Parijs. Vrouwenmars tegen het besparingsbeleid

Afgelopen zondag betoogden honderden mensen in Parijs om op te komen voor vrouwenrechten en tegen het besparingsbeleid. Er kwamen vooral georganiseerde militanten op straat met leden van het Front de Gauche (Parti Communiste Français, Parti de Gauche,…), NPA, vrouwenorganisaties, organisaties van mensen-zonder-papieren,… De oorspronkelijke oproep voor de betoging ging uit van het Front de Gauche. Een delegatie van LSP trok naar Parijs om samen met onze Franse kameraden van Gauche Révolutionnaire te betogen.

Dankzij strijd in het verleden werden heel wat verworvenheden bekomen, zoals het recht op contraceptie en abortus, wetten over gelijke lonen, wetten tegen geweld op vrouwen,… Maar het blijft stelselmatig nodig om af te dwingen dat de wetten toegepast worden en dat de afgedwongen rechten ook effectief toegankelijk zijn. Op de vooravond van de vrouwenmars tegen het besparingsbeleid bleek uit een studie van het ministerie van binnenlandse zaken nog dat het aantal gevallen van geweld binnen het gezin verder toeneemt. Vorig jaar kwamen daarbij 174 vrouwen in Frankrijk om het leven. De regering-Hollande wilde alvast een goed figuur slaan met een minister van vrouwenrechten. Maar ondertussen staan vrouwen vooraan bij de slachtoffers van het besparingsbeleid en het patronale offensief dat door alle gevestigde partijen wordt verdedigd. Er is nood aan strijd voor degelijke lonen en gelijkheid tussen mannen en vrouwen.

De regering is vastberaden om verder te snoeien in de sociale en publieke middelen. Dat beleid heeft erg concrete gevolgen. In Parijs is er als gevolg van de besparingen en andere maatregelen geen enkel ziekenhuis meer waar er zonder risico en binnen een korte termijn een abortus mogelijk is. In de publieke sector wordt er hard bespaard, terwijl daar heel wat vrouwen werken.

De toenemende werkloosheid en algemene verarming zorgt ervoor dat steeds meer koppels financieel niet in staat zijn om te scheiden. Veel gezinnen hebben twee inkomens nodig om te overleven of om de kinderen te kunnen blijven opvangen, veel jongeren blijven noodgedwongen thuis wonen tot ze een eind in de dertig zijn. Deze situatie van verarming treft vooral vrouwen en jongeren omdat zij vaker ondertewerkgesteld zijn (onder meer via deeltijdse arbeid) met lage lonen en onzekere contracten. Onder die omstandigheden is er vaak geen andere keuze dan bij een echtgenoot blijven.

Onder het kapitalistische systeem moeten de arbeiders vechten voor iedere sociale en democratische verworvenheid. Bovendien worden die steeds opnieuw in vraag gesteld. Het economische stelsel is gebaseerd op de uitbuiting van de meerderheid voor de winsten van een minderheid. Onder dit systeem zullen we geen degelijke levensomstandigheden kennen of enige vorm van zekerheid. Het systeem ligt aan de basis van ongelijkheid en versterkt die. Het kapitalisme zal dus niet leiden tot meer emancipatie, ook niet van de vrouwen.

Allemaal samen voor een algemene staking – voor een linkse oppositie tegen de regering

Om een einde te maken aan de economische problemen, het geweld en discriminatie, moeten we samen strijden met mannen en vrouwen. We moeten samen opkomen voor een samenleving gericht op de behoeften van iedereen, waar e openbare diensten degelijke kinderopvang aanbieden naast collectieve restaurants en gratis wasserijen zodat de ‘dubbele taak’ (na de gewone dagtaak ook nog een huishouden moeten beheren) kan verdwijnen. Een samenleving waarin er voldoende middelen zijn voor gezondheidszorg en onderzoek zodat efficiënte, gratis en veilige contraceptie mogelijk is. Iedereen zou in eigen regio toegang moeten hebben tot deze diensten.

Eens de materiële basis gelegd is, kan dit leiden tot een enorme mentaliteitsverandering en kan het een einde maken aan de gevolgen van eeuwenlange ideologische campagnes waarbij vrouwen stelselmatig als ondergeschikt werden bestempeld en behandeld.

Om tot zo’n samenleving – een socialistische samenleving – te komen, moeten we ons verenigen met mannen en vrouwen, jongeren en gepensioneerden, werkenden en werklozen. Samen moeten we ingaan tegen het besparingsbeleid dat enkel de rijken en grote patroons dient. De betoging van vrouwen tegen het besparingsbeleid van afgelopen zondag is een nuttig onderdeel van het mobilisatieproces tegen deze politiek van de rijken onder leiding van Hollande. We mogen het hier niet bij laten, de mobilisatie moet opgedreven worden. Een actieplan naar een algemene staking zou toelaten om het beleid sterker te betwisten en een krachtsverhouding voor echte verandering op te bouwen.