Your cart is currently empty!
Tag: racisme
-
Extreemrechtse provocatie tegen mensen-zonder-papieren – de leugens van VB-site Rechts Actueel
“Een Franstalige man kon het niet meer aanzien” luidt de versie van Rechts Actueel. De extreemrechtse militant Laurent Ozon provoceert mensen-zonder-papieren en wordt daarbij beschermd door militanten van Nation. Foto van Alternative Libertaire[dropcap]E[/dropcap]en bijeenkomst van mensen-zonder-papieren aan het Europees Parlement werd eerder deze week verstoord door een groepje extreemrechtse militanten. Onder aanvoeren van de Fransman Laurent Ozon en met steun van enkele militanten van Nation werd geprovoceerd tegen de aanwezige mensen-zonder-papieren. Laurent Ozon begon te roepen dat ze naar hun eigen land moesten terugkeren.
Artikel vanop blokbuster.be
De versie van de feiten bij Rechts Actueel leest heel anders. Nochtans beschikken ze bij die extreemrechtse website met Rob Verreycken over goede contacten in het Europees Parlement. De website bericht over het feit dat “een Franstalige blanke man het niet meer kon aanzien” en “midden de groep ging staan” om hen mee te delen “dat ze beter naar hun eigen land konden terugkeren.”
Volgens Rechts Actueel stond er dus toevallig een man op het Luxemburgplein en werd het hem daar teveel. Evenzeer toevallig werd hij begeleid door vijf militanten van Nation. Ozon riep naar de mensen-zonder-papieren en toen die reageerden, “besloot een vijftal militanten van NATION niet lijdzaam toe te kijken, en de man te hulp te komen.” Wat een toeval allemaal! Wat Rechts Actueel niet zegt, is dat het om een vooraf aangekondigde actie ging. Laurent Ozon is actief in identitaire kringen en probeert een “beweging voor remigratie” op te zetten. Dat deze beweging vooralsnog niet veel succes kent, blijkt uit zijn mobilisatie. Hij was er zelf en daarnaast werd hij bijgestaan door vijf militanten van de neonazigroepering Nation. En dit ondanks een aangekondigde mobilisatie (zie twitter bericht hieronder).
Nation roept overigens op om nieuwe acties tegen mensen-zonder-papieren te voeren. De groep beweert tegen het establishment in te gaan, maar de acties zijn blijkbaar vooral gericht tegen de zwaksten in de samenleving, diegenen die op de vlucht gaan als gevolg van imperialistische oorlogen en plunderingen door multinationals.
De toevallige voorbijganger die door Rechts Actueel werd opgemerkt blijkt geen onbekende te zijn in de extreemrechtse kringen waar ook Rechts Actueel geen onbekende is. Foto: Laurent Ozon en Marine Le Pen. De vraag blijft ondertussen waarom Rechts Actueel een door een politieke militant aangekondigde (en geflopte) actie omschrijft als een toevallige gebeurtenis waarbij het politieke karakter van de actie achterwege wordt gelaten. Dit was geen voorbijganger die begon te roepen, het was een extreemrechtse provocateur. En dergelijke provocateurs krijgen op een site als Rechts Actueel natuurlijk vrijgeleide.
Laurent Ozon omschrijven als een “Franstalige man” is op zich niet verkeerd. De Franse politieke activist spreekt inderdaad Frans. Maar waarom zegt Rechts Actueel niet wie hij is? Dat hij als ecoregionalist dicht bij nieuw rechts staat en meewerkt aan pakweg TeKos of graag verwijst naar Alain de Benoist? Dat hij meewerkte aan het standpunt van het Front National over ecologie? Of nog dat de oproep van Ozon in Brussel aan alle buitenlanders om naar hun eigen land terug te keren, de volgende dag alvast opgevolgd werd door hemzelf toen hij naar Frankrijk terugkeerde?
Om extreemrechtse provocateurs goed te praten, gaat Rechts Actueel geen leugentje om bestwil uit de weg. Het zegt veel over de wanhoop die in deze kringen heerst. Dat de provocateurs zich richten tegen de slachtoffers van het imperialisme en de multinationals, toont meteen aan wat hun zogenaamde antikapitalisme waard is. Laurent Ozon en zijn volgelingen zijn niet alleen provocateurs maar ook hypocrieten. De mensen-zonder-papieren verdienen al onze steun tegen de frustraties van deze provocateurs en in hun strijd voor een toekomst.
-
De Wever: ‘Racisme? Eigen schuld!’
Artikel door Jarmo uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
De Antwerpse N-VA deed het racismedebat opnieuw in alle hevigheid oplaaien. Nadat Liesbeth Homans een tijd geleden al verklaarde dat racisme “relatief” zou zijn – en dus als structureel maatschappelijk probleem eigenlijk niet bestaat – was het deze keer de beurt aan burgemeester Bart De Wever. Hij stelde dat racisme slechts “een excuus voor persoonlijk falen” is, en dan vooral als het ingeroepen wordt door leden van de Marokkaanse of de Berbergemeenschap.
Dat De Wever een fervent aanhanger is van het thatcheriaanse samenlevingsmodel waarbij iedereen individueel verantwoordelijk is voor zijn eigen problemen, was al langer bekend. Maar deze uitspraak, die de schuld van discriminatie op de arbeidsmarkt en in de bredere samenleving bij de slachtoffers ervan legt, botste wel op heel wat weerstand. In Terzake verklaarde de burgemeester van een van de meest multiculturele steden van het land dat mensen van bepaalde gemeenschappen niet racistisch bejegend worden, maar zelf verantwoordelijk zijn voor het racisme dat ze dagelijks ondervinden.
De strategie van De Wever en de N-VA is duidelijk. Om bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten worden negatieve vooroordelen die hier en daar over een bepaalde bevolkingsgroep bestaan, uitvergroot en bevestigd. De Wever wil geen discussie over de torenhoge werkloosheid bij migranten. Hij wil niet palaveren over waarom de OESO België op de vingers tikt als tweede slechtste land als het gaat over leerachterstanden bij migranten in het onderwijs. Hij wil daarentegen die discussie monddood maken door te stellen dat Berbers zelf verantwoordelijk zijn voor hun situatie, omdat ze klagen over racisme!
Diegenen die zouden stellen dat een dergelijke uitspraak niet noodzakelijk racistisch is, werden door De Wever zelf al de mond gesnoerd. Hij voegde er namelijk aan toe dat Aziatische migranten geen racisme ondervinden, daarbij duidelijk makend dat zijn eigen uitspraak wel degelijk de racistische bedoeling had om één specifieke bevolkingsgroep te viseren. We kunnen ons de vraag stellen over welke Aziatische migranten De Wever het heeft. Onze ervaring leert ons dat alle migranten met racisme te maken krijgen; enkel bij de Indische diamantfraudeurs zal dat allicht wat minder zijn. Dat zij minder gediscrimineerd worden op de arbeidsmarkt is tamelijk logisch.
Een groeiend deel van de Antwerpenaren – met of zonder migratieachtergrond – pikt deze uitspraken niet en beseft dat ze slechts het oppervlak vormen van een beleid dat erop gericht is bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten om zo beter op de kap van iedereen te kunnen besparen. Een eerste actie tegen het racisme van De Wever werd vrijwel onmiddellijk door de politie verhinderd. Alle betogers werden naar het politiekantoor aan de Luchtbal afgevoerd nog voordat de actie kon beginnen. Aan de terrorismedreiging waar De Wever zich normaliter achter verschuilt om elke tegenstem de mond te snoeren, konden we het dit keer niet wijten. Die dreiging was begin maart teruggebracht naar niveau 2.
Het beleid van de Antwerpse keizer krijgt steeds duidelijkere vormen. Racistische uitspraken ten dienste van een besparingspolitiek moeten vrije ruimte krijgen; het verzet tegen racisme en het samenlevingsmodel dat ervoor verantwoordelijk is, moet de kop ingedrukt worden. Wij pikken dit niet. LSP zal blijven vooraan staan in de strijd tegen racisme.
Zondag 17 mei: actie tegen racisme en tegen de stigmatiserende uitspraken van De Wever. 14u Groenplaats, Antwerpen.
-
Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons. #wijoverdrijvenniet #dailyracism.
Het Vlaams Belang mag dan wel kleiner zijn en de wettelijke rechten voor holebi’s uitgebreid, de problemen van discriminatie en van racisme, seksisme of homofobie zijn niet verdwenen. Dat bleek uit de stortvloed van getuigenissen over dagelijks seksisme onder de hashtag #WijOverdrijvenNiet. Een racistische beweging als Pegida, een amper bedekte dekmantel voor het Vlaams Belang, probeert mensen op te zetten tegen migranten. En op 16 mei komt er wellicht voor het eerst sinds lang een tegenactie tegen de Gay Pride. Het initiatief daarvoor komt uit conservatieve en extreemrechtse hoek.Allesbehalve relatief
In België kampen we met discriminatie bij immobiliënbureau’s en allerhande bedrijven, Vlaams-nationalistische militanten schelden journalisten uit omwille van hun huidskleur, de idee leeft dat uitwijzingen van asielzoekers nodig zijn, 40% van de niet-Europese migranten leeft in armoede, … De feiten geven aan dat racisme allesbehalve relatief is. Onder de hashtag #dailyracism deelden talloze mensen hun ervaringen met racisme. Daaruit blijkt dat het een pijnlijke realiteit is en geen excuus voor persoonlijk falen.
Het is in die omstandigheden ronduit schokkend dat de Antwerpse burgemeester Bart De Wever uitspraken deed om specifieke bevolkingsgroepen te stigmatiseren. Ondanks de grote verontwaardiging weigeren N-VA en De Wever om afstand te nemen van de uitlatingen. Wie op straat protesteerde, kreeg meteen met repressie en GAS-boetes te maken.
Verre van overdreven
Tegelijk met de hernieuwde discussie over racisme blijkt ook seksisme allesbehalve verdwenen te zijn. De stortvloed aan verhalen over dagelijks seksisme maakt duidelijk dat het probleem bijzonder diep zit en niet beperkt is tot migrantenjongeren in de Brusselse straten.
Net zoals dit met racisme het geval is, proberen sommigen seksisme af te doen als een probleem dat door de slachtoffers ervan wordt verzonnen. Zelfs bij verkrachting wordt het argument van ‘uitlokking’ soms nog gebruikt, ook in academische kringen.
Conservatieven tegen Gay Pride en abortus
En nu wordt ook voor het eerst sinds lange tijd een actie georganiseerd tegen holebirechten. Op 16 mei, de dag van de Gay Pride, is er in Antwerpen een conservatieve Mars voor het Gezin. Die betoging is onder meer gericht tegen abortus maar eist ook een verbod op de Gay Pride.
Het initiatief gaat uit van religieuze fundamentalisten maar ook van conservatief rechts. Er is zelfs steun van studenten van het KVHV dat nauw verbonden is met N-VA. Hoe geloofwaardig is de N-VA-aanwezigheid op de Gay Pride als partijleden op hetzelfde moment een tegenactie houden?
Aartsbisschop Leonard kon niet achterblijven en noemde de abortuswet van 25 jaar een drama.
Ons niet laten verdelen!
Racisme, seksisme en homofobie verdelen ons en verhinderen een gezamenlijke strijd tegen diegenen die verantwoordelijk zijn voor crisis, werkloosheid en ellende. Het besparingsbeleid van de rechtse regering vergroot de ruimte voor verdeeldheid. Ons beste antwoord is een consequent en politiek verzet tegen elke verdeeldheid. Dat kunnen we het beste door te mobiliseren. Zo werd ook Pegida in Duitsland gestopt.
Tegelijk moeten we ingaan tegen het asociale beleid dat de tekorten en bijhorende sociale spanningen versterkt. Enkel door gezamenlijk en solidair te strijden voor een degelijke job, een kwaliteitsvolle woning en een echte toekomst voor iedereen, ongeacht afkomst, gender of geaardheid kunnen we een antwoord bieden op de wanhoop waarop reactionairen vandaag teren.
-
Woede in Baltimore na dood van Freddie Gray
Op 26 april betrad de eerste zwarte Amerikaanse president, Barack Obama, het podium van de jaarlijkse ontmoeting met correspondenten die het Witte Huis volgen. Obama bracht daar traditiegetrouw een frivole show voor politici, topfiguren uit de media en artiesten die allemaal netjes uitgedost waren. Amper 40 mijl van het Witte Huis waren er op datzelfde ogenblik in Baltimore, Maryland, massale uitbarstingen van woede onder jongeren. De woede kwam er door de dood van Freddie Gray die om het leven kwam terwijl hij opgepakt was door de politie. Hij was in coma en overleed een week later als gevolg van zijn verwondingen. Een systeem dat niet bedoeld was om ons te beschermen, zal dat ook effectief niet doen.Artikel door Eljeer Hawkins, Socialist Alternative (New York)
De dood van Freddie Gray en het protest van duizenden jongeren in Baltimore wijzen op het belang van de beweging Black Lives Matter die ontstond na de politiemoorden op verschillende zwarte jongeren de afgelopen maanden. Als reactie op het protest in Baltimore werd onder meer een avondklok ingesteld. Er waren acties in New York en de rest van het land op woensdag 29 april. Dit kan leiden tot een nieuwe nationale beweging. Op 1 mei was er in Oakland een staking van de traditioneel erg militante vakbond ILWU uit solidariteit met Black Lives Matter. Op 1 mei waren er doorheen het land acties voor rechtvaardigheid voor de slachtoffers van politiegeweld.
De afgelopen maanden hebben de gevestigde media en tal van Democratische kopstukken gepalaverd over het politiegeweld ten aanzien van arme zwarte gemeenschappen en het gebrek aan een degelijke toekomst voor veel zwarte jongeren. Het ontbreekt echter nog steeds aan een ernstig plan. Dat blijkt ook uit het dodelijke incident dat tot zoveel woede in Baltimore leidde.
In Baltimore zien we het ware gezicht van armoede, drugs, desindustrialisering, repressie en diepgeworteld racisme. De stad heeft dan wel en zwarte burgemeester, maar de meeste zwarte inwoners zijn het slachtoffer van een neoliberale agenda waarin de rijke buurten steeds belangrijker zijn dan de wijk Gilmor waar Freddie Gray leefde en stierf. Dat de gemeente al vijftien jaar weigert om zelfs nog maar het basketbalveld in Gilmor op te waarderen, vat het goed samen.
De politie wordt gezien als een bezettingsmacht die er is om de zwarte werkenden en jongeren onder controle te houden. De repressieve aanpak in Baltimore heeft al tot veel problemen geleid. Zo wees een recent artikel uit de New York Times erop dat Baltimore een groter aantal door de politie vermoorde mensen kent dan gelijk welke andere stad van gelijkaardige omvang.
“De politie van Baltimore vermoordde 127 mensen in de twee decennia voor 2012. Er was volgens een studie van de FBI een opmerkelijke stijging in 2007 en 2008. De politie van Las Vegas, verantwoordelijk voor een stedelijk gebied met een gelijkaardige omvang, vermoordde in dezelfde periode 100 mensen.
“Vorig jaar bracht de krant Baltimore Sun uit dat de gemeenschap sinds 2011 al 5,7 miljoen dollar had betaald aan uitspraken of minnelijke regelingen in 102 zaken wegens vermeend politiegeweld. Dwight Pettit, een advocaat die gespecialiseerd is in politiemisbruik en die de familie van Tyrone West verdedigt in een zaak tegen de stad, stelde dat hij ‘momenteel 20 lopende zaken heeft’ en overspoeld wordt met vragen om andere zaken aan te nemen.” (zie: http://www.nytimes.com/2015/04/25/us/baltimores-broken-relationship-with-police.html)
Het nultolerantiebeleid werd ingevoerd door Martin O’Malley die burgemeester van Baltimore was tussen 1999 en 2007. O’Malley is een democraat die nadien gouverneur van Maryland werd en volgens geruchten zijn oog heeft laten vallen op de presidentsverkiezingen. Het nultoleratiebeleid werkt niet, het leidt tot massale arrestaties wegens kleinere inbreuken met het idee dat dit ergere misdaden zal vermijden. Het zorgt ervoor dat een volledige generatie getroffen wordt door een onrechtvaardig gerechtssysteem dat gezinnen uit elkaar trekt en veel onschuldige mensen gevangen neemt, gewoon omdat ze arm zijn.
Baltimore is Ferguson, maar dan op een grotere schaal
De details van de verwondingen en de dood van Freddie Gray zijn spijtig genoeg niet ongewoon in Baltimore. De politie gaat meermaals over tot geweld bij arrestaties en bij het transport van verdachten naar het politiekantoor. Dit leidde eerder al tot verlammingen en andere verwondingen. De dood van Gray komt op hetzelfde ogenblik als de dood van Walter Scott in South Carolina en de vrijspraak van een agent die Rekia Boyd vermoordde in Chicago.
Het Amerikaanse establishment doet er alles aan om de aandacht van het politiegeweld af te leiden. Sommigen willen beperkte hervormingen doorvoeren. Maar het rapport over Ferguson door voormalig openbaar aanklager Eric Holder en de burgerrechtenafdeling van het departement Justitie wezen op een enorm racisme van de verantwoordelijken in de stad en openlijke corruptie. Er is een nieuwe zwarte vrouw aangesteld als openbaar aanklager, door Black Agenda Report omschreven als “Condoleezza Rice met een rechtendiploma”. Dit zal er enkel tot leiden dat de historisch goede relatie tussen de ordehandhavers, het openbaar ministerie en het gerecht gewoon blijven bestaan.
De mogelijke hervormingen die in het rapport over Ferguson werden aangehaald, zouden een vertrekpunt kunnen vormen voor verregaandere hervormingen die het politiegeweld kunnen aanpakken. Maar zelfs voor de kleinste hervormingen zal er nood zijn aan een militante en consequente nationale beweging van de werkenden en armen.
De woede in Baltimore geeft aan dat er dringend moet gebouwd worden aan een nationale beweging. Black Lives Matter staat op een keerpunt. Na de golf van protest eind vorig jaar kwam er geen duidelijke richting of leiding, ook niet waar er banden werden gecreëerd tussen Black Lives Matter, Fight for 15 en basismilitanten van de vakbonden. Die banden zagen we op de acties van de fastfoodarbeiders op 15 april en in het protest tegen de moord op Tony Robinson in Madison, Wisconsin. De gebeurtenissen in Baltimore moeten aangegrepen worden om de strijd op nationaal vlak richting te geven.
We moeten eenheid creëren rond een programma tegen politiegeweld en armoede. Dat kan enkel door in te gaan tegen het volledige establishment, met inbegrip van de zwarten in het establishment die mee verantwoordelijk zijn voor het instandhouden van institutioneel racisme doorheen de ‘oorlog tegen drugs’ en de massale arrestaties. Achter de politici staat het kapitalistische systeem dat in de VS steeds gebruikt gemaakt heeft van racisme om de werkende bevolking verdeeld te houden. Om een einde te maken aan discriminatie zullen we met de volledige arbeidersklasse moeten strijden voor een socialistische toekomst.
De massabeweging moet zich baseren op onze noden en behoeften, we willen gerespecteerd worden als mensen. We moeten de strijd nu voeren en opkomen voor een socialistische wereld!
Socialist Alternative staat voor:
- Vervolg de agenten die verantwoordelijk zijn voor de dood van Freddie Gray. Politiecommissaris Batts moet ontslag nemen. Geen vervolging van opgepakte betogers.
- Stop de repressieve aanpak van nultolerantie. Voor verkozen raden van burgers die toezicht uitoefenen op de politie. Onafhankelijke antiracistische kandidaten uit lokale organisaties en vakbonden moeten zich kandidaat stellen voor deze raden. Stop de massale arrestaties van zwarte jongeren.
- Stop de militarisering van de politie. De miljarden die nu in bewapening van de politie worden gestoken, moeten gebruikt worden voor scholen, kinderopvang, gezondheidszorg en andere openbare diensten!
- Voor economische rechtvaardigheid: voor een verhoging van het minimumloon tot 15 dollar per uur, werk voor iedereen en een massaal programma van publieke investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en andere openbare diensten, gefinancieerd door de superrijken en grote bedrijven te belasten!
- Voor massaal protest tegen racisme en armoede! Voor lokale organisaties, vakbonden en socialisten die samenkomen en gecoördineerde actiedagen opzetten voor rechtvaardigheid!
- Voor acties die de druk opvoeren, het volledige systeem is schuldig!
-
Schokkend! Laffe racistische aanval op jonge gesluierde vrouw in Antwerpen
Op dinsdag 21 april werd Yasmine (fictieve naam), een jonge vrouw van Aziatische origine op gewelddadige wijze aangevallen en ontdaan van haar hoofddoek.
Artikel door Liesbeth
We spraken met Yasmine die anoniem wil blijven, ze is te geschokt door wat haar overkwam om volledig naar buiten te komen met haar verhaal. Wij zijn te geschokt door wat gebeurde om erover te zwijgen.
Yasmine was rond de middag aan het wandelen in het centrum van Antwerpen toen ze plots langs achter werd aangevallen en op de grond gegooid door een groepje van 4 à 5 personen. Yasmine, die hier opgegroeid is, was rustig aan het winkelen. Nietsvermoedend werd ze op de grond geduwd en daar gehouden door één van de aanvallers terwijl ze ondertussen enkele stampen in de buik kreeg en een vuistslag om het af te maken. Haar hoofddoek werd afgetrokken en ze kreeg allerlei racistische verwijten naar het hoofd geslingerd. Er werden haar zaken toegeroepen als: “Vuile moslim” en “Ga terug naar je land.”
Ze kon zich niet verdedigen. Gelukkig passeerde er een vrouw met de wagen die geschokt stopte en de aanvallers riep om te stoppen. De aanvallers liepen snel weg. Yasmine bloedde hevig uit de neus. Ze werd overeind geholpen door de vrouw die haar naar huis bracht.
Met haar moeder ging ze naar de dokter die gekneusde ribben vaststelde en een kwetsure aan de kaak. Er werd klacht ingediend bij de politie die de laffe aanval ernstig neemt. De politie ging camerabeelden opvragen in de hoop de belagers te herkennen.
Recent verklaarde burgemeester De Wever dat mensen van Aziatische afkomst geen last ondervinden van racisme. Hij stelde nog dat vooral mensen van Marokkaanse of Berber-afkomst racisme inroepen als excuus voor persoonlijk falen. Het schokkende verhaal van Yasmine kan anders wel tellen als voorbeeld van racisme tegenover mensen van Aziatische afkomst.
Er is ook een beperking in de hulpverlening. Het stadsbestuur wil een “snelle respons team” (SRT) dat speciaal bewapend is voor incidenten met vuurwapens. Maar tegelijk wordt bespaard op lokale dienstverlening. Wijkkantoren worden gesloten terwijl wijkagenten die dicht bij de mensen staan ook sneller op problemen van gewone mensen kunnen inspelen. Voor prestigeprojecten zijn er wel middelen, voor diensten waar de gewone mensen iets aan hebben niet.
Racistisch geweld mag niet aanvaard worden. We moeten er ons tegen verzetten. Volgende week houden we een meeting over de strijd tegen racisme en seksisme. De vele reacties op #wijoverdrijvenniet en #dailyracism geven aan dat er nog altijd veel problemen zijn met racisme en seksisme. Als wij daartegen strijden, botsen we op tegenkanting van onder meer extreemrechts. Ook bij onze meeting van volgende woensdag kan dit het geval zijn, sommige leden van de rechtse studentenclub KVHV (waaronder zoon Jambon) gaven aan dat ze naar de bijeenkomst willen komen om te provoceren. Dat kunnen we niet aanvaarden, onze strijd tegen alles wat ons verdeelt gaat door!
Tenslotte willen we onze steun en solidariteit betuigen met Yasmine en haar familie. We wensen haar spoedig herstel en vinden het moedig dat ze haar persoonlijke verhaal met ons wilde delen. We zullen onze woede over dit geweld gebruiken om met des te meer strijdvaardigheid tegen racisme in te gaan.
-
Betoging na beledigingen De Wever over Amazigh-gemeenschap
Verslag door Boubaker, foto’s door PPICS
Maandag kwamen ongeveer 200 mensen bijeen voor het kantoor van de N-VA in Brussel. De oproep ging uit van Movement X van Abou Jahjah. Aanleiding waren de uitspraken van de Antwerpse burgemeester De Wever over de Amazigh-gemeenschap. Hij stelde in de Vlaamse media dat de “Berbers een gesloten gemeenschap” zouden zijn die wantrouwig staan tegenover de autoriteiten.De Berbers, zelf spreken we liever over Amazigh, namen dit niet en protesteerden. Verschillende organisaties en individuen dienen klacht in tegen De Wever wegens racisme. Na een eerste actie in Antwerpen, waarbij een 200-tal aanwezigen werden opgepakt, volgde nu een actie voor het hoofdkwartier van N-VA. De betogers eisten dat de Antwerpse burgemeester zijn opmerkingen intrekt.
Na de actie werd een platform opgezet door verschillende bewegingen die samen acties willen voeren tegen racisme. Het gaat onder meer om het Amazigh Collectief van België, AMDH (een Marokkaanse mensenrechtenorganisatie), Movement X, Amazigh activisten en linkse militanten. Ook LSP was aanwezig op de bijeenkomst en nodigde iedereen uit om deel te nemen aan de actie tegen Pegida in Gent op 13 april. Er wordt onder meer gedacht aan een nieuwe actie in Antwerpen.
Zaterdag om 18u in Brussel gaat een vergadering door voor het opzetten van een platform waarop alle progressieve organisaties uitgenodigd zijn. Voor meer info: Rachid 0484 46 16 25 van.moumni@gmail.com
-
Het antiracisme van De Wever is relatief…
Ons antiracisme. Betoging op 12 maart in Gent: “Tegen haat en terreur: solidariteit”. En: “Stop de besparingen. Jobs, geen racisme.” Foto: Jente Toen Bart De Wever verklaarde dat het integratiebeleid in ons land faalt, had hij het niet over het beleid van de Vlaamse regering waar zijn partij al lange tijd in zit. Neen, het probleem ligt bij enkele groepen migranten.
Door Geert Cool
Net zoals de verantwoordelijkheid voor werkloosheid volgens de neoliberalen bij de werklozen zelf moet gezocht worden, leggen ze ook de verantwoordelijkheid voor racisme bij diegenen die er het slachtoffer van zijn. Bepaalde groepen, zoals mensen van Marokkaanse afkomst en zeker Berbers, gebruiken racisme “al te vaak als een uitvlucht bij persoonlijk falen”. Zo luidde het bij de Antwerpse burgemeester.
Welk persoonlijk falen van migranten is het dat ervoor zorgt dat twee derden van de dienstenchequebedrijven in ons land discrimineert? En welk persoonlijk falen zorgt voor discriminatie bij de zoektocht naar huisvesting en werk? Het ‘persoonlijk falen’ van een verkeerde naam en foute huidskleur?
De Wever probeert het probleem van discriminatie te culturaliseren. “Ik heb nog nooit een Aziatische migrant ontmoet die zegt slachtoffer van racisme te zijn”, verklaarde hij. Mensen van Marokkaanse gemeenschap daarentegen, en vooral Berbers, zouden racisme steeds inroepen “als een excuus voor persoonlijk falen”. Dit zijn volgens de Antwerpse burgemeester “zeer gesloten gemeenschappen, met een wantrouwen tegenover de overheid.” Kortom, als er sociale problemen zijn onder migranten ligt dit aan die migranten zelf.
Het argument dat Aziatische migranten geen slachtoffer van racisme zouden zijn, is te gek om los te lopen. Er zijn wel wat Aziatische migranten in Antwerpen en het zijn zeker niet allemaal rijke Indische diamantairs, wellicht de enige Aziatische migranten waar De Wever regelmatig contact mee heeft. Misschien moet hij ook eens spreken met Pakistanen, Tamils uit Sri Lanka, Kasjmiri of Nepalezen? Van die groepen zijn er immers wel wat migranten in Antwerpen. Onlangs nog sprak ik met een progressieve Pakistaanse die in Antwerpen woont en aangaf dat ze net omwille van het racisme lang twijfelde om naar Antwerpen te verhuizen. Met LSP hebben we een werking onder Tamils en goede contacten onder Kasjmiri in Antwerpen. Allemaal kregen ze al te maken met racisme.
De uitspraak van De Wever is erop gericht om het debat te verleggen. Niet de gemeenschap, niet het beleid zijn verantwoordelijk voor racisme. Neen, het is iets cultureel waarbij sommige groepen gemakkelijk integreren en andere niet. Eerder dit jaar stelde de OESO, toch geen radicaal linkse denktank, nog dat discriminatie een belangrijk probleem is in België. Het draagt ertoe bij dat tot 40% van de niet-Europese migranten op arbeidsleeftijd in armoede leeft. De tewerkstelling van migranten hoort bij de laagste van alle Europese landen, enkel Spanje, Griekenland en Turkije doen slechter. Inzake onderwijs merkt de OESO op dat kinderen van migranten nog steeds zwaar achtergesteld worden, België is het tweede slechtste land op dit vlak. (1) De discriminatie van migranten is sterker in ons land dan in de buurlanden, nochtans is er geen fundamenteel verschil in de afkomst en samenstelling van de migrantengemeenschap. Ligt het dan toch niet aan de migranten, zoals De Wever aangeeft, maar wel degelijk aan het beleid waar De Wever en zijn partij mee verantwoordelijk voor zijn?
Met zijn uitspraken volgt De Wever het eerdere standpunt van partijgenoot Liesbeth Homans die verklaarde dat racisme “relatief” zou zijn. Wat de neoliberale N-VA’ers daar blijkbaar vooral mee willen zeggen, is dat hun eigen antiracisme erg relatief is. Het is iets om over te spreken, desnoods te koppelen aan verplichte taaltests maar toch vooral geen aanzet voor een beleid dat investeert in onderwijs (zodat individuele begeleiding van alle jongeren mogelijk is), sociale huisvesting (zodat iedereen toegang tot betaalbare huisvesting heeft), taalonderwijs op alle niveau’s (ook op de werkvloer), werkgelegenheid in de publieke sector, degelijke lonen en arbeidsvoorwaarden, … Het antiracisme van N-VA beperkt zich tot bepaalde groepen migranten, de rest moet stoppen ‘met flauwe excuses’ in te roepen voor onder meer dat armoedepercentage van 40% onder niet-Europese migranten, een armoede die uiteraard louter toe te schrijven is aan ‘persoonlijk falen’.
Diegenen die dachten dat de strijd tegen racisme en extreemrechts vooruit geholpen werd door de groei van N-VA en bijhorende ineenstorting van het Vlaams Belang, werden de afgelopen dagen op overtuigende wijze van antwoord gediend door De Wever. Consequent strijden tegen racisme, betekent ingaan tegen iedere vorm van onderdrukking en uitbuiting. Het betekent samen strijden voor een betere toekomst voor iedereen. Kortom voor huisvesting, diensten, werk, … De antifascistische campagne Blokbuster wil die strijd blijven voeren en rekent daarvoor ook op uw steun.
(1) http://www.oecd.org/eco/surveys/Overview_Belgium_2015_Eng.pdf
-
Vlaamse aanhangers van Pegida roeren zich
Protest tegen Pegida in Keulen Nadat de rechtse reactionairen van KVHV uithaalden naar wie opkomt voor zijn of haar levensstandaard en dus in staking ging tegen het asociale beleid, vonden ze nog plaats voor wat afkeer tegen migranten. Walen, vrouwen, holebi’s, migranten, vakbondsleden, werklozen, studenten die geen hoger inschrijvingsgeld willen betalen, … De ‘zwarte’ lijst van vijanden van de zelfverklaarde ‘Vlaamse elite’ wordt steeds langer.
De Duitse beweging ‘Pegida’ die duizenden mensen mobiliseerde tegen de ‘islamisering’, dient uiteraard als voorbeeld voor extreemrechts in ons land. Het Vlaams Belang was er als eerste bij om dit te ondersteunen, maar de partij kreeg al gauw navolging. Ook het KVHV, de kweekvijver van de N-VA, beroept zich op Pegida. En er circuleert zelfs al een ‘Vlaamse Pegida’ op Facebook. Als extreemrechts in ons land zich op Duitse voorbeelden beroept, is waakzaamheid geboden.
Het KVHV stapt met haar steun aan de Pegida-beweging in het verhaal van de ‘islamisering’ van het ‘avondland’. Pogingen om het protest af te doen als het werk van de ‘gewone man’ komen nogal vreemd over van een studentenclub die zichzelf uitdrukkelijk als elitair voordoet. Moest het KVHV enige bekommernis hebben voor wat de gewone man in ons land wil, dan zouden ze zich niet ledig houden met het aanvallen van stakersposten zoals ze dit deden aan het station Gent St Pieters.
Ook is het vreemd dat wordt geprobeerd om de ‘patriottische Europeanen tegen de islamisering van het avondland’ af te doen als een gematigde groepering die zich “bewust distantieert van elke vorm van totalitarisme”. Neen, dit is een beweging die gestimuleerd door het racisme in de gevestigde media en mee aangestuurd door allerhande extreemrechtse en populistische elementen een zekere mobilisatie kon bekomen in één Duitse stad. Vervolgens sprongen doorheen Duitsland, en daarbuiten, allerhande rechtse extremisten op de kar in de hoop overal een beweging tegen migranten te kunnen opzetten. Maar elders blijft het protest beperkt of uit het zich enkel in geweld, denk maar aan de aanvallen op moskeeën in Zweden.
Het protest tegen Pegida begint stilaan vorm te krijgen. Maandag waren er grote betogingen met alles samen zowat 50.000 aanwezigen, een pak meer dan wat Pegida op de been kreeg. Toch is er nog heel wat werk aan de winkel om het verzet tegen racisme te koppelen aan strijd tegen het hele besparingsbeleid dat leidt tot tekorten waarop verdeeldheid gemakkelijker ingang vindt. Het is belangrijk om tegen racisme in te gaan omdat het de arbeidersbeweging verzwakt. De sociale problemen worden niet gecreëerd door mensen met een bepaalde huidskleur of religie, maar als gevolg van hoe het huidige systeem functioneert. Daar in verspreide slagorde tegen ingaan, verzwakt ons.
Er wordt gesteld dat Pegida is ontstaan door de afkeer tegenover de misdaden van Islamitische Staat in Syrië en tegen de erg marginale steun voor dergelijke groepen onder migranten in West-Europa. Dat Koerdische protesten in Duitsland door IS-aanhangers werden aangevallen, werd gebruikt om het gevaar van extremisten in Duitsland naar voor te brengen. Ongetwijfeld is er een ontwikkeling van extremisme. Hopelijk zal dit niet dezelfde vormen aannemen als het racistische geweld in Duitsland, met meer dan 120 doden sinds 1990. Hopelijk zal dit niet ontwikkelen tot groepen als de nazistische NSU die racistische moorden pleegde waarbij bescherming van bovenaf werd gesuggereerd.
IS, Taliban en co zijn reactionaire rechtse groeperingen. Voor een antwoord hierop moeten we niet op de rechterzijde rekenen, integendeel. Ook in ons land waren er acties van Koerden tegen het geweld van IS. Enkel radicaal links was op die acties aanwezig, en dan nog niet eens alle linkse organisaties en partijen. Waar groeperingen als IS en Taliban bestaan, zijn het niet de rechts-liberalen die ertegen in verzet gaan. Het Pakistaanse establishment bijvoorbeeld heeft jarenlang samengewerkt met de Taliban. Neen, het zijn linkse militanten en het is de arbeidersbeweging die de strijd tegen dergelijke reactionaire rechtse groeperingen organiseert.
Diegenen die op internationaal vlak de islamofobie voor het eerst gestimuleerd hebben (want laat ons daar duidelijk in zijn, dat is niet extreemrechts bij ons dat zoals het Vlaams Blok destijds in het eerste 70-puntenprogramma amper of zelfs niet over de islam sprak), zijn diegenen die na de val het Oostblok een nieuw vijandsbeeld nodig hadden. Ze konden daarvoor beroep doen op de monsters die ze zelf mee gecreëerd hadden in het Midden-Oosten, denk maar aan de Taliban, om zeker na de aanslagen van 11 september 2001 in de VS een haatcampagne tegen alle moslims te beginnen. Het oude racisme tegen ‘gastarbeiders’ en ‘vreemdelingen’ werd van een nieuw laagje vernis voorzien, plots waren het de ‘moslims’. Het is in de nasleep van de neoconservatieve campagne tegen moslims dat ook extreemrechts op die kar sprong en er zowat zijn core-business van maakte.
Dat er na decennia van propaganda tegen migranten enerzijds vooroordelen ontwikkelen bij een deel van de bevolking en er anderzijds radicalisering is bij een kleine groep migrantenjongeren, is niet verwonderlijk. Dit heeft niets met religie of cultuur te maken, het heeft niets met afkomst of huidskleur te maken. Het zijn uitingen van een samenleving in crisis waarbij groeiende delen van de bevolking volledig uit de boot vallen en het establishment er alle baat bij heeft dat de discussie niet over haar rol gaat maar over migranten, werklozen of andere groepen. Deze crisis werd niet veroorzaakt door migranten of werklozen, maar door de wijze waarop dit systeem is georganiseerd met de inherente groeiende ongelijkheid. Pogingen om tegen racisme in te gaan zonder de oorzaken van die ongelijkheid te bestrijden, zijn tot mislukken gedoemd. Wij staan voor een strijdbaar antiracisme dat ook ingaat tegen het kapitalisme. Zoals de 50 jaar geleden vermoorde Malcolm X al stelde: ‘You can’t have capitalism without racism’.
-
Betogingen tegen migranten in Duitsland. Protest tegen Pegida en co opvoeren!
[box type=”shadow” align=”alignleft” ]Gisteren waren er in verschillende Duitse steden grote betogingen tegen racisme. Zo waren er in Keulen meer dan 10.000 betogers, maar ook elders waren er duizenden manifestanten. De gelijktijdige betogingen tegen migranten waren een pak kleiner. Hieronder een artikel dat vorige week is geschreven door een lid van onze Duitse zusterorganisatie. [/box]
Een neonazi op een betoging van Pegida. Op maandag 22 december bereikten de acties van de Duitse anti-migrantengroep Pegida (Patriotische Europäer Gegen die Islamisierung des Abendlandes) een voorlopig en triest hoogtepunt. Meer dan 15.000 mensen kwamen toen op straat in Dresden. Dat is heel veel, zelfs indien de organisatoren er meer hadden verwacht.
Artikel door Michael Koschitzki
Dit is een gevaarlijke ontwikkeling omdat het terrein wordt geëffend voor racistisch geweld en voor verdeeldheid onder de werkende bevolking. Onder het mom van protest tegen de islamisering wordt ingegaan tegen vluchtelingen en moslims. De voortrekkers van de groep doen aan een demagogisch opbod. Ze klagen over de slachtoffers van de terreur van Islamitische Staat maar organiseren tegelijk elke maandag betogingen tegen mensen die onder meer van de terreur van IS vluchten. Voor de leiders van Pegida is het enige doel het stimuleren van racisme. Dit racisme helpt enkel diegenen die echt verantwoordelijk zijn voor de woningnood, sociale onrechtvaardigheid en oorlog. Extreemrechts en allerhande neonazi’s voelen zich gesterkt en gaan in het offensief. Dat leidde reeds tot een toename van geweld en aanvallen, met onder meer een brandstichting in een vluchtelingencentrum in Vorra in de buurt van Nürnberg. Wat kunnen we hiertegen doen?
Het protest tegen Pegida versterken!
Er zijn in heel het land acties tegen Pegida en co. In Dresden waren er op 15 december zowat 9.000 betogers tegen Pegida, op 22 december waren het er nog 4.500. Ook in andere steden waren er acties. De grootste actie was deze in München met 25.000 aanwezigen onder de slogan: “Vluchtelingen zijn welkom. Samen tegen Pegida, racisme en haat.” Pegida kreeg snel navolging, vooral op initiatief van neonazi’s en extreemrechtse activisten. Maar die hebben niet zoveel succes als het voorbeeld uit Dresden. Grote delen van de rechtse populistische AfD sprongen ook op de kar. De varianten die her en der opgezet worden, botsen telkens op protest en initiatieven om ze in de kiem te smoren.
Zo was er op 22 december niet alleen een betoging in München, maar waren er ook acties met meer dan 2500 aanwezigen in Bonn en 2.000 in Kassel. In Nürnberg was er een fakkeltocht. Tegenover de verdeeldheid van racisme is er nood aan eengemaakte strijd voor sociale verbeteringen. Tegelijk moeten argumenten naar voor gebracht worden tegen de haat die Pegida en co onder de bevolking verspreiden. Hier ligt een grote verantwoordelijkheid voor de vakbonden en Die Linke, die voorlopig te weinig reageren. Ook waar er nog geen op Pegida gebaseerde acties zijn, kunnen er in januari antiracistische acties gehouden worden.
Zeker de vakbonden moeten toch begrijpen dat ze direct bedreigd worden door racisme en elke versterking van extreemrechts. Een grotere verdeeldheid op basis van afkomst ondermijnt de kracht van verzet door de vakbonden. Zo werken er bij Amazon, het distributiebedrijf waar stakingsacties plaatsvonden, personeelsleden die afkomstig zijn van ongeveer 50 verschillende landen. Tijdens die staking bij Amazon was er ook solidariteit uit Polen, van waaruit een deel van de verzending voor Amazon gebeurt. Als de collega’s verdeeld zijn, kunnen ze hun strijd niet winnen.
Massaal protest tegen Pegida en racisme is nodig en moet door de vakbonden ook op de werkvloer gemobiliseerd worden met discussies op militantenvergaderingen, verspreiding van pamfletten en discussies onder collega’s. In Kassel was er op een personeelsvergadering bij Volkswagen bijvoorbeeld al een discussie over de lokale variant van Pegida, Kagida. De vakbonden moeten ook vluchtelingen ondersteunen en samen met hen strijden. Het gaat vaak om mensen die in hun land van herkomst actief waren op syndicaal of politiek vlak. In Hamburg en Berlijn worden vluchtelingen al mee georganiseerd door de vakbonden.
Op de protestacties tegen racisme zijn er veel leden van die Linke. Dat zou overal het geval moeten zijn, wat mogelijk is indien de partijleiding een nationale campagne rond dit thema zou opzetten en van de strijd tegen rechts een prioriteit zou maken.
Racisme aan de wortels aanpakken
De racistische acties en vooroordelen tegenover vluchtelingen en migranten worden gevoed door de angst voor sociale achteruitgang, niet in het minst onder de zogenaamde middenklasse. Die angsten worden verder aangewakkerd met een hoop leugens over stijgende criminaliteit en dergelijke. Om daartegen in te gaan, kunnen we niet op de gevestigde media rekenen. Een aantal media proberen tegen Pegida in te gaan, maar populaire media zoals Bild gooien net extra olie op het vuur. Zo publiceerde de website van Bild een van de pot gerukt artikel over vermeende moslimgezangen in kerken. Het was goed voor de lezerscijfers. Tegenover deze propaganda is er nood aan een informatiecampagne met pamfletten en discussies in de wijken, scholen en bedrijven op basis van cijfers en feiten.
Anderzijds moet links ook antwoorden op de daadwerkelijke problemen. Pegida, AfD en co spelen in op de reële tekorten inzake huisvesting, slechte gezondheidszorg en problemen in het onderwijs. Daartegenover moeten we duidelijk maken dat de verantwoordelijkheid hiervoor bij Duitse politici en kapitalistische bedrijven moet gelegd worden, niet bij migranten.
Nationaal in het offensief
Om de dynamiek van Pegida, AfD en co te stoppen is het belangrijk dat de tegenprotesten overal groter worden als hun mobilisaties. Het volstaat ook niet om hun activiteiten te volgen en met protest te beantwoorden. Antifascisten, de linkerzijde en de vakbonden moeten ook zelf in het offensief gaan. Daartoe zou het nuttig zijn om een nationale actiedag te houden met een grote nationale betoging tegen racisme en voor sociale rechtvaardigheid en democratische rechten. Zo’n betoging zou mogelijk tienduizenden mensen bijeenbrengen. Dit zou ook de lokale protestacties versterken.
Staatsracisme en sociale afbraak bestrijden
Voor Pegida, AfD en co is het mogelijk om te groeien op basis van de tekorten en de sociale afbraak die de gevestigde partijen organiseren. Door debatten te houden over het economisch nut van migranten, krantenkoppen over vermeende luie Grieken, het gelijkstellen van hoofddoeken met terrorisme en repressie tegen vluchtelingen zijn de vooroordelen de voorbije jaren al aangewakkerd. Zelfs de Groenen die beweren op te komen voor vluchtelingen stemden in het parlement gewoon mee met de verstrenging van de asielwetgeving. En dat terwijl mensen ook vluchten van oorlogen die met Duitse wapens uitgevochten worden.
Vaak worden voormalige scholen of bejaardentehuizen omgebouwd voor de opvang van vluchtelingen. Het versterkt het idee dat er bij ons bespaard wordt omwille van de vluchtelingen. Staatsracisme en sociale afbraak zijn mee verantwoordelijk voor vooroordelen en steun voor groepen als Pegida.
Tegen deze achtergrond is het niet nuttig om in de strijd tegen Pegida een front te vormen met diegenen die verantwoordelijk zijn voor sociale afbraak, woningnood, lage lonen, alsook staatsracisme. Voormalige bondskanselier Gerhard Schröder riep op tot een ‘opstand van het fatsoen’. Dat is ironisch voor iemand die de grootste sociale afbraak uit de geschiedenis van de Bondsrepubliek heeft georganiseerd en nu op tal van loonlijsten van grote bedrijven staat. Zijn bijnaam was niet voor niets ‘kameraad van de bazen’. Schröder verwees naar de betoging in het jaar 2000 toen maar liefst 200.000 mensen op straat kwamen tegen racisme en antisemitisme. Toen al wezen we erop dat het ‘onfatsoenlijk’ is om “vluchtelingen te deporteren, sociale afbraak te organiseren en oorlog te voeren.” De ‘opstand van het fatsoen’ kon toen niet verhinderen dat extreemrechts zich versterkte, ondersteund door bescherming van de veiligheidsdiensten en tegen een achtergrond van ongenoegen en protest tegen de besparingsmaatregelen van Hartz IV.
Dergelijk protest van de regering is ongeloofwaardigheid en versterkt de twijfel waarbij mensen net in de armen van de racisten geduwd worden. De linkerzijde en de vakbonden moeten een eigen onafhankelijk antwoord bieden en zich niet richten op CDU/CSU en SPD. Duidelijk opkomen voor eengemaakte strijd van alle werkenden en werklozen voor hogere lonen, betere werkomstandigheden, betaalbare huisvesting en goede uitkeringen, … is de beste manier om extreemrechts, Pegida en racisme te bestrijden. De recente loononderhandelingen, zoals in de metaalsector, de publieke sector in de deelstaten en de sociale en educatieve sector, of nog strijd zoals bij Amazon en Kik, campagnes tegen dure huurprijzen en woningnood, … moeten gekoppeld worden aan de strijd tegen racisme waarbij het beleid van zowel de federale als de regionale regeringen wordt bekritiseerd.
-
Ferguson (VS): nood aan nieuwe zwarte vrijheidsbeweging
Artikel door Chris Gray, Socialist Alternative
De nood aan een nieuwe zwarte vrijheidsbeweging bleek doorheen de bijna drie maanden van heldhaftig jongerenprotest in Ferguson. Zoals de moord op Emmett Till in 1955 mee de aanleiding gaf tot de burgerrechtenbeweging, is nu ook de moord op Mike Brown symbool voor het systematische geweld en de onderdrukking van miljoenen kleurlingen in de VS.Het volledige proces van een onderzoek geleid door de top van de politie waarbij het onderzoek geheim werd gehouden, heeft niet tot gerechtigheid geleid. Wij eisen een onafhankelijk onderzoek door organisaties van de zwarte gemeenschap en de bredere arbeidersklasse, denk maar aan vakbonden. We willen een democratisch verkozen raad van toezicht die de macht heeft om politiegeweld aan te pakken. Deze raad zou de macht moeten hebben om agenten aan te werven en te ontslaan en om onafhankelijke onderzoeken te starten.
De enige manier om gerechtigheid te bekomen is door de sterkst mogelijke beweging op straat uit te bouwen. Dit zou gepaard moeten gaan met een massale campagne van protestacties – met inbegrip van stakingen waar mogelijk. Steeds opnieuw zagen we dat rechtbanken gedwongen worden om beslissingen te nemen op basis van opinies onder de bevolking en niet zozeer op basis van wat in individuele dossiers voorligt. De rechtbanken willen immers vermijden dat ze hun autoriteit verliezen.
Er waren verschillende massale solidariteitscampagnes in gerechtelijke zaken zoals die van Big Bill Haywood in 1907, Huey Newton in 1968 en Mumia Abu-Jamal in 1999. Deze zaken werden algemeen gezien als onderdeel van bredere politieke processen in de samenleving, net zoals dit nu het geval is met de moord op Mike Brown. Bij het massaprotest in de genoemde zaken moest de heersende klasse toegeven uit angst van sociale explosies.
Nieuwe zwarte organisaties en organisaties die opkomen voor sociale rechtvaardigheid, zoals vakbonden, moeten het protest naar aanleiding van de moord op Mike Brown organiseren. Door miljoenen werkenden in massabetogingen te organiseren en de unieke macht van werkenden binnen het kapitalistische systeem effectief te benutten, kan veel bereikt worden. Daar zagen we al een klein voorbeeld van toen zwarte en blanke arbeiders van UPS in Minneapolis overgingen tot een spontane solidariteitsstaking met de beweging in Ferguson. Onder de slogan ‘Hands Up, Don’t Ship’ weigerden ze nieuwe schilden voor de oproerpolitie van Missouri te verzenden (Labor Notes, 26 augustus 2014).
Dergelijke acties vertrekken van de oude slogan ‘Wie een van ons raakt, raakt ons allemaal’. Er wordt erkend dat dezelfde gemilitariseerde politie uit Ferguson zal ingezet worden tegen stakingen en sociale bewegingen zoals Occupy Wall Street. Tegelijk bieden dergelijke acties voor blanke arbeiders een mogelijkheid om hun solidariteit te betuigen en daarmee de retoriek van de gevestigde media over een ‘rassenoorlog’ te doorprikken.
Opgedreven repressie in de VS is direct verbonden met het feit dat we in een van de economisch meest ongelijke samenlevingen uit de menselijke geschiedenis leven. De ongelijkheid is nog scherper als het bekeken wordt aan de hand van huidskleur en gender. In 2010 had een gemiddeld blank gezin zes keer zoveel eigendommen (huizen, auto’s, spaargeld, inkomen) als zwarte en Latino gezinnen (NY Tumes, 28 april 2013). Voor elke dollar die een man verdient, krijgt een vrouw amper 77 cent. De kloof is nog groter voor vrouwen van Afro-Amerikaanse of Latino afkomst. Zij verdienen respectievelijk 64 en 56 cent voor elke dollar die door een blanke man wordt verdiend.
Revolutionairen hebben steeds gewezen op het verband tussen racistische staatsrepressie en de klassensamenleving. In 1966, toen veel radicale Afro-Amerikaanse activisten het socialisme opnamen, kwam het tienpuntenprogramma van de Black Panther Party op voor volledige tewerkstelling gefinancierd door sociale programma, het stopzetten van de oorlog in Vietnam en het stopzetten van politiegeweld en een nieuw proces voor alle zwarte gevangenen maar dan door rechtbanken van de zwarte gemeenschap. We hebben vandaag een gelijkaardige benadering nodig. Bewegingen zoals de strijd voor een verhoging van het minimumloon tot 15 dollar per uur bieden een kans om miljoenen werkenden in actie te brengen. Een dergelijke beweging die banden heeft met de bredere arbeidersbeweging, zou een sterker instrument in de strijd tegen politiegeweld zijn dan gelijk welke liberale NGO of Democratische politicus.
Een nieuwe zwarte vrijheidsbeweging kan opgebouwd worden en een volledige nieuwe generatie van jonge kleurlingen meetrekken. Deze generatie is volledig vervreemd door het Amerikaanse kapitalisme. Een nieuwe beweging zou een brug proberen te vormen naar het brede ongenoegen van miljoenen mensen tegen de topmanagers en Wall Street en naar de enorme ontgoocheling in het politieke stelsel. Door te bouwen aan een momentum op straat, op de werkvloer en op de campussen, kan een dergelijke beweging uiteindelijk ook onafhankelijke kandidaten naar voor brengen bij de verkiezingen waarbij onze eisen op het politieke terrein worden gebracht. De aandacht voor verkiezingen kan dan als megafoon voor de beweging gebruikt worden.
Om te bouwen aan een nieuwe massale bevrijdingsbeweging eisen we:
- Stop racisme en politiegeweld. Voor eengemaakte strijd tegen onderdrukking, vernedering en uitbuiting van werkenden, jongeren, migranten en kleurlingen!
- Gerechtigheid voor Mike Brown, Trayvon Martin en alle andere slachtoffers van het racistische gerechtelijk systeem!
- Stop het economische racisme: 15 dollar minimumloon per uur, betaalbare huisvesting, gegarandeerde werkgelegenheid, gezondheidszorg en onderwijs!
Om het politiegeweld, racisme en armoede te stoppen, moeten we de oorzaak ervan aanpakken. Die vinden we in het systeem zelf, het kapitalisme. Het volledige systeem, zowel in de VS als de rest van de wereld, is gebaseerd op uitbuiting en onderdrukking van gewone mensen. Dat is hoe het kapitalisme werkt: werkenden verarmen en worden onderdrukt, terwijl de rijkdom aan de top van de samenleving zich opstapelt. Het protest in St Louis en Ferguson toont het potentieel van een nieuwe en levendige beweging die ingaat tegen het kapitalisme en de kwestie van systeemverandering op de agenda zet. Een socialistische wereld is mogelijk!
