Your cart is currently empty!
Tag: sociaal werk
-
Beweging tegen vermarkting sociaal werk dringend uitbreiden!
Foto: MediActivistaDe beweging tegen de vermarkting van het sociaal werk in Antwerpen was de afgelopen maanden één van de belangrijkste sociale bewegingen in de stad. Antwerps schepen van Sociale Zaken Fons Duchateau (N-VA) wil de sociale sector langzaamaan overhevelen naar de privé door middel van het zogenaamde ‘tendering’-systeem: verschillende sociale projecten worden op de markt geveild en de ‘beste’ (lees: goedkoopste) bieder mag het project de komende 3 jaar beheren. Het centrum voor daklozenopvang De Vaart stond daarbij in het oog van de storm: het zou het eerste project worden dat uitgeleverd wordt aan de privé, met name aan het securitybedrijf G4S.
Artikel door Jarmo (Antwerpen)
Sociaal werk is in een kapitalistische samenleving een erg belangrijke sector. In veel gevallen vormen de sociaal assistenten de enige barrière tegen een leven in diepe, absolute ellende voor de slachtoffers van het neoliberale stadsbestuur. Het is dan ook tekenend dat deze sector zo hard wordt aangevallen. Het stadsbestuur van Bart De Wever wil de slachtoffers van haar beleid laten vallen, gesterkt door het neoliberale dogma dat armoede je eigen schuld is, ook als ze veroorzaakt wordt door een jarenlang desinvesterings- en besparingsbeleid in allerlei sociale en openbare diensten.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de woede onder de sociaal werkers tegen dit beleid enorm was. 2016 werd gekenmerkt door een opvallende reeks acties en mobilisaties tegen deze maatregelen. Daarbij viel het op dat de beweging een groeiend karakter kende: steeds meer mensen namen deel. Er ontstond solidariteit vanuit alle hoeken van de samenleving. Studenten en metaalarbeiders vervoegden het protest en maakten het sterker. De beweging had de verdienste dat ze het debat over hoe sociaal werk georganiseerd moet worden en welke rol het in de samenleving speelt op de agenda en in de media plaatste. Ze was bovendien de eerste beweging die het neoliberale stadsbestuur van Bart De Wever het vuur aan de schenen kon leggen.
Dat heeft zo zijn effect gehad. De overdracht van De Vaart aan G4S verloopt niet zo vlot als Duchateau verwacht had. Op vraag van de gouverneur wordt de procedure uitgesteld naar de zomer van 2017. Dat is een belangrijk gegeven: zonder te vechten zou de strijd nu al verloren geweest zijn. Maar uitstel is niet noodzakelijk afstel en gewonnen is de strijd dus ook nog niet.
Dit uitstel is wel een positief gegeven in die zin dat het de beweging tijd geeft om op adem te komen en de krachten opnieuw bij elkaar te brengen. De solidariteit die vanuit andere gelederen van de arbeidersbeweging naar voor gebracht werd, moet aangegrepen worden om de beweging verder uit te bouwen. Het heeft weinig zin ons te concentreren op discussies en debatten met vertegenwoordigers van het stadsbestuur: zij voeren immers een ideologische strijd tegen de hele sociale sector. Het is enkel door de strijd uit te bouwen en te versterken dat we hen op de knieën zullen krijgen. Dat zal enkel lukken door van onze strijd een offensieve strijd te maken die niet enkel de besparings- en privatiseringsplannen een halt toeroept, maar tegelijk opkomt voor een echt en degelijk sociaal werk waarin massaal geïnvesteerd wordt, zodat niemand uit de boot valt.
-
Sociaal werk Antwerpen: uitstel gebruiken om de beweging uit te breiden!
Gisteren werd opnieuw actie gevoerd voor de Antwerpse OCMW-Raad. Een honderdtal aanwezigen was aanwezig, iets meer dan bij de vorige actie. Er waren meer jongeren en ook enkele syndicalisten uit andere sectoren. De beslissing om daklozencentrum ‘De Vaart’ aan G4S toe te kennen, komt er nog niet meteen. Op vraag van de gouverneur wordt de procedure overgedaan. Er is nu sprake van de zomer van 2017. Ondertussen is de druk op personeel en cliënten natuurlijk erg groot.
Op de actie waren er verschillende sprekers en traden enkele artiesten op. De getuigenis over wat de commercialisering betekent voor de zorgsector was veelzeggend en belangrijk om het hele proces van vermarkting in perspectief te zien. Op het einde was er ook een oproep om de acties te verbreden. Dat was ook het punt dat wij maakten in ons pamflet dat hieronder staat.
[divider]
Pamflet van LSP op de actie:
De moeilijkheden om uiteindelijk tot een contract met G4S te komen en het feit dat ditzelfde bedrijf andere delen van de daklozenbegeleiding zoals Kadans Wonen niet binnenhaalde, wijzen erop dat de uitbesteding niet zo eenvoudig was als Duchateau en zijn neoliberale medestanders dachten. Zij kijken neer op de allerzwaksten in de samenleving en de zorg die zij krijgen. Voor N-VA en co kan die zorg niet snel genoeg uitbesteed worden aan private bedrijven die enkel oog voor de winst hebben.
Dat het niet zo vlot gaat, bevestigt heel wat argumenten van het protest tegen de vermarkting van het sociaal werk en is ongetwijfeld mee het resultaat van de acties. Nu de procedure voor ‘De Vaart’ moet overgedaan worden, is er extra tijd om nog meer mensen hiervan te overtuigen. Met logische en goede argumenten zullen we de verkozenen van N-VA en co niet overtuigen, zij zullen hun neoliberale dogma’s en neerbuigendheid niet zomaar achter zich laten. Maar we kunnen wel degelijk bondgenoten vinden voor onze strijd voor kwaliteitsvol sociaal werk met voldoende middelen. Eerdere acties toonden het potentieel: op 7 oktober werden we ondersteund door sociaal werkers uit heel het land, studenten en vakbondsmilitanten uit andere sectoren. Eind oktober betoogden honderden studenten naar het Mechelsplein. Op 24 november was er de erg druk bijgewoonde zorgbetoging in Brussel die de aanzet kan zijn tot een nieuwe Witte Woede.
Laat ons daarop verder bouwen! Waarom niet meteen starten met een brede petitie waarmee we in de volkswijken kunnen gaan, waarmee personeelsleden, cliënten en studenten kunnen rondgaan en waarmee we onze strijd bekender maken en zo de passieve steun die we krijgen activeren. Het kan de basis leggen om terug naar een grotere actie zoals op 27 oktober te gaan. Waarom bijvoorbeeld geen betoging langs alle projecten die in de tenders opgenomen werden? Daar kunnen we meteen iedereen die solidair is op uitnodigen: er is nu zelfs al een solidariteitsboodschap van sociaal werkers uit Luik die de situatie in Antwerpen op de voet volgen.
Met een offensieve beweging kunnen we eisen stellen voor investeringen in een degelijke toekomst voor iedereen door de uitbouw van publieke diensten die vooral preventief en structureel werken. Een samenleving waar niemand uit de boot valt vereist een ander systeem. Vandaag wordt gezegd dat er geen middelen zijn voor meer sociale huisvesting, wijkcentra, meer publieke sport- en ontspanningsmogelijkheden, … Er is nochtans geld genoeg in de samenleving, maar we zullen die middelen niet krijgen door het vriendelijk te vragen. We zullen moeten strijden voor een goede toekomst voor iedereen. Zoals de oude slogan het stelde: ‘We willen niet alleen brood, maar we willen ook rozen.’ Om iedereen een degelijk leven te kunnen aanbieden, is een breuk met het huidige systeem nodig.
[divider]
Solidariteitsbericht van de ACOD-delegatie bij het OCWM van Luik
“Les délégués de la CGSP du CPAS de Liège expriment toute leur solidarité avec la lutte des travailleurs de la CAW et du secteur social d’Anvers et invitent toutes les forces syndicales à soutenir leur combat.
“La tentative de marchandisation du secteur par les autorités communales est un précédent dangereux qui met sous pression l’ensemble des travailleurs de la profession. Si elle aboutissait, cela comporterait un danger évident pour les emplois des travailleurs sociaux mais aussi, à terme, pour les statuts des travailleurs du secteur public.
“Pour les usagers, il est évident que le passage des services d’aide à une firme spécialisée dans le gardiennage signifie la fin de toute perspective d’aide à des fins d’autonomisation des personnes au profit d’une logique de contrôle et de mercantilisme.
“C’est pourquoi cette mesure doit être combattue par tous les moyens.
“Tous nos vœux vous accompagnent en vue du succès de votre lutte.
“Salutations combatives, la délégation CGSP-CPAS”
Vertaling:
“De afgevaardigden van ACOD bij het Luikse OCMW betuigen hun solidariteit met de strijd van het personeel van CAW en de sociale sector in Antwerpen en nodigen alle syndicale krachten uit om deze strijd te ondersteunen.“De poging tot vermarkting van de sector door de gemeentelijke overheden vormt een gevaarlijk precedent en zet druk op alle werkenden in de sector. Als dit doorgedrukt wordt, vormt het een gevaar voor de jobs van de sociaal werkers maar op termijn ook voor het statuut van al het personeel in de publieke sector.
“Voor de gebruikers is het evident dat de overgang van een dienst die hulp verleent naar een bedrijf gespecialiseerd in bewaking leidt tot een ander perspectief op de aangeboden hulp met nadruk op de zelfredzaamheid van personen met een logica van controle en winstgevendheid.
“Dat is waarom we deze maatregel met alle mogelijke middelen moeten bestrijden.
“we wensen jullie veel succes in de strijd.
“Strijdbare groeten van de delegatie van ACOD bij het Luikse OCMW
[divider] -
Protest tegen vermarkting Antwerps sociaal werk verder uitbouwen!
Het rommelt al enkele maanden in het sociaal werk in Antwerpen. Eind mei was er een eerste actie tegen de vermarkting van projecten zoals de daklozenbegeleiding. Er volgden nog acties die wezen op een groeiende kracht en steun van zowel personeel uit de versnipperde sector als uit andere sectoren en van studenten en docenten sociaal werk. De eenmaking van het personeel dankzij het Sociaal Werk Actienetwerk (SWAN) en de vakbonden maakte het ook mogelijk om een bredere solidariteit te bekomen.De actie van 27 oktober aan de OCMW-raad overtrof alle eerdere qua aanwezigheid en strijdbare dynamiek. De twee studentenbetogingen vanuit KdG en AP-Hogeschool speelden daar een belangrijke rol in. Zoals vakbondsafgevaardigde Sanne Coremans in haar toespraak stelde, is dit het begin van de opbouw van een beweging en een krachtsverhouding waarmee we het stadsbestuur willen en kunnen stoppen. Er werd meteen ook opgeroepen naar de actiedag van de non-profit op 24 november.
De acties worden breed ondersteund. Niet alleen personeel, studenten en docenten maar ook politieke partijen en organisaties en een groeiende laag van de bevolking steunen het protest. Dat is belangrijk, want voor het neoliberale stadsbestuur is deze vermarkting een precedent. Het is een stormram om de sociale sector te vervangen door een werking met een ander doel: repressie en opvang beperkt tot ‘bad, bed, brood.’ Het verzet ertegen moet ook een precedent zijn. Beeld je in dat we het rechtse stadsbestuur in Antwerpen een nederlaag kunnen toebrengen, wat zou het effect daarvan niet zijn voor het verzet tegen het asociale beleid van de rechtse regeringen?
Dossier zat hele tijd vast
Er werd aangekondigd dat de toekenning van de daklozenbegeleiding van ‘De Vaart’ sowieso naar G4S Care zou gaan, maar het uiteindelijke contract met deze multinational liet heel lang op zich wachten. Nu wordt het toch voorgelegd op de OCMW-Raad van 22 december.
Voor een ander project, ‘Kadans Wonen’, dat woonbegeleiding voor daklozen voorziet, blijkt het dossier van G4S Care veel te licht te wegen. Nochtans gebruikte G4S Care dezelfde argumenten, onder meer met nadruk op de zelfredzaamheid van daklozen. Waar het gebrek aan ervaring in de beoordeling van het dossier van G4S Care voor ‘De Vaart’ als positief werd bestempeld – “een nieuwe frisse wind” – wordt dit in het dossier voor ‘Kadans Wonen’ terecht gezien als een grote zwakte. De argumentatie om ‘De Vaart’ aan G4S Care uit te besteden, snijdt dus geen hout.
De onduidelijkheid – er wordt ten vroegste eind december gestemd op de OCMW-raad – weegt ondertussen door voor personeel en cliënten. Personeelsleden werden gevraagd om toch langer te blijven, ook al weet niemand hoe lang. Cliënten weten niet wat er met hun diensten zal gebeuren. Het is duidelijk dat er meer dan één haar in de boter zit bij de besprekingen tussen het neoliberale bestuur en de multinational. Ongetwijfeld speelde het protest daar een rol in. Alle details worden immers uitgespit. Achterkamerakkoorden worden meteen in de openbaarheid gebracht. Bovendien is er een brede sympathie voor het personeel.
Laat ons daarop verderbouwen met al wie de strijd wil voeren, ook indien op 22 december beslist wordt om ‘De Vaart’ effectief aan G4S toe te wijzen. De strijd is dan niet voorbij: het stadsbestuur ziet ‘De Vaart’ slechts als een precedent.
Met een petitie kunnen we de vermarkting en het verzet ertegen bekendmaken en steun voor onze strijd opbouwen. Dan kunnen we naar nog grotere acties gaan. Laat ons niet wachten tot volgende verkiezingen (zonder garantie op een ander resultaat) maar de strijd meteen organiseren met een zo breed mogelijke betrokkenheid.
Tegelijk biedt deze aanval op het sociaal werk een kans om een meer fundamentele discussie te voeren over de nood aan investeringen in een degelijke toekomst voor iedereen door de uitbouw van publieke diensten die vooral preventief en structureel werken. Een samenleving waar niemand uit de boot valt, vereist een ander systeem.
Protestactie donderdag 22 december om 19u00 op het Mechelsplein in Antwerpen
[divider]
Van hulpverlening naar vrijwilligers die elkaar moeten onderhouden
G4S Care zal met minder personeel en minder middelen ‘De Vaart’ openhouden als het van het contract tussen het bedrijf en de stad afhangt. De hulpverlening die er nu is – onder meer budgetbegeleiding en woonbegeleiding – verdwijnt. G4S Care moet mensen begeleiden naar andere diensten. CAW Antwerpen stelt dat deze methode 18 jaar geleden bij de oprichting van ‘De Vaart’ al werd uitgetest en faalde. Vandaar dat er zelf aan actieve begeleiding werd gedaan. G4S Care kondigde al aan dat het personeel – er wordt niet langer geëist dat er evenveel personeel met dezelfde kwalificaties en aan dezelfde arbeidsvoorwaarden moet zijn – zal aangevuld worden met vrijwilligers. We gaan dus van hulpverlening naar vrijwilligers die elkaar moeten doorverwijzen naar andere diensten.
-
Vermarkting ‘De Vaart’ nog niet op agenda, personeel toch in actie
De vermarkting van delen van het sociaal werk in Antwerpen leidt tot strijd van personeel, studenten, cliënten en sympathisanten. Op 27 oktober was er een grote actie aan de OCMW-Raad. Op 24 november was het spandoek ‘Sociaal Werk is niet te koop’ prominent aanwezig op de grote betoging van de zorgsector in Brussel.
Dezelfde avond werd ook aan de OCMW-Raad een actie gevoerd. Net als vorige maand stond de toewijzing van het contract voor ‘De Vaart’, het centrum voor daklozenbegeleiding, niet op de agenda. Bevoegd schepen en OCMW-voorzitter Fons Duchateau (N-VA) wil het nochtans kost wat kost aan het private bedrijf G4S overdragen. De argumentatie daarvoor wordt betwist door het personeel uit de sector, de cliënten en ook door academici. Het voorstel van G4S voor de overname van ‘Kadans Wonen’, eveneens een dienst voor daklozen, werd door de jury verworpen. Nochtans werden dezelfde argumenten gebruikt als bij ‘De Vaart’, onder meer inzake de zelfredzaamheid en het gebrek aan ervaring. Het groeiende protest maakt bovendien dat het moeilijker wordt om contracten die niet op punt staan te tekenen.
Voorlopig lijkt het dossier vast te zitten. Dit leidt tot onzekerheid bij personeel (dat gevraagd is om langer te blijven) en cliënten. Tegelijk geeft het vertrouwen aan het protest: onze strijd is niet voorbij indien er één of enkele projecten uitbesteed worden aan multinationals als G4S, maar dat het eerste project ook nog vastzit geeft ons extra tijd. Laat ons daar gebruik van maken om het groeiende verzet verder op te bouwen.
Aan de OCMW-Raad van 24 november voerden een 70-tal mensen actie. Het was een waakzaamheidsactie, de nadruk lag op de grote betoging ’s ochtends. Er werd een stand van zaken gegeven en er was een verslag van de betoging ’s ochtends. Studenten sociaal werk vertelden over de impact van de actie van 27 oktober onder de medestudenten. Iemand van ‘De Vaart’ vertelde emotioneel wat de geplande maatregel voor hem betekent. Met wat ‘slam poetry’ werd de boodschap van de actievoerders mooi verpakt gebracht.
Aan de volgende OCMW-Raad van 22 december wordt opnieuw actie gevoerd.
Hieronder enkele foto’s door Liesbeth:
-
“Vermarkting sociaal werk is rampzalig voor personeel en cliënten”
Interview met Sanne Coremans, vakbondsafgevaardigde CAW Antwerpen, uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Sanne op de actie van 7 oktober aan het Antwerpse stadhuis Het Antwerpse bestuur wil delen van het sociaal werk uitbesteden aan de private sector. Volgens schepen Fons Duchateau (N-VA) moet dit leiden tot meer innovatie. Een kritische sociale sector kan het asociale bestuur missen als kiespijn. Bijgevolg wordt een nieuwe sociale sector gekocht: één die braaf doet wat het neoliberale bestuur vraagt. Voor een aantal deelwerkingen is er al een tender uitgeschreven: een soort aanbesteding waarop iedereen kan inschrijven. We spraken hierover met Sanne Coremans, afgevaardigde voor het ABVV bij CAW (Centrum Algemeen Welzijn) Antwerpen en zelf werkzaam in een ‘getenderd’ project.
Wat is de impact van deze vermarkting op de werkvloer?
“Het heeft een enorm effect op de dagelijkse werking. Er heerst een teneergeslagen sfeer. Maar tegelijk proberen we wel een gezamenlijke strijd van alle getroffen projecten en van de volledige sector te voeren. Zo was er op 19 oktober voor het eerst een personeelsvergadering met mensen van alle getroffen VZW’s en hun deelwerkingen: CAW, Samenlevingsopbouw, Free Clinic, De Sleutel, Vagga, … De sociale sector is erg versnipperd en nu worden diverse projecten met vermarkting bedreigd. Het was belangrijk om allemaal samen te bespreken hoe we reageren.
“Sociaal werkers begeleiden de meest kwetsbaren in de samenleving. Deze operatie van vermarkting is rampzalig voor zowel personeel als cliënten. De omvang van de subsidies mag in absolute cijfers dan wel min of meer gelijk blijven, een privaat bedrijf zal winst proberen te maken door te besparen op personeel en dienstverlening. Ook voor de cliënten is het problematisch. In de tenders die uitgeschreven zijn, is er sprake van een kleiner aantal op te volgen cliënten dan wat vandaag het geval is. Onder meer bij de woonbegeleiding is dit zo. Waar moeten de honderden mensen die straks zelfs hier uit de boot vallen naartoe? Bovendien worden in de tender minder taken opgelegd, zo zou G4S Care bij de overname van de daklozenbegeleiding van ‘De Vaart’ niet langer aan budgetbeheer doen.
“De bezorgdheid van het personeel is tweeledig: hoe kunnen we onze dagelijkse werking invullen en wat betekent dit voor de cliënten? We hebben de indruk dat het bestuur vooral wil dat de allerzwaksten zo snel mogelijk uit het zicht verdwijnen zodat ze geen ‘overlast’ bezorgen. De opdracht en het beroep van sociaal werkers wordt anders ingevuld, vanuit een beheersingslogica in plaats van een emancipatorische en krachtgerichte kijk. Zelfs indien de huidige organisaties de tender binnenhalen, zal het huidige systeem van tewerkstelling binnen de sociale sector onder druk komen te staan. De uitgeschreven tenders van 3 jaar worden maximaal twee keer verlengd, dat maakt dat je na twee tijdelijke contracten nog zeker drie jaar zeker bent van je tewerkstelling. Wat is een contract van onbepaalde duur dan nog waard?”
Het stadsbestuur houdt geen rekening met het protest en wil kost wat kost met G4S Care in zee gaan. Hoe wordt daarop gereageerd?
“Het bestuur geeft inderdaad aan dat G4S Care de voorkeur geniet om de daklozenbegeleiding over te nemen, ook al zijn die onderhandelingen nog niet rond. [Sinds dit interview lijken de problemen bij die onderhandelingen overigens enkel groter te worden, redactie]. Maar onze strijd beperkt zich niet tot één project. De vermarkting van de volledige zorgsector is al langer bezig, wij zijn niet de enigen die geraakt worden. We hebben wel het gevoel dat ‘De Vaart’ het eerste grote dossier in het sociaal werk is: als dit passeert, zal de rest volgen.
“Doorheen de acties krijgen we een goede respons: sociaal werk is immers in het belang van iedereen. We gaan spreken op de hogescholen en universiteiten, studenten nemen deel aan onze acties. Met de actie van 7 oktober aan het stadhuis van Antwerpen zagen we het potentieel. Er waren veel studenten, sociaal werkers uit andere steden met een grote groep uit Brussel en ook syndicalisten uit andere sectoren zoals de chemie, distributie, voeding, … Het Sociaal Werk Actienetwerk (SWAN) speelt een grote en bijzonder positieve rol in het eenmaken van het personeel in de sector en op die basis kunnen we ook een bredere solidariteit tot stand brengen.
“De actiedag van de social profit op 24 november is voor ons belangrijk omdat er gelijkaardige problemen in de volledige zorgsector zijn. Alleen zullen we het niet halen, er is een brede ‘witte woede’ nodig. We moeten ons ook richten tegen het volledige besparingsbeleid. Onze cliënten ondervinden de gevolgen van dat beleid met hun energiefacturen en andere stijgende kosten. Daarbovenop wordt nu ook hun sociale begeleiding afgebouwd. De boodschap die zij krijgen is dat ze maar hun plan moeten trekken. In het neoliberale jargon hebben ze daar zelfs een ‘zelfredzaamheidsmatrix’ voor. We kunnen dit niet aanvaarden en moeten wel in verzet gaan tegen de afbouw van hulpverlening en het besparingsbeleid in het algemeen.”
-
Sociaal werkers voeren actie in Luik: ‘wij willen geen repressief instrument worden’
Woensdag voerden in Jemeppe-sur-Meuse een honderdtal mensen actie naar aanleiding van het bezoek van minister Borsus (MR). Aanleiding is de verplichte gemeenschapsdienst voor werklozen die een leefloon krijgen, in feite onbetaalde dwangarbeid. Als er toch werk is voor werklozen, waarom krijgen ze dan geen degelijk contract?
Meer bepaald protesteerden sociaal werkers tegen het feit dat ze door dit soort maatregelen hun werkinvulling zien veranderen. In plaats van sociaal werkers worden ze steeds meer controlediensten die vooral repressief moeten optreden. Verschillende personeelsleden van het OCMW, studenten en sympathisanten protesteerden.
De actie werd gevoerd door een platform dat onderschreven werd door verschillende organisaties zoals Association de Défense des Allocataires Sociaux (ADAS), Comité pour l’abolition des dettes illégitimes (CADTM), Étudiants de Gauche Actifs (de Franstalige Actief Linkse Studenten), Femmes Prévoyantes Socialistes (fps), Réseau Wallon de Lutte contre la Pauvreté (RWLP), Riposte.cte, Stop à la chasse aux chômeurs en Vie Féminine Liège-Seraing-Verviers. Verder werd de actie ook vervoegd door enkele militanten van PTB.
Minister Borsus weigerde om naar de activisten te luisteren, zowel voor als na zijn bezoek bleef hij doof voor onze eisen. Hij ging wel meteen naar de politie om te eisen dat ze ons zouden buitenhouden uit het publieke evenement waar hij zou spreken. Erg publiek was dit evenement dus niet.
Op de actie werd ook opgeroepen om deel te nemen aan de betoging van de non-profit op 24 november in Brussel. De strijd tegen deze regering en het asociale besparingsbeleid gaat door!
-
Beweging tegen vermarkting van sociaal werk groeit aan. Jonge en bruisende actie aan OCMW-Raad
Het Antwerpse stadsbestuur hoopte wellicht dat het bijna geruisloos een fundamentele aanval op het sociaal werk in de stad kon doorvoeren. Een aantal projecten werden in een tender gegoten: een aanbesteding waarop ook private bedrijven kunnen reageren. G4S probeert alle tenders naar zich toe te trekken, voor de daklozenopvang is de OCMW-Raad het daar al mee eens maar de beslissing lijkt nog vast te zitten (onder druk van het protest of zijn er nog enkele problemen bij het contract?).
Op 27 oktober was er aan de Antwerpse OCMW-Raad een wel erg bruisende en opmerkelijk jonge actie tegen de vermarkting van het sociaal werk. Er waren honderden aanwezigen, het plein was wat klein voor al die betogers. Twee grote groepen studenten kwamen in betoging aan: een mars die vertrok aan de AP Hogeschool in Antwerpen Noord en een andere mars van aan de KDG in Antwerpen Zuid. Op het Mechelsplein kwamen ze bijeen en waren er ook tal van sociaal werkers en sympathisanten. Naast sociaal werkers uit Antwerpen waren er ook uit Brussel, Limburg, … Er waren studenten uit Geel en Gent. Na actie van 7 oktober waren er opnieuw enkele syndicalisten uit andere sectoren, maar dat was beperkter.
De actie straalde een grote dynamiek uit. Zoals vakbondsafgevaardigde Sanne Coremans in haar toespraak stelde, is dit het begin van de opbouw van een beweging en een krachtsverhouding waarmee we het stadsbestuur willen en kunnen stoppen. Een volgende stap is de nationale actiedag van de non-profit op 24 november. De problemen in de volledige zorgsector zijn gelijklopend en de aanvallen op de gezondheidszorg hebben ook gevolgen voor het sociaal werk. Samen staan we sterker om de strijd te voeren. De grote aanwezigheid van studenten was bijzonder positief en droeg bij tot het dynamische karakter van de actie. Enkele van deze studenten spraken de betogers toe.
Het zal erop aankomen om de dynamiek verder te zetten en het potentieel dat we op de actie zagen te benutten voor een brede beweging tegen de vermarkting van het sociaal werk en tegen het besparingsbeleid. Hieronder de tekst van het pamflet dat LSP verdeelde op de actie. Dit en ander materiaal werd enthousiast onthaald door de aanwezigen waar er de grote openheid tot discussie opviel.
[divider]
Voor een publieke sociale sector. Voor eengemaakt verzet tegen het besparingsbeleid
De vermarkting van delen van de Antwerpse sociale sector is slechts een begin. Het doel van de neoliberalen gaat verder: een ‘sociaal’ model zoals in de VS of Groot-Brittannië. De gevolgen van dat Thatcheriaanse beleid worden getoond in de nieuwe film van Ken Loach: in plaats van begeleiding is er een repressief beleid van schorsingen en pogingen om de slachtoffers van het asociale beleid zoveel mogelijk uit het zicht te houden. Nieuw of modern is dit niet, in de 19e en begin 20e eeuw was dit overal het ‘sociaal model’. De graad van beschaving kan afgemeten worden aan de zorg die aan de zwaksten wordt besteed. Met De Wever, Duchateau en co gaan we er hard op achteruit!
Betoging 24 november
De sociale werkers in Antwerpen zijn al langer met hun strijd bezig en slaagden er dankzij het Sociaal Werk Actienetwerk (SWAN) en de vakbonden in om hun acties te verenigen over de verschillende projecten van de versnipperde sector heen. Deze eenmaking maakte het ook mogelijk om een bredere solidariteit te bekomen, onder meer van CAW Brussel en andere sociale werkers maar ook een groeiende steun van studenten en de bevolking in het algemeen.
Het zal er nu op aankomen om die solidariteit en steun verder op te bouwen en te organiseren. Een belangrijke volgende datum is 24 november. Dan is er een nationale actiedag van de non-profit sector met onder meer in de gezondheidszorg een grote woede wegens de besparingen die personeel en patiënten treffen. Zo worden de zogenaamde rimpeldagen (arbeidsduurverminderingsdagen vanaf 45 jaar) afgebouwd en geneesmiddelen zullen gemiddeld 9% duurder worden.
De problemen in de gezondheidszorg zijn gelijkaardig aan die in het sociaal werk, denk maar aan wat afgelopen zomer in de media verscheen over een gebrek aan personeel en dienstverlening in commerciële ouderenzorg. Bovendien komen de besparingen op gezondheidszorg hard aan bij wie het moeilijk heeft, de doelgroepen van het sociaal werk. Na onder meer de verhoging van de energieprijzen een zoveelste opdoffer. Laat ons van 24 november gebruik maken om ook het sociaal werk te mobiliseren!
Solidariteitscampagne opzetten
Op de actie van 7 oktober was er een grote delegatie studenten, vandaag zijn er twee optochten van studenten en komen er delegaties studenten uit Geel, sociaal werkers uit Brussel, … Deze solidariteit is prachtig. Er is ook steun door politieke partijen en organisaties. Waarom hier niet verder op bouwen en een actiecomité opzetten om de strijd van het sociaal werk in heel de stad en heel het land te voeren? Voor het neoliberale stadsbestuur is deze vermarkting een precedent: het is een stormram om de sociale sector te vervangen door een sector met een ander doel (repressie, opvang die beperkt is tot ‘bad, bed, brood’, …). Laat er ons van het verzet hiertegen ook een precedent maken. Beeld je in dat we het rechtse stadsbestuur in Antwerpen een nederlaag kunnen toebrengen, wat zou het effect daarvan niet zijn voor het verzet tegen het asociale beleid van de rechtse regeringen?
Een actiecomité dat open staat voor iedereen die de strijd mee wil voeren kan bouwen aan een krachtsverhouding in alle scholen voor sociaal werk, onder studenten aan universiteiten, in de wijken, … Met een petitie kunnen we de vermarkting en het verzet ertegen bekendmaken en steun voor onze strijd opbouwen. Dan kunnen we naar nog grotere acties gaan en waarom niet naar een referendum in de stad Antwerpen? Laat ons niet wachten tot volgende verkiezingen (zonder garantie op een ander resultaat) maar de strijd meteen organiseren met een zo breed mogelijke betrokkenheid. Op de actie vandaag zien we het potentieel hiervoor.
Voor een sector in publieke handen die preventief kan werken
We mogen ons niet beperken tot een defensieve houding tegen de uitbesteding van één of enkele delen van het sociaal werk. Waarom niet klaar en duidelijk maken dat er een alternatief is: investeringen in een degelijke toekomst voor iedereen door de uitbouw van publieke diensten die vooral preventief en structureel werken. Zo zouden we het emancipatorisch doel van het sociaal werk om zich op termijn ‘overbodig’ te maken, kunnen realiseren.
Een samenleving waar niemand uit de boot valt vereist een ander systeem. Vandaag wordt gezegd dat er geen middelen zijn voor meer sociale huisvesting, wijkcentra, meer publieke sport- en ontspanningsmogelijkheden, … Er is nochtans geld genoeg in de samenleving, maar we zullen die middelen niet krijgen door het vriendelijk te vragen. We zullen moeten strijden voor een goede toekomst voor iedereen.
Zoals de oude slogan het stelde: ‘We willen niet alleen brood, maar we willen ook rozen.’ Om iedereen een degelijk leven te kunnen aanbieden, is een breuk met het huidige systeem nodig.
[divider]
Fotoreportage door Liesbeth:
-
Studenten en docenten KdG voeren actie tegen vermarkting sociaal werk
Niet alleen sociaal werkers, maar ook toekomstige sociaal werkers en hun docenten verwerpen de uitverkoop van de sociale sector in Antwerpen.Gisteren voerden de studenten en docenten van de Karel de Grote Hogeschool actie tegen de vermarkting van de sociale sector in Antwerpen. Bij die ‘tendering’ zouden onder meer preventie van intrafamiliaal geweld, daklozenopvang en woonbegeleiding worden opengesteld voor de private sector. Die kan deze werkingen dan exploiteren.
Artikel door Stef, student sociaal werk van de KdG
De poorten van het gebouw van de KdG werden ‘s ochtends gesloten en iedereen die binnen wilde, kreeg eerst een pamflet en werd bestempeld met een barcode. De studenten werden namelijk voor een dag een product, net zoals de sociaal werkers en hulpbehoevenden in de stad.
Zowel studenten als docenten, net als enkele mensen uit het werkveld, namen deel aan het protest dat ze samen hadden georganiseerd. Studenten behingen de school woensdagavond nog met affiches en maakten een eigen spandoek. De ochtend van de actie waren de deelnemers vroeg uit de veren zodat ze om 8 uur de eerste studenten al konden aanspreken. De actie kon op veel bijval van studenten en docenten uit verschillende studierichtingen rekenen.
De solidariteit die sociaal werkers, cliënten, studenten en docenten tonen, doorprikt het verhaal van OCMW-voorzitter Fons Duchateau. Hij stelt dat mensen die zich verzetten tegen de ‘tendering’ dat doen uit egoïstische motieven. De sociaal werkers die in protest gaan doen dit niet alleen voor zichzelf maar vooral voor hun cliënten. Hetzelfde geldt voor de studenten die zich inzetten voor de campagne. Zij zijn niet enkel bezorgd om hun toekomstige jobs, ze doen het vooral voor de reeds actieve sociaal werkers en hun cliënten.
De solidariteit die zij met elkaar tonen is essentieel in de strijd tegen vermarkting en privatisering in alle sectoren. Het pamflet dat verspreid werd, wees hier dan ook op. Alle werkenden in de publieke sector moeten de handen in elkaar slaan en zich samen verzetten. Duchateau liet immers al verstaan dat het stadsbestuur niet wil stoppen bij het sociaal werk.
De actievoerders op de hogeschool nodigen geïnteresseerden uit om zich op donderdag 27 oktober aan te sluiten bij de manifestatie op het Mechelseplein, aan het OCMW-raadsgebouw. Ook de Universiteit Antwerpen en de andere hogescholen in de stad lieten al verstaan dat ze een delegatie naar die actie zouden sturen. De hogescholen en universiteit tonen zich dus ook solidair met elkaar.
Ook de Actief Linkse Studenten en LSP zijn solidair en mobiliseren voor het protest. De ALS organiseert bovendien een meeting over het thema van de vermarkting in de sociale sector. Deze zal plaatsvinden op dinsdag 25 oktober in café Multatuli in de Lange Vlierstraat.
- Meeting 25/10 van ALS en LSP over de strijd tegen de vermarkting van de sociale sector
- Actie op 27/10 om 18u aan het Mechelseplein
-
Antwerps protest tegen vermarkting sociaal werk
Het Antwerpse stadsbestuur wil van de eerste projecten van het sociaal werk die vermarkt worden een precedent maken. Dat gaf schepen Duchateau met zoveel woorden toe op de lokale televisie. Nu worden onder meer woonbegeleiding, samenlevingsopbouw en de begeleiding van drugsverslaafden (Free Clinic) en daklozen (De Vaart) bedreigd. Dat de daklozenbegeleiding door G4S zou uitgebaat worden, leidt tot grote woede. Maar ook in de andere onderdelen van het sociaal werk komt deze maatregel hard aan bij het personeel en eigenlijk nog meer bij de cliënten.
De protestactie aan het Antwerpse stadhuis vandaag werd ondersteund door vakbondsmilitanten van diverse sectoren, onder meer uit de petrochemie, de distributiesector, havenarbeiders, … Het is nuttig dat een strijd zoals die in het sociaal werk actieve steun en solidariteit krijgt van de volledige arbeidersbeweging. Het stadsbestuur richt veel aandacht op dit punt van de aanval en kondigt nu al aan dat dit slechts het begin is. De keuze om sociaal werk aan de winstlogica te onderwerpen, toont het cynisme van de neoliberalen. Ze zijn niet om de zwaksten in de samenleving bekommerd, integendeel: zelfs de zwaksten worden aan de winstwoede onderworpen. Hoeveel ING’s en Caterpillars zijn er nog nodig om de waanzin hiervan aan te tonen?
Opmerkelijk op de actie was de aanwezigheid van een grote delegatie sociaal werkers uit Brussel waar een solidariteitsstaking werd gehouden uit protest tegen het ‘tenderen’ van delen van het Antwerpse sociaal werk. Er zijn heel wat specifieke problemen in het Brusselse sociaal werk door het tekort aan middelen en collega’s. Daarbovenop weten ze dat het Antwerpse voorbeeld navolging zal krijgen indien het erdoor komt. Ook voor een volgende actie op 27 oktober zullen de militanten van CAW Brussel mobiliseren. Verder waren er veel studenten van de opleiding sociaal werk van de KDG Hogeschool, een groep van 200 studenten kwam naar de actie. Zij vrezen natuurlijk voor hun toekomstige tewerkstelling indien het stadsbestuur voor het toekennen van contracten aan private bedrijven het gebrek aan opleiding net als een positief punt bestempelt.
Op de actie waren er enkele toespraken en werden enkele personeelsleden uit de sector symbolisch verkocht aan de laagst biedende. Pijnlijk genoeg moest één van de ‘verkochte’ personeelsleden na de actie snel terug naar de werkplaats omdat de directie er net deze namiddag kwam uitleggen waarom er afgedankt wordt…
De volgende actie is op 27 oktober aan de OCMW-Raad. Daar wil het stadsbestuur de beslissing doordrukken om G4S Care de daklozenbegeleiding te laten organiseren. Voor het stadsbestuur ligt de beslissing al vast, maar protest kan wel degelijk een verschil maken. Het breed gedragen ongenoegen tegen de uitverkoop van het sociaal werk omzetten in een protestbeweging kan zorgen voor een krachtsverhouding waarmee het stadsbestuur gestopt wordt en waarmee een discussie opgestart wordt over welk sociaal werk we willen en uiteindelijk ook welke samenleving daarvoor nodig is.
