Getuigenis over het falende energiebeleid

We spraken met een LSP-lid die werkt als werkbegeleider voor een Kringwinkel en meer specifiek als energiesnoeier. De taak van energiesnoeiers bestaat uit het helpen van mensen bij het besparen op hun energiefactuur, begeleiden bij het aanvragen van premies, … Als onderdeel van de besparingen besliste de regering eind 2014 om het project van energiesnoeiers te stoppen.

“De afgelopen drie jaar kwam ik praktisch elke dag in contact met mensen die hun energiefactuur amper of niet meer kunnen betalen. Het gaat om mensen die in armoede wegzinken en vaak in slechte en niet geïsoleerde woningen overleven. Voor hen was het energie- en huisvestingsbeleid van de vorige regering ook al een regelrechte ramp.  Maatregelen zoals het sociaal tarief, minimale leveringen van energie, het energiefonds van OCMW’s, … volstaan niet en botsen telkens op hun beperkingen.

“De maatregelen van de huidige regering zullen tot meer onbetaalde facturen en armoede leiden. De afbouw van de sociale zekerheid, de indexsprong en de mogelijkheid van een tweede indexsprong om de BTW-verhoging voor elektriciteit uit de index te houden, zullen de armoede versterken. Mensen die nu nog net hun factuur kunnen betalen, zullen dat straks niet meer kunnen.

“Het is niet alleen de BTW-verhoging op elektriciteit die een rol speelt. Een aantal premies worden afgebouwd en vanaf 1 januari wordt geen gratis elektriciteit meer geleverd. Het gefaalde beleid rond zonnepanelen en groene stroomcertificaten – een beleid dat gekaapt werd door enkele grote bedrijven – zal de factuur voor elektriciteit met 8% doen stijgen. Ook ons project van energiesnoeiers stopt op 1 januari 2016.

“Als de facturen voor een gemiddeld gezin met 200 tot 250 euro per jaar stijgen, zullen veel mensen het moeilijk krijgen. Zowel om armoede te bestrijden als om duurzame energie mogelijk te maken, moet de energiesector in publieke handen komen. Een grootschalig project om woningen structureel te verbeteren, investeringen in efficiënte verwarmingsinstallaties – waarom overigens niet op collectieve basis voor volledige wijken, dorpen of steden? – en het begeleiden van mensen bij hun energieverbruik, kunnen het energieverbruik drastisch beperken. Het zou zowel de mensen als het klimaat ten goede komen.

“Uiteraard ligt de opwarming van de aarde en klimaatverandering vooral aan het systeem en de productiewijze die maakt dat bedrijven op massale schaal het klimaat om zeep helpen. Maar dat betekent niet dat we niet moeten ingaan op hoe energie, huisvesting, … kunnen verbeterd worden. Bij voorstellen daarover botsen we wel meteen met het huidige systeem. Het volstaat niet om binnen het systeem het beleid wat te wijzigen. Het hele systeem moet veranderen.”