Leterme kiest kant in discussie sociale verkiezingen

De ondemocratische aanvallen op het recht van de werknemers om hun vertegenwoordigers in de bedrijven in 2008 te verkiezen, kwamen tot nu toe vooral uit liberale hoek. Daar werd ervoor gepleit om de wettelijke instrumenten (Koninklijke Besluiten) die werden opgemaakt door de vroegere minister (Van Velthoven, SP.a) niet te laten ondertekenen door de Koning. Resultaat: de sociale verkiezingen komen in het gedrang. Nu schaart ook Leterme zich achter die visie.

Hoe snel kunnen beloften worden vergeten? Die denkoefening lijkt ook in de huidige regeringsvorming van cruciaal belang te zijn. Yves Leterme geeft nu het voorbeeld. Voor de verkiezingen had hij aan het ACV beloofd op te zullen komen voor een syndicale aanwezigheid in KMO’s. Dat is een niet mis te verstane steun aan het opzetten van een ondernemingsraad in bedrijven vanaf 50 werknemers, zoals de wet het overigens voorziet en zoals vanuit Europa wordt geëist.

Het patronaat is echter niet opgezet met de aanwezigheid van ondernemingsraden vanaf 50 werknemers en wil de grens op 100 houden zoals voorheen het geval was. Hoe de wet dan maar moet worden aangepast of hoe de Europese regels moeten worden omzeild, laat het patronaat gemakshalve aan de toekomstige regering over. Hoe langer het duurt vooraleer er schot komt in de regeringsvorming, hoe sterker de onzekerheid toeneemt over de mogelijkheid om effectief in mei 2008 sociale verkiezingen te houden.

Leterme maakt nu duidelijk dat zijn beloften van voor de verkiezingen vandaag reeds vergeten zijn. De ACV-militanten worden in de kou gezet nu Leterme zegt dat de grens voor ondernemingsraden onveranderd op 100 werknemers moet blijven. Hij stelt dat er niet kan worden ingegaan op de vraag van de vakbonden om de grens tot 50 te verlagen. Hiermee worden niet enkel de beloften tegenover het ACV gebroken, maar wordt bovendien ingegaan tegen de wettelijke bepalingen en riskeert ons land bovendien een torenhoge boete op Europees vlak. Een voorbeeld van goed bestuur? Of van bestuur in het belang van de bazen?

Deze uitspraak over de sociale verkiezingen is niet de eerste provocatie van Leterme en de CD&V. Eind vorige week nog stelde de partij voorstander te zijn van de afschaffing van de arbeidsrechtbanken. Ook dat is niet bepaald een werknemersvriendelijk voorstel. De arbeidsrechtbanken zijn mee tot stand gekomen op basis van arbeidersstrijd. Het zijn vrij vlot toegankelijke rechtbanken waarin bovendien ook de werknemersorganisaties vertegenwoordigers hebben (naast patronale vertegenwoordigers en professionele magistraten). Wij hebben geen illusies in de werking van het gerecht, maar we denken wel dat een opslorping van de arbeidsrechtbanken in een groter geheel zal leiden tot een grotere impact van beroepsmagistraten die geen voeling hebben met wat leeft op de werkvloer. Bovendien verlaagt het de drempel voor het inzetten van andere rechtbanken, zoals we nu reeds zien met de klacht tegen de stakers van Zaventem.