Solidariteit met de arbeiders doorheen Europa

Interview met Finghin Kelly, Ierse kandidaat op de lijst van Gauches Communes in Sint-Gillis

Het besparingsbeleid leidt in heel Europa tot ongenoegen en protest. In ons verzet tegen het beleid van sociale afbraak pleiten wij voor eengemaakt verzet doorheen Europa. Het is in dat kader dat de lijst van Gauches Communes in Sint-Gillis kandidaten uit verschillende Europese landen op haar lijst heeft geplaatst. Naast kandidaten van Franse en Spaanse afkomst gaat het ook om Panayota Maniou, militante van het Griekse Syriza, en Finghin Kelly, medewerker van Paul Murphy en lid van de Socialist Party in Ierland. We spraken met Finghin over de campagne en over het verzet in Ierland.

Interview door Stéphanie (Brussel) uit de oktobereditie van De Linkse Socialist. Foto: Finghin Kelly en Panayota Maniou, twee internationale kandidaten op de lijst van Gauches Communes in Sint Gillis

Waarom heb je besloten om de lijst van Gauches Communes te ondersteunen als kandidaat?

Finghin: “Overal in Europa wordt de arbeidersklasse geconfronteerd met besparingen en aanvallen op onze levensstandaard. Wij worden gevraagd om te betalen voor een crisis waar wij niet voor verantwoordelijk zijn. Er wordt voor miljarden bespaard in sociale diensten, in de publieke sector en ook in de gemeenten. Er is nood aan politieke vertegenwoordigers die op alle niveaus ingaan tegen de besparingen en die bouwen aan een alternatief.

“Een van de belangrijkste redenen voor mijn kandidatuur heeft ook te maken met het feit dat het establishment in haar pogingen om overal hetzelfde asociale beleid op te leggen verdeeldheid probeert te zaaien. Zo worden we wijs gemaakt dat de werkende bevolking van de zogenaamde PIIGS (Portugal, Italië, Ierland, Griekenland en Spanje) zelf verantwoordelijk zijn voor de crisis in die landen. De werkenden en hun gezinnen van die landen, zijn niet onze vijanden. We moeten integendeel samen strijden. Dat is waarom ik als lid van de Ierse Socialist Party het antibesparingsverzet in België wil steunen.”

Als we de media hier mogen geloven, is Ierland de goede leerling van de PIIGS-klas en is de crisis er zo goed als voorbij. Geldt dat ook voor de gewone Ierse bevolking?

Finghin: “De situatie voor de gewone bevolking is rampzalig. De regering heeft de kas leeggeplunderd en 64 miljard euro besteed aan het redden van de banken. Door de instructies van de trojka te volgen, werd vervolgens een nooit gezien besparingsprogramma opgezet waarbij de levensstandaard fors naar beneden wordt getrokken. Er werd gezegd dat de besparingen tot het einde van de crisis zouden leiden, maar na alle eerdere grote besparingen in de openbare diensten, gezondheidszorg en onderwijs moet er in december nog eens 3,5 miljard euro worden gevonden. Ondertussen kent de Ierse economie een recessie en is er weinig uitzicht op beterschap.

“De werkloosheid is sterk toegenomen, 14,8% van de bevolking zit zonder werk. Bovendien is er een massale emigratie, wekelijks vertrekken 1.000 jongeren uit het land. Dat is een uitdrukking van het gebrek aan toekomstperspectieven voor de jongeren. De invoering van inschrijvingsgeld voor het hoger onderwijs heeft ertoe geleid dat 10.000 studenten hun studies niet kunnen voortzetten. Er is een tekort aan onderwijzend personeel, de klassen zijn overbevolkt en de kwaliteit van het onderwijs gaat zienderogen achteruit.

“De meest kwetsbare lagen van de bevolking worden het eerst aangepakt. Zo worden de werklozen aangepakt en alle anderen die van de sociale zekerheid afhankelijk zijn. Recent nog werd aangekondigd dat het budget voor personen met een handicap wordt verminderd. Hierdoor zullen veel mensen niet langer in staat zijn om op relatief onafhankelijke wijze te leven, ze worden veroordeeld tot grote instellingen.

“Het meest flagrante voorbeeld dat aangeeft hoe de regering de werkenden en hun gezinnen wil laten opdraaien voor de kapitalistische crisis is de invoering van een belasting voor alle huishoudens. Ieder gezin dat een eigen woning heeft – en dat is in Ierland de meerderheid van de bevolking – zou 100 euro moeten betalen. Binnen enkele jaren kan dat oplopen tot 1.000 euro.”

Hoe reageren de Socialist Party en meer algemeen de Ierse arbeiders op deze aanvallen?

Finghin: “Er is een enorme woede. Dat bleek onder meer bij het verzet tegen de taks op huishoudens. Er werden overal lokale comités opgezet. Het voorstel van de Socialist Party om een niet-betalingscampagne te voeren, werd massaal opgevolgd. Er waren tal van betogingen en lokale meetings. Het resultaat is enorm: tot op vandaag heeft de helft van de Ierse bevolking de belasting niet betaald! De regering heeft daarmee een nederlaag geleden. Maar de volgende fase dient zich al aan: nu wil de regering de niet-betalers elk individueel aanpakken.”

Hoe kunnen we het verzet tegen het besparingsbeleid in België versterken?

Finghin: “Alle nationale regeringen en de media proberen ons te laten geloven dat het probleem zich elders situeert. In Griekenland, in Spanje, in Ierland. Maar zeker niet in België of in Duitsland. De komende maanden zullen we echter steeds meer zien hoe de crisis overal in Europa aanwezig is. Ook in België worden maatregelen genomen zoals de vermindering van de werkloosheidsuitkeringen.

“Na de verkiezingen zullen de Belgische arbeiders geconfronteerd worden met besparingen zoals in Ierland of zelfs in Griekenland. De heersende klasse zal er alles aan doen om haar besparingsbeleid op te leggen. Er zal nood zijn aan een antwoord hierop van de vakbonden en de arbeidersbeweging in het algemeen.

“Gauches Communes zal daarbij een aantrekkelijk alternatief vormen. Deze alliantie brengt syndicalisten, werkenden, werkzoekenden en militanten van verschillende organisaties bij elkaar. Het is belangrijk dat we met Gauches Communes niet alleen het verzet tegen de besparingen voeren maar ook een alternatief naar voor schuiven. Een verkozen positie zou gebruikt kunnen worden om het actieve verzet op lokaal en nationaal niveau te versterken. Daarvoor kunnen we niet rekenen op de gevestigde partijen, ook de PS en Ecolo gaan mee in de logica van sociale afbraak. We zullen zelf moeten bouwen aan ons politiek verlengstuk, Gauches Communes is een stap in die richting.”