Tag: Kshama Sawant

Dit artikel door socialistisch gemeenteraadslid Kshama Sawant uit Seattle verscheen eerder op Jacobin

Sinds de eedaflegging zijn miljoenen mensen op straat gekomen tegen de rechtse agenda van Donald Trump. Toch zet de president zijn aanvallen door.

Alleen al de afgelopen week werden meer dan 600 migranten opgepakt door de migratiediensten. In Seattle lijkt de administratie de illegale arrestatie van een 23-jarige vader, Daniel Ramirez Medina, als een soort testcase te gebruiken voor het programma van uitwijzingen van mensen die als kind in de VS aankwamen.

Dit is slechts een voorsmaakje van wat er zal komen indien Trump effectief miljoenen mensen wil deporteren. Wellicht zullen er op een bepaald ogenblik razzia’s zijn op werkplaatsen.

Het zal niet volstaan om defensief te reageren. Miljoenen mensen vragen zich af hoe ze Trump kunnen stoppen. Daarbij wordt meer en meer gekeken naar de mogelijkheid van stakingen. De ‘chaos’ die we creëerden op de luchthavens gaf een indicatie van wat mogelijk is. Het waren snel bijeengeroepen acties, maar de betogers slaagden er in om een aantal opgepakte migranten vrij te krijgen en het dwong delen van de big business ertoe om zich tegen Trump en zijn inreisverbod uit te spreken.

Maar we moeten ernstig nadenken over waar onze kracht ligt en hoe we op grotere schaal de normale gang van zaken kunnen verstoren. Werkende mensen hebben een enorm potentieel om de winsten van de grote bedrijven stil te leggen door in actie te gaan op de werkvloer met langzaamaanacties, ziektemeldingen en stakingen.

Recent riepen heel wat van de organisatoren van de vrouwenmarsen in januari samen met Angela Davis en anderen op tot een vrouwenstaking op 8 maart, de Internationale Vrouwendag. Dit is onderdeel van de opbouw van de strijd tegen Trump en het bouwt verder op de massale betogingen van 21 januari.

Als grote vrouwenorganisaties, zoals Planned Parenthood, deze oproep overnemen, kan het een enorme impact hebben en honderdduizenden mensen op straat brengen waarbij het strategische potentieel van massale acties op de werkvloer wordt aangeboord. Jammer genoeg is de leiding van heel wat van die grote organisaties te terughoudend, onder meer door de politieke kijk en banden met het establishment van de Democratische Partij. In veel gevallen zal er grote druk van onderuit nodig zijn om dit obstakel te overkomen.

De acties op 8 maart kunnen een aanzet tot nog grotere protestacties en stakingen op 1 mei zijn. Dat is de internationale dag van de arbeid en het is een wereldwijde dag van massale actie van de werkende klasse. Migranten herstelden in de VS de traditie van 1 mei toen ze in 2006 massale bijeenkomsten organiseerden en toen honderdduizenden mensen in staking gingen als onderdeel van de “dag zonder migranten” uit protest tegen Republikeinse aanvallen.

De snelle opeenvolging van gebeurtenissen zorgt er misschien voor dat 1 mei nog veraf lijkt, maar we zullen die tijd nodig hebben om een grote nationale actiedag te organiseren waarmee we migranten, vrouwen, vakbondsleden, de beweging Black Lives Matter, milieu-activisten en al wie door Trump bedreigd is, verenigen.

We kunnen de komende weken bijeenkomen om acties op de werkvloer te plannen naast massale en vreedzame acties van burgerlijke ongehoorzaamheid waarmee we snelwegen, luchthavens en andere centrale punten blokkeren. Studenten kunnen samen de scholen verlaten om te betogen uit verzet tegen het racisme en de misogynie van Trump.

Deelname van de arbeidersbeweging zal van cruciaal belang zijn. Mits een duidelijke vakbondsleiding zouden miljoenen werkenden enthousiast in actie gaan. Algemene 24-urenstakingen van de publieke sector in de centrale steden van het land zouden mogelijk zijn. Jammer genoeg reageren een aantal vakbondsleiders erg mak op de aanvallen die Trump voorbereidt tegen de vakbonden en tegen het stakingsrecht. Er wordt gehoopt dat Trump tot bedaren kan gebracht worden. Andere vakbondsleiders vestigen alle hoop op de verkiezingen van 2018 en 2020. We kunnen echter geen twee jaar wachten om ons te verdedigen. Anderen wijzen op de reeds bestaande ondemocratische beperkingen in de Amerikaanse arbeidswetten.

Druk van onderuit kan het idee vestigen dat de acties op 1 mei tot meer verandering kunnen leiden in de Amerikaanse politiek dan decennia van gelobby. De discussie over stakingsacties woedt momenteel in de arbeidersbeweging. De onderwijsbond SEA uit Seattle stemde een resolutie waarmee de regionale en nationale onderwijsbonden maar ook andere vakbondscentrales gevraagd worden om op te roepen tot een staking op 1 mei.

Enkele dagen later nam de vakbond MNA (Minnesota Nurses Association) uit de zorgsector een gelijkaardige resolutie aan. Deze vakbond roept op tot “intensieve discussies over informatiebijeenkomsten op de werkvloer en protestacties op 1 mei, waaronder een discussie met de nationale vakbondskoepel AFL-CIO over de oproep tot een nationale staking op die dag.”

Basismilitanten en linkse vakbondsleiders moeten snel reageren met resoluties en discussies in hun vakbondsafdelingen om steun te krijgen voor acties op 1 mei. Zonder vakbondssteun is het natuurlijk moeilijker om te staken. We moeten iedereen oproepen om de staking te steunen en mee te doen waar mogelijk. We willen een zo groot mogelijke actiedag, maar houden er rekening mee dat dergelijke actiedagen voor een aantal werkenden te riskant zijn op dit ogenblik.

Het is een strijd van lange duur en we beginnen ons pas te organiseren. We kunnen 8 maart en 1 mei gebruiken om onze krachten op te bouwen en de basis te leggen voor sterkere acties waarmee we meer werkenden in staking kunnen meetrekken.

Onze kracht is ons aantal en onze organisatie. We kunnen elkaar beschermen tegen wraakacties van de werkgevers door onze collega’s te organiseren en mee in actie te betrekken en door een brede steun in de gemeenschap op te bouwen.

Waar er geen formele staking is door een vakbond, kunnen andere vormen van acties op de werkplaats gehouden worden. Werkenden kunnen zich ziek melden of een dag verlof nemen, een meeting in de middagpauze houden of vroeger van het werk vertrekken om aan protestacties deel te nemen. Dit is ook wat er in Polen gebeurde in oktober.

We zullen Trump niet op één dag verslaan. Maar een nationale staking op 1 mei zou ongetwijfeld een enorme stap vooruit zijn voor onze beweging.

Laat ons dit ogenblik aangrijpen en van 1 mei een kantelpunt maken in de strijd tegen deze gevaarlijke regering. We kunnen dit moment tevens gebruiken om een politiek alternatief naar voor te schuiven waarmee we de heerschappij van de klasse van miljardairs betwisten.

Een socialistische strategie om Trump te verslaan

Artikel door Kshama Sawant, eerder verschenen op CounterPunch.Org

Donald Trump en zijn regering van haatdragende miljardairs hebben gezorgd voor een sociale explosie die nog nooit voortkwam bij de aanstelling van een nieuwe Amerikaanse president.

De reeks reactionaire dictaten van het Witte Huis heeft geleid tot drie weken van energieke en soms erg massale protestacties. De historische vrouwenmarsen, wellicht de grootste actiedag ooit uit de Amerikaanse geschiedenis, werden al gauw gevolgd door acties van tienduizenden mensen die de luchthavens afsloten in een daad van massale burgerlijke ongehoorzaamheid. In de daaropvolgende weken waren er nog verschillende protestgolven door het land.

Sociale bewegingen hebben al enkele overwinningen geboekt, waaronder de tijdelijke intrekking van het racistische inreisverbod. Dit toont in de praktijk aan dat Trump en de klasse van miljardairs niet immuun zijn voor bewegingen van de 99%.

We zagen ook strategisch belangrijke ontwikkelingen zoals de staking van de New York Taxi Drivers Alliance uit solidariteit met het protest. In Philadelphia legden werkenden van Comcast vorige week het werk neer. Het zijn kleine eerste stappen, maar de slapende reus van de Amerikaanse arbeidersklasse begint wakker te worden.

Het ritme van de gebeurtenissen was indrukwekkend. Oproepen om het protest uit te breiden nemen toe. Er wordt op grote schaal gediscussieerd over stakingsacties en massale burgerlijke ongehoorzaamheid. De organisatoren van de vrouwenmarsen in januari roepen nu samen met Angela Davis op tot een ‘vrouwenstaking’ op 8 maart, de internationale vrouwendag. Dat gaat samen met een wereldwijde oproep tot actie door socialisten en anderen. Er zijn ook een reeks voorstellen voor massale acties rond milieu op de Dag van de Aarde en er wordt steeds meer gesproken over stakingen op 1 mei, de internationale Dag van de Arbeid.

Er is tegelijk ook een discussie ter linkerzijde opgestart: welke strategie is nodig om Trump een nederlaag toe te brengen, maar ook de extreemrechtse elementen die door zijn aanvallen aangemoedigd worden en meer algemeen de neoliberale agenda van de klasse van miljardairs? Hoe kunnen we mobiliseren en waar moet de enorme potentiële kracht van sociale bewegingen en de arbeidersklasse op gericht worden?

We moeten duidelijk zijn over het politieke terrein: Trump heeft geen mandaat en staat aan het hoofd van een zwakke regering. Hij trad aan met historisch lage populariteitscijfers die sindsdien nog verder gedaald zijn. Geen enkele president in de moderne Amerikaanse geschiedenis was in het eerste jaar van zijn ambtstermijn zo onpopulair als Trump binnen één week na zijn eedaflegging.

Trump en zijn miljardairsvrienden begrijpen echter maar één ding: macht. Het is duidelijk dat deze regering het ene deel van de 99% na het andere zal aanvallen. De regering zal niet zomaar afstappen van de aanvallen op basis van racisme, vrouwendiscriminatie en een afkeer van gewone werkenden.

Tegen Trump en de miljardairsklasse!

Wij staan voor een historische taak. We moeten de agenda van Trump stoppen of anders hem uit zijn functie verdrijven.

Als socialist denk ik dat we ons moeten baseren op de breedst mogelijke eenheid in actie met alle krachten die bereid zijn om ernstig te strijden tegen deze gevaarlijke regering. Dit omvat vakbonden, migranten, vrouwen, activisten van Black Lives Matter, LGBTQI mensen, milieu-organisaties, groenen, aanhangers van Sanders, socialisten en progressieve Democraten. We moeten ook oproepen doen om delen van de 99% die zich lieten misleiden en op Trump stemden te overtuigen, maar dan wel op een stevige antiracistische en anti-seksistische basis.

We mogen ons niet beperken tot reacties op de rechtse aanvallen van Trump. We moeten ook gedurfde eisen naar voor brengen die een inspiratie kunnen vormen en die aanzetten tot drastische verbeteringen in het leven van mensen. Denk maar aan de eisen die door Bernie Sanders gepopulariseerd werden: gezondheidszorg voor iedereen; het belasten van de rijken om middelen te hebben voor een massaal programma van publieke investeringen die jobs creëren en onze infrastructuur heropbouwen, groene energie ontwikkelen en openbaar vervoer uitbouwen; de eis dat zwarte levens moeten gerespecteerd worden en dat de massale arrestaties en gevangennemingen van zwarten moeten stoppen. Het gedurfde programma van Bernie enthousiasmeerde miljoenen mensen, waaronder veel jongeren. Tegelijk was het duidelijk dat het wel erg voorzichtige en ondernemingsvriendelijke programma van Hillary amper kon mobiliseren.

We kunnen er niet aan voorbij dat er grote politieke meningsverschillen zijn binnen deze beweging en dat er verschillende strategieën en sociale belangen meespelen. Er is nood aan eenheid in actie, maar tegelijk moeten er open en eerlijke discussies zijn over hoe we vooruit kunnen.

We moeten ons baseren op de noodzaak van strijd tegen Trump en de klasse van miljardairs. We mogen de beweging niet onderwerpen of beperken door wat de leiding van de Democratische Partij toelaat. Democraten in het parlement zullen verder getest worden op vlak van hun bereidheid om in te gaan tegen Trump.

Het is positief dat de Democraten onder druk van de sociale bewegingen en hun eigen basis deze week unaniem beslisten om tegen Betsy DeVos als minister van onderwijs te stemmen, waardoor er een historisch nipte stemming was in de Senaat. Er waren immers ook nog twee Republikeinen die tegen stemden. Maar er waren wel 14 Democraten, waaronder Clinton’s voormalige kandidaat vice-president Tim Kaine, die voor alle andere ministers van Trump stemden. De partij slaagt er niet in om een consistent verzet tegen Trump op te zetten.

Als socialist respecteer ik de oprechte inspanningen van groepen als ‘Our Revolution’ die de Democraten proberen te hervormen. Ik denk echter niet dat de Democratische Partij de strijdbare arbeidersleiding zal vormen die nodig is om tegen een meedogenloze rechtse figuur als Trump in te gaan. We moeten bouwen aan een alternatief op de rechtse Republikeinen en de Wall Street Democraten: een nieuwe massale partij van de 99% die zich verzet tegen alle giften van bedrijven.

We moeten bouwen aan een sterke, eengemaakte en strijdbare beweging die oog heeft voor de uitdagingen waarmee we geconfronteerd worden.

Het verzet uitbouwen!

Om Trump te stoppen zullen we onze strijd moeten uitbreiden en opbouwen.

Symbolisch protest zal niet volstaan. We moeten de normale gang van zaken doorbreken, zoals dit gebeurde op de luchthavens. Massale vreedzame burgerlijke ongehoorzaamheid en de opbouw van stakingsacties door de bredere arbeidersklasse om strategische delen van de economie en de infrastructuur plat te leggen zijn nodig.

De oproep voor een vrouwenstaking op 8 maart biedt heel wat kansen voor onze beweging. We moeten dit aangrijpen om zo breed mogelijk te mobiliseren voor de acties op de internationale vrouwendag. Dit kan een opstap zijn naar stakingen en massale acties door migranten en bredere lagen van de arbeidersklasse op 1 mei.

Dit is het sterkste wapen dat we hebben: als werkenden het werk neerleggen, dan ligt alles plat en worden er ook geen winsten geboekt. Een deel van de miljardairsklasse raakte al bang na de ‘chaos’ van de protestacties tegen het inreisverbod voor moslims op de luchthavens. Ze keerden zich al tegen Trump. Maar dit is slechts het begin. De arbeidersklasse heeft potentieel een enorme kracht om de regeringsagenda te verstoren.

Als honderdduizenden vrouwen (én mannen) zich ziek melden, collectief naar buiten gaan, een dag verlof nemen of zich op hun werkplaats organiseren om vroeger te vertrekken en deel te nemen aan massale betogingen (zoals in Polen in oktober vorig jaar), dan zou dit een enorme ontwikkeling zijn, zelfs indien er geen formele stakingen zijn. Het zou een krachtige boodschap vormen voor de miljardairsklasse: verdere steun aan de agenda van Trump zal leiden tot nog meer onrust en verzet.

Acties op de werkplaats kunnen verschillende vormen aannemen. Een nationale algemene staking is het meest krachtige voorstel, maar het staat nog niet meteen op de agenda. Activisten moeten ook niet zomaar het werk neerleggen als er niet genoeg steun hiervoor is: in dat geval riskeren ze immers om afgedankt te worden. Ze kunnen beter aansluiten bij acties onmiddellijk na de werkuren. Onze kracht bestaat uit ons aantal en onze organisatie. Daarom moeten de arbeidersbeweging en de linkerzijde dringend bouwen aan een zo breed mogelijke deelname.

Gewone vakbondsleden en linkse voortrekkers binnen de vakbonden kunnen in hun afdelingen pleiten voor stakingen op 8 maart en 1 mei. Dergelijke voorstellen kunnen bijdragen aan een dringend noodzakelijk debat binnen de arbeidersbeweging voor beslissende acties van de arbeidersklasse tegen het asociale beleid van Trump, een beleid dat overigens levensbedreigend is voor de Amerikaanse arbeidersbeweging.

In enkele steden kunnen er resoluties verdedigd worden om stedelijke stakingen te organiseren op 1 mei. Tegelijk moeten we in sociale bewegingen de discussie aangaan over wat er nodig is om brede stakingsacties op te zetten. Hiermee kan het klassenbewustzijn aangescherpt worden.

Al wie tegen Trump wil ingaan, moet meebouwen aan een uitbreiding van het verzet. Dat kan door nu al massale acties te organiseren en te plannen, met ook massale burgerlijke ongehoorzaamheid en blokkades van wegen, luchthavens en andere belangrijke knooppunten op 8 maart en 1 mei.

We moeten erkennen dat er geen eenvoudige en rechtlijnige weg naar een overwinning is en dat onze strijd vaak op heel wat tegenkantingen botst waarbij we soms ook stappen terug moeten zetten.

Maar het is mogelijk om Trump te verslaan. We moeten dit doen door uit te gaan van stoutmoedige strijd, eenheid in actie en de enorme sociale kracht van de Amerikaanse arbeidersklasse die het volledige kapitalistische systeem kan platleggen.

Er is geen tijd te verliezen.

Het weekend waarin Trump officieel president werd, zal ook om andere redenen de geschiedenisboeken ingaan. Wereldwijd en vooral in de VS kwamen miljoenen mensen op straat. Het ging naar schatting om drie tot vier miljoen betogers op zaterdag 21 januari. Een dag eerder namen duizenden scholieren en studenten deel aan jongerenacties waarin Socialist Alternative en Socialist Students een belangrijke rol speelden. Vlak na de eedaflegging van Trump reageerde Kshama Sawant, het gemeenteraadslid van Socialist Alternative in Seattle, op Trumps toespraak. Hieronder een licht ingekorte versie van Kshama’s reactie.

Broeders en Zusters,

Donald Trump staat nu aan het het hoofd van de meest gevaarlijke en rechtse regering in de Amerikaanse geschiedenis.

In zijn speech zei Trump dat zijn regering het pad van rechtvaardigheid zal volgen, dat het een regering zal zijn voor de mensen. Dat de vergeten mannen en vrouwen niet langer zullen worden vergeten. Dat hij scholen en degelijk werk zal voorzien voor iedereen en welvaart zal terugbrengen naar de werkende mensen van Amerika.

Maar Trump is een leugenaar en een bedrieger. Zijn regering is een verzameling van het ergste gespuis van de rechtse, onverdraagzame elite van miljardairs.

Er is absoluut geen mandaat voor zijn agenda van haat. Trump zal het Witte Huis betreden met de laagste steun (rond de 40%) ooit voor een inkomende Amerikaanse president. Peilingen zullen hem niet stoppen. Trump en de klasse van miljardairs begrijpen maar één ding: macht. Onze belangrijkste taak is de kracht van de 99% op te bouwen – werkende mensen en al wie gemarginaliseerd wordt door de kapitalistische elite.

Als socialist verwerp ik het idee van verzoening dat de liberale elite verspreidt. Hillary Clinton bracht dit idee perfect tot uitdrukking toen ze na de verkiezingen zei dat “Trump onze steun verdient” en dat we “hem een kans moeten geven.” We kunnen het ons ook niet veroorloven om te wachten tot de verkiezingen van 2018 en 2020

om de Republikeinen weg te stemmen. We kunnen Trump verslaan als we nu bouwen aan een massale oppositie. De geschiedenis kent veel voorbeelden van rechtse regeringen die gedwongen worden om geheel of gedeeltelijk in te binden eens ze op massabewegingen botsen.

Miljoenen mensen kwamen op straat met een krachtige boodschap: we zijn klaar om te strijden tegen Trump en de klasse van miljardairs.

Mijn organisatie, Socialist Alternative, staat sinds Trumps verkiezing op de eerste rij in de organisatie van het verzet. In verschillende grote steden riepen we de dag na de verkiezingen op om te betogen en we mobiliseerden binnen de 24 uur meer dan 50.000 mensen. Op de dag van de eedaflegging hielp Socialist Alternative studenten en scholieren in het hele land om stakingen en protesten te organiseren.

Om de venijnige aanvallen van Trump te beantwoorden, zullen we een vastberaden, ééngemaakte en strijdbare beweging moeten opbouwen. Eén die ernaar streeft om miljoenen mensen te mobiliseren in collectieve strijd met van onderuit opgebouwde, democratische structuren en eigen onafhankelijke organisaties.

Bedeesd en symbolisch protest zal niet volstaan: massale en geweldloze acties van burgerlijke ongehoorzaamheid zullen nodig zijn. We moeten eisen naar voor schuiven die wijzen op een ander soort samenleving waar mens en milieu boven de winstagenda van de grote bedrijven staan.

Natuurlijk moeten we mobiliseren met de ambitie om de litanie van aanvallen te kunnen verslaan. We moeten de voordelen van Obamacare en het bestaan van het publiek onderwijs verdedigen. Maar we moeten dit koppelen aan gedurfde eisen die inspireren omdat ze een drastische verbetering in het leven van veel mensen betekenen, zoals de ideeën die werden gepopulariseerd door Bernie Sanders:

• Gezondheidszorg voor iedereen.
• Een minimumloon van $15 per uur voor alle werknemers.
• Gratis hoger onderwijs.
• Belasting op rijkdom om een massaal programma van openbare werken te kunnen financieren, jobs te creëren en onze infrastructuur herop te bouwen, hernieuwbare energie te ontwikkelen en openbaar vervoer te voorzien.
• Black Lives Matter! Een einde aan het politiegeweld en de racistische politiek van massale opsluitingen.

Dit gedurfde programma van Bernie inspireerde miljoenen mensen, vooral jongeren, terwijl Hillary’s timide, ondernemersvriendelijke voorstellen er niet in slaagden om hen te mobiliseren.

Laat ons als volgende stap op 8 maart, Internationale Vrouwendag, een actiedag houden tegen vrouwenhaat en seksisme. Een dag van massa-acties en protest voor het behoud van Planned Parenthood (dat onder meer abortussen begeleidt) en tegen alle vormen van seksueel geweld.  1 mei is de Internationale Dag van de Arbeid en ook van massaprotesten door migranten. We kunnen miljoenen mensen op de been te brengen in een massale golf van manifestaties tegen racisme en voor de rechten van migranten. Zoals in 2006 toen een staking plaatsvond van migrantenarbeiders die erin slaagde om antimigrantenwetgeving te stoppen.

In deze strijd zullen we de grootst mogelijke eenheid in actie nodig hebben, met alle krachten die op een serieuze manier willen strijden: vakbonden, organisaties voor de rechten van migranten en vrouwen, burgerrechten, LGBTQ, milieu-organisaties en activisten, aanhangers van Sanders, progressieve Democraten, groenen en socialisten. Maar het valt niet te vermijden dat er grote politieke meningsverschillen bestaan over de te volgen strategie in deze beweging. Onze beweging moet vertrekken van de vraag wat nodig is om de strijd tegen Trump en de klasse van miljardairs succesvol te voeren. We mogen ons niet beperken tot wat de leiding van de Democratische Partij zal toestaan.

Toen Obama 2009 als nieuwe president aantrad, had hij massale steun van de bevolking. De Democraten hadden 60 zetels in de Senaat en een grote meerderheid in het Congres. Maar de Republikeinen slaagden erin om een meedogenloze strijd te voeren tegen Obama en een groot deel van zijn agenda te blokkeren.

De Democraten in het Congres moeten Trumps agenda bekampen. De Republikeinen hebben slechts een flinterdunne meerderheid in de Senaat met 52 zetels op 100. Trump zal hierdoor niet in staat zijn om een rechtse fanaticus te benoemen tot het Hooggerechtshof op voorwaarde dat de Democraten dat effectief verhinderen.

Helaas tonen recente ervaringen dat we geen vertrouwen kunnen hebben in de pro-kapitalistische leiding van de Democratische Partij. We hebben dit gezien in de laffe weigering van de Democraten om de resultaten van deze verkiezingen aan te vechten, op basis van ernstige bewijzen dat kiezers werden gehinderd in het uitoefenen van hun democratische rechten.  Maar het meeste schandalige was het recente besluit van 13 Democraten om mee te stemmen met de Republikeinen voor de belangen van de farmaceutische industrie en  tegen de gewone werkende mensen.

Als socialist denk ik niet dat de Democratische Partij de strijdlustige leiding kan bieden die nodig is om een meedogenloze tegenstander als Trump te confronteren. Werkende mensen hebben nood aan een alternatief op de rechtse Republikeinen en Wall Street Democraten: we moeten onze eigen politieke stem opbouwen. Een nieuwe politieke partij die alle giften van het bedrijfsleven weigert en zich integendeel baseert op de financiële en actieve steun van de werkende bevolking en haar progressieve organisaties. Een democratisch beheerde partij die onvoorwaardelijk opkomt voor de belangen van de 99%.

Ik erken dat veel eerlijke activisten proberen om in navolging van Bernie Sanders de Democratische Partij te reclaimen. Onze verschillen daarover moeten er ons niet van weerhouden om samen te werken in de opbouw van deze beweging tegen Trump en de klasse van miljardairs.

In deze moeilijke tijden haal ik veel hoop uit de geest van rebellie die er heerst onder jongeren. Belangrijk daarin is de groeiende steun voor socialisme, met duizenden die lid worden van socialistische organisaties.

Het is duidelijk  waarom ze dit doen: het kapitalisme is een falend systeem. Donald Trump is een bijzonder weerzinwekkende uitdrukking van de roofzuchtige aard van het kapitalistische systeem. Amper 8 personen bezitten meer rijkdom dan de armste helft van de wereldbevolking. De temperatuur op aarde heeft voor het derde jaar op rij alle records gebroken: een klimaatramp komt alsmaar sneller dichterbij.

We hebben nood aan een radicaal andere maatschappij. Wij noemen het socialisme. Socialisme betekent een maatschappij gerund door en voor werkende mensen, in plaats van de klasse van miljardairs. Een samenleving waar de grote bedrijven in publiek bezit worden genomen, zodat we democratisch kunnen plannen hoe de middelen van de samenleving gebruikt worden om de menselijke noden centraal te plaatsen en niet de winsten van enkelen. Een egalitaire samenleving, in plaats van een systeem waar de bloedige concurrentie van het kapitalisme heerst. Een samenleving die gebaseerd is op internationale samenwerking in plaats van het verachtelijke nationalisme van Trump.

Martin Luther King werd op het einde van zijn leven socialist. In 1966 zei hij: “Je kan niet praten over het oplossen van de economische problemen van de zwarten zonder te praten over miljarden dollars. Je kan niet praten over het beëindigen van de sloppenwijken zonder eerst te zeggen dat het winstprincipe moet verdwijnen uit de sloppenwijken. Er moet een betere verdeling van de rijkdom zijn en misschien moet Amerika zich bewegen in de richting van een democratisch socialisme.”

Zusters en broeders, een andere wereld is mogelijk. Ik hoop dat je zal aansluiten bij de strijd voor een socialistische toekomst. Er is geen tijd te verliezen!

In solidariteit, Kshama Sawant