel uitgebuit worden, bedelen of werken als huispersoneel, vaak zeven dagen op zeven, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat aan een hongerloon.

  Tijdens de economische sancties van de VS tegen Irak stierven meer dan een miljoen vrouwen, tegelijkertijd verloren meer dan 4 miljoen vrouwen het leven als gevolg van oorlogen in vooral Afrikaanse landen. In de oorlog in Bosnië werden op hetzelfde moment duizenden vrouwen verkracht door soldaten.

  Seminarie over Geweld tegen Vrouwen en hoe we ons kunnen verzetten

  Geweld: vrouwen worden er overal ter wereld mee geconfronteerd. Het komt voor in dorpen en in steden, binnen gezinnen en op straat. Het wordt gepleegd door individuen, groepen en zelfs staten op zich. Het bestaat in verschillende vormen, meer gemaskerd in de ontwikkelde westerse landen die formeel gelijke rechten kennen, meer open en brutaal in economisch achtergestelde landen.

  Met de zich reeds ontwikkelde financiële crisis en het drama van de voedselcrisis en een aanstormende economische depressie op wereldvlak zal de situatie er niet op verbeteren. Met tekorten die overal steeds schrijnender worden, zal de strijd voor de middelen nog toenemen en zoals altijd zullen de economisch zwaksten – vrouwen, migranten, ouderen en jongeren,… – de hardste klappen te verduren krijgen. Toenemende werkloosheid en armoede zal nog minder vrouwen dan vandaag in de mogelijkheid stellen een onafhankelijk leven op te bouwen.

  Maar dit alles zal niet zonder strijd gebeuren, strijd tegen geweld op vrouwen, die vandaag al op verschillende plaatsen in de wereld plaatsvindt. Maar ook strijd tegen de onmenselijke levensomstandigheden die het kapitalistische winstsysteem ons nog te bieden heeft, een strijd van vrouwen en mannen van de arbeidersklasse en de armste lagen tegen slechte werkomstandigheden en hongerlonen, tegen armoede, analfabetisme, werkloosheid en slavernij, waardoor naar verhouding meer vrouwen worden geraakt.

  Op deze namiddag willen strijdbare vrouwen uit verschillende landen verhalen van strijd op verschillende continenten uitwisselen en ons erdoor laten inspireren en aanmoedigen om de eenheid in de strijd tegen alle vormen van geweld te versterken. We kunnen enkel winnen indien we ons verenigen en vastberaden verder vechten voor een samenleving zonder onderdrukking, uitbuiting en geweld, zonder discriminatie.

  De strijd tegen geweld, uitbuiting en onderdrukking is een strijd die niet enkel door vrouwen kan worden gewonnen. Om hieraan een einde te maken, moet immers het huidige systeem, dat gebaseerd is op macht, hebzucht en winstbejag worden omvergeworpen en vervangen door een samenleving die op gelijkheid en samenwerking is gebaseerd. Iedereen – vrouwen en mannen – die zich in die strijd inschakelen en met ons de discussie willen voeren, zijn op het seminarie meer dan welkom.

  We moeten het verzet bundelen! Solidariteit voor een wereld zonder geweld!

  Op 25 november 1960 werden in het noorden van de Dominicaanse Republiek op de rand van een afgrond drie dode vrouwen gevonden. De lijken waren die van de zusters Patria, Minerva en Maria Teresa Mirabel, alledrie militanten van de clandestiene verzetsbeweging tegen de dictatuur van Trujillo. Trujillo verklaarde hierover dat het om een verkeersongeval ging. Snel werd echter ingezien dat de zusters verkracht zijn geweest alvorens vermoord te worden. De moordpartij op de zusters Mirabel zorgde voor een publiek schandaal in de Dominicaanse Republiek en gaf een bijkomende stimulans aan de verzetsbeweging. Na een jaar was de dictatuur omvergegooid door de anti-Trujillo-beweging. De zusters Mirabel werden het symbool van die vrijheidsstrijd. In 1981 kwamen vrouwen uit heel Latijns-Amerika en de Caraïben samen in Bogota, Colombia, en riepen 25 november uit tot de “Internationale Dag van Strijd tegen het Seksueel Geweld tegen Vrouwen”. In 1999 werd die Internationale Dag erkend door de Verenigde Naties.