#1dec. Interviews aan het piket aan het Penitentiair Complex in Brugge

Op de regionale stakingsdag staat een uitgebreid piket aan de gevangenis te Brugge. We spraken er met Rudy Delaere, gewestelijk secretaris van ACOD, en met Ella, een verpleegkundige in het Penitentiair Complex. Interviews door Emma.

Rudy Delaere, Gewestelijk secretaris ACOD

“Van de 600 werknemers zijn er maar 15 werkwilligen binnen, dus zo’n 99% staakt mee. Diegene die toch nog willen werken, proberen we aan het piket nog te overhalen om mee te staken.”

“Er is een wervingsstop voor de cipiers, we werken met personeelstekort. Het gevolg hiervan is dat we ons verlof niet kunnen oppakken of niet wanneer we willen. Ze zijn ook van plan om het verlof voorafgaand aan het pensioen te stoppen. Normaal gezien is er de mogelijkheid om vanaf 57 jaar te stoppen met werken, maar dit staat nu helemaal op de helling met de nieuwe regering! Door de nieuwe pensioenregeling zullen we ook 140 euro minder per maand aan pensioen krijgen.”

“Vijftien december zetten we zeker opnieuw een piket. Als de regering slim is, dan doen ze een paar toegevingen…”

Ella. Verpleegkundige in het PC Brugge

“Wij werken als verpleegkundigen eigenlijk in een volwaardig ziekenhuis in een gevangenis. Er is ook een operatiekwartier, fMRI-scanner enzoverder. Maar er is ook een tekort aan personeel en veel mensen werken al jaren met een interim-contract. Tempo-team levert normaal interim-arbeiders, maar is de laatste tijd niet meer betaald geweest. Zij zouden daardoor in maart hun contract opzeggen! Verder telden vroeger de drie studiejaren mee voor je pensioen, dit willen ze nu ook afpakken. We zouden ook langer moeten werken en voor minder pensioen. Daarnaast zijn er steeds minder middelen voor gezondheidszorg, terwijl volgens de wet de gedetineerden dezelfde zorg zouden moeten krijgen.”

“Onze job houdt ook veel verantwoordelijkheid in, we staan dikwijls alleen zonder dat er dokters aanwezig zijn. De populatie waar wij mee werken maakt onze job zwaarder. Er is steeds meer agressie naar ons toe. De psychologische belasting is niet te onderschatten! We zijn verpleegkundigen, maar daarnaast ook opvoeders en nog veel meer.”

“Een groot probleem is dat ze de overheidsdienst steeds meer willen privatiseren. We hebben bijvoorbeeld een moeder-kind afdeling, om zwangere vrouwen die in de gevangenis zitten te begeleiden en hun baby’s. Er is een vroedkundige die geslaagd is voor het statutair examen (SELOR), die voordien als interim werkte bij ons. Nu zoeken ze een nieuwe vroedkundige. In de plaats van haar opnieuw te contacteren en een vaste job aan te bieden, laten ze iemand in privédienst van buitenaf komen. Omdat ze geen plaats willen maken voor een statutair. Verder zijn we natuurlijk ook tegen het systeem van interim-arbeiders.”