NL Socialisme

Tag: Vlaams Belang

  • Racist Van Rooy (VB) wil Afghaanse bevolking uitroeien

    Artikel overgenomen vanop blokbuster.be

    Nadat er een extreemrechts regime aan de macht kwam in Afghanistan, met name dat van de Taliban, reageerden woordvoerders van inheems extreemrechts bij ons met de stelling dat het misschien beter zou zijn om alle Afghanen, of toch alleszins een significant deel ervan, af te maken. Een denkoefening noemde Antwerps VB-fractieleider Sam Van Rooy die stelling achteraf. Het is een ‘denkoefening’ die in het verleden ook al door extreemrechts in de praktijk is gebracht, maar als we daarnaar verwijzen steigeren hedendaagse extreemrechtse figuren. Ja, het blijven rare jongens die extreemrechtsen. Gevaarlijk ook.

    Extreemrechts doet zich graag voor als ‘anti-establishment’, terwijl het in wezen een uitvergroting brengt van standpunten die ook door het establishment worden gehanteerd. In een reactie op de vernederende nederlaag van het Amerikaans imperialisme in Afghanistan, stelde Joe Biden dat de VS geen oorlog zou voeren die de Afghaanse strijdkrachten “niet voor zichzelf willen voeren.” Anderen gingen in dezelfde richting: het is de schuld van de Afghanen zelf. Als ze niet willen vechten tegen de Taliban, dan is het hun eigen schuld. Zo luidt de mainstream boodschap die er vooral op gericht is om de verantwoordelijkheid voor het eigen militaire falen door te schuiven. Van daar is het maar een kleine stap naar het standpunt dat de Afghaanse bevolking nu eenmaal afgeschreven kan worden omdat de Taliban-opvattingen onderdeel van hun DNA zou zijn.

    Is de huidige rampzalige situatie de schuld van de Afghaanse bevolking? Is het hun schuld dat hun strategisch gelegen land reeds in de 19e eeuw het strijdtoneel vormde voor grootmachten als Groot-Brittannië en Rusland? Of dat de Britse kolonisten een verdeel-en-heerspolitiek voerden die interne tegenstellingen vergrootte? De toekomstige Taliban werden in de jaren 1980 opgeleid in religieuze scholen in Pakistan, op een ogenblik dat de VS en Saoedi-Arabië daarin een alternatief zagen op de bewegingen van werkenden en jongeren in Pakistan zelf en de Russische militaire aanwezigheid in Afghanistan. Die religieuze scholen kenden een opgang toen de rest van het onderwijs onder het rechtse bewind van Zia ul-Haq werd afgebouwd in Pakistan. Na hun rampzalige bestuursperiode van 1996 en 2001 konden de Taliban-troepen standhouden en terugkomen, in de eerste plaats omdat de 2 biljoen dollar die de VS aan de oorlog en de bezetting uitgaven niet in het belang van de Afghaanse bevolking werd aangewend.

    Het resultaat van 20 jaar oorlog en bezetting – destijds aangemoedigd door het extreemrechtse VB – is een sociale woestijn en algemene ellende. Daarin gedijt extreemrechts, dat zou Van Rooy toch moeten weten? Een breder inzicht in de situatie verwerven is echter niet waar rechts of extreemrechts mee bezig zijn. Dat zou hun eigen voorstellen en standpunten teveel ondermijnen. Neen, het is gemakkelijker om met de vinger te wijzen naar de Afghaanse bevolking. Niet dat er uit rechtse en extreemrechtse hoek veel steun moet verwacht worden voor de vrouwen, werkenden en armen die zich verzetten tegen het Taliban-bewind. Die worden over één kam gescheerd met de Taliban. Laat staan dat er enig mededogen moet verwacht worden met mensen die de Taliban-hel proberen te ontvluchten.

    Voor VB’er Van Rooy is het allemaal gemakkelijker: “Iemand zei me eens dat Afghanistan alleen een florerende, vrije samenleving kan worden indien 70 procent van de mannelijke moslims wordt uitgeroeid (omdat die in wezen geen haar beter zijn dan de taliban).” Het is een gebruikelijke methode: zich achter iemand anders, zelfs al is het anoniem, verschuilen om een oproep tot geweld en genocide te lanceren. Volgens Van Rooy was het slechts een denkoefening. Veel nadenken heeft hij wellicht niet gedaan, zolang er maar Afghanen afgeknald werden. Ondanks het feit dat hij lid is van een bijzonder vrouwonvriendelijke partij probeerde hij het achteraf in te kleuren als een verdediging van de Afghaanse vrouwen. De Afghaanse vrouwenrechten zijn voor extreemrechts slechts een excuus om racisme te botvieren.

    Racisme is nooit een antwoord op seksisme. Zondebokpolitiek is nooit een antwoord op een beleid van tekorten en sociale ellende. Dat heeft extreemrechts de afgelopen honderd jaar meer dan duidelijk gemaakt.

  • Extreemrechts wil slag slaan in Mechelen

    Extreemrechts heeft al enkele maanden de wind in de zeilen. De frustraties en het ongenoegen rond de coronamaatregelen, aangevuld met een portie racisme worden volop uitgespeeld. Geholpen door een rechter die zich onhandig uitsprak tegen het racisme van Voorpost, wil die actiegroep zondag in Mechelen een slag slaan. Het Vlaams Belang springt mee op de kar, Voorpost is immers een betrouwbare bondgenoot die tevens dienst doet als onofficiële ordedienst van de partij.

    Artikel vanop blokbuster.be

    Voorpost hoopt zondag te scoren en legt vanuit verschillende steden, zelfs vanuit Nederland, bussen in.  De voorbije weken was er een zekere mobilisatie van extreemrechts, zowel online als fysiek, in de steun voor de voortvluchtige militair Jurgen Conings. Ondanks het feit dat Conings betrokken was bij een scheurgroep van Voorpost, met name Vlaams Legioen, hoopt de actiegroep wellicht om de aandacht van de volgelingen van Conings naar zich toe te kunnen trekken. De tegenstrijdigheid van het feit dat Conings en zijn volgelingen niet bepaald aanhangers zijn van het recht op vrije meningsuiting van pakweg Marc Van Ranst is daarbij van geen tel.

    De tijd dat het Vlaams Belang beweerde op te komen voor het zorgpersoneel ligt al even achter ons. Het werd interessanter om in te spelen op de frustraties rond de beperkende maatregelen. Die frustratie is het gevolg van een gebrek aan doeltreffend beleid van snelle tests, efficiënte tracing, snellere vaccinatiecampagne, tekorten in de zorg … Deze gebreken zijn het resultaat van de winstzucht, maar daar richt extreemrechts zich niet tegen. Het probeert zich als anti-establishment voor te doen zonder tegen het kapitalistische winstsysteem in te gaan. Vandaar dat het zich beperkt tot uithalen tegen virologen, gevestigde politiekers, rechters …

    De uitspraak van de Mechelse rechter werd meteen aangegrepen om verder in het offensief te gaan. De rechter oordeelde dat een spandoek van Voorpost tot doel had “om angst te zaaien en haat te scheppen in de samenleving.” Vier Voorpost-militanten werden veroordeeld, drie tot een straf met uitstel en één tot een effectieve straf. Actieleider Nick Van Mieghem kreeg een effectieve straf. Uitstel kon niet door eerdere veroordelingen: correctioneel wegens weerspannigheid en verboden wapendracht, vijf veroordelingen voor de politierechtbank waarvan drie wegens dronken rijden. Al goed dat Voorpost zondag bussen inlegt…

    De stelling dat Voorpost angst en haat zaait is ongetwijfeld correct. De neofascisten van Voorpost staan gekend voor het stimuleren en organiseren van haat en verdeeldheid. Ze doen dit onder meer door elke discussie te herleiden tot migratie en vluchtelingen, maar vooral door hun krachten op te bouwen waarmee ze de straten willen domineren. Het doel daarvan is om alle andersdenkenden te intimideren en de agenda te bepalen. Helemaal hypocriet wordt het als extreemrechts dit doet in naam van de ‘vrije meningsuiting’, een recht dat het anderen wil ontzeggen. Het gaat helemaal niet om het recht op meningsuiting, maar om de opbouw van een krachtsverhouding in de samenleving. Als extreemrechts zich sterker voelt, gaat het steeds verder. Electorale groei versterkt de meer gewelddadige groepen in de marge die worden gebruikt om op termijn de publieke opinie te controleren en vooral om de arbeidersbeweging het zwijgen op te leggen.

    De Mechelse rechter ging er verkeerdelijk van uit dat racisme en haat kunnen bestreden worden via de instituties van het kapitalistische systeem. In zijn pleidooi trok de procureur die redenering tot in het absurde door: “Als er in 1939 wetgeving was geweest om dit te bestraffen, waardoor mensen niet geïndoctrineerd konden worden door pamfletten of spandoeken, dan was er geen Tweede Wereldoorlog geweest.” De onderliggende materiële spanningen tussen de grootmachten in de jaren 1930 en 1940 konden uiteraard niet weggenomen worden met een verbod op pamfletten en spandoeken. Het enige wat de Tweede Wereldoorlog had kunnen stoppen, was een revolutionaire beweging van de werkende klasse die een einde maakte aan het kapitalisme, een systeem dat oorlog in zich draagt zoals donkere wolken regen in zich dragen.

    De uitspraak van de Mechelse rechter gaf aanleiding tot een politiek debat over de behandeling van haatspraak. De PVDA verzette zich correct tegen de correctionalisering van haatmisdrijven, waardoor een aanpassing van artikel 150 van de grondwet begraven is. Als we het establishment laten doen, is elke uitspraak die ingaat tegen het status quo een toonbeeld van haat. Sommigen proberen de vakbonden zelfs ‘klassenhaat’ aan te meten. Als er polarisatie is in de samenleving, komt dit niet door diegenen die mobiliseren tegen de gevolgen van de vele ongelijkheden, maar door het kapitalistische productiesysteem dat die ongelijkheden tot stand brengt en verdiept.

    Een burgerlijke benadering die racisme en haat ziet als iets moreel, zonder te kijken naar de maatschappelijke tegenstellingen en processen, is gedoemd om te mislukken. Het levert integendeel extra munitie op voor extreemrechts. Dit zagen we eerder met de saga rond de subsidies voor Sihame el-Kaouakibi in Antwerpen en nu opnieuw met de rechterlijke uitspraak in Mechelen. Morele verontwaardiging tegen extreemrechts en haat kan positief zijn, maar volstaat absoluut niet. Er moet verder gekeken worden met een aanpak van de voedingsbodem waarop het kan groeien: een falend systeem waarin de meerderheid van de bevolking steeds meer onder druk staat.

    De vele tekorten in de samenleving worden volgens extreemrechts niet veroorzaakt door de kleine groep superrijken, het echte establishment, maar door wie uit de boot valt en elders een beter leven zoekt. Dat is uiteraard nonsens. Maar de vele verdelende propaganda heeft wel een effect. Het zet de toon van het publieke debat, niet alleen in de traditionele media maar ook op de werkvloer of in familieverband. Extreemrechts wordt daarin geholpen door ‘aanvaardbaar rechts’, met name de N-VA, die de afgelopen jaren het eigen asociaal beleid steeds meer moest toedekken met een laagje vooroordelen tegen vluchtelingen. Zolang de arbeidersbeweging daar geen voldoende sterk en duidelijk antwoord op biedt, krijgt de verdeeldheid van rechts alle kansen.

    Wat kan dan wel gedaan worden tegen haatspraak? Mobilisatie om de ruimte voor de versterking van extreemrechts te beperken en daaraan gekoppeld een alternatief op het systeem van tekorten en ongelijkheid. Beiden gaan hand in hand: mobilisatie staat sterker met een perspectief van maatschappijverandering en in onze strijd voor verandering moeten we bouwen aan een krachtsverhouding die obstakels zoals racisme en verdeeldheid uit de weg ruimt. We beperken ons niet tot het bestrijden van de obstakels op de weg naar echte verandering, maar benadrukken ook hoe die verandering er moet uitzien: een samenleving waarin de werkende klasse het bezit en de controle over de beschikbare middelen in handen neemt zodat een democratische planning mogelijk wordt.

    We hebben op dit ogenblik geen weet van antifascistische acties in Mechelen komende zondag. Blokbuster is zelf niet in staat om zo’n initiatief te dragen, maar wil graag meewerken als er iets gebeurt. Tegelijk roepen we op om ons te steunen en actief te worden: antifascisten moeten zich opnieuw beter organiseren om te reageren op de provocaties van extreemrechts. Een strijdbare campagne als Blokbuster is daar een uitstekend middel voor.

  • Conings en het zelfvertrouwen van extreemrechts, ook inzake geweld

    Betoging in Gent in 2015 met een actuele boodschap. “Tegen haat en terreur: solidariteit”

    De 47-jarige extreemrechtse militair Jurgen Conings ging op 18 mei op de vlucht met wapens en dreigde ermee de bekende viroloog Marc Van Ranst alsook een lokale moskee aan te vallen. Ondanks een grootschalige zoektocht door leger en politie werd Conings nog niet teruggevonden. Er kwamen steungroepen voor Conings op sociale media met tienduizenden leden. Fysieke acties brachten minder volk op de been, maar toch ook nog steeds enkele honderden. Het Vlaams Belang moest zich officieel distantiëren, maar deed dit voldoende vaag en dubbelzinnig om de radicale achterban niet voor het hoofd te stoten. Bovendien werd – niet geheel onverwacht – bekend dat Conings minstens in 2020 een lidkaart van het VB had.

    Artikel vanop blokbuster.be

    Extreemrechtse militairen

    Dit is niet de eerste keer dat het brede publiek te weten komt dat het leger met een probleem van rechts-extremisme zit. Begin deze eeuw was er een georganiseerde groep van Blood&Honour actief in het leger onder de naam ‘Bloed, Bodem, Eer en Trouw’ (BBET). In 2006 werden 17 leden van BBET opgepakt, waaronder kopstuk Tomas Boutens. Die was net als verschillende andere BBET-leden actief als militair in de kazerne van Leopoldsburg. In 2014 werd Boutens veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, waarvan een jaar met uitstel. Zodra hij vrijkwam, zette Boutens zijn extreemrechtse activiteiten verder.

    Jurgen Conings was actief in dezelfde kazerne van Leopoldsburg en had contact met Boutens. Die laatste beweert dat ze samen op missie in Afghanistan waren in 2003. Conings werd gevolgd door de veiligheidsdiensten. Philippe Boucké, topman van de militaire inlichtingendienst ADIV, verklaarde op 24 februari 2021 in het weekblad Knack: “In verband met extreemrechts volgt de ADIV een dertigtal militairen van zeer nabij op, vanwege hun sympathieën voor of duidelijke banden met extreemrechtse groeperingen.” Slechts één van die militairen werd ook opgevolgd door het OCAD (Orgaan voor de Coördinatie en de Analyse van de Dreiging): Jurgen Conings. Ondanks het feit dat hij gekend stond als een potentiële terrorist genoot Conings toegang tot gevaarlijke wapens.

    Het is opmerkelijk dat er binnen het leger, nog steeds een belangrijk deel van het staatsapparaat, een groeiend wantrouwen in het systeem bestaat. Dat is een verwrongen uitdrukking van de ondermijning van de autoriteit van het kapitalisme. Eerder was er in Frankrijk een open brief ondertekend door ex-generaals, waarin werd gewaarschuwd voor een burgeroorlog. In de VS was de provocatieve aanval op het Capitool begin dit jaar ongetwijfeld niet mogelijk zonder enige betrokkenheid van ordehandhavers. Telkens werd relatief zacht gereageerd door het politieke en economische establishment. Ook nu: minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) kondigde enkel aan dat 11 militairen die gevolgd worden door de inlichtingendiensten wegens extreemrechtse sympathie niet langer toegang hebben tot wapendepots en gevoelige informatie. De lakse aanpak van extreemrechts in het leger én de politie maakt dat het slechts wachten is op nieuwe gevallen.

    In het offensief

    Na een tijdelijke neergang gedurende een jaar of tien vanaf ongeveer 2006, ging het Vlaams Belang opnieuw in het offensief na de rechtse regering-Michel. De neergang van het Vlaams Belang was verbonden met de opkomst van de rechtse populistische partij N-VA. Zelfs ter linkerzijde dachten sommigen dat het VB afgeschreven was en dat het beste antwoord op extreemrechts een ‘aanvaardbare rechterzijde’ was. In een poging om de afkeer tegen het asociale beleid van de regering-Michel, met N-VA in een sleutelpositie,  om te leiden, koos N-VA er steeds meer voor om een klassieke verdeel-en-heersretoriek te hanteren tegen vluchtelingen. Extreemrechts kon opnieuw groot worden op die basis.

    Electorale vooruitgang van partijen als het Vlaams Belang geeft zelfvertrouwen aan allerhande extreemrechtse groepen, ook diegenen die wat verder in de marge zitten. De eerste groep van Blood&Honour in België bijvoorbeeld werd in 1994 gevormd, in de nasleep van ‘zwarte zondag’ (de eerste grote verkiezingsoverwinning van toen nog het Vlaams Blok in 1991). De groei van het VB in de lokale verkiezingen van 2018, de parlementsverkiezingen van 2019 en alle peilingen sindsdien, geeft extreemrechtse groepen extra ademruimte.

    Eén daarvan was ‘Vlaams Legioen’, een kleine groep rond Emmanuel Maris uit het Limburgse Zutendaal. Maris was een tijdlang actief bij het aan het VB gelinkte Voorpost, maar zette een eigen organisatie op. Het ‘Vlaams Legioen’ organiseerde trainingen, waarbij Conings zou betrokken geweest zijn. Emmanuel Maris werd opgepakt naar aanleiding van een brandstichting in een toekomstig asielcentrum in Bilzen eind 2019. Hij raakte nationaal bekend toen hij met zijn pick-uptruck met nazisymbolen deelnam aan de autokaravaan van het Vlaams Belang tegen de nieuwe Belgische regering in september 2020. In mei dit jaar werd hij vrijgelaten en verhuisde hij naar Hongarije. Het Vlaams Legioen hield op te bestaan. In dat Vlaams Legioen waren er actieve VB’ers betrokken. Eén ervan, Lode Dils, is bestuurslid bij de lokale afdeling van het Vlaams Belang in Ham. Toen Maris een foto van de brand in Bilzen op zijn Facebook-profiel plaatste met de opmerking “Het feestje kan beginnen, de bbq staat aan”, werd dit meteen geliket en becommentarieerd door Dils.

    De autokaravaan van het Vlaams Belang op 27 september 2020 was de grootste mobilisatie van extreemrechts in België sinds lange tijd met naar schatting 10.000 aanwezigen. Het protest was tegen de nieuwe regering gericht. De actiemethode was gekopieerd van het Spaanse Vox. De bredere mobilisatie is natuurlijk relatief: vakbondsacties brengen een veelvoud op de been. Desalniettemin is een mobilisatie van 10.000 groter dan wat het Vlaams Belang doorgaans kan mobiliseren. Het toont dat het niet bij ‘klavierstrijd’ blijft, zelfs indien sociale media een ideaal instrument zijn voor de verspreiding van haat en frustraties. Het succes van de autokaravaan vergrootte bij een deel van de extreemrechtse basis de roep naar actie, inclusief meer fysieke acties en geweld.

    Vlaams Belang en de radicale rand

    Komt het Vlaams Belang in de problemen door een geval van een extreemrechtse terrorist die duidelijk minstens sympathie had voor die partij? Niet noodzakelijk. De meest radicale lagen in en rond het Vlaams Belang scharen zich resoluut achter Jurgen Conings. Het Vlaams Belang probeert naar buiten toe voldoende afstand te bewaren, maar tegelijk surft de partij bewust op het gevoel van verzet tegen het systeem dat leeft in de steungroepen voor Conings. Bovendien kan het in die radicale lagen militanten vormen en ermee uittesten hoe ver het kan gaan. Het doel van extreemrechts blijft immers om de straten te domineren.

    Het Vlaams Belang probeert steeds gebruik te maken van meer radicale groepen. Toen de studentengroep ‘Schild & Vrienden’ onder vuur lag wegens neonazistische propaganda, racisme, seksisme en aanzetten tot geweld, werd kopstuk Dries Van Langenhove meteen langs de grote poort naar het parlement gekatapulteerd door het Vlaams Belang.

    Vandaag probeert het Vlaams Belang bewust gebruik te maken van de corona-moeheid onder een groot deel van de bevolking om zich voor te doen als een alternatief op het establishment. Niet dat het VB pleit voor drastisch meer investeringen in zorg en democratische controle op een genationaliseerde farmasector om een planmatige productie en distributie van zowel testmateriaal als vaccins op grote schaal te organiseren. Zó anti-systeem is extreemrechts niet… Het beperkt zich integendeel tot het aanvallen van de boodschappers, zoals de meest bekende virologen, in het bijzonder als ze bekend staan als antifascist zoals Marc Van Ranst. Het distantiëren wordt omgedraaid: “Het establishment wil dat we geweld gebruiken en we mogen niet in die val trappen,” verklaarde VB-parlementslid Van Langenhove.

    De afkeer tegen de coronamaatregelen combineert het Vlaams Belang uiteraard met racisme. Recent verklaarde VB-voorzitter Tom Van Grieken in een interview met de zakenkrant De Tijd dat “het christelijke, het Vlaamse en als u wilt zelfs het blanke een dominante factor moeten zijn in onze samenleving.” (29 mei). In een nieuw boek, ‘Achter het schild van extreemrechts’, leggen Hind Fraihi en Bas Bogaerts uit hoe racisme wordt gebruikt: “De aandacht wordt afgeleid van klassentegenstellingen naar vermeende ras- en volksvijanden. Het is een afleiding waarvoor een kwetsbare onderlaag in onze samenleving zeker vatbaar is. Voor de fragiliteit van die onderlaag waren wij niet ongevoelig.” Racisme wordt gebruikt om antisysteem en zelfs antikapitalistische gevoelens te kapen en terug te voeren naar mythologische zaken als een ‘raciale gemeenschap’.

    Welk antifascistisch antwoord?

    Mirakeloplossingen zijn er niet. Regeringsdeelname is gevaarlijk voor de werkende klasse omdat extreemrechts meer ruimte krijgt om een beleid van haat en verdeeldheid te voeren. Zonder voldoende sterk antwoord vanuit de arbeidersbeweging komt het niet noodzakelijk verzwakt uit regeringsdeelname. Zolang extreemrechts de agenda van het publieke debat bepaalt, kan het blijven scoren. Steun geven aan het politieke establishment is evenmin een oplossing: het biedt geen antwoord op de voedingsbodem waarop extreemrechts kan groeien.

    Het opvoeren van sociale strijd is de enige manier waarop we eisen in het belang van de werkende klasse kunnen afdwingen. Het is tevens de enige methode om extreemrechts te stoppen. De electorale steun voor het Vlaams Belang is vooral een uitdrukking van een terecht wantrouwen in het establishment, maar ook van de ruimte die er is voor racistische verdeeldheid als de arbeidersbeweging onvoldoende weegt op het debat. Door samen te strijden rond sociale eisen rond jobs, huisvesting en openbare diensten maken we duidelijk wie verantwoordelijk is voor de sociale problemen van de meerderheid van de bevolking: niet de vluchtelingen of de migranten, maar de grote aandeelhouders.

  • Weer een extreemrechtse terrorist in het leger

    Blokbuster protesteerde tegen het gevaar van extreemrechtse terreur in 2013, toen het BBET-proces voorkwam in Dendermonde

    Vijftien jaar nadat een groep neonazi’s in het leger werd opgerold, is er een nieuw terrorismeschandaal. De 46-jarige Jurgen Conings is voortvluchtig en is zwaar bewapend. De militair stond bekend als een rechtse extremist, maar had toch toegang tot wapens. Zijn contacten met Tomas Boutens, de ex-militair die de groep ‘Bloed, Bodem, Eer en Trouw’ leidde en daarvoor veroordeeld werd, waren bekend bij de legerleiding. Conings werd al eens ondervraagd na bedreigingen aan het adres van viroloog Marc Van Ranst. Toch ging er geen enkel alarmsignaal af. Pas toen de man verdween met zware wapens, inclusief een antitankwapen, en afscheidsbrieven naliet, werd een speurtocht opgezet.

    Waar de voortvluchtige Jurgen Conings politiek te situeren is, gaf hij zelf steevast aan op zijn sociale media.
    Tomas Boutens in 2004

    Net als in 2006 volgden al snel verklaringen dat er voor extremisme geen plaats is in het leger. De legerleiding zelf leek minder doeltreffend te willen optreden. Woensdag kondigde de legerleiding aan dat er een onderzoek zou komen. Een woordvoerder van de militaire vakbond hield het bij de stelling dat de toekomst van Conings bij Defensie “zeer wankel” lijkt te zijn. De zachte aanpak van gekende rechts-extremisten wordt dus doorgezet. Zo is het enkel wachten op de volgende terrorist van ‘eigen kweek’. Eerder raakte bekend dat er een dertigtal dergelijke extremisten in het Belgisch leger actief zouden zijn. Conings werd opgevolgd door het OCAD (Orgaan voor de Coördinatie en de Analyse van de Dreiging).

    Het is opmerkelijk dat er binnen het leger, nog steeds een belangrijk deel van het staatsapparaat, een groeiend wantrouwen in het systeem is. Dat is een verwrongen uitdrukking van de ondermijning van de autoriteit van het kapitalisme. Eerder was er in Frankrijk een open brief, die ondertekend was door ex-generaals, waarin werd gewaarschuwd voor een burgeroorlog. In de VS was de provocatieve aanval op het Capitool begin dit jaar ongetwijfeld niet mogelijk geweest zonder enige betrokkenheid van ordehandhavers. Telkens werd opmerkelijk zacht gereageerd door het politieke en economische establishment.

    Dit nieuwe incident bevestigt dat er een reële terreurdreiging van extreemrechts uitgaat. De toenemende electorale steun voor het Vlaams Belang zorgt voor een groeiend zelfvertrouwen bij diegenen die online én offline gespecialiseerd zijn in het verspreiden van haat. Sommigen worden ongeduldig en nemen het heft in eigen handen, enkelen raken verstrikt in hun eigen haat. De groeiende dreiging van extreemrechts terrorisme is onlosmakelijk verbonden met de electorale vooruitgang van het Vlaams Belang. Het maakt immers dat haat aanvaardbaar wordt.

    Voor een antwoord hierop moeten we duidelijk niet rekenen op de legerleiding of het politieke establishment. Tegen haat en terreur is er nood aan solidariteit. Actief antifascistisch verzet kan het zelfvertrouwen van extreemrechts breken. Dat verzet staat sterker met een alternatief op het kapitalisme: een programma dat antwoorden biedt op de vele tekorten en bijhorende sociale spanningen onder het kapitalisme.

  • Vrouwenrechten misbruiken om seksisten te verdedigen: extreemrechtse hypocrisie

    Foto: Mario

    VB-voorzitter Van Grieken neemt de verdediging van Schild&Vrienden op zich. Dat is niet nieuw: eerder haalde hij Van Langenhove naar het parlement. Eén van de acht andere vervolgde militanten van die bende werkt voor de partij in het Europees parlement. Nog een andere schreef in het partijblad over zijn bezoek met Van Langenhove en Europees Parlementslid Vandendriessche aan Turkije. Minstens twee andere van de negen S&V-aanhangers die binnenkort voor de raadkamer verschijnen, zijn lokale bestuursleden van het Vlaams Belang. Een meerderheid van die negen is dus actief betrokken bij de partij van Van Grieken. Dat hij zijn vrienden verdedigt, is niet vreemd.

    Artikel vanop blokbuster.be

    Wel opmerkelijk in zijn verdediging van Schild&Vrienden is dat Van Grieken het aandurft om het argument van vrouwenrechten uit te spelen. Dat is straf bij de verdediging van een jongensclub die in berichten op Discord bijna evenveel seksisme als racisme bracht. Onderzoek van de 60.000 berichten gaf aan dat minstens 20% ervan racistisch was en 15% seksistisch. De bekende uitspraak van het personeelslid van het Vlaams Belang in het Europees Parlement dat ‘dikke wijven ranzig’ zijn, was dus geen eenmalige uitschuiver. Dezelfde man schreef ook nog:  “Als je als jonge vrouw overgewicht hebt, plaats je jezelf buiten de samenleving. We eisen als samenleving immers niet veel van vrouwen: een goede moeder zijn en zichzelf verzorgen, er goed uit zien. Mannen worden terecht hogere standaarden opgelegd, enkel zo gaan we vooruit.” Van Langenhove zelf gebruikte op sociale media minstens één fake account, zogenaamd een persoon met zwarte huidskleur. Hij plaatste met dat account walgelijke seksistische opmerkingen.

    Toen het Gentse KVHV, dezelfde club van waaruit Van Langenhove en zijn schildervrienden voortkomen, een seksistische lezing met Jeff Hoeyberghs aankondigde, raakte VB-parlementslid Filip Brusselmans helemaal opgewonden: “Ik hoop oprecht dat de plenaire snel gedaan is, zodat ik kan meegenieten. Leuke lezing.” Dat schreef hij onder de aankondiging met een quote van Hoeyberghs die geen twijfel liet bestaan over wat hij zou vertellen: “Dames zouden beter hun vrouwelijkheid uitspelen om positieve dingen te doen, zoals hun mannen tevredenstellen.”

    Toen er nog minder aandachtig naar de standpunten van het Vlaams Blok werd gekeken, waren regelmatig dergelijke uitspraken in partijpublicaties. Eind jaren 1980 bijvoorbeeld schreef het VB Kaderblad dat de vrouwenbeweging vooral bestaat uit vrouwen “die hun vrouwelijkheid blijkbaar beu zijn of er zich voor schamen.” De vrouwenbeweging werd omschreven als “steeds dezelfde lesbische trutten.” Tot het midden van de jaren 1980 verdedigde het Vlaams Belang expliciet de stelling dat de belangrijkste taak van vrouwen bestond uit het baren en opvoeden van kinderen.

    Het is bijzonder hypocriet als VB-voorzitter Van Grieken de terechte bezorgdheid van vrouwen over veiligheid aangrijpt om zijn seksistische partijgenoten te verdedigen. Hij minimaliseert bovendien het geweld van Schild&Vrienden door het te beperken tot pepperspray, alsof de beelden van Van Langenhove met een geweer nooit gemaakt zijn en alsof S&V nooit deelnam aan militaire trainingskampen. Als Van Grieken het ernstig meent met de bestrijding van geweld tegen vrouwen, dan zou hij beter beginnen met de seksistische propaganda in eigen rangen aan te pakken. Het enorme probleem van seksistisch geweld misbruiken om gore seksisten te verdedigen, doet de hypocrisie-curve bij het Vlaams Belang helemaal door het plafond gaan.

  • Extreemrechtse vrienden van het Vlaams Belang nemen deel aan militaire trainingskampen

    Protest tegen Schild&Vrienden in 2018
    Artikel in Het Laatste Nieuws deze week

    In Het Laatste Nieuws verscheen eerder deze week een onderzoek waaruit bleek dat verschillende leden van Schild & Vrienden (S&V) en Vlaams Belang deelnamen aan militaire trainingskampen in het buitenland. Dit is natuurlijk niet nieuw. Uit de Pano-reportage over S&V bleek al dat extreemrechts graag poseert met wapens – al dan niet echte. Airsoft, het naspelen van oorlogsscenario’s met valse wapens, is bijzonder populair in rechtse milieus. Een spel voor de één, voorbereiding voor de ander.

    Artikel overgenomen vanop blokbuster.be

    Nazitattoos en bloedvergieten: idealisering van geweld

    Voor wie Airsoft niet volstaat, kan in België één keer per jaar zonder wapenvergunning in een erkende schietstand worden getraind. Te weinig volgens sommigen. Gaetan P., alias Son of Dietsland, betreurt het op zijn sociale media dat hij aangewezen is op Airsoft om met een wapen te leren omgaan.

    Ster van het onderzoek van Het Laatste Nieuws is Stijn L. uit Halle, alias Victor Leeuwenstorm, posterboy van Schild & Vrienden. Hij diende vijf jaar in het Frans vreemdelingenlegioen, een troep elitesoldaten met een lange geschiedenis als nuttige idioten voor de meest bloedige wandaden van het Frans imperialisme. We schreven eerder over zijn nazitattoo (Himmlers Zwarte Zon) en fascinatie voor wapengeweld. Tegenwoordig is Stijn huursoldaat die militaire trainingen geeft voor een organisatie met banden met de Russische geheime dienst. Daar deelt hij het veld met aanhangers van ‘Operation Werewolf’, een trainingsprogramma voor fascistische fanatici, met het nazisymbool Wolfsangel als één van de logo’s. Nuttige idioot voor het imperialisme, een klassieker onder extreemrechts. Voor grote delen van extreemrechts is geweld meer dan een fantasie veroorzaakt door een te veel aan – al dan niet lichaamseigen – testosteron.

    De terroristische methodes van extreemrechts

    “De dag van het geweld komt nog wel hoor, ik weet welke kant voorbereid zal zijn en welke niet.” – S&V Eindbaas Dries Vanlangenhove

    Het ‘elitaire’ rariteitenkabinet van KVHV Gent – kweekvijver van S&V pleit al langer voor vrije wapendracht. Brieuc “dikke wijven zijn ranzig” Suys pleitte een aantal jaar terug voor de bewapening van de bevolking om haar te “beschermen” tegen moslimterrorisme. Vandaag staan zijn S&V-genoten op dezelfde lijst van OCAD als de terroristen waartegen hij massaal geweld wilde gebruiken.

    Het is al vele malen duidelijk geworden dat de hang naar dodelijk geweld niet louter een fantasie is van gefrustreerde slaapkamerfacisten. Denk maar aan Anders Breivik, Kyle Rittenhouse, de schietpartij in Christchurch. In Duitsland vindt het proces plaats voor de moord op CDU-burgemeester Lübcke door extreemrechts. Daar kwam nieuw bewijs aan het licht over dodelijke aanslagen door fascistische groupscules als de terroristische groep NSU (Nationaal-Socialistische Ondergrondse). Vorig jaar werden verschillende vluchtelingenorganisaties op Lesbos het slachtoffer van zwaar geweld en vandalisme door aangespoelde Duitse neonazi’s. Hier in België was één van deelnemers aan de racistische autokaravaan van het Vlaams Belang eerder dit jaar, de eigenaar van de befaamde truck met Odalrune, hoofdverdachte van de brand in het asielcentrum in Bilzen. Bij een huiszoeking werden onder andere kalasjnikovs aangetroffen. Filip Brusselmans, KVHV’er en Vlaams parlementslid voor Vlaams Belang gaf eerder al toe dat hij “preppers” onder zijn vrienden mag rekenen: mensen die zich bewapenen om zich voor te bereiden op een rassenoorlog.

    Extreemrechts teert op miserie die ze zelf mee veroorzaakt

    Extreemrechts teert op de wanhoop en miserie in de samenleving en het gebrek aan een dynamisch, gedurfd links alternatief. Voor de miljoenen mensen die krabben om rond te komen, die al decennialang niets dan besparingen hebben moeten slikken, is een opgestoken middenvinger al wat rest op politiek vlak. Ondanks de consequente steun van Vlaams Belang en in het geval van andere extreemrechtse partijen zelfs rechtstreekse verantwoordelijkheid voor besparingen, slagen zij erin die middelvinger een invulling te geven. De partij van Van Grieken steunde steeds de loonwet van ’96, die loonsverhogingen vandaag blokkeert. Het VB stemde tegen de verhoging van het minimumloon, voor het verhogen van parlementaire weddes en voor militaire interventies in het Midden-Oosten die de vluchtelingenstroom op gang bracht. Een uitgekiende en goed gefinancierde (op kosten van de Belgische staat!) sociale mediastrategie kneedt hun racisme, seksisme en LGBTQI+discriminatie tot een anti-establishment imago.

    Hoe meer het zelfvertrouwen van extreemrechts groeit, hoe meer gewelddaden zullen volgen. Het presidentschap van Trump, het opnemen van racistische argumenten door traditionele partijen in de hoop zo het afkalven van hun steun te stoppen, de groeiende aanvaarding door traditionele media … geven fascisten de idee dat hun ideeën worden aanvaard door op zijn minst een laag in de samenleving en dat een gewelddadige stap verder zetten mogelijk is. Het maakt dat fascisten zich sterker gaat organiseren dan veel pogingen de afgelopen jaren, toen de overjaarse biernazi’s de scène domineerden. Links moet consequent reageren op mobilisaties van extreemrechts zodat duidelijk wordt dat de meerderheid van de bevolking geen boodschap heeft aan discriminatie en geweld.

    Het antwoord: strijdbaar links en stoutmoedige vakbonden

    Dit kan enkel bij afwezigheid van een sterk links alternatief. De vakbonden, veruit de grootste en meest democratische ledenorganisaties van het land, kunnen extreemrechts platdrukken wanneer ze dat willen. Dat kan via vormingen over racisme en discriminatie, via propaganda en een consequent links programma en radicale positionering binnen het maatschappelijk debat, maar vooral door sociale strijd. De relatieve afwezigheid van vakbondsbetogingen en andere vormen van sociaal protest tijdens corona laat een vacuüm dat extreemrechts kan opvullen, in het publiek debat en zelfs een beetje op straat (denk aan de autokaravaan). Wanneer je onderaan de wachtlijst voor sociale woningen staat, is het makkelijk om te geloven dat de vluchteling op de plek boven je het probleem is. Waar nood aan is, is een kracht die strijdt voor meer investeringen in sociale woningen, waarvan mensen geloven dat ze overwinningen kan boeken. Tegenover zo’n strijdbaar, links, compromisloos alternatief zou het huichelachtig rebels imago van Vlaams Belang wegkwijnen.

    Links heeft nood aan een programma dat concreet antwoordt op de armoede, woningnood, tekorten in de gezondheidszorg etc. Dat is hoe sociale miserie kan aangepakt worden en bijgevolg ook hoe de voedingsbodem voor extreemrechts kan weggehaald worden. Links heeft vooral nood aan een gedurfde, consequente en compromisloze houding. Wanneer de arbeidersbeweging haar georganiseerde kracht ontplooit, blijft geen tegenstander overeind, maar dan moet ze het wel willen. Ook tijdens corona is sociale strijd mogelijk en nodig. Mensen zijn op zoek naar een politiek alternatief dat overwinningen kan boeken, en ook buiten het stemhokje doet wat nodig is om maatschappelijke noden in te vullen.

  • Extreemrechtse groep Voorpost zit met een terrorisme-probleem

    De brandstichting in het geplande asielcentrum van Bilzen in november 2019 blijft nazinderen. Het Vlaams Belang zat verveeld met de brand, zeker toen bleek dat de daders wellicht in eigen kringen moesten gezocht worden. De actiegroep Voorpost, de officieuze ordedienst van het Vlaams Belang, zette de man die nu opgepakt is, Emmanuel M, enkele dagen na de brand af als verantwoordelijke voor Voorpost-Limburg.

    Artikel overgenomen vanop blokbuster.be

    Op de dag van de brand nam Emmanuel M nog deel aan een Breughelmaaltijd van Voorpost en enkele dagen later volgde de door Emmanuel en zijn partner georganiseerde winterbarbecue ten voordele van het aan het Vlaams Belang gelieerde ‘Huizen van Vlaamse solidariteit’ (opgezet door Voorpost, met stichtende leden als Luc Vermeulen, Francis Van den Eynde en Roeland Raes waarbij aanvankelijk steun werd gegeven aan voormalige collaborateurs). Blijkbaar had de man wel iets met barbecues. Toen het geplande asielcentrum van Bilzen in brand stond, riep hij op sociale media uit: “Het feestje kan beginnen. De bbq is aan.” Dat bericht verdween zodra hij naar een reactie van Voorpost op de brand werd gevraagd. Apache.be publiceerde een screenshot van de opmerking.

    Voor de brandstichting organiseerde Voorpost een protestactie aan het geplande asielcentrum. Daarbij kwam er officiële steun van het Vlaams Belang. Voor de gemeenteraadsverkiezingen in Zutendaal werd Emmanuel M dan wel geweigerd als VB-kandidaat, samenwerking met hem rond een actie tegen een asielcentrum was geen probleem. Minstens tot 2006 was Emmanuel M overigens actief in het Vlaams Belang. Hij werd in 2006 nog in de media geciteerd als secretaris van VB Zutendaal. Toen was zijn toenmalige vrouw kandidaat voor het VB. Zij zou nadien als opvolger in de raad komen, maar stapte in 2012 over naar CD&V. Inmiddels is Emmanuel M samen met Vicky D, een voormalige cipier in de gevangenis van Hasselt (waar ze nu vastzit) die de afgelopen jaren een mobiele snackzaak uitbaatte. Eerder dit jaar kwam Emmanuel M in opspraak omdat hij met zijn pick-up met nazi-symbolen deelnam aan de autokaravaan van het Vlaams Belang naar de Heizel.

    Dat er in kringen van Voorpost wellicht een lichtje ging branden over de mogelijke identiteit van de daders, blijkt uit het feit dat Emmanuel M kort nadien werd afgezet als kringleider van Voorpost Limburg. Als dit bij Voorpost geweten was, dan ook bij het Vlaams Belang. Voorpost is immers de officieuze ordedienst van de partij. De vroegere ‘actieleider’ van Voorpost, Luc Vermeulen, stond jarenlang op de loonlijst van het Vlaams Belang. Toen Tom Van Grieken na de laatste verkiezingen zijn triomftocht naar het podium in de door zijn partij afgehuurde zaal aflegde, werd hij begeleid door Luc Vermeulen. Op dat podium zou hij nog bekenden uit de extreemrechtse marge ontmoeten. Eén van de vendelzwaaiers van dienst was de zoon van Rob Verreycken, die nadien in opspraak kwam voor het brengen van de Hitlergroet in het kamp van Breendonk.

    Bij elk nieuw schandaal van nazi-sympathieën in VB-kringen verklaart de partijleiding dat het om geïsoleerde incidenten gaat en dat er daar geen plaats voor is in de partij. Toch vinden al die nazi-sympathisanten vlotjes hun weg naar het Vlaams Belang. Bij de meeste ‘distantiëringen’ en aankondigingen van ‘onderzoeken’ blijft het effectief bij aankondigingspolitiek: eens de mediabelangstelling geluwd is, wordt alles bij het oude gelaten. Vandaar het advies van ervaren extreemrechtse rotten aan Carrera Neefs, de jonge VB-militante die in opspraak kwam nadat ze bloemen neerlegde op het graf van een SS-collaborateur: zet zoiets niet op sociale media. Met de lofbetuiging aan een nazi hadden ze geen probleem, maar erover communiceren doe je beter niet.

    Voorpost reageerde niet op de arrestatie van Emmanuel M. Net zomin kwam er reactie toen begin november een cipier de toegang tot de Mechelse gevangenis ontzegd werd. De man was actief bij Voorpost en mocht de gevangenis niet meer binnen omdat hij een “potentieel gevaarlijke extremist” is die de intentie heeft “om geweld te gebruiken,” aldus de veiligheidsdiensten. Deze stap kwam er na een rapport van antiterreurdienst Ocad waarin de man voor de dreiging van terrorisme en extremisme niveau drie toegekend werd. Er was onder meer sprake van gevaar van geweld en neonazisme.

    Stilaan wordt het duidelijk dat Voorpost, en dus het Vlaams Belang, met een terrorismeprobleem in eigen rangen zitten. Daar kunnen we best op antwoorden door antifascisten te organiseren in acties en campagnes. Lees hier het artikel dat we meteen na de brandstichting publiceerden met onze voorstellen om de brandstichters en de brandhaarden te bestrijden.

     

  • Laat oppositie tegen establishment niet over aan extreemrechts. Antifascisten moeten zich organiseren!

    De autokaravaan van het Vlaams Belang afgelopen zondag was groot. Voorzitter Van Grieken had het over de grootste manifestatie ooit van zijn partij. Er werd fors in geïnvesteerd: Van Grieken en het VB gaven in de week voor de actie maar liefst 46.000 euro uit aan Facebookadvertenties. Met auto’s naar de parking van de Heyzel trekken, is natuurlijk niet hetzelfde als in Brussel betogen. Voor antifascisten is het echter een grote waarschuwing: we mogen de oppositie tegen het establishment niet aan extreemrechts overlaten!

    Het Vlaams Belang richtte het protest tegen wat het de ‘linkse’ en ‘anti-Vlaamse’ Vivaldi-regering noemt. Eigenlijk was het ook, misschien zelfs vooral, gericht op de basis van N-VA nu die partij zich moet heroriënteren als oppositiepartij op federaal vlak. Extreemrechts heeft de wind in de zeilen: in de peilingen is het Vlaams Belang de grootste partij, met een grote overloop van N-VA richting VB. De traditionele politici steken hun falen op sociaal vlak steeds meer weg achter weinig verhuld racisme, wat het meteen aanvaardbaarder maakt. Het vertrouwen in het politieke establishment staat op een dieptepunt. De vele sociale tekorten en de crisis voeren de sociale spanningen op. Het maakt dat de voedingsbodem voor extreemrechts groter is geworden.

    De oppositie van het Vlaams Belang is natuurlijk hypocriet. Het stelt Vivaldi voor als ‘links’, terwijl behalve N-VA alle coalitiepartners van de rechtse Zweedse regering erin vertegenwoordigd zijn. In de kritiek op de Septemberverklaring van de regering-Jambon stelde het Vlaams Belang dat enkel de extra middelen voor zorg positief waren. Dat is nochtans het doortrekken van een federale maatregel op Vlaams niveau. Bovendien is het afdwingen van extra middelen van zorg het resultaat van protest door zorgpersoneel en brede solidariteit hiervoor, dat is net bijzonder ‘links’. Extra middelen voor zorg stond uiteraard niet in het VB-programma voor de verkiezingen van 2019. Net als N-VA moet het VB op dat punt een bocht nemen. Elke poging om zich als ‘sociale’ oppositie voor te doen, is telkens kunstmatig en weinig geloofwaardig. Toen werkenden eind 2014 voor hun lonen en pensioenen opkwamen, keerde het VB zich tegen de vakbonden volgens de oude partijslogan ‘Werken baat, staken schaadt’.

    Met tot 10.000 aanwezigen slaagde het Vlaams Belang er in om niet enkel de eigen militanten te mobiliseren. Er was meer volk dan normaal het geval zou zijn op een VB-actie. Een dergelijke mobilisatie is natuurlijk nog steeds relatief beperkt: op pakweg klimaatbetogingen kwamen er de afgelopen jaren veel meer mensen op straat (tot ongenoegen van het VB trouwens!), laat staan op de vakbondsacties. Desalniettemin is het gevaarlijk indien extreemrechts breder kan mobiliseren. Dit zal bij een deel van de VB-basis de roep naar meer vergroten. Een roep naar meer actie en zelfs meer gespierde fysieke acties tegen al wie er anders uitziet of anders denkt.  

    Tegenover dit gevaar moeten we niet rekenen op de legalistische argumenten. Hoe beperkt was het dat de oppositie in het Vlaams Parlement het voorzitterschap van Dewinter op de openingszitting enkel bekritiseerde vanuit een terechte coronabezorgdheid? Op de traditionele partijen moeten we evenmin rekenen: hun beleid heeft de afgelopen jaren geleid tot een groeiende ongelijkheid en bijhorende sociale spanningen. Het toenemende racisme en andere vormen van verdeeldheid stoppen, gebeurt het best door collectieve actie rond onze eisen inzake zorg, jobs, koopkracht, openbare diensten … De vakbondsleidingen mogen zich niet lagen vangen door de politieke ‘partners’ die in Vivaldi zitten. Als we de oppositie overlaten aan extreemrechts, zullen we een verdere toename van haat en geweld krijgen. Het zelfvertrouwen van zowel VB’ers als de neofascistische krachten in de marge van het VB is nu gesterkt. Dit zal onvermijdelijk gevolgen hebben. Gewoon toekijken, is geen optie. Antifascisten moeten zich organiseren en wel nu. Als we met de arbeidersbeweging geen uitdrukking en organisatie geven aan de hoop op verbetering in het belang van de meerderheid van de bevolking, dan kan extreemrechts meer gehoor en zelfs mobilisatie vinden voor een boodschap van wanhoop. 

  • Extreemrechts doet waar het goed in is: de aandacht afleiden

    Blankenberge beach in betere tijden. (Foto: Wikimedia Commons)

    De klimaatverandering slaat helemaal op hol: nu krijgen we in augustus al debatten over zwarte piet. Nu ja, een debat kan je het niet echt noemen. Het commerciële bedrijf Facebook, waarvan het Vlaams Belang de belangrijkste politieke klant in België is, beslist wat mag en wat niet. Na de aandacht voor de incidenten op het strand van Blankenberge, was dit al een tweede discussie op enkele dagen tijd die als een godsgeschenk voor extreemrechts uit de lucht kwam vallen.

    Reactie vanop blokbuster.be

    Zo moet het niet meer gaan over de duizenden mensen die omkwamen in commerciële woonzorgcentra, de krakende zorgsector of de duizenden jobs die bedreigd zijn door de crisis van het kapitalisme. Het moet niet meer gaan over hoe een grote meerderheid van de bevolking solidair was met de hardwerkende essentiële werkenden, die niet in het parlementaire pluche te vinden waren maar in de zorg, supermarkten, schoonmaak, openbaar vervoer … Al die onbelangrijke zaken kunnen we achter ons laten.

    Dat tekorten de ruimte voor racisme vergroten, werd vorige week in Blankenberge aangetoond. Naar het buitenland reizen werd afgeraden. In eigen land blijken betaalbare mogelijkheden beperkt. Een groeiend deel van de kust is in private handen, toegankelijke openbare ruimte is er steeds minder. Dit leidt onvermijdelijk tot spanningen, zeker als er in het kader van de gezondheidscrisis strenge regels opgelegd worden die evenzeer gelden voor wie met 15.000 op een hitte-eiland van één vierkante kilometer leeft als voor wie een ruime tuin met zwembad achter de villa staan heeft. Bij spanningen en tekorten vinden geweld en racisme gemakkelijker ingang.

    Om daar iets aan te doen, moeten we niet op de traditionele politici rekenen. Die vielen over elkaars voeten in een opbod van repressieve en autoritaire maatregelen. Crembo wilde hoogstpersoonlijk aan alle jongeren met een migratie-achtergrond een huisarrest opleggen. De kustburgemeesters eisten de afbouw van de dienstverlening van de NMBS en controleerden als feodale heren wie binnen mocht op hun grondgebied en wie niet. Ze hadden het allemaal over de verdeling van de tekorten, een discussie waarin het racisme van het Vlaams Belang zich als een vis in het water begeeft. Waar we niemand over hoorden, was de noodzaak van meer openbare ruimte om af te koelen en te ontspannen, het stopzetten van de privatisering van de openbare ruimte of een plan van publieke investeringen in ontspanningsmogelijkheden. Moest het daarover gaan, dan zouden de traditionele politici heel snel langs één of ander raam wegvluchten.

    Het was gemakkelijker om met de vinger naar ‘migranten uit Brussel’ te wijzen. Dit gebeurde bijzonder gretig en brutaal door het Vlaams Belang, al was het maar om de verdeeldheid onder de eigen aanhang over de Coronamaatregelen naar de achtergrond te duwen. Bij extreemrechts variëren de meningen over die maatregelen van pleidooien voor enkelbanden tot het gooien van een mislukte brandbom naar het parlement uit protest tegen de te strenge maatregelen. Gelukkig voor Van Grieken zorgden incidenten in Blankenberge en een aankondiging van het door hemzelf (met ons belastinggeld) rijkelijk gespijsde Facebook over zwarte piet voor afleiding. Een vechtpartij, dat kon echt niet voor de partij die ooit over een verboden privémilitie beschikte met de begin jaren 1980 verboden VMO (die wel wat meer op de kerfstok staan had dan het gooien met parasols). Dat het niet zozeer de vechtpartij zelf was die voor extreemrechts een probleem was, bleek uit het zwijgen van het Vlaams Belang over het dodelijk brutaal geweld tijdens de doop van een studentenclub die zichzelf tot de Vlaamse elite rekent. Dat incident was ongetwijfeld slechts één van “onze” tradities waar niet aan geraakt mag worden?

    Als extreemrechts de afgelopen dagen één traditie hoog heeft gehouden, is het deze om de aandacht af te leiden van sociale tegenstellingen en van solidariteit zodat deze plaats kunnen maken voor verdeeldheid, racisme en op die basis meer van hetzelfde asociale beleid. Dat is overigens ook hoe de dodentol als gevolg van corona in landen met rechts-populistische regimes zo hoog kon oplopen. De politieke voorbeelden van Van Grieken hebben bloed aan hun handen: van Trump over Bolsonaro tot Modi. Maar neen, laten we het liever nog eens over zwarte piet hebben, zelfs indien het voor de kinderen zelf niet uitmaakt hoe de vrolijke side-kick van de sint er exact uitziet. Of heeft iemand nog een burkini gezien aan één of ander strand?

  • Handtastelijke gewelddadige holocaustontkenner (en voormalig VB-parlementslid) Buisseret overleden

    De verboden privé-militie VMO marcheert. Buisseret was één van de centrale organisatoren van de VMO

    Eerder deze week overleed Xavier Buisseret op 79-jarige leeftijd. De voorbije jaren speelde Buisseret geen prominente rol meer in de Vlaams-nationalistische kringen, onder meer nadat hij een tijdlang zijn burgerrechten verloor wegens handtastelijkheden. Toch dook hij in 2017 nog op als spreker tijdens een herdenking van de tien jaar eerder overleden Karel Dillen en zetelde hij tot 2012 voor het Vlaams Belang in de milieuadviesraad van de gemeente Wachtebeke. In de decennia voordien was Buisseret één van de centrale figuren in het extreemrechtse milieu van ons land.

    Artikel door Blokbuster

    Reeds begin jaren 1960 werd Buisseret actief bij de extreemrechtse Vlaamse Militanten Orde (VMO). Hij was voorstander van meer gespierde acties en was er dus uiteraard bij toen de VMO een doorstart maakte met onder meer de gekende nazi-fan Bert Eriksson. Buisseret was onderdeel van de groep VMO’ers die in 1973 het lijk van nazi-priester Cyriel Verschaeve ging opgraven in Oostenrijk. Hij was niet zomaar een meeloper, maar één van de centrale organisatoren van de VMO die begin jaren 1980 verboden werd als privé-militie. In 1977 nam Eriksson de officiële leiding van de VMO over van Buisseret toen die laatste in het VMO-tijdschift Alarm al te openlijk had opgeroepen om een “klimaat van terreur” te scheppen “ten opzichte van de Franstaligen en van de Vlaamse overlopers.” Hij voegde er aan toe: “Zodat hen uiteindelijk de lust bekomt om zich in onze weiden als wiegende zeeën te vestigen. Wij bedoelen praktisch: met katapulten en moeren de ramen van villa’s kapot schieten, auto’s en bezittingen beschadigen en vernielen (…), brandstichting van privéwoningen of bedrijven die een verfransende invloed uitstralen.” Andere voorstellen van actiemethoden: “kidnapping”, “mishandeling van leidinggevende franskiljons”, …  Er werd een gerechtelijk onderzoek opgestart en het leek de VMO beter om Buisseret in de volgende Alarm afstand te laten nemen van zijn oproep tot geweld en terreur.

    Ondertussen publiceerde Buisseret samen met Roeland Raes (nadien ondervoorzitter van het Vlaams Blok tot hij in opspraak kwam wegens zijn holocaustontkenning) en de bekendste holocaustontkenner van het land, Siegfried Verbeke, het tijdschrift Haro. Daarin werd reclame gemaakt voor allerhande nazistische publicaties en werden negationistische teksten gepubliceerd. “Stierven er werkelijk zes miljoen?” was de titel van een brochure die door Haro werd uitgebracht. Buisseret en co waren niet de enigen die er zo over dachten in extreemrechtse kringen. VB-voorzitter Karel Dillen tekende voor de Nederlandse vertaling van ‘Nürnberg ou la terre promise’ van de beruchte Franse negationist Maurice Bardèche. Via Haro konden bandopnames van toespraken van Hitler, Göring en andere nazikopstukken besteld worden. Het was uit deze kringen van holocaustontkenners en gewelddadige stoottroepen dat eind jaren 1970 het Vlaams Blok ontstond. Buisseret zou er bij Dillen op aangedrongen hebben om zijn roep naar een extreemrechtse partij eindelijk in daden om te zetten. Alleszins was het Vlaams Blok de natuurlijke thuis voor figuren als Buisseret en Roeland Raes. In 1979 gaven ze Haro op om zich meer op het Vlaams Blok te richten.

    Afbeelding vanop denaisgazet.be

    Binnen het Vlaams Blok richtte Buisseret een jongerengroep op: ‘Jongeren-Aktief’. Hij werd op zwarte zondag, 24 november 1991, verkozen in de Kamer. Er is een bekende foto van Dewinter die bij de eedaflegging zijn rechterarm nogal Hitler-achtig (of moeten we Geert Hoste-achtig zeggen?) opsteekt met een breed grijnzende Buisseret op de achtergrond.  Tot in 1995 was Buisseret propagandaleider van het Vlaams Blok, eerder deed hij immers ervaring op met de propaganda van onder meer Haro. In 1997 verdween Buisseret van het publieke toneel. Dat was geen toeval: hij was veroordeeld wegens handtastelijkheden tegenover twee minderjarige meisjes, dochters van VB’ers, in het partijkantoor in Antwerpen. Hij verloor gedurende vijf jaar zijn burgerrechten. Dat was een beetje gênant voor een partij die beweerde op te komen voor traditionele gezinswaarden. Helemaal pijnlijk was het feit dat dit nieuws bekend raakte op een ogenblik dat het land nog in schok was door de Dutroux-affaire. Behalve deelname aan gewelddaden en het ontkennen van de holocaust liet Buisseret zich dus ook opmerken als iemand die zijn handen niet kon thuishouden als er jonge meisjes in de buurt waren (het jongste meisje was 13 jaar). Het was niet zijn eerste kennismaking met het gerecht: Buisseret werd veroordeeld in het VMO-proces begin jaren 1980 en moest zich meermaals verantwoorden voor gewelddaden (homofoob en racistisch geweld, verspreiding van anti-Joodse stickers …).

    Rechts bovenaan: Buisseret

    Voor het Vlaams Belang was dit verleden geen probleem om Buisseret nadien terug op te vissen voor een kleine functie: vertegenwoordiger in de milieuadviesraad in Wachtebeke. Dat deed hij tot 2012, toen het Vlaams Belang in de lokale verkiezingen niet langer een lijst kon indienen in Wachtebeke. Vanop enige afstand bleef hij het reilen en zeilen in de extreemrechtse rand in en rond het Vlaams Belang volgen. Zo liet hij zich in 2011 positief uit over het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (N-SA), dat mee getrokken werd door Jan De Beule. Die laatste was een tijdlang VB-gemeenteraadslid in Hamme, gemeente waar hij ook het door Buisseret opgezette ‘Jongeren Aktief’ verderzette met een eigen lokaal dat tot in 2017 open was en gebruikt werd voor onder meer een eerbetoon aan de VMO. Deze groep schuwt het contact met openlijke nazi’s zoals die van Blood&Honour niet.

    Binnen extreemrechtse kringen wordt Buisseret bedekt herdacht. Op de site van het Vlaams Belang wordt er niet gerept over de dood van één van de grondleggers van de partij. Anderzijds nam het Vlaams Belang evenmin ooit officieel afstand van de gewelddadige, racistische en seksistische negationist Buisseret. Het Vlaams Belang reageerde kwaad toen komiek Geert Hoste de partij met het nazisme in verband bracht. De levensloop van Xavier Buisseret toont aan dat die associatie helemaal niet vergezocht is.

    Hier vind je een fragment uit een RTBF-reportage waarin op Buisseret wordt ingegaan:

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping