Vakbondsbijeenkomst in Luik: “Enkel de bedrijven hebben iets te winnen met dit Generatiepact”

Vorige vrijdag kwamen er op een bijeenkomst van het ABVV van Luik-Hoei-Waremme meer dan 2.500 syndicale militanten samen. We waren er met een groep kameraden aanwezig en voelden een gerechtvaardigde woede tegen de regeringsplannen, maar ook een even begrijpelijke afkeer tegenover de traditionele partijen die de schoothondjes van het patronaat zijn.

Nicolas Croes

De oproep voor de manifestatie werd niet enkel gesteund in Luik en omgeving, maar vanuit de volledige provincie kwamen er delegaties: uit Verviers, Chaudfontaine,… De sfeer ging van woede tot een zekere ontgoocheling. Het feit dat de arbeiders vanuit verschillende sectoren en bedrijven op een zelfde plaats samenkwamen, versterkte echter het zelfvertrouwen van de arbeiders. In heel wat discussies werd ingegaan op de noodzaak van een nieuwe nationale algemene staking tegenover het beleid van patronaat en regering. Er werd ongeduldig uitgekeken naar de standpunten en ordewoorden in de toespraken. Op het balkon van het vakbondsgebouw hing een spandoek met de slogan: “Werk voor jongeren door het behoud van het brugpensioen”.

Er kwamen toespraken van Thierry Bodson en Marc Gobelet, respectievelijk secretaris en voorzitter van de regionale ABVV-afdeling. Daarbij werd zwaar uitgehaald naar het Generatiepact en de leugens die worden verkondigd door diegenen die het Pact verdedigen.

De twijfelende houding van ACV-voorzitter Cortebeeck kreeg veel kritiek. Die kritiek werd gesteund door de weinige ACV-leden die aanwezig waren. De eenheid aan de basis was niet echt zichtbaar, maar stond wel centraal in veel discussies voor en na de officiële toespraken.

Marc Gobelet, voorzitter van ABVV Luik-Hoei-Waremme, stelde over de PS: “Er is een kloof tussen het programma dat bij de kiezers naar voor wordt gebracht en de realiteit van het Pact dat vandaag wordt aanvaard. De Socialistische Partij mag niet vergeten dat ze door ons, de arbeiders, wordt gedragen.” Gobelet hield het echter bij kritieken op de PS. Er werd bijvoorbeeld een postkaart verdeeld die kan worden opgestuurd naar Thierry Giet, de fractieleider van de PS in de Kamer, waarin wordt opgeroepen om het Generatiepact niet goed te keuren indien het niet aangepast wordt. Voor de meeste arbeiders is het echter duidelijk dat de PS niet kan hervormd worden en dat vanuit die hoek geen enkele steun mag verwacht worden. De recente schandalen met misbruik van gemeenschapsgeld, zullen dit alvast niet tegenspreken.

Na de toespraken trok een groep arbeiders naar de hoofdzetel van de PS om er hun woede op een erg concrete wijze te tonen. Een 20-tal betogers brachten vernielingen aan in de lokalen van de zogenaamd socialistische partij. We begrijpen de woede die de betogers dreef, maar we denken dat het niet de beste manier was om deze naar voor te brengen. Het zal de situatie van de arbeiders niet verbeteren en hun belangen niet verdedigen. De strijd die we moeten voeren is een politieke strijd, en geen fysieke strijd.

Tegenover het verraad van de PS is er nood aan een nieuwe arbeiderspartij. De enigen die onze belangen zullen verdedigen, zijn wijzelf en niet de politici die de arbeiders slechts zien als kiesvee. Ook het lokaal van de MR werd “bezocht”. Christine Defraigne van de MR stelde dat dit bezoek de “stalinistische jongeren waardig was”. Ze vervolgde: “Het ABVV toont met deze onaanvaardbare en schandalige methoden haar ware aard”. De traditionele politici zouden beter eens zien naar hun eigen prestaties en hun eigen ware aard. Ze zouden de enorme woede onder de arbeiders dan misschien begrijpen.