Author: PierreBrx

  • Leidt “Presidentiële coup” bij de VLD tot winst voor “Vlaams kartel”?

    Binnenlands actualiteitsoverzicht

    De VLD-vaudeville kent voorlopig een einde met de aanduiding van Dirk Sterckx (ex-VRT-journalist) als ad-interimvoorzitter. Er was een heuse "presidentiële coup" door Verhofstadt nadat de VLD zichzelf onder leiding van Karel De Gucht had vastgereden. Sterckx moet nu als sierstuk naar buiten treden om de schijn hoog te houden dat het krabbennest VLD een eenheid zou vormen.

    De vraag stelt zich in hoeverre de VLD nog een betrouwbare partij is voor de burgerij. Een antwoord op die vraag is niet eenduidig. De CD&V onder Declerck vormde geen alternatief. Met Leterme is die partij misschien aanvaardbaar, maar het probleem blijft dat er geen Franstalige tegenhanger is voor de christen-democraten. Het kartel met de N-VA is nuttig voor de CD&V om de Vlaams-nationale kaart te spelen. Dat is tijdelijk bruikbaar voor de burgerij om Wallonië harder te laten besparen (bvb. door de splitsing van de sociale zekerheid op de agenda te plaatsen). Maar het ontbreken van een Waalse tegenhanger voor de christen-democraten kan op langere termijn problematisch zijn en evolueren naar een door de burgerij ongewilde splitsing van België.

    Een ander probleem voor Leterme is dat hij gaat voor korte termijn successen op basis van het kartel met de N-VA, terwijl hij onvoldoende rekening houdt met de mogelijke reacties bij het ACV. Een deel van de burgerij staat open voor ideeën rond een "Forza Flandria", zeker nu de VLD er niet in slaagt de beloftes waar te maken.

    In ieder geval dreigt een institutioneel probleem indien de score van het "Vlaams Kartel" (van CD&V en N-VA) de meerderheid op Vlaams niveau breekt. Het staat vast dat het besparingsbeleid zal verdergezet worden, maar er is onzekerheid over de formule waaronder dit zal gebeuren. Een rechtse regering op Vlaams niveau zou problemen opleveren met het federale niveau. Het is mogelijk dat het tot een tripartite komt om de federale regering niet te laten vallen. Alleszins zal de CD&V een betrouwbare factor voor de burgerij willen blijven en de problemen niet op de spits willen drijven.

    Een rechtse regering in Wallonië is numeriek niet mogelijk. Dit kan ertoe leiden dat de communautaire spanningen toenemen om de aandacht af te leiden van de besparingen.

    Op langere termijn is het mogelijk dat vanuit het perspectief van de burgerij enkel de sociaal-democratie overblijft als politiek instrument. In Groot-Brittannië is dat nu reeds het geval aangezien de Tories al 10 jaar in crisis zijn waardoor de burgerij het met Blair moet stellen. Ook in Duitsland wordt de kaart van de sociaal-democratie getrokken.

    Onder een rechtse coalitie van liberalen en christen-democraten zou het onmogelijk zijn om de basis van het ABVV en het ACV onder controle te houden. De liberalen zijn niet sterk genoeg om hun wil op te leggen. Tenzij gekozen wordt voor een harde confrontatie zoals in 1986. Toen leidde de confrontatie tot de val van ‘baby-Thatcher’ Guy Verhofstadt en kwam een rooms-rode coalitie tot stand.

    KORT NIEUWS

    • Ludo Sannen stapt op als Groen!-minister, wellicht komt er een splitsing van Groen! In Limburg waarbij een deel aansluit bij SP.A-Spirit. Slimme carrièristen verlaten het zinkende schip voor het te laat is.
    • Ducarme (MR) neemt ontslag als Brussels minister-president nadat bekend werd dat hij de voorbije jaren geen belastingen had betaald. Hij moet nu 8.000 euro per maand afbetalen aan de fiscus. Zijn vervanging door Simonet omwille van dit schandaal is alleszins koren op de molen van de PS.
    • Maandag werd betoogd door de non-profit. Er waren een 10.000 aanwezigen en de eisen gingen vooral rond de nood aan meer personeel, betere arbeidsvoorwaarden en betere verloning. In het ABVV wordt soms gezegd dat deze actie een politiek spel van het ACV is (het grootste deel van de betoging was groen), maar er kan niet ontkend worden dat de eisen reëel zijn. 40% van de verplegers werkt deeltijds, de lonen zijn gemiddeld 17% lager dan in andere sectoren,…
    • De KBC-fraudezaak komt na 8 jaar eindelijk voor de rechter. Met naar schatting 400 miljoen euro gederfde inkomsten voor de fiscus is dit één van de grootste fraudezaken in de Belgische geschiedenis. Wellicht zullen slechts een aantal kleine garnalen veroordeeld worden.
    • De vraag naar dienstencheques via interimkantoren blijkt groter te zijn dan het aanbod. Voor de vooral vrouwelijke schoonmaaksters zou het interessanter zijn om in het zwart te blijven werken.
    • Het aantal winkeldiefstallen daalt door veiligheidsmaatregelen. Maar het feit dat vooral speelgoed (+40%) en groenten en fruit (+24%) een toename kennen, wijst erop dat meer en meer uit armoede wordt gestolen.
  • Regering wil besparingen en crisis afwentelen op asielzoekers

    Nederland wil 26.000 vluchtelingen uitwijzen

    Het Nederlandse parlement besliste op 17 februari om tot 26.000 "uitgeprocedeerde asielzoekers" in de komende drie jaar. Deze maatregel heeft velen geschokt in Nederland en daarbuiten. Het geeft aan in welke richting de Europese regeringen willen gaan in hun poging om het falen van het kapitalisme af te wentelen op de meest onderdrukte en armste lagen van de samenleving.

    Niall Mulholland

    Deze wet is één van de hardste asielwetten in Europa. Moties om de plannen "af te zwakken" werden door de regering onder leiding van christen-democraten afgewezen en de wet werd met 83 tegen 57 stemmen aangenomen. De meeste EU-landen hebben in de voorbije periode hun anti-migrantenbeleid verscherpt, ondermeer met belemmeringen voor inwoners van de 10 Oost-Europese landen die binnenkort bij de EU aansluiten en die hier willen komen werken. De voorstellen van Jan-Pieter Balkenendes rechtse coalitie-regering zijn echter de eerste die gericht zijn op het massaal gedwongen uitwijzen van vluchtelingen.

    Migratie-minister Rita Verdonk probeerde de kritiek te weerleggen met de stelling dat het beleid "humaan" zou zijn omdat het geen "families zou scheiden" en omdat vliegtuigtickets en fondsen zouden vrijgemaakt worden voor de deportaties. Met andere woorden: men wil volledige families uitwijzen, ondanks het feit dat velen reeds 5 jaar in het land zijn en kinderen hebben die in Nederland school lopen. Dat is wat Rita Verdonk omschrijft als een "erg goed, humaan" beleid.

    In Nederland zijn reeds deportatiecentra opgezet waar families vastgehouden worden met het oog op hun vlucht "naar huis". Diegenen die uitgeprocedeerd zijn kunnen gevangen gezet worden en afgesloten van iedere vorm van bijstand. Human Rights Watch (HRW) kwam reeds in april 2003 tot de conclusie dat "in de voorbije jaren Nederland afgestapt is haar traditioneel beschermende houding tegenover asielzoekers om één van de strengste standpunten van alle West-Europese landen in te nemen."

    In 2001 werden slechts 219 asielzoekers een permanente verblijfsvergunning toegekend, het laagste cijfer van alle Europese landen. In 1999 werden nog 9.000 vluchtelingen als dusdanig erkend. Met andere woorden kregen slechts 0,6% van de asielzoekers een verblijfsvergunning in 2001.

    Het rapport van HRW in april 2003 komt tot de conclusie dat de Nederlandse regering de vluchtelingen- en mensenrechten schendt. Er was een "onaangepaste behandeling van migrantenkinderen" en "beperkingen van de basisvoorzieningen zoals voedsel en huisvesting".

    De wet om duizenden vluchtelingen uit te wijzen gaat nu naar het Hogerhuis en heeft betrekking op asielzoekers die naar Nederland kwamen vóór april 2001. Veel asielzoekers zijn in die periode gevlucht uit oorlogsgebieden zoals de Balkan, Irak, Afghanistan, Somalië en Tsjetsjenië. Families terugsturen naar die landen staat gelijk met hen deporteren naar een situatie van armoede, werkloosheid en conflicten. Veel van die landen hebben geen "functionerende regering" en blinken uit door het geweld. Van de 26.000 potentieel uit te wijzen vluchtelingen, zullen velen vervolgd worden bij een terugkeer of alleszins het slachtoffer worden van fysiek geweld. Het beleid van de rechtse regering betekent in realiteit dat velen een doodstraf zullen ondergaan. Human Rights Watch stelde dat de maatregelen van uitwijzing ingaan tegen het "internationale recht".

    De gevoelens tegen migranten worden versterkt door de rechtse partijen in Nederland. Er wordt ingespeeld op de angsten en de bezorgdheid van de Nederlandse arbeiders die geconfronteerd worden met verslechterende levensvoorwaarden. De economie staat zowat stil, de werkloosheid neemt toe en er is een acuut tekort aan huisvesting in het dicht bevolkte land.

    Een recente opiniepeiling gaf aan dat er angst en verwarring bestaat rond de uitwijzingen maar ook wat de impact is van een jarenlange rechtse propaganda en het rechtse beleid. Volgens een peiling vindt een meerderheid van de Nederlanders dat de voorstellen rond asielrecht inderdaad radicaal zijn, maar ook dat dergelijke acties nodig zijn. Volgens een peiling die vorig weekend werd gepubliceerd zouden twee derden van de Nederlanders voor de regularisatie zijn van vluchtelingen die reeds meer dan 5 jaar in het land verblijven. Ondanks de pogingen van politici en de media om van de vluchtelingen een zondebok te maken, zijn brede lagen van de bevolking tegen de huidige voorstellen.

    Als de gevolgen van de nieuwe wetgeving zullen duidelijk worden – in de vorm van toegenomen etnische spanningen en de onmenselijke behandeling van vluchtelingen – en als duidelijk wordt dat dit geen oplossing biedt voor de kwakkelende economie, zal de oppositie tegen het beleid van de regering sterker worden.

    De enorme sociale en economische problemen zijn niet het gevolg van een toename van het aantal migranten en vluchtelingen. Het is de rechtse regering die het grootste na-oorlogse besparingsproject doorvoert die verantwoordelijk is voor de toename van de armoede. Bovendien zijn het net de minderheden die het eerste slachtoffer zijn van de slechtere levensvoorwaarden in de Nederlandse samenleving. Een recent parlementair rapport concludeerde dat de pogingen om een "geïntegreerde multi-etnische samenleving te creëren, gefaald heeft" waarbij veel migranten van de eerste en de tweede generatie vervreemd geraakt zijn. De plannen om duizenden vluchtelingen uit te wijzen zal dit probleem enkel versterken.

    Regering voert beleid van Pim Fortuyn door

    De nieuwe wet met betrekking tot asielzoekers is een poging van de on-populaire regering om haar anti-arbeidersbeleid weg te stoppen achter een populisme gericht tegen vreemdelingen. De regering wil ook naar potentiële migranten toe een boodschap verspreiden dat er een hard beleid gevoerd wordt. Tot recent werd immigratie door de Nederlandse kapitalisten aangemoedigd om de slechtste jobs in te vullen op een ogenblik van economische groei en om de lonen te drukken. Met de lage geboortecijfers en de verouderende bevolking is er immers meer nood aan buitenlandse arbeidskrachten. Nu de economie in de problemen komt, wil de heersende klasse de verantwoordelijkheid bij die buitenlandse arbeiders leggen. De regering hoopt op deze manier de arbeidersklasse te verdelen om het verzet tegen de besparingen te verzwakken.

    Sinds de opkomst van de racistische populistische Lijst Pim Fortuyn, die bij de verkiezingen van 2002 de tweede partij werd na de moord op haar leider, hebben de belangrijkste partijen heel wat maatregelen genomen tegen migranten en tegen moslims op basis van een extreem-rechtse retoriek. Opgejaagd door de snelle opkomst van Pim Fortuyn, grepen de traditionele politici terug naar racistische maatregelen. Dit heeft de vooroordelen versterkt in het land waar zo’n 4,4% van de bevolking moslim is.

    Kleinere partijen, zoals de Socialistische Partij en Groen Links, en mensenrechtenorganisaties spreken zich uit tegen de nieuwe maatregelen. Een aantal kerken zegt asiel te zullen geven aan vluchtelingen die met uitwijzing bedreigd worden. De situatie van veel families van asielzoekers is dermate hopeloos dat een aantal vluchtelingengroepen opgeroepen heeft tot hongerstakingen. Het Britse dagblad ‘Guardian’ berichtte: "Als reactie op de stemming wordt gedreigd met massale hongerstakingen en betogingen, hetgeen aangemoedigd wordt door sociale werkers. Eén Iranese asielzoekers heeft zijn ogen en mond toegenaaid uit protest." (London Guardian, 18/2/04)

    Zelfs de social-democratische Partij van de Arbeid (PvdA), die voorheen deel uitmaakte van een coalitie-regering die neo-liberale aanvallen uitvoerde, is tegen de gedwongen uitwijzing van vluchtelingen. Ook een deel van de Christen-democraten sprak zich in het parlement uit tegen de wetgeving. Ze kregen hun standpunt niet doorgedrukt, maar het feit dat hun oppositie naar voor kwam, is een uitdrukking van de polarisatie hieromtrent.

    De SP, een brede linkse formatie waarin Offensief (de Nederlandse afdeling van het Comité voor een Arbeidersinternationale) actief is, heeft een traditie om geen klassenstandpunt naar voor te brengen rond thema’s als asielrecht. Maar nu gaat de SP terecht in tegen de wet.

    Offensief is tegen deze wet en tegen iedere vorm van racistisch asielbeleid. We roepen op voor een massale campagne waarin migranten en arbeiders verenigd worden tegen de voorstellen van de regering rond asielrecht maar ook rond de bezuinigingen. Daar moeten de vakbonden bij betrokken worden door het organiseren van migrante arbeiders.

    Vorig jaar waren er grote acties tegen de bezuinigingen en was er ook een massale beweging tegen de VS-oorlog in Irak, een oorlog die gesteund werd door de Nederlandse regering die zelf deelnam aan de oorlogscoalitie. Die bewegingen tonen aan dat arbeiders kunnen samengebracht worden in het verzet tegen het rechtse beleid van de regering. Het is belangrijk dat een verenigde strijd opkomt voor werkgelegenheid voor iedereen, voor een uitbreiding van de sociale zekerheid en voor degelijke betaalbare huisvesting. De rijkdom die hiervoor nodig is, is aanwezig in de samenleving, maar moet onder de controle en het bezit van de arbeidersklasse gebracht worden in een geplande, democratisch georganiseerde economie in een socialistische samenleving.

  • Irak: verscheurd land stevent af op burgeroorlog

    Internationaal actualiteitsoverzicht

    Een regionale top in Koeweit (Irak, buurlanden en Egypte) vroeg de VN om de machtsoverdracht op 1 juli en de organisatie van de verkiezingen in 2005. Er was een discussie tussen de VS-gezant en de Sjietische leider Al-Sistaani waarbij voornoemde kalender werd aanvaard. Er komt eind juni een machtsoverdracht aan de Iraakse regeringsraad, maar de autoriteit van die instelling is nihil.

    Intussen neemt het aantal aanvallen op bezettingstroepen en de Iraakse politie verder toe. Het zal niet evident zijn om het land bijeen te houden gelet op o.a. de Koerdische mobilisatie voor onafhankelijkheid (er was reeds een betoging met 10.000 deelnemers) en de steeds meer gewelddadige conflicten voor de controle van gebied. De dreiging van een burgeroorlog wordt met de dag reëler.

    KORT NIEUWS

    • Afghanistan is de VN begonnen met de registratie van de kiezers voor de komende verkiezingen. Slechts 8% van de bevolking is inmiddels geregistreerd. De registratie wordt bovendien bemoeilijkt door de aanhoudende gevechten en een zekere hergroepering van de Taliban in delen van het land. De verkiezingen zouden midden 2004 moeten plaatsvinden.
    • VS-president Bush hoopt in de verkiezingscampagne een aantal internationale successen te kunnen voorleggen, waaronder de machtsoverdracht in Irak en de verkiezingen in Afghanistan. In realiteit is er geen blijvende oplossing voor beide landen en is zelfs een min of meer stabiele "oplossing" op korte termijn onwaarschijnlijk. Wellicht daarom wordt nu de VN ingezet. De enige doorbraak die Bush eigenlijk kon maken was in Libië.
    • De Britse premier Blair wil 18.000 jobs schrappen in de ambtenarij en daarmee 15 tot 20 miljard euro besparen. Als die plannen doorgevoerd worden, zullen we grootste besparingsoperatie zien sinds Thatcher!
    • Het bezoek van de Congolese leider Kabila aan België bewijst dat de permanente revolutie de enige weg vooruit is. Nu geen geschipper meer mogelijk is tussen de twee polen (de VS versus de Sovjetunie), gaat de nationale burgerij plat op de buik voor het imperialisme. Voor de PvdA moet dit pijnlijk zijn (voorzitter Ludo Martens was adviseur van Kabila sr.), maar het is de logica van haar twee-stadia-theorie. Niet enkel de stalinisten stappen hierin mee, zelfs een aantal zogenaamde Trotskistische organisaties, waaronder de strekking van de SAP in België, leggen wat ze noemen "realisme" aan de dag (denk maar aan de steun voor de VN-operatie in Oost-Timor).
    • In Haïti werd Aristide aanvankelijk gezien als een verdediger van de armste lagen van de bevolking, maar hij moest buigen voor de VS om aan de macht te kunnen blijven. Vandaag worden de consequenties daarvan gezien: harde repressie tegen iedere vorm van oppositie. De situatie is aan het escaleren waarbij de politiemacht geen weerstand lijkt te kunnen bieden voor de oprukkende rebellen. In overleg met de VS zou er gedacht worden aan vervroegde verkiezingen in een poging de situatie te kalmeren.
    • In het Australische Sydney kwam het tot rellen nadat de aboriginals op straat kwamen naar aanleiding van de verdachte dood van een 17-jarige aboriginal. De politie wordt ervan verdacht de jongen te hebben vermoord. Dat de oorspronkelijke inwoners van Australië nog steeds worden achtergesteld, wordt niet enkel duidelijk door dat politie-optreden, maar ook door de vaststelling dat de gemiddelde levensverwachting 20 jaar korter is dan de rest van de bevolking. In Zimbabwe dreigt een hongersnood voor minstens 6 miljoen mensen. Dit komt vooral omdat bij de overname van het land van de blanke boeren (4 jaar geleden bezaten 4.500 blanke boeren 70% van de landbouwgrond, nu blijven er daar slechts 400 blanke grootgrondbezitters van over) de grond niet ging naar arme zwarte boeren, maar naar regeringsambtenaren, militairen en oorlogsveteranen. Hierdoor ligt veel grond braak en is de voedselproductie met 80% gedaald.
  • Verbod op hoofddoeken?

    In navolging van de parlementairen langs Waalse zijde (MR en PS), pleit sinds kort ook VLD-minister Patrick Dewael voor een volledig verbod op het dragen van de hoofddoek in het gemeenschapsonderwijs. Hiervoor haalt Dewael een aantal valse argumenten aan die ogenschijnlijk progressief lijken, maar in feite het racistische karakter van zijn voorstel verbergen.

    Boris Van Acker

    Hij doet zich voor als de reddende engel die het opneemt voor onderdrukte moslimmeisjes. Hij stelt dat moslimmeisjes door het dragen van de hoofddoek verhinderd worden zich te emanciperen en dat ze door de moslimgemeenschap enkel als "te bewaren lustobjecten voor hun toekomstige echtgenoot" beschouwd worden. Hij haalt voorbeelden aan van intimidatie en gruwelijke verkrachtingen van moslimmeisjes die weigeren hun hoofddoek te dragen.

    Daarmee stigmatiseert hij de gehele moslimgemeenschap, als zijnde oerconservatief en seksistisch. Hij haalt die voorbeelden volledig uit hun context en gaat op geen enkele manier in op de maatschappelijke achtergrond. Dat de allochtone gemeenschap in onze maatschappij te kampen heeft met sociale ongelijkheid en hoge werkloosheid, gaat volledig aan hem voorbij. Minister Dewael is immers van mening dat migranten zelf de oorzaak zijn van het bestaande racisme.

    Internationaal Verzet stelt dat emancipatie van de moslimvrouw niet bevorderd wordt door een beperking van het recht op godsdienstvrijheid. Een verbod op de hoofddoek zal enkel leiden tot een verdere isolatie van migranten in onze samenleving. Wanneer moslimmeisjes geen hoofddoek meer zullen mogen dragen, zullen zij ongetwijfeld naar een oplossing zoeken door (in het beste geval) toe te treden tot een katholieke school, waar het verbod niet van kracht is, of een moslimschool, waar het dragen van een hoofddoek dan weer verplicht is. Dit betekent in beide gevallen een grotere concentratie en afscheiding van de allochtone gemeenschap.

    HYPOCRIET BELEID

    Als Dewael effectief naar integratie en emancipatie zou streven, dan zou hij moeten denken aan manieren om die vrouwen meer onafhankelijkheid te geven. Gelijke lonen voor mannen en vrouwen, creëren van jobs voor iedereen, massale sociale woningbouw en een vrij toegankelijk gratis onderwijs zou veel meer bijdragen tot de zelfstandigheid van moslimmeisjes en -vrouwen, en ook de integratie van de allochtone gemeenschap algemeen. Maar dat past natuurlijk niet in Dewaels neoliberale ideeëngoed. Hij vindt de afschaffing van de hoofddoek een veel efficiëntere oplossing, zij het niet voor de migranten, maar voor het in stand houden en versterken van het kapitalistisch systeem.

    De grootste vrees van de heersende klasse is natuurlijk de verenigde strijd van de arbeidersklasse, het gezamenlijk strijden via stakingen en betogingen voor een betere levensstandaard. De VLD past met dit voorstel de "verdeel en heers"-strategie toe. Creëer racisme en seksisme in de maatschappij en je staat weer een stapje verder van solidariteit. Wij moeten hier een halt toe roepen! De jongeren van Internationaal Verzet streven naar een eengemaakte strijdbeweging tegen het kapitalisme!

    Wat volgt na het verbod op religieuze symbolen? Logischerwijze een verbod op politieke symbolen (in Frankrijk wordt, na de invoering van het verbod op de hoofddoek, dit debat reeds gevoerd). Langzamerhand wordt ons recht op vrije meningsuiting steeds verder afgebouwd, en dit gebeurt recht evenredig met de verdere invoering van reclame op school. Multinationals mogen hun greep op ons onderwijs steeds verder verstevigen en jongeren aanzetten tot het kopen van de juiste merkkledij, de nieuwste GSM en de beste schoonheidsproducten.

    Ze houden ons steeds op de hoogte hoe je er het mooist, hipst, slankst en rijkst uit kan zien. Een eigen persoonlijkheid en een eigen mening moeten maar liefst zo snel mogelijk afgeschaft worden. Hoe kan het onderwijs instaan voor het vormen van kritische, autonoom denkende jongeren als die allemaal moeten voldoen aan een door de staat vooropgesteld ideaal, waar geen enkele afwijking op wordt toegelaten?

    I.V. VOERT ACTIE

    Het is overduidelijk dat de strijd om het behoud van het recht op het dragen van de hoofddoek niet enkel de migrantengemeenschap aangaat. Het is de voorbereiding van een verdere aanval op de rechten en vrijheden van iedereen, om kritiekloos en ongestoord verder te kunnen gaan met de commercialisatie van het onderwijs.

    Wat kunnen we doen? Het is onze taak om racistische en discriminerende aanvallen, zoals die van Dewael, af te slaan. We moeten een beweging uitbouwen die een alternatief biedt op het kapitalisme. Dit systeem is er een van globalisering, uitbuiting en sociale ongelijkheid. Racisme, seksisme en nationalisme worden misbruikt door de heersende klasse om dit in stand te houden. Verzet hiertegen, ongeacht religieuze, etnische of seksuele verschillen, vanuit een klassenstandpunt, is de enige mogelijkheid tot het effectief bestrijden van deze verdeeldheid en het behalen van overwinningen!

    In Gent is op 23 januari een actie doorgegaan tegen het hoofddoekenverbod. De leden van Internationaal Verzet zijn er in geslaagd met relatief weinig mankracht en op heel korte tijd een 50-tal autochtone en allochtone jongeren op straat te brengen tegen het racisme van de VLD. Deze campagne was een hele uitdaging voor de jongeren van Internationaal Verzet Gent. Met de succesrijke mobilisatie naar de scholierenstaking op Dag X, hadden we ervaring met campagne voeren. Maar deze keer lag het onderwerp gevoeliger. Daar waar het verzet tegen de oorlog in Irak en het Amerikaans imperialisme iedereen leek aan te belangen, werden we nu geconfronteerd met een onderwerp dat sterk minderheidsgebonden leek.

    We stonden voor de opdracht deze campagne uit z’n isolatie te trekken en om duidelijk te maken dat het niet enkel aan de moslimgemeenschap alleen is om tegen deze maatregel te ageren. Met een pamflet (dat de link tussen beperking van de vrije meningsuiting en commercialisatie van het onderwijs duidelijk maakte, onder de slagzin "reclame mag, een eigen mening niet") wisten we de kloof te overbruggen tussen autochtone en allochtone scholieren. Met deze campagne vonden we ingang in concentratiescholen en konden we de discussie aangaan met migrantenjongeren over een alternatief op het kapitalisme.

    EENHEID IN STRIJD

    Het resultaat was een eenheidsactie tussen verschillende gemeenschappen waarbij vele aanwezige moslimmeisjes hun appreciatie uitdrukten voor het initiatief, dat tot hun verbazing door autochtone jongeren was gelanceerd. Een aantal drukten enthousiast hun bereidwilligheid uit mee te willen werken aan de uitbouw van I.V., wat de bestaande kloof tussen de verschillende gemeenschappen overbrugt. Dit toont in de praktijk aan op welke manier we ons kunnen verzetten tegen de verdeel en heers strategie van de heersende klasse, hoe we iedere vorm van onverdraagzaamheid kunnen doen verdwijnen en plaats kunnen maken voor solidariteit.

    Dat deze campagne veel potentieel heeft, en in alle opzichten een verrijking kan betekenen voor onze antikapitalistische organisatie, is ongetwijfeld duidelijk geworden.

  • NSV: wel “baas in eigen land”, maar geen “baas in eigen buik”

    Begin februari voerde de studentenclub van het Vlaams Blok, NSV, actie aan het Gentse abortuscentrum "collectief anti-conceptie". Ze voerden actie tegen het recht op abortus omdat er volgens hen nood is aan een "echt gezinsbeleid". Daarbij bedoelen ze wellicht dat de heerschappij van de man moet erkend worden waarbij de vrouw aan de haard hoort.

    Benjamin Vervondel

    Als socialisten zijn we voor het recht van vrouwen om baas te zijn in eigen buik. Vrouwen moeten zelf kunnen beslissen of een kind gewenst en haalbaar is. Abortus is sowieso geen gemakkelijke beslissing, niet in het minst voor de moeder zelf. In plaats van na te denken over middelen om collectieve kinderopvang, gratis en degelijk onderwijs,… mogelijk te maken waardoor kinderen wel een toekomst worden aangeboden, beperken groepen als de NSV zich liever tot het criminaliseren van de slachtoffers, in dit geval de vrouwen die abortus laten toepassen.

    Daarmee staan ze internationaal niet alleen. In Oostenrijk werd een jaar geleden een rechtszaak ingespannen tegen een lid van de Sozialistische Linkspartei omdat deze verantwoordelijk was voor de propaganda van de Oostenrijkse LSP tegen de criminalisering van een abortuscentrum. De rechtse anti-abortusgroepen deed beroep op het advocatenkantoor van de minister van justitie, een lid van de FPÖ van Jörg Haider, maar verloor gelukkig de rechtszaak.

    Ook in de VS maakt de rechterzijde van abortus een strijdthema. Opnieuw niet om te voorzien in sociale voorzieningen waardoor het aantal abortussen drastisch kan beperkt worden, maar door een haatcampagne geïnspireerd op religieus-fundamentalistische argumenten.

    Op 11 maart zullen wij in Antwerpen betogen tegen de NSV en voor een linkse oppositie. Wij aanvaarden de criminalisering van de slachtoffers van het huidig systeem niet. Of die criminalisering nu gebeurt via racisme, seksisme,… doet er niet toe: telkens zien we dat zwakkere groepen onder vuur genomen worden en zelf verantwoordelijk geacht worden voor problemen die door het systeem gecreëerd worden. Geef iedereen een degelijke job met een serieus inkomen en veel problemen in de stedelijke wijken zullen verdwijnen. Zorg voor goede gratis contraceptie, degelijke gratis kinderopvang en een degelijke sociale zekerheid, en het aantal abortussen zal drastisch dalen. Dat soort collectieve oplossingen, dat is ons socialistisch alternatief op de verdeel-en-heers tactieken van zowel de burgerij als extreem-rechts.

  • Racisme: alles wat ons verdeelt, verzwakt ons

    MALCOLM X stelde: "You can’t have capitalism without racism". Hij bedoelde hiermee dat het kapitalisme racisme nodig heeft om te overleven. Racisme is niet iets dat is uitgevonden door het Vlaams Blok, maar bestaat al zolang het kolonialisme en kapitalisme bestaan. In het kapitalisme telt enkel de winst van een kleine groep supperrijken. Zij gebruiken alle mogelijke middelen om hun positie veilig te stellen en de bevolking verder te onderdrukken. En racisme is een van deze middelen.

    Nikei De Pooter

    Voor de Tweede Wereldoorlog kon je in de geschiedenisboeken op school lezen dat zwarten in Afrika minder verstandig waren dan Europeanen. De heersende klassen hadden op dat moment een argumentatie nodig om de directe militaire overheersing van Afrika aan de bevolking te kunnen verkopen. De eerste concentratiekampen werden niet door Hitler in Nazi-Duitsland gebouwd, maar door het koloniale Engeland in Zuid-Afrika.

    Vandaag is de retoriek van de burgerij veranderd. Haar vertegenwoordigers in het parlement spreken niet meer openlijk over de minderwaardigheid van andere rassen, maar zullen op een meer geraffineerde manier racisme gebruiken om strijd tegen hun anti-sociale politiek af te wenden van de reële oorzaken.

    Het kapitalisme is een systeem gebaseerd op uitbuiting. Op uitbuiting van de arbeiders in het Westen, maar evenzeer op uitbuiting van de arbeiders in de neokoloniale wereld. Dit leidt tot spanningen op racistische basis. De kloof tussen arm en rijk zorgt ervoor dat mensen vluchten. In West-Europa wordt bovendien het racisme tegenover vluchtelingen aangewakkerd door de armoedige omstandigheden waarin ze zich bevinden, waardoor ze ook geen normaal leven kunnen leiden. Dit is mede een gevolg van de werkloosheid en dikwijls de illegaliteit waarin vluchtelingen terechtkomen.

    Deze onzekere positie van vluchtelingen wordt door sommige delen van de burgerij gebruikt om hen aan hongerlonen en in mensonwaardige omstandigheden te werk te stellen. Dit zorgt voor een neerwaartse druk op de lonen. Daardoor worden ze door bredere lagen van de bevolking gezien als concurrent. Mensen worden bang gemaakt dat immigranten hun werk afnemen. Ze worden gestimuleerd om naar beneden te trappen, tegen diegenen die het nog slechter hebben.

    Wij moeten erop wijzen dat dezelfde bedrijven die hier arbeiders ontslaan tevens miljarden winst maken op de kap van de neokoloniale wereld. Vandaar dat we rond de vluchtelingenproblematiek de slogan naar voor schuiven: pak de multinationals aan, niet hun slachtoffers!

    Racisme is een van de elementen van de veel beproefde verdeel- en heersstrategie van de burgerij. Net zoals de burgerij er alles aan zal doen om werkenden op te zetten tegen werklozen ("ze zijn toch allemaal profiteurs"), ambtenaren tegen arbeiders uit de privé, hetero’s tegen homo’s, mannen tegen vrouwen,…

    Het Vlaams Blok is de partij die door de burgerij gebruikt wordt om racistische standpunten bespreekbaar te maken. Het enige antwoord op deze verdeel- en heersstrategie is het naar voren schuiven van de noodzaak van gemeenschappelijke strijd. De achterstelling van migranten kan enkel opgelost worden op basis van een strijd voor de verbetering van de leef- en arbeidscondities van alle arbeiders.

    Met moralistische argumenten zal men slechts weinigen overtuigen om geen racistische opmerkingen te maken. Dit zal enkel gebeuren als in een reële strijd getoond wordt dat arbeiders, jongeren en migranten dezelfde belangen hebben. We moeten het idee naar voor schuiven dat de fundamentele breuklijn vandaag niet de tegenstelling Belg/migrant is, niet de strijd van het ene volk tegen het andere. De fundamentele tegenstelling is die tussen de arbeidersklasse en de bazen – en de migranten maken onlosmakelijk deel uit van de arbeidersklasse!

    Het Vlaams Blok en andere neo-fascistische organisaties in Europa baseren zich op het passieve verzet van de bevolking. In iedere strijd die zich ontwikkelt, op iedere stakingsactie,… wordt de behoefte aan eenheid en de reële breuklijn in de samenleving voelbaar. Eens dit verzet in actie wordt omgezet smelt de steun voor extreem-rechts als sneeuw voor de zon. We hebben het voorbeeld van Frankrijk, waar er zich in 1995 een massale strijd ontwikkelde tegen de aanval op de sociale verworvenheden – en de pensioenen in het bijzonder – door de rechtse regering-Juppé.

    In deze massabeweging kreeg het Front National van Le Pen serieuze klappen. Uiteindelijk splitste het Front National in 2 delen, en leek ze van het politieke toneel verdwenen. De beweging bracht de zogenaamde "gauche plurielle" aan de macht. Een coalitie van groenen, sociaal-democraten en de PCF. Deze "linkse" regering privatiseerde echter 3 maal meer dan de rechtse regering voor haar. Ze voerden m.a.w. een even asociaal beleid. Jospin zijn rechtse politiek versterkte de voedingsbodem voor extreem-rechts. Dit leidde ertoe dat het FN weer kon hergroeperen en tijdens de presidentsverkiezingen van 2002 bijna uit het niets naar de tweede ronde kon doorstoten.

    We merken dus dat om extreem-rechts en racisme te bestrijden het niet voldoende is om te vechten tegen het asociale beleid. Het is tegelijkertijd noodzakelijk om te bouwen aan een geloofwaardig links alternatief dat bereid is om in te gaan tegen de neoliberale afbraakpolitiek en het kapitalisme. Als de arbeidersklasse er niet in slaagt om de leiding van een beweging in handen te nemen, en geen consequent links alternatief naar voor schuift, zullen er zich allerlei nationalistische en racistische afwijkingen beginnen te manifesteren.

    Een voorbeeld hiervan is de situatie in Irak, waar de beweging zich vandaag laat verdelen langs etnische en religieuze lijnen. De Koerden tegen de Turkmenen, de sjiieten tegen de soennieten,… Deze verdeeldheid zal leiden tot een verdere degeneratie van Irak, en een verslechtering van de levensomstandigheden van de meerderheid van de Iraakse bevolking. Als er geen perspectief wordt geboden om samen te vechten tegen armoede en uitbuiting, zal er onderling gevochten worden om de kruimels die de burgerij laat vallen. Bouw daarom samen met ons aan een strijdbare socialistische wereldpartij!

  • Overheid voert oorlog tegen asielzoekers

    Als Iranese arbeiders zijn we ons land ontvlucht omdat we daar onder immense druk gezet werden door de regering om geen oppositie te voeren tegen de dictatuur. We hebben geen recht op een degelijk leven, nog op onze eigen ideeën te ontwikkelen. Het probleem is dat de Belgische regering enorm onduidelijk blijft over onze asielaanvraag. We weten niet wat er verder met ons zal gebeuren. Verschillende vluchtelingen verblijven hier al jaren zonder een verblijfsvergunning, en hebben kinderen die in België geboren werden. Vaak spreken deze kinderen zelfs geen Perzisch. Als deze mensen naar Iran teruggestuurd worden, dan zullen ze op de meest brutale wijze vermoord worden. Opposanten worden in Iran opgehangen, onthoofd of de ogen uitgestoken.

    We bevinden ons in een uitzichtloze situatie. We krijgen geen uitkering van het OCMW, en we mogen niet werken. Wat kunnen we doen? Het is voor heel de wereld overduidelijk dat de Iranese regering zijn voeten veegt aan de mensenrechten en de democratie. Maar de voorbije jaren heeft België een goede economische relatie met Iran opgebouwd. Dat is de reële reden waarom wij allemaal een negatief advies kregen, en de Belgische regering haar ogen sluit voor die bittere waarheid. Nu proberen we ons te organiseren, en voeren we actie om deze gruwelijke situatie onder de aandacht van een breder publiek te brengen."

    Ramin Atashgar, Iranese scholier, lid Internationaal Verzet Gent

  • Asielbeleid: Repressie is het enigste antwoord van de regering

    Zoals uit de getuigenis van Ramin blijkt, voert de Belgische regering een harde uitwijzingspolitiek tegenover de Iranese asielzoekers. Deze dwingt veel Iraniërs tot de illegaliteit. Kleine flexibele jobs in het zwart, die onderbetaald worden, zonder enige sociale bescherming, dat is de toekomst die hen aangeboden wordt door onze regering. Hele delen van de kapitalistische economie komen in de illegaliteit terecht, wat ook druk zet op de lonen en arbeidsvoorwaarden in de legale sectoren.

    Is een overwinning mogelijk?

    De sans papiers kunnen enkel een overwinning behalen als ze de steun kunnen verkrijgen van een groter deel van de bevolking, zeker in de georganiseerde arbeidersbeweging. De Iraniërs kunnen enkel op dat perspectief van strijd rekenen, en niet op de traditionele politici die mee verantwoordelijk zijn voor het asielbeleid. Het is duidelijk dat de vluchtelingen opgevoerd worden als zondebok voor de economische crisis. Het zijn nochtans niet de vluchtelingen en migranten die onze sociale rechten aanvallen op vlak van onderwijs (afbraak van de restaurants, dure huurprijzen,…), die overgaan tot ontslagen (3.000 jobs weg bij Ford, duizenden jobs die zullen verdwijnen bij de Post, het spoor, Cockerill,…), die bedrijven sluiten, die de openbare diensten privatiseren, die de pensioenleeftijd verhogen of die besparingsplannen opleggen.

    Economische of politieke vluchtelingen?

    De landen van de ex-koloniale wereld, de zogenaamde Derde Wereld, zijn verplicht om hun markten open te zetten voor Westerse bedrijven. Multinationals hebben enkel als doel om winst te maken en spelen een belangrijke rol in het ondersteunen van reactionaire regimes, de politiek van leegroven van de natuurlijke rijkdommen en de enorme uitbuiting van de arbeidskrachten (afwezigheid van sociale bescherming, lange arbeidsdagen, kinderarbeid,…).

    De grote machten twijfelen er niet aan om hun economische en politieke dominantie met alle mogelijke middelen op te leggen. De imperialistische interventie van de VS in Irak, of van Frankrijk in Ivoorkust, zijn daar voorbeelden van. Wij weigeren dan ook om een onderscheid te maken tussen politieke en economische vluchtelingen aangezien het de politiek van de kapitalistische machten is die leidt tot miserie en bloedige conflicten waardoor mensen vluchten.

    De kloof tussen rijk en arm was nog nooit zo diep. De wetenschap en techniek waren nooit zo ontwikkeld als vandaag. Normaal zou dat ertoe moeten leiden dat voorzien wordt in alle elementaire behoeften. Het kapitalisme bewijst haar failliet, er is nood aan een socialistische wereld waar de productie democratisch wordt gepland in functie van de behoeften.

  • Britse ambtenarenstaking

    Gisteren en vandaag wordt gestaakt door een groot aantal Britse ambtenaren. De staking wordt georganiseerd door de vakbond PCS, waarin onze kameraden een belangrijke invloed hebben. PCS-voorzitter Janice Goodrich is een lid van de Schotse afdeling van het CWI en in de nationale leiding zijn nog verschillende andere CWI-leden verkozen.

    De staking van de ambtenaren is gericht tegen de plannen van het management van de Department for Work and Pensions (DWP, Departement van tewerkstelling en pensioenen) om 18.000 jobs te schrappen.

    Rob Williams, verkozen in de nationale leiding van de PCS, zei: "De meeste werknemers in de DWP vinden nu al dat er onvoldoende bezetting is om hun job degelijk uit te voeren." De 85.000 leden van de Public and Commercial Services Union (PCS) zijn dan ook woedend over de plannen van de regering om verder te besparen.

    De onderhandelingen met het management werden afgebroken nadat de PCS een eerder aangekondigde stakingsactie schorste om onderhandelingen mogelijk te maken naar aanleiding van een licht verbeterd voorstel inzake loonsvoorwaarden.

    John McInally, lid van de nationale leiding van de PCS en mee verantwoordelijk voor de sector DWP, legde uit: "Onze leden zijn tegen het nieuwe verloningssysteem, overal in het land zijn de ambtenaren ongerust over hun loonsvoorwaarden. Wij zeiden aan het management dat we deze maatregelen opnieuw wilden bediscussiëren en dat we anders de geplande staking zouden laten doorgaan. Het management ging akkoord om ook dit opnieuw te onderhandelen, waardoor de stakingsacties tijdelijk uitgesteld werden. Blijkbaar waren ze wel niet ernstig toen ze aankondigden bereid te zijn tot onderhandelen."

    Vlak na het schorsen van de eerste aangekondigde stakingsacties, werd bekend dat er plannen bestaan om 18.000 jobs te schrappen tegen 2006, waarop toch in staking werd gegaan.

    "Het personeel is vooral kwaad over de lage lonen", zei Rob Williams. "Ik sprak met een nieuw vakbondslid die net begonnen is in de DWP nadat hij werd ontslagen op zijn vorige job. Hij begon als ambtenaar aan ongeveer de helft van het loon dat hij vroeger had. Hij dacht dat de job gemakkelijk zou zijn, gelet op het relatief lage loon. Maar hij was geschokt door de moeilijkheid van zijn job en de verantwoordelijkheden die hij moet dragen. Je moet heel wat verantwoordelijkheden aankunnen en je staat onder zware druk, en dat voor een loon dat je ook kunt krijgen door in de supermarkt de rekken aan te vullen."

    Vastberaden stakingsacties zullen het management duidelijk maken dat ze niet zomaar hun plannen kunnen doorvoeren. De campagne van de vakbond is van enorm belang om ervoor te zorgen dat de ambtenaren degelijke arbeids- en loonsvoorwaarden kunnen afdwingen.

  • Wij willen dienstverlening, geen prestigeprojecten

    Besparingspolitiek in Gent

    City-Marketing

    Ondertussen gaan een aantal prestigeprojecten van het stadsbestuur gewoon door. Besparingen of geen besparingen. Het project ‘Zuurstof voor de Brugse poort’ dat meer dan 50 miljoen euro zal kosten om de ‘sociale mix’ in de wijk te verbeteren gaat gewoon door. Net als de aanleg van de jachthaven naast het Van Eyckzwembad (1.2 miljoen euro) met de dure naam ‘Portus Ganda’ en de bouw van een nieuw concertgebouw ‘Het Forum’ (50 miljoen euro) in de Lammerstraat. Tegelijkertijd moet er bij tal van bestaande culturele organisaties bespaard worden.

    Om de rekening dit jaar rond te krijgen wil het stadsbestuur de belastingen verhogen van 5,7% naar 6.9% en besparingen doorvoeren. Gentenaars zullen ook voor allerlei diensten meer moeten betalen. In totaal wil men komend jaar voor maar liefst 21 miljoen euro besparen. Het stadspersoneel zal nog verder moeten inleveren, 250 jobs verdwijnen. Men wil dit doen zonder de ‘basisdienstverlening’ in het gedrang te brengen. De vraag is uiteraard wat men bij het stadsbestuur nog verstaat onder basisdienstverlening. Minder en minder, zo te zien.

    Betaalbare kinderopvang is voor het Gentse stadsbestuur blijkbaar geen basisdienst. Tal van ouders kregen al een brief in de bus waarin staat dat ouders meer zullen moeten betalen voor kinderopvang in het stedelijk net. Er staat dat de prijzen die de ouders nu betalen ‘onrealistisch’ laag liggen en dat men in tijden waarin meer dan ooit ‘efficiënt’ gewerkt moet worden ze dat niet langer konden negeren.

    Je zou je als ouder bij het lezen van de brief bijna schuldig voelen voor de financiële problemen van de stad! Het stadsbestuur stelt wel in de pers dat ze niet verantwoordelijk is voor de problemen. Naar de eigen bevolking toe wil ze echter de indruk geven dat we geen reden hebben om te klagen. Dat de besparingen logisch zijn. Dat we het niet zullen voelen.

    Federale belastingsverlaging, lokale belastingverhoging

    Dat terwijl de regering zegt dat ze de belastingen verlaagd heeft. Wat ze ons aan de éne kant geeft wordt ons aan de andere kant even vlug weer afgenomen door de belastingen te verhogen en allerlei diensten in Gent duurder te maken. Uiteraard wil men daar vlak voor de verkiezingen niet teveel aandacht aan besteden. Het is pijnlijk voor de zogezegde anti-belastingspartij VLD om vlak voor de verkiezingen de belastingen te verhogen. Het moet dubbel pijnlijk zijn omdat de belangrijkste reden voor de belastingsverhoging de liberalisering van de energiemarkt is. Een maatregel waar de VLD, maar ook de SP-a, grote voorstanders van zijn. Zogezegd omdat de energierekening daardoor zou dalen. Voor de patroons wellicht maar voor de gewone gebruiker?

    Minder diensten voor meer geld!

    Stijging van de prijzen in de zwembaden, strengere boetes in de bibliotheek, parkeerboetes van 12.5 naar 20 euro, een tweede parkeerkaart voor 200 euro, 7,10 euro per kind, per dag voor opvang tijdens de schoolvakanties, … dit is het resultaat van het Paarse beleid in Gent.

    Een interview met een alleenstaande moeder

    Wat is het effect van de prijsverhoging in de kinderopvang in jouw situatie?

    Het is een ramp. Vooral voor de opvang van mijn kleuters op woensdagmiddag en tijdens de schoolvakanties, waar de prijs stijgt van 1.49 euro naar 7.10 euro per dag per kind. Met 2 kinderen betekent dit dat ik tijdens een zomermaand minimum 250 euro betaal.

    Kinderopvang zal ons veel meer gaan kosten. Dat terwijl ze ons zeggen dat de belastingen verminderen en dit en dat gratis is geworden. Veel verschil merk ik daar niet van op het einde van de maand.

    Hoe evalueer jij het beleid in Gent?

    Ik stel vast dat dit bestuur veel geld over heeft voor prestigeprojecten maar dat de dienstverlening daar zwaar onder lijdt. Enkele jaren geleden was het de huisvuilophaling, sinds enkele jaren problemen op het vlak van huisvesting, nu de kinderopvang en ontspanningsfaciliteiten. We evolueren meer en meer naar een maatschappij waar enkel degenen met geld zich een degelijk leven kunnen veroorloven.

    Massale investeringen in huisvesting noodzakelijk.

    Huisvesting is voor veel gezinnen de belangrijkste maandelijkse uitgave. Wonen is de laatste jaren echter veel duurder geworden. Op 20 jaar tijd geven de meeste gezinnen bijna 2 keer zoveel uit aan huisvesting. Het inkomen steeg in dezelfde periode minder dan 10%. Bijna een vierde van alle gezinnen besteedt meer dan 20% van hun inkomen aan huisvesting. Bij mensen die een woning huren is het probleem nog veel groter. Meer dan de helft van de huurders besteedt een vijfde van zijn/haar inkomen aan huisvesting. Op 10 jaar tijd zijn koopwoningen 130% duurder geworden in Gent. Tussen 2002 en 2003 alleen al zijn woningen in Oost-Vlaanderen maar liefst 23% duurder geworden! Degelijke huisvesting wordt voor veel mensen echt onbetaalbaar.

    Er wachten in Gent meer dan 7000 gezinnen op een sociale woning. Het stadsbestuur stelt dat ze tegen 2007 2000 bijkomende sociale woningen wil bouwen. Het is vandaag echter nog niet duidelijk of er daarvoor voldoende geld is. Ondertussen hebben tal van Gentse huisvestingsmaatschappijen hun huurprijzen verhoogd. In een aantal gevallen met meer dan 10%!

    Wij vinden dat de overheid moet garanderen dat niemand meer dan 20% van zijn of haar inkomen moet betalen aan huisvesting.

    Er moet ook massaal geïnvesteerd worden in de bouw van sociale woningen. In Nederland heeft maar liefst 40% van de bevolking een sociale woning. In Vlaanderen is dat nog geen 6%. Studies wijzen uit dat er nood is aan minstens 100.000 extra sociale woningen in Vlaanderen. Aan het huidig tempo zal het echter nog tientallen jaren duren voor die er komen.

    We kunnen daar niet op blijven wachten. Ondertussen betalen mensen zich immers blauw aan woningen die niet deugen. Van de bestaande politieke partijen moeten we niet veel verwachten. Die steken hun kop in het zand en zetten het asociaal huisvestingsbeleid gewoon verder. Dat dit beleid bankroet is, moet je maar vragen aan de 300.000 gezinnen die nog steeds in een krot wonen en de 62.000 gezinnen die op een wachtlijst voor een sociale woning staan die er niet is.

    Ondertussen gaan de plannen van de stad om de sociale mix in de oude wijken te "verbeteren" gewoon door. Het is de bedoeling om rijke tweeverdieners naar de stad te lokken door een aantal wijken zoals de Brugse Poort een beetje op te knappen. Uiteraard zijn we voorstander van investeringen in oude wijken, maar niet ten koste van de mensen die er nu wonen! De huurprijzen die nu al hoog zijn, zullen alleen maar verder stijgen en de mensen in de problemen brengen. Het gaat toch niet op dat mensen die al jaren in een wijk wonen, moeten verhuizen omdat de stad zonodig mensen met poen wil aantrekken door allerlei dure prestigeprojecten uit te voeren.

    Dat ze eerst maar eens de sociale mix in het miljoenenkwartier verbeteren door er een pak sociale woningen te bouwen vooraleer ze de slopershamer bovenhalen in arme wijken en mensen uit hun huis zetten!

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop