NL Socialisme

Tag: seksisme

  • Weg met de virale vrouwenhater Andrew Tate en zijn giftige ideologie

    Onze mening: stop racisme, seksisme en LGBTQIA+fobie

    Vorige maand kondigden een aantal sociale media bedrijven aan dat ze het haatdragende uitschot Andrew Tate van hun platforms zouden verbannen. Natuurlijk heeft dit niet verhinderd dat video’s met zijn boodschap verder verspreid werden op sociale media, in het bijzonder op TikTok. Bovendien bleef Tate een platform krijgen via podcasts en televisie-interviews, waaronder in de show van Tucker Carlson op Fox News.

    Door Aislinn O’Keeffe

    Andrew Tate is een kickbokser en voormalig Big Brother-deelnemer die in 2016 uit de realityshow werd gezet nadat beelden waren uitgelekt waarop te zien was dat hij een vrouw mishandelde met een riem, samen met het uitlekken van homofobe en racistische tweets. Hij is de laatste tijd viraal geworden door de diep misogynistische en controversiële ideologie die hij verkondigt aan zijn miljoenen voornamelijk jonge mannelijke online volgers. De algoritmes van de sociale media, die controverses aanwakkeren, zorgden ervoor dat hij een groot bereik heeft, wat leidt tot meer clicks voor de makers van inhoud en bedrijven, wat winst oplevert voor alle betrokkenen.

    Sinistere ideologie

    Op het internet zijn er duizenden fragmenten te vinden van Tate die zijn giftige ideologie verkondigt. Het is een ideologie van mannelijke suprematie waarbij vrouwen onderdanig en gehoorzaam moeten zijn aan mannen en waarbij mannen de vrijheid hebben om te zeggen en te doen wat zij willen zonder repercussies.

    In enkele van zijn ergste monologen demonstreert hij hoe je een vrouw moet onderwerpen: ‘slap, slap, grab, choke, shut up b*tch, sex.’ In een ander interview stelt hij dat vrouwen die verkracht zijn “enige verantwoordelijkheid moeten dragen.” De 35-jarige man spreekt ook over zijn voorkeur voor het daten van 18- en 19-jarige meisjes, omdat ze gemakkelijker zijn om zijn ‘stempel’ te zetten. Bovendien is hij van mening dat mannen hun vrouwelijke partners mogen bedriegen, maar dat vrouwen niet eens met andere mannen mogen praten.

    Een van zijn vele uitspraken is zijn bewering dat “depressie niet echt is” en dat mensen in plaats daarvan gewoon “lui” zijn. Tate’s behandeling van andere mannen is niet veel beter; degenen die niet voldoen aan zijn ideaal van mannelijkheid worden als mislukkelingen beschouwd. Zo reageert hij op een man die geld inzamelt voor zijn zieke zoon door te zeggen: “Voel je je een mislukkeling dat het bedrag dat je nodig hebt om je eigen zoon te helpen minder is dan een kwartje dan ik uitgeef aan één van mijn vijf auto’s?”

    Maatschappelijk vastgeroeste ideeën

    Waar we het met Tate over eens kunnen zijn, is dat wat hij zegt niet nieuw is. Deze diep misogynistische opvattingen zijn verankerd in de kapitalistische samenleving, samen met schadelijke opvattingen over wat mannelijkheid is. Ze dienen om de ongelijkheid van het systeem te rechtvaardigen en de status quo in stand te houden.

    Intussen is geweld van mannen tegen vrouwen wijdverbreid, terwijl het aantal depressies toeneemt. Wereldwijd krijgt één op de drie vrouwen tijdens haar leven te maken met gendergerelateerd geweld, terwijl het zelfmoordcijfer onder mannen 13,9 sterfgevallen per 100.000 bedraagt.

    Vrouwenhaters zoals Andrew Tate beweren dat ze mannen en jongens willen helpen, maar hun boodschap verergert mentale gezondheidsproblemen door hen aan te moedigen zich te schamen in plaats van hulp te zoeken. Giftige seksistische standpunten vervreemden mannen en jongens van vrouwen en meisjes en trainen hen om andere mannen te zien als concurrenten aan wie ze zich voortdurend moeten meten, waardoor de vervreemding die deze mannen voelen nog wordt versterkt.

    Solidariteit opbouwen

    Het is van cruciaal belang dat deze giftige opvattingen worden gestopt. Deze taak mag niet worden overgelaten aan megaconcerns die als enige doel hebben winst te maken, ongeacht de gevolgen voor de samenleving. De werkende klasse organiseren is het enige effectieve middel om de vloedgolf van verdeeldheid tegen te gaan. Mannen moeten reageren op dergelijke opvattingen en samen met vrouwen en gender niet-conforme personen opkomen voor een socialistisch feministisch programma en zich organiseren tegen het giftige systeem dat werkenden tegen elkaar opzet. Het opbouwen van solidariteit in het besef dat al onze strijd voortkomt uit dezelfde bron is het meest effectieve en versterkende middel dat we tot onze beschikking hebben.

  • Seksisme aan de universiteiten: massaal protest opbouwen!

    Aan verschillende universiteiten en hogescholen was er de afgelopen weken ophef over aanklachten wegens seksueel grensoverschrijdend gedrag en hoe ermee werd omgegaan. Net als in de Boos-documentaire over ‘The Voice of Holland’ of in de getuigenissen in de zaak-De Pauw, blijkt opnieuw dat onevenredige machtsstructuren ervoor zorgen dat slachtoffers vaak machteloos staan. Slachtoffers werden jarenlang in de steek gelaten, er waren doofpotoperaties om het prestige en het imago van de universiteiten en hogescholen niet te schaden. Campagne ROSA grijpt het publieke debat vandaag aan om voorstellen te doen voor de strijd tegen seksisme in het hoger onderwijs. 

    door Mai, Campagne ROSA Gent, uit maandblad De Linkse Socialist

    Laagdrempelige meldpunten

    De afgelopen weken kwam er terecht veel kritiek op de procedures om grensoverschrijdend gedrag te melden en/of aan te kaarten. Al te vaak is het functioneren van deze procedures erop gericht ‘de schade aan de universiteit’ in te perken, in plaats van slachtoffers te helpen en de bron van het grensoverschrijdend gedrag aan te pakken. 

    Campagne ROSA eist laagdrempelige meldpunten voor studenten, onderzoekers en personeel aan alle universiteiten en hogescholen. Daarnaast komen we op voor transparante procedures over hoe klachten worden afgehandeld en tuchtcommissies die paritair zijn samengesteld met vertegenwoordigers van het bestuur, het personeel, vakbonden en studenten. Dit is noodzakelijk om de invloed van het ons-kent-ons netwerk voor het afhandelen van klachten te doorbreken. 

    Een einde maken aan de straffeloosheid is een eerste stap om komaf te maken met de zwijgcultuur aan universiteiten en hogescholen. Tegelijkertijd is dit niet voldoende om preventief te strijden tegen misbruik en grensoverschrijdend gedrag. 

    Beter statuut voor onderzoekers nodig

    Seksisme en grensoverschrijdend gedrag zijn overal aanwezig binnen de samenleving. Een het slachtoffer dat afhankelijk is van een dader met een machtspositie kan veel moeilijker neen zeggen tegen ongewenste toespelingen.

    Heel wat getuigenissen over grensoverschrijdend gedrag in de media komen van onderzoekers. Onderzoekers aan de universiteiten hebben een erg precair statuut. Ze zijn voor de afhandeling van hun doctoraat en de lancering van hun academische carrière enorm afhankelijk van hun promotor. Daarmee zitten ze in een erg kwetsbare positie. 

    Campagne ROSA eist meer middelen voor onderwijs om betere statuten, zoals een werknemersstatuut voor onderzoekers, en degelijke ondersteunende diensten te voorzien. 

    Stop seksistische propaganda van extreemrechts 

    De afgelopen jaren kwamen elitaire en extreemrechtse studentenverenigingen in opspraak voor het propageren van brutaal seksisme, racisme en homofobie. Zo kwamen er na de dood van Sanda Dia gortige verhalen naar boven over seksistische en racistische praktijken bij Reuzegom. Vrouwelijke studentes moesten zich als prostituees verkleden om op feestjes toegelaten te worden en seksuele handelingen ondergaan tijdens het doopritueel. Pas nadat een dode viel werd er tegen Reuzegom opgetreden. 

    Het extreemrechtse KVHV kreeg na de seksistische meeting met Jeff Hoeyberghs eind 2019 slechts een lichte tik op de vingers. Het KVHV beweert enkel het ‘vrije debat’ op te zoeken. Dat klopt niet: het gaat om het normaliseren van seksisme waarbij vrouwen als object en als ondergeschikt wezen worden voorgesteld. Dat is schering en inslag bij het Gentse KVHV: de vorige generatie lag aan de basis van Schild & Vrienden. Het racisme, seksisme en homofobie leverde bendeleider Van Langenhove een zitje in het parlement op. 

    Ondertussen kan het KVHV als erkende vereniging nog steeds beroep doen op subsidies en de infrastructuur van de UGent om haar ideeën te verspreiden. Campagne ROSA verzet zich tegen de erkenning van haatdragende studentenverenigingen aan de universiteiten. 

    Meer middelen voor onderwijs, voor een studentenloon

    De toenemende levenskost (studiekosten, transport, huisvesting) en het gebrek aan middelen voor het onderwijs vergroten de onzekerheid onder studenten. Dit maakt hen kwetsbaar voor seksisme en misbruik. 

    In 2018 hing tegenover de ULB een reclamebord van de controversiële datingapp Rich Meets Beautiful (RMB) met de slogan: “Zoek je een studentenlening? Zoek een sugar daddy!” Financiële problemen onder studenten worden door bedrijven als RMB aangegrepen om winst te maken, ongeacht de afschuwelijke gevolgen voor jonge vrouwelijke studenten. Deze verdoken vorm van prostitutie draagt ook bij tot de normalisering van de verkrachtingscultuur: het vrouwenlichaam wordt gereduceerd tot een object dat ‘gekocht’ kan worden. 

    De strijd tegen seksisme is ook een strijd voor democratisch en gratis onderwijs. Studenten moeten een vrije studiekeuze hebben, zonder zich te moeten prostitueren en zonder lange uren te moeten kloppen in een studentenjob. Campagne ROSA en de Actief Linkse Studenten verdedigen de eis van een studentenloon: studeren is een voltijdse job en moet zo behandeld worden. We komen ook op voor een drastische uitbreiding van de publieke middelen voor onderwijs. 

    Personeel en studenten samen sterk, tegen seksisme en besparingen! 

    De jarenlange besparingen op onderwijs wegen op onze universiteiten. Ze doen steeds meer met steeds minder personeel en middelen. Ook nu vallen de klappen van de aangekondigde besparingen aan de UGent vooral op de ondersteunende diensten voor studenten en personeel. Zo kondigde de UGent besparingen aan in o.a. de kinderopvang, de maaltijdvoorzieningen, de post- en transportdiensten. Het inschrijvingsgeld voor doctoraatsstudenten wordt verdubbeld, wat hun onzekere positie nog versterkt. Deze maatregelen treffen in het bijzonder vrouwen: ze vormen de meerderheid van het personeelsbestand van de kinderdagverblijven en restaurants. Kinderzorg valt meestal in eerste instantie op hun schouders wanneer deze niet op een kwalitatieve manier door de samenleving wordt georganiseerd. Na het applaus ontvangen de coronahelden van de UGent nu stank voor dank!

    Campagne ROSA ondersteunt de strijd van het personeel aan de UGent. Twee jaar geleden staakte het resto- en schoonmaakpersoneel van de UGent om onder andere een €14 minimumloon te eisen. De strijd werd gewonnen en dit leerde ons dat wanneer personeel en studenten, ongeacht achtergrond, gender of geaardheid, samen in actie komen rond een duidelijk programma, we reële overwinningen kunnen boeken.

    Protest maakt duidelijk dat seksisme niet langer aanvaard wordt. Campagne ROSA beseft dat seksisme in het kapitalistische systeem ingebakken zit. Om het te stoppen, is systeemverandering nodig. Dit is geen kwestie van vrouwen tegen mannen, maar van de meerderheid van de bevolking – de werkende klasse en de jongeren – tegen de machtigen die het vandaag voor het zeggen hebben. Gezamenlijke strijd tegen al wat ons verdeelt, versterkt de solidariteit die broodnodig is om socialistische maatschappijverandering te realiseren.

     

    Voer vandaag mee actie:

  • Acties tegen grensoverschrijdend gedrag aan universiteiten

    Op dinsdag 15 februari zijn er acties die grensoverschrijdend gedrag aan de universiteiten aanklagen. De afgelopen weken waren er verschillende voorbeelden van dergelijk gedrag die openbaar werden gemaakt, onder meer aan de UGent, de VUB en KUL. Campagne ROSA zal aanwezig zijn op de acties morgen. Hieronder een oproep van Campagne ROSA, een uitgebreider standpunt volgt binnenkort. 

    De Morgen kopte: “Onderzoek legt machtsmisbruik aan universiteiten bloot”. Grensoverschrijdend gedrag komt voor in alle onderdelen en lagen van de samenleving, maar daar waar de machtsstructuren onevenredig verdeeld zijn, is het nog meer aanwezig.

    Wij eisen meer middelen voor onderwijs!

    De jarenlange besparingen op onderwijs wegen op onze universiteiten. Ze doen steeds meer met steeds minder personeel en middelen. Ook nu vallen de klappen van de aangekondigde besparingen aan de Ugent vooral op de ondersteunende diensten voor studenten en personeel. Zo kondigde de Ugent besparingen aan in o.a. de kinderopvang, de maaltijdvoorzieningen, de post- en transportdiensten, en verdubbelen de inschrijvingsgelden voor doctoraatsstudenten.

    Heel wat getuigenissen over grensoverschrijdend gedrag in de media zijn getuigenissen van onderzoekers. Onderzoekers aan onze universiteiten hebben een erg precair statuut. Ze zijn voor de afhandeling van hun doctoraat en de lancering van hun academische carrière enorm afhankelijk van hun promotor. Daarmee zitten ze in een erg kwetsbare positie.

    Wij eisen meer middelen voor onderwijs om betere statuten en degelijke ondersteunende diensten te kunnen voorzien.

    We eisen

    • Laagdrempelige meldpunten voor studenten, onderzoekers en personeel aan alle universiteiten en hogescholen
    • Betere statuten voor onderzoekers zodat de afhankelijkheid van de promotor vermindert.
    • Transparante procedures over hoe klachten worden afgehandeld.
    • Tuchtcommissies die paritair zijn samengesteld met zowel vertegenwoordigers van het bestuur, vertegenwoordigers van het personeel, vakbonden en studenten.
    • Stop de besparingen in het onderwijs, investeer in onderwijs!
    • Voor kwaliteitsvol onderzoek, onderwijs en degelijke ondersteunende diensten voor studenten en personeel
    Neem deel aan de acties in:
    * Brussel: afspraak aan de ULB 12:30 & voor het rectoraat van de VUB om 13:00
    * Gent: Stadshal om 18:30
    * Leuven: Ladeuzeplein om 13:00
    * Luik: Opera om 17:30

  • The Voice of Holland ontploft door klachten wegens seksueel grensoverschrijdend gedrag

    Reactie van Socialistisch Alternatief, onze Nederlandse zusterorganisatie

    The Voice of Holland is een populair zang-talentenjacht die al 12 jaar bestaat op de Nederlandse televisie. Het programma is bedacht door John de Mol en Roel van Velzen, de Mol had tot vijf jaar geleden ook de regie over het programma. Nu is echter gebleken dat enkele medewerkers zich schuldig hebben gemaakt aan vermeend grensoverschrijdend gedrag. Het zou gaan om bandleider Jeroen Rietbergen, oud-coach Marco Borsato, huidige coach Ali B en een anonieme regisseur van het programma. Volgens het You-Tube kanaal BOOS van Tim Hofman zouden deze mannen zich schuldig maken aan seksueel grensoverschrijdend gedrag en machtsmisbruik.

    Het is helaas een klassiek voorbeeld van hoe machtige mannen de wensen van jonge vrouwen misbruiken voor hun eigen gewin. Wat er bij The Voice of Holland is gebeurd, is niet nieuw en het getuigt dat er machtsmisbruik plaatsvindt binnen de commerciële televisie. John de Mol beweert dat vrouwen zelf aan de bel moeten trekken. De miljardair snapt echter het probleem niet. Dit is begrijpbaar omdat John de Mol zelf een autoritair figuur is waar veel arbeiders bang voor zijn. Hij is als baas en kapitalist van Talpa Network enorm machtig. John de Mol kan carrières maken en ook direct vernietigen als hij dat wil. Er zijn genoeg verhalen over zijn dictatoriaal optreden bekend, maar omdat hij zo veel succes heeft, wordt dit genegeerd door de kapitalistische media.

    Het kapitalistische systeem zorgt ervoor dat jonge vrouwen niet veilig zijn. Vele durven niet aan te geven dat ze seksueel geïntimideerd worden door mannelijke coaches/bazen/collega’s. Wat vaak ook meespeelt is zelf-schaamte, het idee dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen misbruik door een bekend iemand. De commerciële televisie draait namelijk op het maken van winsten en alles en iedereen is hieraan ondergeschikt. Het is een wereld waarin rijke figuren zich staande houden door vriendjespolitiek, dit lukt omdat het systeem aan hun kant staat. We zien dit aan het feit dat de slachtoffers in de Voice of Holland zaak niet openbaar hun verhaal durven te doen. Dit uit angst voor intimidaties, de media en reactie uit hun eigen omgeving.

    Revolutionair socialisten pleiten daarom ervoor dat op Internationale Vrouwendag actie gevoerd wordt tegen het seksisme en onrecht dat vrouwen wordt aangedaan op de werkvloer. Zo pleit ROSA Socialistische Feministen voor: 

    • Een onmiddellijke verdrievoudiging van de fondsen voor eerstelijnsorganisaties voor huiselijk en seksueel geweld.
    • Grote investeringen in gratis, toegankelijke en kwalitatief goede geestelijke gezondheidsdiensten.
    • Een openbaar onderzoek naar het annuleren van duizenden noodoproepen door de politie en naar seksisme, racisme en vooroordelen tegen de arbeidersklasse in het hele rechtssysteem.
    • Een einde maken aan victim-blaming en aan het aanhalen van verkrachtingsmythes in de rechtbanken.
    • Onderricht om seksisme en gendergerelateerd geweld aan te pakken, dat ingaat op instemming en LGBTQ+-inclusief is.
    • Een einde maken aan seksegebonden onderwijs
    • Een noodprogramma voor de bouw van huizen om tienduizenden openbare woningen op openbare grond te bouwen om een einde te maken aan de huisvestingscrisis, waardoor vrouwen in gewelddadige relaties verstrikt raken.

  • Seksistische haat is altijd een oproep tot geweld

    Campagne ROSA en ALS riepen op tot een protestactie voor de KVHV-meeting met Hoeyberghs. Dankzij het protest werd ruchtbaarheid gegeven aan de seksistische haat die in een zaal van de UGent werd verkondigd.

    De veroordeling van Jeff Hoeyberghs na een seksistische meeting aan de Gentse universiteit blijft voor debat zorgen. De brede verontwaardiging, een resultaat van het actieve protest van Campagne ROSA en de Actief Linkse Studenten aan de KVHV-meeting met Hoeyberghs en de strijd nadien, zorgde ervoor dat de rechtbank hem wel moest veroordelen. N-VA-voorzitter De Wever was er als de kippen bij om de “laakbare” uitspraken van Hoeyberghs te minimaliseren als slechts een ‘meningsuiting’, een vrijheid die niet beperkt mag worden. Zijn collega – we schreven bijna ‘coalitiegenoot’ – Georges-Louis Bouchez van de MR omschreef op Twitter wat hij daar elke dag doet: “In een democratische rechtsstaat zijn ook idiote, misplaatste of ­ergerlijke meningen en uitspraken mogelijk.”

    Dubbele maatstaf vs. strijd tegen alle vormen van seksisme

    Vooraleer te antwoorden op het non-argument dat seksistische haat slechts een ‘mening’ is, moeten we wijzen op de hypocrisie van de rechtse politici. Nog geen jaar geleden applaudisseerden ze toen Sammy Mahdi een homofobe imam het land uitzette met als argument: “Wie geen respect toont voor de LGBTI rechten heeft geen plaats in onze samenleving.” Seksisme en homofobie zijn voor rechts blijkbaar enkel misdrijven in zoverre ze gepleegd worden door migranten. De Gentse professor Dirk Voorhoof merkte de hypocrisie ook op: “Het is opmerkelijk dat wie de seksismewet en de genderwet nu bekritiseert, van asielzoekers of vluchtelingen eist dat ze de basisprincipes aanvaarden van onze democratie en de mensenrechten, waaronder het respect voor de gelijkheid van vrouwen en mannen.” Zou Jeff Hoeyberghs door de inburgeringsexamens geraken die N-VA en co aan nieuwkomers willen opleggen?

    Seksisme: niet langer normaal !

    Dat seksueel grensoverschrijdend gedrag wel degelijk een enorm probleem is, kan niet ontkend worden. Een overgrote meerderheid van de vrouwen krijgt er ooit mee te maken. Een studie van UN-MENAMAIS (Understanding the Mechanisms, Nature, Magnitude and Impact of Sexual Violence in Belgium) stelde het volgende vast: 78% van de vrouwen maakte een vorm van hands-off seksueel grensoverschrijdend gedrag mee, 42% een vorm van hands-on seksueel grensoverschrijdend gedrag. Die cijfers krijgen steeds meer gezichten, niet in het minst door de maatschappelijke druk als gevolg van het groeiend feministisch protest. Er zijn niet alleen de bekende processen tegen De Pauw of Hoeyberghs of de zaak-Harvey Weinstein, de kwestie van seksueel geweld komt ook aan bod in getuigenissen van vrouwen. Een masterproef over online intimidatie tegen vrouwen van kleur in de journalistiek en de media toonde aan dat de helft van de ondervraagden met de dood werd bedreigd en dat de helft slachtoffer werd van seksuele intimidatie. Iets meer mainstream was er de voorbije dagen het TV-programma Taboe over vrouwen, waarin de kwestie van geweld eveneens aan bod kwam.

    De rechtse politici ontkennen de ernst van seksistisch geweld niet, maar zeggen dat er een onderscheid moet gemaakt worden tussen ‘aanzetten tot haat’ en ‘aanzetten tot geweld’. Dat is een bijzonder kunstmatig onderscheid dat ook al werd gebruikt bij het rechtse protest tegen de veroordeling van de militanten van de extreemrechtse groep Voorpost die aanzetten tot racistisch geweld. Het propageren van racisme, seksisme en homofobie is geen abstracte academische bezigheid, het heeft gevolgen in de reële samenleving! De ‘aanzetten tot haat’ door Gentse KVHV-leden die georganiseerd waren in Schild&Vrienden hebben destijds geleid tot geweld tegen vakbondsmilitanten, migranten, politieke tegenstanders en steeds meer verwijzingen naar geweld en wapens. De aanzetten tot racisme door Voorpost gingen gepaard met een groeiend terrorisme-probleem bij extreemrechts. Wie stak de brand in het toekomstige asielcentrum van Bilzen eind 2019 aan? Voorpost-militant Emmanuel M. die eerder ook betrokken was bij een Voorpost-actie tegen het geplande asielcentrum en tevens in het nieuws kwam met de nazisymbolen op zijn pick-up waarmee hij aan de autokaravaan van het Vlaams Belang deelnam. De KVHV-meeting met Jeff Hoeyberghs had als uitdrukkelijk doel om de grenzen van wat ‘aanvaardbaar’ is inzake onder meer seksisme te verleggen. Extreemrechts heeft er een probleem mee dat protestbewegingen ervoor zorgden dat wat enkele decennia geleden nog werd getolereerd, vandaag niet meer aanvaardbaar is. Het normaliseren van seksistische haat wordt daar tegenover geplaatst. Uiteraard heeft dat gevolgen in de samenleving en meer bepaald op de omvang van problemen als seksueel geweld.

    Vrije meningsuiting: alleen als het hen uitkomt

    Hoeyberghs diende na zijn doortocht aan de Gentse universiteit klacht in tegen twee activisten van Campagne ROSA. Hij deed dit wegens ‘laster’ en ‘belaging’ omdat Campagne ROSA een protestactie organiseerde aan de KVHV-meeting en nadien het ranzige seksisme van Hoeyberghs aanklaagde. De ‘laster’ bestond uit het publiek maken van enkele uitspraken van Hoeyberghs zelf…  Het protest grijpt hij aan om zichzelf als een slachtoffer voor te stellen. Over Campagne ROSA zegt hij: “Het betreft hier mijns inziens een geoliede internationale machine van communistische signatuur en met westerse staatsondermijning als uiteindelijk doel.” Dat de strijd tegen seksisme een belangrijk onderdeel is van de strijd voor internationale maatschappijverandering is een feit. Los daarvan wekt Hoeyberghs de indruk dat hij het protest van Campagne ROSA ontoelaatbaar acht. En uitgerekend hij wil het argument van de ‘vrije meningsuiting’ gebruiken?

    Uittreksel uit het vonnis in de zaak-Hoeyberghs.

    Extreemrechts en conservatief rechts beroepen zich enkel op vrije meningsuiting als het hen uitkomt, bijvoorbeeld bij de bescherming van hun eigen jongeren. Heel wat KVHV’ers, inclusief militanten van Schild&Vrienden, vonden hun weg naar N-VA en het Vlaams Belang maakte van het kopstuk van die privémilitie een parlementslid. Vandaag is er geen enkele extreemrechtse actie zonder dat de slogan ‘linkse ratten, rol uw matten’ wordt geroepen. VB-voorzitter Van Grieken vindt dat voetballers als Lukaku niet het recht hebben om hun steun aan Black Lives Matter te verkondigen. De N-VA vindt dat het stakingsrecht fors aan banden moet gelegd worden. Neen, het gaat niet om ‘meningsuiting’ maar om de opbouw van een krachtsverhouding in de samenleving.

    Van woord tot daad: woede omvormen tot concrete strijd

    De strijd tegen seksisme gebeurt ook door een krachtsverhouding in de samenleving op te bouwen, maar dan in het voordeel van de werkende klasse en dus de meerderheid van de bevolking in plaats van de kapitalistische elite die vandaag voor de verdediging van haar winstbelangen nood heeft aan verdeeldheid zoals seksisme, racisme of homofobie. Protestbewegingen versterken is een belangrijk onderdeel van de opbouw van een krachtsverhouding. Structureel seksisme zit ingebakken in de kapitalistische klassensamenleving en zal niet gestopt worden door gerechtelijke uitspraken. Anderzijds is de veroordeling van Hoeyberghs een uitdrukking van de groeiende maatschappelijke druk om seksistische haat niet langer te aanvaarden. Die druk bouwt Campagne ROSA verder op, net zoals we dit deden met het protest tegen de seksistische KVHV-meeting aan de UGent. We koppelen dit aan de noodzaak van maatschappijverandering. Steun het socialistisch feminisme, werk mee aan de acties op 8 maart, sluit aan bij Campagne ROSA!

    [box]

    Oproep: maak de acties van Campagne ROSA mogelijk en neem deel aan onze wedstrijd

    In de aanloop naar onder meer de acties van 8 maart haalt Campagne ROSA financiële steun op met een eindejaarswedstrijd. We verkopen lotjes aan 10 euro, op 16 januari is er een trekking waarbij tien kopers van een lotje een mooie prijs winnen. Steun ons financieel én maak kans op een prijs! Klik hier en doe mee. 

    [/box]

     

  • Stop seksistisch en LGBTQIA+foob geweld. Heel het systeem is schuldig

    Seksistisch geweld is overal. Het is een maatschappelijk probleem, diep geworteld in het DNA van het kapitalistische systeem, met verschrikkelijke persoonlijke gevolgen. Maar er zijn steeds meer acties: seksisme wordt niet langer geaccepteerd.

    PDF van dit pamflet

    Feesten zonder als een object behandeld te worden

    Weinig nachtclubs en bars zijn gespaard gebleven van commercialisering. Hun doel is geld te verdienen. Zorgen dat iedereen zo goed mogelijk kan feesten, is vaak slechts bijzaak. Zoals overal is er reclame met vrouwenlichamen als marketingobjecten. Er worden soms vrouwen gebruikt om de plaats te ‘verfraaien’, als kunstwerken. Hostesses of serveersters worden verplicht om pesterijen met een glimlach te ondergaan.

    Kapitalisme maakt van alles handelswaar. Veel commerciële muziek en videospelletjes praten geweld tegen vrouwen goed. Trash verkoopt nu eenmaal. In films is het niet anders… Als een man tegen wie je ‘neen’ zei, ’s avonds voor je huis een serenade komt brengen, is dat niet romantisch maar gewoon eng. Porno is een zeer lucratieve sector. Het stelt vrouwen doorgaans voor als seksueel beschikbaar en onderdanig, waarbij ‘neen’ eigenlijk ‘ja’ betekent. Dit draagt er bewust bij toe om het begrip ‘toestemming’ te vervagen.

    • Ons lichaam is geen object: gebruik reclameruimte voor sociale doeleinden (preventie, cultuur …) en niet voor seksistische commerciële doeleinden.
    • Stop de verkrachtingscultuur: voor een cultuur zonder de logica van het winstbejag

    Geen slachtoffers aan de kant laten staan

    De feministische strijd van de afgelopen jaren zorgt voor verandering. De overheden trekken de feministische kaart en komen met plannen tegen seksistisch geweld. Als er onvoldoende middelen voor uitgetrokken worden, blijven er zich echter nieuwe tragedies voordoen. In Gent pleegde een 14-jarig meisje zelfmoord toen ze na een groepsverkrachting hulp zocht en op een wachtlijst terechtkwam. Dit is onaanvaardbaar!

    Chronische onderfinanciering in de gezondheidszorg dwingt ziekenhuizen soms om slachtoffers af te wijzen. Het is positief dat we van 3 naar 10 centra voor slachtoffers van seksueel geweld gaan, deze maatregel is onder druk van de feministische beweging afgedwongen. Maar we mogen het hier niet bij laten. De efficiëntie van deze centra voor het begeleiden van slachtoffers en voor het indienen van klachten staat ondertussen vast.

    Het is ook van cruciaal belang om waarschuwingssignalen van kindermishandeling op te sporen en passende hulp te bieden. Daders van seksueel geweld zijn vaak slachtoffer of getuige geweest; de maatschappij heeft gefaald hen op dit punt te beschermen.

    • Voor massale publieke investeringen op basis van de noden en behoeften in de zorg en de sociale sector, met voldoende plaatsen in opvangcentra

    Geen slachtoffer is schuldig

    27% van de Europeanen vindt seksistisch geweld in bepaalde omstandigheden aanvaardbaar. Vaak wordt het slachtoffer verantwoordelijk geacht omwille van wat ze droeg, hoe ze danste of zelfs omdat ze vroeg om naar huis te worden gebracht (en niet alleen naar huis te moeten gaan).

    In het onderwijs is het personeel nog steeds niet opgeleid en trapt het nog regelmatig in de val om slachtoffers de schuld te geven door te kijken naar de kledingkeuze van het slachtoffer in plaats van naar het seksistisch gedrag van de dader. Seksuele opvoeding is vaak beperkt tot in het beste geval 50 minuten les per jaar. Dit is onvoldoende om in te gaan tegen de propaganda op sociale netwerken en via porno.

    Verkrachting is nooit een seksuele impuls uitgelokt door een bepaalde houding. Het is een relatie van absolute macht over een andere persoon. Dit is duidelijk als verkrachting als oorlogswapen wordt gebruikt, maar het is niet anders in tijden van vrede. Geweld is niet inherent aan mensen. Niemand wordt gewelddadig geboren, je wordt gewelddadig.

    • Seksistisch en LGBTQIA+foob geweld moet ondubbelzinnig veroordeeld worden. Stop met de slachtoffers de schuld te geven!
    • Er zijn massale extra publieke investeringen in onderwijs nodig zodat
      • seksuele en emotionele opvoeding niet wordt overgelaten aan sociale netwerken en porno;
      • er een einde komt aan overvolle klassen, zodat problemen tijdig worden opgespoord en aangepakt;
      • het personeel beter opgeleid kan worden en gespecialiseerde organisaties kunnen ingeschakeld worden.

    Financiële onafhankelijkheid is nodig om aan geweld te kunnen ontsnappen

    Het kapitalisme gebruikt seksisme om de helft van de bevolking in een tweederangspositie te houden. Vooroordelen over de zogenaamde natuurlijke rol van de vrouw worden gebruikt als excuus voor lage lonen in de zorgsector, waar vrouwen oververtegenwoordigd zijn. Het loon van vrouwen wordt nog steeds gezien als een aanvulling. Bij gebrek aan voldoende openbare diensten werken velen deeltijds en verrichten ze daarnaast lange uren onbetaald huishoudelijk werk. Het maakt dat de loonkloof tussen mannen en vrouwen nog steeds 23% is!

    Onzekerheid is een belemmering om een partner of een job te verlaten, zelfs als je het slachtoffer bent van pesterijen op het werk of van huiselijk geweld.

    De heersende klasse heeft geen belang bij de gelijkheid van individuen. Kapitalisme is gebaseerd op ongelijkheid; sociale ellende gaat hand in hand met de verrijking van de elite. Bovendien dient de techniek van “verdeel-en-heers” om de kracht van onze eenheid in de strijd te verzwakken.

    • Voor een minimumloon van 2300€/maand bruto (14€/uur).
    • Voor collectieve arbeidsduurvermindering zonder verlies van loon en met compenserende aanwervingen om de combinatie van werk, gezinsleven en vrije tijd mogelijk te maken.
    • Voor een individualisering en herwaardering van sociale uitkeringen boven de armoedegrens en een minimumpensioen van 1500 euro netto per maand.
    • Voor een aantal sociale woningen dat beantwoordt aan de behoeften.

    Waar is de gerechtigheid?

    Er waren 17 klachten over aanranding in Elsene en verschillende betogingen nodig voor er eindelijk een onderzoek kwam… Een wet uit 2017 verbiedt seksisme op straat, het begrip ‘toestemming’ zal in het strafwetboek worden opgenomen. Deze wetten blijven echter beperkt tot aankondigingen omdat er geen middelen aan gekoppeld worden. Vandaag wordt 92% van de slachtoffers van seksueel geweld slecht opgevangen en 70% van de zaken wordt geseponeerd omwille van een tekort aan middelen.

    Het recidivecijfer van zedendelinquenten kan met meer dan de helft worden teruggedrongen door voldoende investeringen in passende ondersteuning.

    • Voor een plan van massale publieke investeringen in justitie en de geestelijke gezondheidszorg

    Voor socialistisch feminisme

    We mogen geen genoegen nemen met enkele veilige ruimtes. Seksisme en LGBTQIA+fobie zijn collectieve problemen die voortvloeien uit hoe het kapitalisme functioneert. We moeten kijken naar wat ons verbindt in plaats van waarin we verschillen: we maken deel uit van een sociale klasse die het kapitalisme kan omverwerpen door middel van stakingen en massamobilisaties. Als de pandemie iets aantoonde, is het wel dat het de werkenden zijn die alles doen draaien. Het wordt tijd dat wij het roer overnemen!

    Door de grote bedrijven en banken te nationaliseren onder de democratische controle en het beheer van de arbeiders, kunnen we de enorme bestaande rijkdom gebruiken om in de behoeften van de bevolking te voorzien. Hierdoor zal de houding ten opzichte van vrouwen en LGBTQIA+-personen, die geworteld is in de klassenmaatschappij en de daaruit voortvloeiende machtsverhoudingen, fundamenteel veranderen en zal er eindelijk een samenleving tot stand komen waarin elke mens zich kan ontplooien.

     

    Socialisme 2021

    Hoe kunnen we een toekomst opbouwen zonder discriminatie en zonder uitbuiting van mens en natuur, een toekomst zonder kapitalisme? Dat is het voorwerp van discussie op Socialisme 2021, op 4 december in De Kriekelaar (Gaillatstraat 86, Brussel).

    10.30u – 12.00u  Openingsmeeting:  ‘Rise up against this rotten system’. Kapitalistische hebzucht bedreigt de mensheid en de planeet

    13.30 – 16.00 : Keuze uit 7 discussie workshops, waarvan er 3 mee georganiseerd door Campagne ROSA:

    – De regering wil prostitutie legaliseren: kapitalisme maakt van alles handelswaar!

    – Arbeidster, feministe en trots daarop: interview met Marguerite Staquet over de strijd bij Bekaert in 1982

    – Woke kapitalisme: een bondgenoot in de strijd tegen onderdrukking?

    16.30 – 18.00 : Een socialistische wereld is mogelijk: hoe bereiken we die?

    18.15 – 22.00 : Hapjes en discussies

    + Meer info: socialisme.be – 0472/43.60.75 – FB : Socialisme 2021: A Socialist world is possible! (NL/FR)

     

    Laat je stem horen!

    • Denk je dat het de hoogste tijd is om een einde te maken aan seksistisch, LGBTQIA+foob en racistisch geweld in al zijn vormen?
    • Wil je deze strijd combineren met de strijd tegen het asociale beleid en de besparingen?
    • Ben je ervan overtuigd dat feminisme geen strijd is van vrouwen tegen mannen, maar een strijd om samen de maatschappij te veranderen?
    • Wil je het probleem bij de wortel aanpakken: bij het systeem dat gebaseerd is op ongelijkheid, waarbij een kleine minderheid van de ultra-rijken rijk wordt over onze ruggen, het kapitalistische systeem?
    • Wil je helpen om acties tegen seksisme en asociaal beleid te organiseren of anderen in je school, je buurt, je werkplaats mee betrekken?

    ⇒ Doe mee met Campagne ROSA en sluit aan (maandelijkse bijdrage of 10€/jaar)

    • Organiseer mee acties tegen seksistisch geweld, of het nu fysiek, mentaal of economisch is
    • Zet actiecomités op in je school, wijk, werkplaats …
    • Mobiliseer mee naar 8 maart

    Steun ons

    Campagne ROSA is financieel onafhankelijk. Elke financiële solidariteit (eenmalige gift of maandelijkse doorlopende opdracht) is welkom om ons in staat te stellen onze activiteiten voort te zetten: stort op rekeningnummer BE54 5230 8095 8497.

  • Geen praatjes of beloften, maar actie en middelen voor strijd tegen seksistisch geweld nodig

    De meldingen van seksuele intimidatie en aanranding stromen binnen. De omvang van seksisme en het verschrikkelijke geweld dat ermee gepaard gaat, wordt stilaan voor iedereen duidelijk. Steeds meer groeit het besef dat het anders moet en kan. De woede stijgt. Na de vele aanklachten is het tijd voor verandering. Minister van Justitie Van Quickenborne (Open Vld) kwam met een wetsontwerp dat de steun van de meerderheidspartijen geniet en gericht is op een hervorming van het strafwetboek inzake seksueel geweld. De huidige regels dateren nog uit de 19e eeuw. Biedt dit ontwerp een antwoord op onze eisen? 

    door Emily (Namen)

    Begrippen als toestemming zouden eindelijk in het wetboek van strafrecht worden opgenomen, wat een stap voorwaarts is. Voor de meerderheid van de bevolking is dit nog steeds een vaag begrip, en daarom moet dit gepaard gaan met publieke investeringen in regelmatige, kwalitatief hoogstaande seksuele voorlichtingscursussen en campagnes over toestemming. Helaas gebeurt dit niet, waardoor de beeldvorming over relaties en seksualiteit overgelaten wordt aan reclame waarin het lichaam van vrouwen een marketinginstrument en een seksobject is. 

    Een wet zonder de middelen om hem uit te voeren is niet meer dan gebakken lucht

    Minister Van Quickenborne verklaarde dat deze hervorming het mogelijk zal maken om de ernst van seksuele misdrijven te erkennen, met verzwarende omstandigheden bij misbruik van gezag en bij incest (maar dan alleen voor minderjarigen!). De kwestie van een toegankelijke manier om klacht in te dienen en het probleem van de bewijstlast blijven onopgelost. Als een ouder of een sportcoach een kind mishandelt, moet die laatste niet alleen de mishandeling bewijzen, maar ook het misbruik van vertrouwen of gezag. Hoe bewijs je vertrouwen? Er is zelfs geen suggestie van hoe dit kan.

    Naast psychologische, fysieke en sociale hulp hebben slachtoffers echte steun nodig bij hun gerechtelijke procedure, zodra zij een klacht indienen. Momenteel zegt 91% van de slachtoffers slecht te zijn ontvangen. Het probleem is veel breder dan een paar seksistische agenten: het is structureel en ook hier is het gebrek aan middelen flagrant. We kunnen niet aanvaarden dat er eerst de media-aandacht voor de 17 klachten tegen een barman in Elsene nodig was vooraleer het tot een onderzoek kwam, of dat het 4 jaar heeft geduurd vooraleer het proces tegen televisiemaker Bart De Pauw plaatsvond. 

    De situatie is dramatisch. 70% van de gevallen wordt zonder enig gevolg afgesloten wegens gebrek aan middelen om ze te behandelen. Daarbij komen nog de moeilijkheden om bewijzen te leveren, wat nog erger is geworden door het gebrek aan middelen voor de zorgsector. Zonder zeer snelle behandeling is de verkrachtingsdrug GHB niet op te sporen. Zonder voldoende personeel weigeren ziekenhuizen verkrachtingsslachtoffers omdat het verzamelen van bewijzen tijd vergt. Dit alles wordt nog eens besprenkeld met seksisme: het slachtoffer wordt een schuldgevoel aangepraat of zelfs veroordeeld, er wordt gevraagd om nuchter terug te komen (ook al is het bewijs dan weg) … Het maakt dat slechts 4% van de klachten tot een veroordeling leidt, terwijl minder dan 10% van de slachtoffers effectief een klacht indient. Maatregelen tegen victim blaming staan er niet in het wetsvoorstel. Hoe moeilijk kan het zijn om vragen als ‘wat voor kleren droeg u’ expliciet te verwerpen. Daar is er geen sprake van, wel wordt in de nota bij het wetsontwerp ingegaan op het gevaar van valse beschuldigingen. 

    Een wet zonder de middelen om ze toe te passen is niet meer dan gebakken lucht. Het zou wel eens net zo nuttig kunnen zijn als de wet tegen seksisme in de openbare ruimte. Die wet leverde op zeven jaar welgeteld 263 klachten op. 

    Het resultaat is dat slachtoffers er meestal alleen voor blijven staan. Voor de daders is er straffeloosheid en een gebrek aan opvolging. Deskundigen wijzen er nochtans op dat gespecialiseerde opvolging de kans op recidive met de helft vermindert. De techniek van de kop in het zand steken en ondertussen mooie woorden gebruiken, is natuurlijk minder duur dan het raadplegen van verenigingen met know-how die investeringen eisen in justitie, de sociale sector en de zorg.

    [button link=”https://nl.campagnerosa.be/internationale-dag-tegen-geweld-op-vrouwen-24-25-november” type=”big” color=”purple”] => Actiepagina van Campagne ROSA met feiten, cijfers, slogans, affiches … [/button]

  • Samen in actie tegen seksistisch geweld in het uitgaansleven

    Midden oktober brak een storm los op sociale media. De aanleiding: verschillende gevallen van drogering en daaropvolgend seksueel misbruik door een barman in de studentenbuurt van Elsene. De woede was groot. Meer getuigenissen over onveiligheid in het uitgaansleven volgden, net zoals verschillende acties met honderden deelnemers. De gemeenteraad en justitie buigen zich nu eindelijk over het geval. Helaas, zoals maar al te vaak, gebeurt dit pas na acties en druk van onderuit. De zaak in Elsene wordt een prioriteit. Maar wat met alle talloze andere zaken die aan het licht komen? 

    Artikel door Elise (Brussel) voor de novembereditie van maandblad De Linkse Socialist

    Een avondje uit

    Na een moeilijke en voor velen eenzame covid19-periode, konden jongeren elkaar de afgelopen maanden eindelijk terug ontmoeten. Helaas worden maar al te veel jonge vrouwen tijdens een avondje uitgaan geconfronteerd met seksisme. Gaande van ongepaste, objectiverende opmerkingen, tot fysiek grensoverschrijdend gedrag, drogering en verkrachting. Afgelopen jaar kwam de Overpoort in de media, vandaag is het de studentenbuurt in Elsene. 

    Volgens een studie van de Luikse universiteit krijgt één op vijf studentes te maken met een poging tot of daadwerkelijke verkrachting. In België zijn er gemiddeld 80 verkrachtingen per dag. Maar slechts 10% van de slachtoffers doet aangifte. Dit is niet verwonderlijk gezien de victimblaming in de samenleving. Jonge meisjes leren op school dat ‘het je eigen schuld is als jongens je aankijken of betasten’ wanneer je je op een bepaalde manier kleedt (denk maar aan seksistische schoolreglementen m.b.t. kledij). De vragen waarmee slachtoffers van seksisme geconfronteerd worden, vertrekken al te vaak van hetzelfde idee. In plaats van: ‘Waarom was er geen bus meer om je naar huis te brengen?’, ‘Waarom reageerden de omstaanders niet?’ of ‘Waarom worden vrouwen die alleen lopen lastig gevallen alsof ze seksobjecten zijn?’, horen we: ‘Wat deed je daar zo laat alleen?’, ‘Had je gedronken?’, ‘Waarom droeg je zo’n korte rok?’… Naast taboe en stigmatisering moedigen de vele – wegens het ‘ontbreken van bewijs’ en de algemene tekorten in justitie –  geseponeerde zaken, evenmin aan om klacht neer te leggen.

    Zoektocht naar ‘veilige’ ruimtes

    Wanneer mensen steeds opnieuw lastig gevallen worden als ze uitgaan en er dan nog eens zelf de schuld van krijgen, is het normaal dat ze proberen niet meer in zulke situaties te belanden. Verschillende mensen zien zich genoodzaakt hun gedrag aan te passen of durven niet meer buiten te komen op bepaalde tijdstippen of plaatsen. Een seksistische en gewelddadige samenleving maakt dat meer mensen wanhopig op zoek gaan naar ‘veilige(re)’ plaatsen, zoals vele van de cafégangers van het Gentse café Blond, dat in de media kwam nadat het tijdens een feest na ongepast gedrag alle cismannen vroeg te vertrekken.

    ‘100% veilige’ ruimtes in wat voor vorm ook blijven echter heel moeilijk te bereiken in de huidige samenleving. Zolang het kapitalistisch systeem winst boven welzijn zet, zullen vrouwen een tweederangspositie hebben in de samenleving, zullen vrouwenlichamen gecommercialiseerd worden en blijven, rigide en ongezonde gendernormen primeren … Zolang zullen er slachtoffers van seksisme, racisme en LGBTQI+fobie blijven vallen, zelfs in ‘safe spaces’, hoe goed ze ook gebarricadeerd zijn.

    Waar het feminisme als strijdbeweging zich voor moet organiseren is een ambitieus doel: een ‘safe space’ die niet beperkt is in ruimte, tijd of tot identitaire groepen, maar die zich over de hele samenleving uitstrekt. De discussie in het organiseren van die strijd herleiden tot gender (cf. ‘de schuld van alle mannen’), is blind zijn voor de basis van onderdrukking in de samenleving, het beleid en dit systeem van hun verantwoordelijkheid ontslaan. Het vormt geen basis voor een strijd waarmee echt iets te winnen valt. De meerderheid van de bevolking, de arbeidersklasse, is inherent slachtoffer van het systeem en heeft er een gedeeld belang bij om een alternatief mogelijk te maken. Een strijdmethode die echte winst kan boeken, is er één die onze klasse verenigt en zoveel mogelijk van onze bondgenoten betrekt.

    #MeToo en een context van socialistisch feministische strijd

    Veel vrouwen worden geconfronteerd met geweld en intimidatie: thuis, op het werk, op school, op straat, als ze uitgaan … De ontwikkeling van massale en internationale feministische bewegingen heeft de afgelopen jaren verandering teweeggebracht in het collectieve bewustzijn. De slachtoffers van de barman uit Elsene beseffen net als deze van De Pauw dat hun case geen individueel geval is en dat woede omgezet moet worden in actie om echte veranderingen af te dwingen. 

    Bewustmaking en bestraffing zijn enorm belangrijk. Toch blijkt uit de praktijk dat deze niet volstaan om seksueel geweld uit te bannen. Dit omdat ze het systeem gekenmerkt door uitbuiting, winstbejag en ongelijke machtsverhoudingen aan de basis van de verkrachtingscultuur niet aantasten. 

    We hebben nood aan een samenleving met radicaal andere prioriteiten: we willen investeringen in publieke diensten, zoals meer en gratis openbaar vervoer met extra personeel aanwezig op het terrein dat opgeleid is om te reageren op ongepast gedrag. Er moeten vormingen komen voor hulpverleners (lokale politie, opvoeders, medisch personeel) rond preventie en opvolging van dagelijks seksisme. Er zijn investeringen nodig in opvanghuizen en kwalitatieve en toegankelijke slachtofferhulp (op fysiek, psychologisch, sociaal en juridisch vlak) en informatiecampagnes over de bestaande dienstverlening. We willen publieke investeringen in het onderwijs om de mogelijkheid te hebben om thema’s zoals seksisme en wederzijdse toestemming te bespreken op school. Er moet geïnvesteerd worden in justitie opdat zaken snel en efficiënt behandeld kunnen worden en er is nood aan gespecialiseerde daderbegeleiding om hervallen tegen te gaan. We willen degelijke jobs en arbeidsvoorwaarden, een arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen, een minimumloon van €14/uur en betaalbare huisvesting, opdat niemand in een afhankelijke en dus kwetsbare situatie blijft steken. Verder willen we dat er een einde komt aan de banalisering van geweld op vrouwen. We eisen dat onze publieke ruimte gebruikt wordt voor sociale doeleinden (cf. preventie- en sensibiliseringscampagnes) in plaats van voor objectiverende vrouwonvriendelijke reclames die er enkel zijn voor het winstbejag van de heersende klasse.

    We hebben nood aan meer publieke investeringen, maar vooral aan een samenleving waarin de materiële basis voor ongelijkheid en discriminatie niet meer bestaat! Een samenleving die niet telkens nieuwe generaties verkrachters en slachtoffers voortbrengt en waarin iedereen zich overal in volle vrijheid thuis voelt, is er één waarin de productie in teken van de behoeften en het welzijn van de meerderheid van de bevolking staat. Daarom komen we op 25 november, op de Internationale dag Tegen Geweld op Vrouwen, op straat met de socialistisch feministische Campagne ROSA, voor een andere samenleving: een socialistische. We bouwen aan solidariteit onder jongeren en werkenden, met al hun diversiteit van identiteiten, omdat er in het socialisme voor iedereen van ons heel wat te winnen valt.

  • Seksisme op school: we zullen hier niet over zwijgen!

    Elisa, 16 jaar, kreeg van haar leraar te horen: “Met die kleren kan je op het voetpad gaan staan”, een weinig subtiele verwijzing naar straatprostitutie. Helaas is dit geen alleenstaand geval. Eén op de vijf jongeren kreeg al te maken met seksisme op school.

    door Sabrina, scholiere en lid van Campagne ROSA in Luik

    We mogen geen jurk met bandjes of een korte broek dragen. Deze kleding, zowel voor meisjes als jongens, wordt als ongepast of provocerend beschouwd. Het zijn echter seksistische en homofobe opmerkingen die ongepast zijn. Die vernederen ons en stellen ons voor als een stuk vlees, als een seksobject.

    Als een scholier wordt lastiggevallen, is het vaak zij (of hij) die een nota krijgt wegens onbetamelijk gedrag of naar huis wordt gestuurd. De school pompt de victim blaming er in bij jongeren: we leren slachtoffers van seksisme dat wat ze ondergaan hun eigen schuld is. Dat is onaanvaardbaar, maar het blijft onbestraft doorgaan.

    Er zijn nog veel meer problemen met seksisme en LGBTQI+-fobie op school. We kunnen niet altijd naar het toilet, wat een probleem is als we ongesteld zijn of een noodgeval hebben. Maandverband is niet beschikbaar, hoewel het even noodzakelijk is als toiletpapier. Bovendien zijn de toiletten alleen binair (mannen of vrouwen), wat voor een aantal scholieren moeilijkheden oplevert.

    Ook seksuele voorlichting is in grote mate afwezig. Seks is een taboe, ook al is het een deel van ons leven. We moeten geïnformeerd worden over soa’s, wat te doen in geval van aanranding … Seksuele voorlichting mag niet enkel heteronormatief zijn.

    We willen verandering!

    In Canada, Frankrijk, Spanje, en ook bij ons, voerden veel jongeren actie voor het recht om te dragen wat ze willen. Heel wat jongens toonden hun solidariteit door in een rokje naar school te gaan.

    We delen de roep om te mogen dragen wat we willen en hebben daar verschillende eisen rond, te beginnen met die van genderneutrale reglementen. De enige ongepaste kledij zou die moeten zijn die ons niet in staat stelt om op een correcte manier onderwijs te genieten, denk bijvoorbeeld aan hoge hakken tijdens het sporten. We willen hygiënische bescherming, dat is immers een basisbehoefte. Gratis maandverbanden in de toiletten zijn geen luxe. Er is degelijke seksuele opvoeding nodig, die niet beperkt is tot één uur per jaar, zodat we in alle vrijheid met een deskundige kunnen praten.

    Er is steun nodig voor gespecialiseerde verenigingen die actief zijn op het vlak van preventie. Dat zou jongeren bewust maken over de notie van ‘toestemming’. Vormingsdagen voor leerkrachten en opvoeders moeten de kwestie van seksisme en LGBTQI+fobie opnemen, zodat zij beter in staat zijn om er mee tegen te vechten.

    Uiteraard kan dit niet zonder drastisch meer publieke middelen voor onderwijs. Enkel dan kunnen de sanitaire voorzieningen worden verbeterd, kan er personeel vrijgemaakt worden om seksisme en pesterijen te bestrijden en kunnen er kleinere klassen komen zodat er echte ruimte voor discussie is.

    Onderwijs is belangrijk, maar verandering mag hier niet toe beperkt zijn. Het probleem zit dieper: het kapitalistisch systeem is niet gericht op de ontplooiing van elke mens, maar op het winstbejag van een kleine minderheid. Seksisme is één van de instrumenten om dit doel te realiseren. Het verdeelt ons en maakt van ons seksuele objecten voor marketing. We strijden op de plaats waar we het grootste deel van onze tijd doorbrengen, maar we moeten het ook naar het niveau van de volledige samenleving brengen.

    Ons organiseren

    Wil je ook verandering? Zet op je school een actiecomité tegen seksisme op. Campagne ROSA kan je daarbij helpen. Gebruik de sociale media om het initiatief bekend te maken en overtuig je vrienden om mee te doen. Op 25 november, de internationale dag tegen geweld op vrouwen, kan je een actie op school doen. Bijvoorbeeld een rokjesactie of een sit-in. Zo kunnen we onze eisen onder de aandacht brengen.

  • Mai van Campagne ROSA: “Woede tegen seksisme organiseren en omzetten in actie”

    Op het succesvolle zomerkamp van Campagne ROSA en LSP begin juli sprak Mai op één van de meetings over hoe jongeren zich verzetten tegen seksisme. Een samenvatting.

    Mai

    “De afgelopen vijf jaar was er een permanente discussie om grensoverschrijdend gedrag en geweld uit de taboesfeer te halen. Dit blijft nog steeds een moeilijke kwestie, vooral omdat seksisme overal aanwezig is. Het gaat niet enkel om grensoverschrijdend gedrag op zich, maar ook om het dagdagelijkse gevoel van onveiligheid. Het is bovendien iets heel intiem: het sijpelt door in dichte relaties en de meest private delen van ons leven.

    “Dat kan de indruk wekken dat het een apolitiek gegeven is. Maar de realiteit heeft dit argument onderuit gehaald. Elk recent voorbeeld van seksistisch geweld benadrukt hoe deze samenleving totaal niet in staat is om iets te veranderen aan de realiteit van vrouwen.

    “Zo was er een meisje dat aangerand werd en daarbij gefilmd werd. De rechter oordeelde dat er geen echte verkrachting was. Er was ook het 14-jarige meisje dat slachtoffer was van een groepsverkrachting, hulp zocht maar op een wachtlijst botste en uiteindelijk zelfmoord pleegde. Dit is schrijnend: het besparingsbeleid maakte dat zelfs de meest elementaire slachtofferhulp niet onmiddellijk toegankelijk was toen het nog verschil kon maken.

    “In het publiek debat hierover wordt vaak nadruk gelegd op de vraag waarom jongens zo handelen. Op sociale media ging het idee van ‘educate your son’ viraal. Er is uiteraard niets op tegen dat ouders hun kinderen leren om niet seksistisch te zijn. Moet hoe doe je dat efficiënt in een samenleving die intrinsiek seksistisch is?

    “Wij moeten verder kijken: individuele seksistische ideeën en daden komen niet uit de lucht vallen, ze worden aangereikt door de samenleving. Dit is zeker geen excuus voor seksistisch gedrag, integendeel: het is een aanzet om te begrijpen waarom het zo wijdverspreid is.

    “De pornoficatie van het vrouwenlichaam en intieme relaties in reclame, porno en media heeft bijvoorbeeld een enorm negatief effect op de beeldvorming van jongeren en leidt tot normalisering van geweld. De reclame-industrie maakt van seksistisch gedrag zelfs een soort statussymbool. Sociale media zorgen dat dit beeld vroeger en dichter aanwezig is in de leefwereld van jongeren. Dit normaliseert seksisme en het verhoogt de druk om zich hiermee te identificeren.

    “Er is ook de rampzalige situatie van de mentale gezondheid van jongeren. Tijdens de pandemie is dit nog een pak erger geworden. Zo is er een spectaculaire toename van het aantal aanvragen voor professionele hulp voor eetstoornissen. Dit is geen fenomeen in de marge. Het feit dat jongeren zichzelf verhongeren of een destructieve relatie met voeding hebben om hun zelfwaarde te hervinden, is in veel gevallen een teken dat jongeren bezwijken onder de prestatiedruk van de kapitalistische samenleving.

    “De verwachtingen die opgelegd worden, zijn ook tegenstrijdig: enerzijds hyperaantrekkelijkheid en anderzijds aanstootgevend. Het is in die context dat de rokkenacties plaatsvinden: jongeren die het beu zijn dat hen gezegd wordt wat ze moeten dragen naargelang hun geslacht.

    “Genderrolpatronen komen niet uit de lucht gevallen. De nadruk op de kwetsbare en zorgende rol van vrouwen, is een uitdrukking van onze toekomstige economische rol onder het kapitalisme. Die kledijdiscussie ligt gevoelig: wie ooit aangesproken werd op basis van kledij, weet dat dit intimiderend is. Veel jonge meisjes worden daarmee geconfronteerd.

    “De acties waarbij jongens en meisjes solidair zijn en bijvoorbeeld van kledij wisselen, zijn heel positief en krijgen veel steun. Het gaat over controle over ons eigen lichaam. Dat geldt overigens ook voor hoofddoeken.

    “Vaak reageren scholen conservatief of met repressie. De directie reflecteert doorgaans de samenleving en wil ons voorbereiden op wat ons later te wachten staat op de werkvloer. We leren 8 uur stil te zitten en alle regels te accepteren. We worden geconditioneerd om te functioneren binnen de machtsrelaties van het kapitalisme. Velen van ons zullen in onzekere jobs terechtkomen, wat ons kwetsbaar maakt voor grensoverschrijdend gedrag. Financiële onafhankelijkheid is cruciaal om uit een gewelddadige relatie weg te gaan, maar het kapitalisme is geen systeem dat iedereen zo’n onafhankelijkheid kan bieden.

    “In verschillende #MeToo-zaken waarin bekende figuren betrokken zijn, zoals Bart De Pauw of Jan Fabre, zagen we hoe misbruik gemaakt werd van de afhankelijkheid van jonge vrouwen die net in de artistieke wereld kwamen. Machtsrelaties zijn doorslaggevend daarin.

    “Dat zagen we trouwens ook bij de elitaire Leuvense studentenclub Reuzegom. Tijdens één van hun studentendopen kwam de enige student met een donkere huidskleur om het leven na zware foltering. De studentenclub stond bekend voor sadisme, mentale en fysieke mishandeling, racisme, brutaal seksisme en uiteindelijk moord. Dit is een kweekvijver voor de toekomstige ceo’s, rechters, advocaten … Het zegt iets over het soort samenleving waarin we leven.

    “Protest is absoluut nodig. Zonder het protest van Campagne ROSA zou het Gentse KVHV gewoon weg gekomen zijn met hun seksistische meeting waar Jeff Hoeyberghs sprak. Nu werd het twee maanden geschorst. Dat is beperkt, maar het duwde hen wel even terug in het defensief. Extreemrechts stimuleert brutaal seksisme en probeert de grenzen van het aanvaardbare inzake discriminatie te verleggen. Dit is voelbaar in heel de samenleving, maar zeker onder jongeren op school. Brugse militanten van Campagne ROSA vertelden bijvoorbeeld hoe op hun school een regenboogvlag in brand werd gestoken door extreemrechtse jongeren.

    “Gelukkig is er actiebereidheid onder jongeren. De acties van Campagne ROSA tonen dit, maar ook bijvoorbeeld de rokkenacties op heel wat scholen. Jongeren hebben vertrouwen om in actie te komen. Die rokkenacties blijven wel symbolisch en zijn doorgaans afhankelijk van het individueel initiatief van enkele scholieren. Campagne ROSA wil de woede organiseren en omzetten in een actieplan om een krachtsverhouding op te bouwen.

    “De actiedag tegen geweld op vrouwen op 25 november kan een belangrijk moment zijn. Dit kan bijvoorbeeld met zitacties op scholen. Toen ik scholier was, hielden we met Campagne ROSA een actie om seksisme bespreekbaar te maken op mijn school. We hadden een ROSA-comité op school opgezet dat open stond voor iedereen. In de aanloop naar een zitactie werkten we met een petitie die drie eisen bevatte: we dragen wat we willen zonder lastiggevallen te worden, gratis maandverbanden en tampons en degelijke lessen seksuele voorlichting. Dergelijke eisen botsen meteen op het tekort aan middelen in het onderwijs, wat zorgt voor te grote klassen en gebrek aan individuele begeleiding. Er zijn dus ook meer middelen voor onderwijs nodig. Campagne ROSA wil concrete woede van jongeren in hun directe omgeving omzetten in strijd op maatschappelijk niveau.

    “Er zijn veel verschillende types acties mogelijk op 25 november: van symbolische acties in de lijn van de rokkenacties tot zitacties en zelfs walk-outs. Het succes hangt af van hoeveel jongeren betrokken zijn en erna mee willen bouwen naar acties op de internationale vrouwendag (8 maart) en de volgende edities van ‘Pride is a Protest’ eind juni, op de verjaardag van Stonewall.

    “Met Campagne ROSA kunnen we op een aantal scholen een model creëren om inspiratie te geven en actiemethodes te populariseren voor jongeren in andere scholen en steden. Dat zal nodig zijn: seksistisch geweld zal niet verdwijnen, het zal enkel maar explosiever worden.”

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping