Tag: vaccinatie

  • Vakbond Brusselse brandweer tegen verplichte vaccinatie van zorgpersoneel

    Het voorstel van verplichte vaccinatie van zorgpersoneel leidt tot heel wat debat. Wij spraken ons eerder uit tegen verplichte vaccinatie in het kader van deze pandemie en vooral voor een farmaceutische sector in publieke handen, zodat een democratische planmatige aanpak mogelijk is met voldoende middelen voor alle onderdelen van de zorgsector en democratische controle en samenwerking in de ontwikkeling en verspreiding van de broodnodige vaccins. De vaccins bewijzen vandaag hun nut: zonder deze vaccins zouden er veel meer doden vallen en zou een harde lockdown vandaag het meest waarschijnlijke scenario zijn. Tegelijk is er terecht wantrouwen in vaccins ontwikkeld door Big Pharma dat enkel oog heeft voor de eigen winsten. Onze gezondheid mogen we niet overlaten aan het winstbejag en evenmin aan de politici die in dienst van het winstbejag handelen. De arbeidersbeweging moet standpunt innemen. Hieronder een interessant opiniestuk door de socialistische vakbond bij de Brusselse brandweer.

     

    De CGSP-ACOD van de Brusselse brandweer (SIAMU) is gekant tegen de verplichte vaccinatie van hulpverleners (met inbegrip van brandweer-ambulancemedewerkers) en verdedigt tegelijk een zo ruim mogelijke toegang tot het vaccin voor wie dat wenst.

    De CGSP-ACOD is van mening dat het wetsontwerp van minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke onvermijdelijk een negatieve invloed zal hebben op de arbeidsverhoudingen en -voorwaarden. Bovendien wordt eraan herinnerd dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) geen voorstander is van verplichte vaccinatie, maar van een gratis vaccinatiecampagne op basis van een educatieve aanpak.

    De belanghebbenden hebben sinds het begin van de pandemie doeltreffende barrièremaatregelen en strikte protocollen toegepast. Er zijn geen aanwijzingen dat gezondheidswerkers als een belangrijke vector voor de verspreiding van de ziekte kunnen worden beschouwd.

    Er zijn echter aanwijzingen dat de chronische werklast die veldwerkers wordt opgelegd, hun gezondheid ernstig schaadt, talrijke ziekten en aandoeningen veroorzaakt en hun levensverwachting en comfort aanzienlijk vermindert. Helaas stellen wij vast dat deze flagrante realiteit geen aanleiding geeft tot beschermende maatregelen. Erger nog, we zijn getuige van een verslechtering. Misschien zijn de noodzakelijke maatregelen in de ogen van sommigen niet rendabel genoeg. Toch is het de uitputting, niet de COVID, die de verzorgers en de verzorgden doodt!

    Wij verwachten dat de autoriteiten onze problemen aanpakken, niet onze vrijheden.

    In de periode van 25 oktober 2021 tot 7 november 2021 werden in België in totaal 2285 mensen in het ziekenhuis opgenomen voor COVID. Van hen waren er 670 niet gevaccineerd, 31 gedeeltelijk gevaccineerd, 1289 volledig gevaccineerd en van 295 van hen werd de vaccinatiestatus niet gerapporteerd. Sciensano relativeert deze cijfers door enerzijds te wijzen op de mogelijke onbetrouwbaarheid van de informatie van de ziekenhuizen en anderzijds op het ontbreken van aanvullende evaluatiecriteria (soort vaccin, vaccinatieperiode, individueel gedrag, enz.). Het is dus mogelijk dat het aantal ziekenhuisopnames in elke categorie te laag of te hoog is geschat. Als deze cijfers juist zijn, is er geen reden om aan te nemen dat verplichte vaccinatie van gezondheidswerkers een significant effect op de pandemie zal hebben.

    De politieke “leiders” proberen de mensen hun rampzalige aanpak van de crisis te doen vergeten door de niet-gevaccineerden de schuld te geven. Het ontstaan van de delta-variant is niet te wijten aan “vaccinsceptici”, maar aan Big Pharma, die verhinderde dat hun faciliteiten beschikbaar werden gesteld om voldoende doses te produceren om de hele wereldbevolking te vaccineren. Maar dit wordt nauwelijks gemeld in de media. Is het een wonder dat deze Big Pharma multinationals alom worden gewantrouwd?

    In België wijzen de autoriteiten met de vinger naar ongevaccineerd verplegend personeel. Samen met al onze collega’s in de gezondheidszorg (gevaccineerd of niet) hebben we tijdens de gezondheidscrisis onder zeer moeilijke omstandigheden een opmerkelijke prestatie geleverd. De gezondheidswerkers hebben moeten vechten voor extra middelen. Het is bijzonder walgelijk dat nu een deel van deze zwaar beproefde beroepsbevolking wordt aangevallen. Wij zijn van mening dat dit een beleid van machteloosheid van de kant van onze regering is en ons dreigt te verdelen, terwijl wij in deze moeilijke tijden verenigd zijn geweest. De stigmatisering van niet-gevaccineerde collega’s, ook al doen zij hun best om de bevolking te beschermen door bijzonder hoge dwangniveaus in acht te nemen, is naar onze mening oneerlijk en ongepast.

    De oplossing voor de gezondheidscrisis kan alleen worden gevonden door meer middelen uit te trekken voor gezondheid, het aantal gezondheidswerkers te verhogen en hun arbeidsomstandigheden te verbeteren.

  • Verplichte vaccinatie? De autoriteiten zoeken een zondebok

    Met het opduiken van de Delta-variant is de pandemie nog altijd niet onder controle. Dit heeft te maken met het ontbreken van een gecoördineerde mondiale reactie op het virus. Zo’n reactie is niet mogelijk onder het op concurrentie en winstbejag gebaseerde kapitalisme. Geconfronteerd met de impasse geven de traditionele politici er de voorkeur aan zondebokken aan te wijzen. Het debat over de gezondheidspas en de verplichte vaccinatie moet in deze context worden gezien.

    door Alain (Namen)

    De politici proberen hun rampzalige aanpak van de crisis te verbergen door de niet-gevaccineerden de schuld te geven. Als de delta-variant kon ontwikkelen, is dit niet te wijten aan de ‘vaccinatiesceptici’. Het heeft alles te maken met de wijze waarop grote farmaceutische bedrijven verhinderen dat er voldoende vaccins geproduceerd werden om de hele wereldbevolking te vaccineren. Ze doen dit onder meer door hun strikte controle op de patenten. Dit komt zelden aan bod in de gevestigde media. Het is niet verwonderlijk dat veel mensen hun gezondheid niet willen overlaten aan deze op winst beluste multinationals.

    In België is er veel aandacht voor zorgpersoneel dat zich niet liet vaccineren. De hele zorgsector heeft onder zeer moeilijke omstandigheden een opmerkelijke prestatie geleverd. Het zorgpersoneel moest strijden om extra middelen te bekomen, in het bijzonder onder impuls van de actiegroep La Santé en Lutte / De Zorg in Actie. Het is walgelijk om een deel van het zorgpersoneel vandaag aan te vallen.

    Geloofwaardigheid en vertrouwen zijn van het grootste belang in gezondheidskwesties. Het is niet verwonderlijk dat partijen die verantwoordelijk zijn voor het gebrek aan middelen in de zorg op vijandigheid en wantrouwen botsen bij een deel van het zorgpersoneel. Eind mei had ongeveer drie kwart van het zorgpersoneel minstens één prik gekregen. Een repressieve aanpak tegenover diegenen die terughoudend zijn, zal het wantrouwen bij bredere lagen van de bevolking versterken en dreigt het personeelstekort in de zorgsector te vergroten. Een brede campagne onder leiding van het Comité Preventie en Bescherming op het Werk (CPBW) en de bedrijfsgeneeskundige dienst zou veel doeltreffender zijn.

    Natuurlijk hebben patiënten het recht om in een gezonde omgeving te worden behandeld, net zoals collega’s veilig moeten kunnen werken. Voor zorgpersoneel dat zich weigert te laten vaccineren, moeten er verplichte tests komen en een reorganisatie van de beroepstaken onder leiding en controle van het CPBW.

    Meer algemeen moet worden opgemerkt dat armoede een veel groter obstakel is in de aanpak van de gezondheidscrisis dan het vele fake nieuws. Op 23 augustus schreef de krant Le Soir dat “precariteit een groot obstakel is voor vaccinatie.” De toenemende ongelijkheid komt onder meer tot uiting in het feit dat 40% van de Brusselaars geen huisarts heeft, tegenover 20% in Vlaanderen en 30% in Wallonië.

    De sociale kloof en de vaccinatie-kloof gaan hand in hand. De arbeidersbeweging moet eigen eisen stellen en er actie rond voeren. Onder meer een massale verhoging van de publieke middelen voor de zorg, de oprichting van een nationale openbare gezondheidsdienst die democratisch wordt beheerd door de werkenden en de nationalisatie van de farmaceutische bedrijven onder controle en beheer van het personeel en de gemeenschap, zijn daarbij essentieel. Dit is de beste manier om de sceptici te overtuigen en zelfs te betrekken bij de strijd tegen de pandemie en voor een samenleving die bevrijd is van het winstbejag en de chaos van de markteconomie.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop