De crisis van het kapitalisme leverde één van de meest stormachtige jaren ooit op. De revolutie van de Tunesische massa’s verspreidde zich begin vorig jaar als een wervelwind door het Midden-Oosten en Noord-Afrika en stak sindsdien alle wereldzeeën over. Het weekblad TIME erkende het belang ervan door “de betoger” uit te roepen tot personaliteit van het jaar 2011.
Via plein- en fabrieksbezettingen, massabetogingen, stakingen en algemene stakingen,… streden miljoenen jongeren en arbeiders tegen enkele van de meest gehate regimes en de niet aflatende druk van kapitalisten en hun regeringen om hen te doen opdraaien voor de crisis. Het oude spook van de klassenstrijd is terug, net zoals het debat over de nood aan socialisme.
Dit jaar belooft meer van hetzelfde te brengen, maar niet noodzakelijk een herhaling van 2011. We waren getuige van grootse bewegingen die het vermogen aantonen van een arbeiders- en massabeweging om in actie verandering af te dwingen en die de heersende klassen overal ter wereld doodsangsten aanjoegen. Tegelijk vertoonden deze bewegingen fundamentele zwakheden waardoor niet aan de fundamenten van uitbuiting en onderdrukking werd geraakt en er geen echte verandering kwam. Dit liet ruimte aan reactionaire krachten om in enkele landen de beweging af te blokken en terrein te heroveren.
Het is essentieel om dit proces van revolutie en contra-revolutie beter te begrijpen en ons de lessen ervan eigen te maken, om te kunnen afrekenen met het kapitalistische systeem dat aan de basis ligt van iedere onderdrukking. Dit is de doelstelling van Socialisme 2012. Het weekend brengt daarvoor jongeren, syndicalisten en activisten samen uit binnen- en buitenland. Hieronder enkele hoogtepunten.
Een wereld in verzet tegen het kapitalisme
Dit is het thema van de openingsmeeting en tevens de rode draad die door het weekend loopt. Op de openingsmeeting wordt gesproken door Brett Hoven, een CWI-verantwoordelijke die meermaals in Tunesië verbleef, een medewerker van Paul Murphy en Els Deschoemacker van LSP.
Brett Hoven, voormalig Ford-arbeider in Minnesota en linkse socialist, zal toelichten hoe de Amerikaanse maatschappij sinds de subprime crisis op haar grondvesten davert. De “Amerikaanse droom” is een illusie geworden. De publieke steun voor de occupybeweging weerspiegelt een groeiende radicalisatie. Steun voor het kapitalisme is tanend door de druk en uitzichtloosheid van de economische en politieke crisis. Recente peilingen tonen dat interesse in socialisme, hoewel zeer verward over de betekenis ervan, floreert. In tegenstelling tot wat dikwijls gedacht wordt, kent de Amerikaanse arbeidersbeweging een rijke traditie. Zo vindt 1 mei haar wortels in de strijd van de Amerikaanse arbeiders voor de achturendag!
De meest belangrijke ontwikkeling van het afgelopen jaar was zonder twijfel de golf van revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Een jaar later blijven deze nazinderen op de meest krachtdadige manier. Deze discussie zal toegelicht worden door een vertegenwoordiger van het CWI. Hij was in Tunesië tijdens de revolutie, bezocht het land sindsdien verschillende keren en volgt de situatie op de voet.
In Tunesië en Egypte spreekt men over de nood aan een tweede en derde revolutie, want de eerste bleef onvoltooid. Aan de top was er verandering van personeel, maar aan de basis, op economisch en sociaal vlak, bleef het systeem op haar plaats. Belangrijke oorzaken van de revolutionaire opstanden waren het gebrek aan perspectief, werkloosheid en de ellendige arbeids- en levenscondities van de massa’s. Deze blijven tot op vandaag bestaan en vormen de impuls voor de ontwikkeling van een nieuwe fase van strijd. In Egypte werden nieuwe vakbonden opgezet en in Tunesië was er de strijd om de bestaande vakbond te democratiseren en te stoelen op strijd. Lessen trekken uit deze revoluties is een voorwaarde om waar ook ter wereld succesvolle revoluties te voltooien.
Een medewerker van Paul Murphy, linkse socialist en Europees parlementslid voor de Ierse Socialist Party, spreekt over de oorzaken van de eurocrisis, de nood aan eengemaakte strijd en een socialistische programma voor de Europese arbeidersbeweging. De crisis in Europa dreigt de hele wereldeconomie mee te sleuren. Een uitweg op kapitalistische basis is er niet. Het prediken van groei staat in scherp contrast met de drastische besparingsagenda. In land na land groeit de weerstand. Hoe het steeds meer autoritaire en semi-koloniale bestuur van de EU vervangen door een positief Europa voor de arbeidersbeweging, een socialistische federatie van Europese landen, is deel van het debat.
Voor een links alternatief. Weg met de rechtse besparingspolitiek!
Ook in België staat klassenconfrontatie op de agenda. Het debat naar aanleiding van de algemene staking van 30 januari toonde de openlijke aversie van de heersende elite tegen alles wat met werknemersstrijd en -organisatie te maken heeft. Hun doel is duidelijk. Net zoals elders in Europa en de wereld willen ze komaf maken met het welvaartsmodel waarvoor ooit zo hard gevochten is. In een periode van crisis leidt de drang naar competitiviteit tot voortdurende loondumping en afbouw van onze sociale rechten. Terwijl men banken blijft redden, komt onze toekomst in gevaar.
Tijdens ons syndicaal café discussiëren we over het beruchte “Duitse model” dat ze ons willen opdringen. De nood voor de vakbonden om te breken met hun sociaal- en christendemocratische “partners” in de regering, zal gedurende het weekend ongetwijfeld meermaals aan bod komen.
Er gaapt een enorme ruimte op de linkerflank van de politiek. De regering ondermijnt de mogelijkheid voor de PS om zich voor te doen als minste kwaad en als garantie voor het behoud van onze sociale verworvenheden. We organiseren een debat met onder meer Erik De Bruyn, woordvoerder van Rood! Alain Mandiki, voorzitter van LSP in Namen, zal spreken over de nood aan een nieuw politiek verlengstuk voor de zeer strijdbare strijdtradities in het zuiden van ons land. Anja Deschoemacker van LSP zal de nood aan arbeiderseenheid benadrukken in een land waar de burgerlijke politici de verdeel-en-heerspolitiek tot kunst hebben verheven.