Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.
Onderaannemers De Lijn. Na acht jaar overschakelen naar… interimcontract
Officieel dient een interimcontract om een tijdelijke vermeerdering van werk of een tijdelijke job uit te oefenen. Dat is de officiële kant van de zaak, de realiteit ziet er totaal anders uit. Het doet wat denken aan de officiële regel dat bedrijven 33,99% vennootschapsbelasting betalen. Deze week was er bij een onderaannemer van De Lijn in Vlaams Brabant een stakingsactie. Bij STACA uit Kortenberg werd gestaakt. De aanleiding was het ontslag van een collega die na acht jaar halftijdse dienst niet wou tekenen voor een interimcontract. Zo’n contract was goedkoper voor de werkgever, maar de chauffeur zag het niet zitten. Resultaat: hij vloog buiten. Dat is meteen ook de reden waarom De Lijn zo graag met onderaannemers werkt: daar worden nieuwe normen en waarden gesteld inzake arbeidsvoorwaarden.
Rode VRT?
Diegenen die het meeste klagen over het vermeende ‘rode’ karakter van de openbare omroep, zijn tevens diegenen die er het meeste aan bod komen. Gazet van Antwerpen meldde maandag: "In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar kwamen Bart De Wever en Filip Dewinter het vaakst aan het woord op de VRT. Dat blijkt uit een onderzoek dat het Steunpunt Media uitvoerde op vraag van Vlaams Mediaminister Ingrid Lieten. (…) De onderzoekers maakten een analyse van Het Journaal, Terzake, Reyers Laat, De Zevende Dag, Villa Vanthilt, Niet Tevreden Stem Terug en De Laatste Ronde tijdens de campagneperiode. Daaruit concluderen ze dat Bart De Wever (N-VA) veruit het meest aan het woord kwam, met 47,2 minuten spreektijd in 19 optredens. Hij wordt gevolgd door Vlaams Belanger Filip Dewinter (45,1 minuten in 13 optredens) en voormalig sp.a-burgemeester van Antwerpen Patrick Janssens (41,3 minuten in 9 optredens)."
Rode managers?
Wat is er ‘rood’ aan de SP.a-managers die het in tal van publieke bedrijven en administraties voor het zeggen hebben? Ons is het onduidelijk en de uithalen van Frank Van Massenhove in Humo zullen het er niet op verbeteren. De ‘rode’ topmanager die eerder op het kabinet van Vandenbroucke werkte, vroeg zich af waarom het ABVV zich opwerpt als "vakbond voor luiaards". Hij stelt verder dat hij met de andere vakbonden kan samenwerken maar dat de ACOD steeds dwars ligt en tegenwerkt. Van Massenhove kan het ongetwijfeld goed vinden met Monica De Coninck die er evenmin in slaagt om de mond te openen zonder naar de rode vakbond uit te halen. Van Massenhove pleit nog voor het afschaffen van het ambtenarenstatuut – een praktijk waar hij en zijn partij hard aan werken. De topmanager is even rood als zijn blauwe partijgenoten van SP.a. Onze vraag aan Rudy De Leeuw ligt voor de hand: wanneer breek je met die kliek van neoliberalen die op onze vakbond neerkijken?
Laat kinderen werken voor hun schoolmaaltijd…
Republikeinse parlementsleden in de VS zijn nog al eens goed voor straffe uitspraken. Zo is er ook Ray Canterburry, verkozene uit West Virginia. Het Laatst Nieuws schreef over zijn voorstel: "Elke leerling (van kleuterklas tot middelbaar) in West Virginia heeft sinds kort recht op een gratis ontbijt of middagmaal in de schoolcafetaria, de wetgeving hierover werd enkele weken geleden goedgekeurd. Onderwijsbudgetten die de staat ontvangt, zullen zo optimaal mogelijk worden aangewend. Canterburry is tegen de nieuwe wet gekant, met het gekende argument: "There’s no such thing as a free lunch". Hij is van mening dat elke leerling perfect enkele taken van een schoolconciërge kan uitvoeren: het afval buitenzetten, de gang schuren of het gras afrijden. Zo verdient de scholier zijn lunch echt." Enkele bedenkingen: sinds hoe lang is kinderarbeid verboden? Hoeveel hoopt de betrokkene te besparen op technisch personeel in het onderwijs? Waarom kan een gratis schoolmaaltijd in de VS wel en bij ons niet? En waarom vonden 19% van de lezers van hln.be dit bericht ‘hartverwarmend’?
Vakbonden hebben geen draagvlak meer…
Naar aanleiding van het interview van Humo met topmanager Van Massenhoven – voormalig medewerker van Vandenbroucke (SP.a) – herhaalde De Morgen dinsdag nog eens het oude cliché dat vakbonden vandaag geen draagvlak meer hebben. Die ouderwetse bonden worden door niemand meer gesteund, zo wordt ons gezegd. Dezelfde krant meldde elders dat er nog nooit zoveel stakingsdagen waren als in de eerste helft van 2012, toen er onder meer een algemene staking was op 30 januari. Het ging om 290.442 stakingsdagen. Niet slecht qua betrokkenheid bij organisaties die door niemand gesteund worden en geen draagvlak hebben…
Als Viktor een bank was geweest, kon hij blijven leven
Miljarden had de overheid veil om de banken te redden. Om een ziek kind uit Aalst te redden door een levensnoodzakelijk medicijn terug te betalen, is er geen geld. De 7-jarige Viktor lijdt aan een zeldzame nierziekte waarvoor alleen het dure geneesmiddel Soliris helpt. Dat kost echter 9.000 euro per twee weken. Op een jaar tijd komt het neer op 235.000 euro. De Commissie Tegemoetkomingen Geneesmiddelen gaf een negatief advies aan de minister die dinsdag zal beslissen over een terugbetaling van het medicijn. "Het lijkt hardvochtig, maar er zijn nog andere kindjes in zeldzame situaties." Zo klonk het bij een professor uit Leuven die voorzitster is van de CTG. Het lijkt niet alleen hardvochtig, het is dat ook. De houding van het bedrijf dat het medicijn levert en een korting weigert, zou de doorslag geven om de kosten niet terug te betalen. Waar wachten we op om dat bedrijf in gemeenschapshanden te nemen zodat er wel toegang is tot levensreddende geneesmiddelen?
GAS-willekeur: een internationaal fenomeen
Is ons land met de repressieve willekeur van GAS-boetes een uitzondering? Helemaal niet. In Nederland kregen twee kleuters en hun oma een boete van 130 euro omdat ze bloemetjes plukten in het stadspark. Vandaag al in Den Haag, morgen ongetwijfeld in Antwerpen! Lees hier het artikel van Het Nieuwsblad hierover.
