Afgelopen weekend waren er twee dodelijke schietpartijen in de VS. De ene in Dayton, Ohio en de andere in El Paso, Texas. Socialist Alternative in de VS betuigt solidariteit met de slachtoffers en hun families.
Bij het tweede incident is het duidelijk dat de dader een extreemrechtse racist is. Kort voor de moorden publiceerde hij een haatmanifest op 8chan, een kanaal op internet dat ook in ons land populair is in extreemrechtse middens. In dat manifest had de dader het over een “Latino-invasie in Texas.” Deze retoriek doet denken aan wat Trump vertelt over migranten. In november had de Amerikaanse president het over migranten vanuit Mexico en Centraal-Amerika: “Dit is een invasie van ons land en ons leger wacht jullie op.”
In juni schreef Socialist Alternative een artikel over de toenemende golf van extreemrechtse terreuraanslagen in het land. Hieronder een kort uittreksel.
“Om extreemrechts te bestrijden, is er massamobilisatie van de werkende bevolking nodig. De reactie in Boston op het bloedbad in Charlottesville [waar een aanhanger van alt-right een antifascistische betoger doodreed], toonde het potentieel. Op 19 augustus 2017 betoogden in Boston meer dan 40.000 mensen tegen een actie van alt-right die hierdoor niet kon doorgaan. Het duwde extreemrechts een tijdlang terug tot de internetfora. Vakbonden en antiracistische organisaties hebben een cruciale rol te spelen in het mobiliseren van zoveel mogelijk mensen tegen extreemrechts en zijn haat-agenda. We moeten bouwen aan massabewegingen van werkenden en onderdrukten, ons verenigen op straat, op campussen en op onze werkplekken om in te gaan tegen racisme, seksisme, vreemdelingenhaat, islamofobie en antisemitisme.
“Maar de werkende klasse in actie kan meer bereiken dan enkel het terugdringen van extreemrechts. Zij kan de voorwaarden waaronder extreemrechts groeit aanpakken. Dat kan door te bouwen aan een beweging voor vakbondsrechten, gezondheidszorg voor iedereen, een minimumloon van 15 dollar per uur en een Green New Deal voor werkende mensen. Er is een onafhankelijke arbeiderspartij nodig die ingaat tegen de aanvallen van zowel de Democratische als de Republikeinse partij. Uiteindelijk moeten we het kapitalistisch systeem zelf bestrijden en opkomen voor een socialistisch systeem waarin de economie democratisch wordt beheerd in het belang van iedereen. We moeten een einde maken aan het kapitalisme, het systeem dat een groei van extreemrechtse terreur mogelijk maakt.”
Dat er ook in ons land een dreiging van geweld is, bleek onder meer uit de reportage van Pano over Schild & Vrienden in september vorig jaar. Op internetfora, zoals 8chan, werd niet alleen racistische en fascistische propaganda verspreid. Er waren ook beelden van wapens en pogingen tot intimidatie en fysiek geweld. De groei van het Vlaams Belang in de verkiezingen sterkt het zelfvertrouwen van gewelddadige extremisten, zoals die van Schild&Vrienden.
Voor strijd hiertegen, kunnen we niet rekenen op de gevestigde politiek. Die lijkt er amper een probleem van te maken dat Bart De Wever meer dan twee maanden na de verkiezingen nog steeds niet heeft duidelijk gemaakt dat er niet met het Vlaams Belang wordt geregeerd. In de regeringsonderhandelingen heeft N-VA er geen probleem mee om met een straatvechter als Van Langenhove of Tom Van Grieken, een fan van neonazi Bert Eriksson van de verboden privémilitie VMO, aan tafel te zitten. Wellicht gaat het om een politiek spelletje bij de coalitievorming, maar het is dan wel een spel met een erg kwalijke geur. Dat de andere partijen niet meer protesteren, maakt N-VA duidelijk dat na de volgende gemeenteraadsverkiezingen het cordon sanitaire kan doorbroken worden. Het hoeft zo niet te zijn: massaprotest kan extreemrechts stoppen. Werk hieraan mee!
De Boulevard D’Avroy waar de schietpartij op 29 mei plaatsvond. Foto vanop Wikimedia. https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10903225
Sinds de schietpartij in Luik vorige week regent het commentaren van de rechterzijde. Je zou bijna vergeten dat die rechterzijde nu al jaren aan de macht is en dus ook verantwoordelijk voor wat vandaag fout loopt. Er komen voorstellen zoals meer vrijwillige arbeid van gevangenen om hen op het “rechte pad” te krijgen, maar ook voor een soort ‘Guantanamo aan de Schelde’ waar geradicaliseerden zonder proces worden opgesloten tot “de oorlog met IS afgelopen is.”
Door Sander (Dendermonde)
De rechterzijde misbruikt de schietpartij in Luik om harde en asociale maatregelen naar voren te schuiven. De brede sympathie voor de slachtoffers van het vreselijke geweld wordt hiervoor misbruikt. Het is meteen ook een vlucht vooruit om het niet over het eigen falende veiligheidsbeleid te moeten hebben. Hoe komt het dat we na jaren van fors taalgebruik en andere Kanaalplannen nog geen stap verder staan? De waarheid is dat rechts op alles bespaart, inclusief op begeleiding en opvolging van gevangenen. Vorig jaar nog kwamen de cipiers in opstand tegen onmenselijke werkomstandigheden en bijhorende problemen in de gevangenissen. België werd al meermaals op de vingers getikt wegens de houding tegenover gevangenen. Opvolging van gevangenen om hen in de samenleving te integreren, vereist een sterke sociale sector – zowel in de gevangenis als daarna – maar ook degelijke jobs en betaalbare huisvesting. Allemaal zaken waar de rechterzijde allergisch aan is.
Het voorstel van de politievakbond VSOA om gevangenen aan het werk te zetten, probeert tenminste na te gaan hoe aan integratie kan gewerkt worden. Maar zelfs indien het om vrijwillige arbeid gaat, dreigt deze arbeid aan een hongerloon van 2 euro per uur vooral een extra speler op de private markt van de lageloonsector te worden. Welke gemeente zal nog personeel voor de groendienst aanwerven als er gevangenen zijn die hetzelfde werk voor 2 euro per uur kunnen doen? In de VS is gevangenenarbeid een erg winstgevende business.
Met zijn voorstel van aanhoudingen zonder proces en van onbepaalde duur, kijkt ook De Wever naar de VS en meer bepaald naar Guantanamo Bay. Het is nogal hypocriet om van nieuwkomers te verwachten dat ze de mensenrechten ondertekenen, terwijl de voorzitter van de grootste regeringspartij voorstelt om voor een aantal mensen de mensenrechtenverdragen niet toe te passen. Liefst zouden De Wever en co vergeetputten graven voor al wie een gevaar vormt voor hun neoliberale graailand.
Na decennia van repressief veiligheidsbeleid in de VS mét toepassing van de maatregelen die nu bij ons voorgesteld worden, betoogden vooral jongeren de voorbije maanden massaal tegen schietpartijen in scholen. Het beleid heeft er duidelijk gefaald en creëert meer terreurgeweld. Het gaat net zoals bij de Luikse schietpartij vaak om terroristen van ‘eigen kweek’. Ondanks het falen van het Amerikaanse beleid, is dit net wat rechts bij ons voorstelt als harde en doeltreffende maatregelen.
Over het aanpakken van de vruchtbare bodem waarop extremisme en zelfs elementen van terrorisme kunnen bloeien, wordt niet nagedacht. Dat vereist immers dat ook over de maatschappelijke verhoudingen wordt gediscussieerd, wat gevaarlijk is voor de steeds rijker wordende elite. Nochtans is het evident dat in een sociale woestijn geen veiligheid zal groeien. En dat een aanhoudende oorlogssituatie in het Midden-Oosten – sinds 2003 opnieuw geëscaleerd na de op basis van leugens gestarte oorlog om olie en prestige in Irak – geleid heeft tot het ontstaan van reactionaire groepen als ISIS. Zonder heropbouw in Syrië en Irak kan ISIS wel militair van de kaart geveegd worden, maar is het een kwestie van tijd vooraleer er nieuwe brutale reactionaire groepen zoals ISIS of nog erger ontwikkelen.
Dat zelfs een aantal mensen hier geen enkele band meer met de samenleving voelen en een houvast zoeken bij reactionair fundamentalisme, zegt vooral veel over de diepte van de crisis van het kapitalisme.
Om het terrorisme te bestrijden, is er nood aan een degelijk publiek investeringsplan voor openbare diensten, weg van de graaipolitiek van het kapitalisme, meer sociale woningen, meer leefbare jobs en dus de invoering van een dertig urenweek zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen, investeringen in onderwijs en uitzicht op een toekomst voor mensen die door de mazen van dit op winst gebaseerde net geglipt zijn. Aan de andere kant natuurlijk ook investeringen in het gevangeniswezen en een degelijk begeleiding om ervoor te zorgen dat mensen die een misstap begaan op een normale manier kunnen terugkeren naar de samenleving. Om juist hen te integreren in een samenleving en economie die gebaseerd is op het produceren voor de behoeftes van de bevolking en niet de zakken van multinationals en andere rijke parasieten. Enkel op die manier is het mogelijk naar een wereld te gaan zonder terrorisme en de vergeetputten en dwangarbeid die De Wever en zijn regering van onkunde en asociale zaken voorop stellen.
Weg met het terrorisme en de imperialistische interventies! Hun oorlogen, onze doden!
Verklaring door het Uitvoerend Bureau van Izquierde Revolucionaria
Op 17 augustus werden de Ramblas van Barcelona omgevormd tot het centrum van een brutale terroristische aanslag: een auto reed een heel stuk over de drukke straat waarbij geprobeerd werd zoveel mogelijk mensen aan te rijden. Het resultaat is vreselijk: 13 doden, meer dan 100 gewonden, waaronder verschillende zwaargewonden. De bevolking van de Catalaanse hoofdstad is geschokt: een vakantiedag werd omgevormd tot een nachtmerrie. De aanslag werd meteen opgeëist door Islamitische Staat. Een uur later volgde een aanslag in de straten van Cambrils in Tarragona, waar vijf terroristen een nieuwe aanslag voorbereidden. Bij het geweld in Cambrils werd een vrouw gedood. Izquierda Revolucionaria en de Sindicato de Estudiantes betuigen hun medeleven, steun en solidariteit met de slachtoffers, hun familieleden en kennissen en al wie die ogenblikken van terreur heeft beleefd en daarbij vreesde voor zijn leven.
Miljoenen mensen zijn geschokt door dit geweld. Jongeren en werkenden zijn verenigd in hun afkeer tegen de horror van het terrorisme en duizenden mensen toonden hun solidariteit. Het gaat onder meer om de lange rijen mensen die bloed doneerden, die hun winkels, auto’s, huizen, taxi’s en kledij aanboden om de slachtoffers te helpen. Dit was een teken van echte solidariteit met diegenen die in Barcelona de barbarij van het terrorisme meemaakten. Deze terreur sloeg de voorbije maanden ook toe in de straten van Parijs, Nice, Brussel, Manchester, Orlando, … en er is ook de horror waar miljoenen onschuldige mensen het slachtoffer van werden in het Midden-Oosten en Afrika.
Natuurlijk werd de gelegenheid gebruikt door de overheid om te pleiten tot hypocriete eenheid, ook met diegenen die aangestuurd en deelgenomen hebben aan oorlogen en imperialistische interventies die hele landen verwoest hebben om de belangen van een handvol multinationals en de strategische belangen van de grootmachten te dienen. De regerende Partido Popular (PP) reageren ontzet op het geweld in Barcelona maar maken geen verband met de duizenden doden die elke dag vallen in de oorlogen in Syrië, Irak of Afghanistan die mee gesteund worden door de rechtse leiders in het land en de andere “verdedigers van vrede en democratie” in Europa en de VS. Merkel, Macron, Theresa May, Trump en Rajoy staan voor eenzelfde doel als Aznar, Blair en Bush toen die 14 jaar geleden een militaire interventie begonnen in Irak. Het resultaat van die oorlog is ondertussen duidelijk. Het heeft niet geleid tot vrede of vrijheid in deze landen, maar barbaarsheid, dood en verderf. Het heeft geleid tot miljoenen vluchtelingen, op de vlucht voor een onmogelijk leven waarna gebotst wordt op een onmenselijke behandeling aan de poorten van Europa.
Racisme en islamofobie zijn geen antwoord op terrorisme
We zagen bij eerdere gelegenheden hoe de verdedigers van dit systeem gebruik proberen te maken van vreselijke situaties als terroristische aanslagen. De woorden ‘vrijheid’, ‘democratie’ of ‘rechtsstaat’ werden al vaak gebruikt als excuus om maatregelen tegen jongeren en werkenden te rechtvaardigen: aan banden leggen van democratische rechten of nog het gebruiken van terrorisme om racisme en islamofobie te versterken.
Ook nu hebben de gevestigde media daarop ingespeeld en wordt gebruik gemaakt van racisme en haat tegenover moslims. Zo stelde schrijver en journalist Alfonso Rojo dat er nu “vragen moeten gesteld worden aan die politici die de migratie van niet-Spaanssprekenden naar Catalonië mogelijk maakten.” Isabel San Sebastián legde een uitdrukkelijk verband tussen de aanslagen en de moslims in het algemeen. Dergelijke uitspraken zijn niet enkel een uitdrukking van wat deze individuen denken, het is een weerspiegeling van een mening die aanwezig is bij de PP en de rechterzijde.
Voor de leiders van de PP, Ciudadanos, het koninklijk huis en al wie goede zaken doet op basis van oorlogen en de dood van miljoenen mensen, zijn uitspraken tegen het terrorisme een gemakkelijke façade waarachter de eigen concrete klassenbelangen kunnen verstopt worden. Geen van deze krachten maakte een probleem van de wapenhandel tussen de Spaanse regering en Saoedi-Arabië, ook is het een publiek geheim dat de Saoedische regering steun geeft aan jihadistische groepen en ook al is het geweten dat een deel van de verkochte wapens gebruikt wordt in de oorlog in Jemen. De rechterzijde heeft ook geen probleem met het Turkse regime van Erdogan dat de afgelopen jaren steun gaf aan ISIS, maar waarmee de EU alsnog een akkoord sloot om de vluchtelingenstroom te stoppen.
De argumenten ter rechtvaardiging van oorlogen, moorden op onschuldige mensen of racistische haat – zelfs als ze met ‘antiterroristische’ verontwaardiging worden omhuld – mogen ons niet misleiden. We kennen het beleid van de gevestigde politici met de besparingen en aanvallen op democratische rechten. Dit beleid bestrijden we. De arbeiders en jongeren van Barcelona weten dit ook. Ze hebben terecht de fascistische groepen die probeerden te betogen na de aanslag van de straat gehaald. Het zijn hun oorlogen, maar onze doden.
De aanslagen en de Catalaanse kwestie
De burgerlijke woordvoerders hebben zich niet alleen aan hypocriete en racistische reacties gewaagd. De dag na de aanslag greep het editoriaal van dagblad El Pais de situatie aan om zich uit te spreken tegen het Catalaanse referendum. De krant riep de Catalaanse regering en politieke krachten op om zich voortaan bezig te houden met “de echte problemen van Catalonië” in plaats van met de afscheiding van Catalonië. Het is onwaarschijnlijk maar toch gebeurt dit: de vreselijke gebeurtenissen worden misbruikt als excuus tegen het legitieme en democratische recht van een volk om over de eigen toekomst te beslissen.
De meest groteske argumenten worden bovengehaald tegen het recht op zelfbeschikking en om al wie dit recht verdedigt te criminaliseren. We hebben overigens nog geen edito van El Pais gelezen waarin de ‘echte problemen van Catalonië’ worden besproken: problemen die de meerderheid van de bevolking treffen zoals de besparingen op het onderwijs en in de gezondheidszorg, het ontslag van leerkrachten, de repressie van sociale bewegingen of de uithuiszettingen. De hypocrisie kent geen grenzen. Alsof het racistische gif nog niet volstond, worden de vreselijke aanslagen ook gebruikt om verdeeldheid te zaaien tussen de Catalaanse jongeren en werkenden en die van de rest van de Spaanse staat. Voor de kapitalisten is elk excuus goed om de onderdrukten te verdelen. Het gebeurt met de tactiek van angst, xenofobie of gelijk welk ander excuus. Maar het doel is altijd hetzelfde: ons verdelen zodat we niet samen op straat komen tegen het beleid van de rechtse PP-regering of dat van de Catalaanse burgerlijke krachten die er eveneens alles aan doen om de eigen privileges te verdedigen. Ze zijn bang van de kracht van gezamenlijke strijd van alle werkenden en jongeren, daarom verdelen ze ons.
Kapitalisme is barbarij
De vreselijke moorden in de straten van Barcelona en de verschrikkelijke reacties van het establishment en de gevestigde media tonen eens te meer de hypocrisie en het rotte karakter van dit systeem. Het establishment heeft de werkenden en jongeren nooit zomaar verworvenheden toegekend. De belangen van de kapitalisten gaan niet samen met rechten, vrijheden of waardigheid voor de meerderheid van de bevolking. Dat is waarom diegenen die het slachtoffer zijn van hun beleid, diegenen die gebukt gaan onder terrorisme en oorlog, zich moeten verenigen om in te gaan tegen dit barbaarse systeem. Enkel door alle onderdrukten te verenigen in de strijd voor internationaal socialisme, over de grenzen van naties, religies, huidskleuren of taalverschillen heen, kunnen we een einde maken aan de horror die het kapitalisme betekent voor de overgrote meerderheid van de mensheid.
Wake aan de Beurs in Brussel na de aanslagen van 22 maart 2016. Foto: Jean-Marie Versyp
Houdt dit dan nooit op, vragen velen zich af. De afgelopen weken waren er meerdere aanslagen en pogingen tot aanslagen in onder meer Parijs, Manchester en Londen. Nu volgt Brussel nogmaals. Eerder werd de hoofdstad op 22 maart 2016 geraakt door vreselijke aanslagen op de luchthaven en metrostation Maalbeek.
Wat geweten is van de aanslag in Brussel Centraal is nog erg beperkt: een man liet iets ontploffen, er was brand, er volgde paniek en vervolgens werd de dader uitgeschakeld. De dader stond bekend bij de politie voor zedenfeiten. Er raakte niemand gewond omdat de bom amateuristisch gemaakt was.
Wij veroordelen deze nieuwe aanslag. Eens te meer bestond het doelwit uit gewone mensen: pendelaars die naar huis terugkeren nadat ze laat gewerkt hebben en andere reizigers, spoorpersoneel dat ook in deze warmte het beste van zichzelf geeft, …
De aanslag was grotendeels mislukt waardoor er gelukkig geen slachtoffers vielen, enkel de dader kwam om. Het versterkt echter opnieuw de roep naar meer veiligheid. Wij delen die roep.
Het veiligheidsbeleid van deze en andere Europese regeringen met nieuwe repressieve mogelijkheden en soldaten op straat, heeft niet vermeden dat er meer aanslagen zijn. Er is een ernstig debat nodig over de vraag waarom er de voorbije maanden en jaren een toename van aanslagen en geweld was. Anders worden enkel de symptomen bestreden zonder de ziekte aan te pakken.
Veiligheid is een illusie op een sociaal kerkhof. Het huidige beleid leidt tot een verdere sociale polarisatie met nieuwe cadeaus voor de rijksten en meer ellende voor een groeiende laag gewone mensen. Het ondermijnt de sociale veiligheid van brede lagen van de bevolking. In zo’n context is het niet verwonderlijk dat er een toename van geweld is.
De redenen van verschillende aanslagen zijn vaak uiteenlopend. In het geval van de aanslag in Brussel Centraal is nog heel weinig geweten over de achtergrond van de dader.
In heel wat gevallen is er een band met reactionaire groepen als ISIS. De politiek van oorlog en plundering van het Midden-Oosten, actief gevoerd of ondersteund door rechtse politici uit West-Europa en de VS, versterkt allerhande krijgsheren en barbaarse groepen als ISIS. Zoals de Britse Labour-leider Corbyn opmerkte na de aanslag in Manchester: “Een geïnformeerd begrip van de oorzaken van terrorisme is een essentieel onderdeel van een efficiënt antwoord dat de veiligheid van de mensen beschermt, dat terrorisme bestrijdt in plaats van er extra brandstof aan te geven.” Hij wees er nog op dat er een verband is tussen de vele oorlogen en het terrorisme bij ons.
Discriminatie, een imperialistische en oorlogszuchtige buitenlandse politiek gekoppeld aan een jarenlange steun aan dictaturen in onder meer het Midden-Oosten, en dichterbij het asociale besparingsbeleid, dragen erbij toe dat een kleine minderheid jongeren ten prooi valt aan reactionaire groepen en methoden zoals terrorisme. Ervoor zorgen dat iedereen perspectief heeft op een toekomst met een degelijke job, betaalbare huisvesting en de mogelijkheid om vooruit te gaan in het leven, is de beste manier om ervoor te zorgen dat de voedingsbodem voor reactionaire groepen en terrorisme kleiner wordt.
Het kapitalistische systeem kent een diepe crisis. Het ondermijnt de toekomstperspectieven van een steeds grotere groep in de samenleving. Dit leidt ook tot elementen van barbarij, zoals terrorisme en andere vormen van willekeurig geweld. Onze strijd voor een andere samenleving is ook een gevecht voor een veilige toekomst voor iedereen. Een wereld waarin de beschikbare middelen, denk maar aan de enorme rijkdom die in handen is van een erg kleine minderheid, worden ingezet gericht op de behoeften en noden van de meerderheid van de bevolking, dat is wat we onder socialisme verstaan. Het is een voorwaarde om armoede, ellende, oorlog, haat en terrorisme voor eens en voor altijd naar de prullenmand van de geschiedenis te kunnen verwijzen.
Jongeren die van een plezant avondje uit wilden genieten met een concert in de Manchester Arena, kregen in de plaats daarvan te maken met de ergst denkbare horror. Een bom ontplofte in de foyer van de zaal met een capaciteit van 21.000 toeschouwers. Er vielen 22 doden en minstens 59 gewonden. De aanslag gebeurde na een concert van de Amerikaanse Ariana Grande.
Door Judy Beishon voor het Uitvoerend Bureau van de Socialist Party
De Socialist Party veroordeelt deze vreselijke aanslag die doet denken aan de aanslag op de Bataclan in Parijs in november 2015. In beide gevallen werden gewone mensen van diverse achtergronden willekeurig gedood met een nadruk op jongeren.
De eerste verslagen hebben het over een zelfmoordaanslag. Het was de ergste terroristische aanslag in Groot-Brittannië sinds juli 2005 toen er 52 doden vielen.
De bevolking van Manchester reageerde erg snel om hulp te bieden aan wie weg wilde raken. Via sociale media werd opvang aangeboden of vervoer naar huis, taxichauffeurs reden gratis. Deze solidariteit en hulp – samen met die van het personeel in de ziekenhuizen – hebben niets gemeen met de hypocriete reactie van de Tory-ministers die naar buiten komen met steunbetuigingen aan de slachtoffers, maar ondertussen vierkant achter het beleid blijven staan dat de voedingsbodem voor dit soort aanslagen creëert.
Terreuraanslagen vinden frequenter plaats in Europese steden. In Groot-Brittannië zal deze aanslag buiten de hoofdstad Londen ertoe leiden dat mensen in heel het land zich minder veilig zullen voelen. De redenen voor dergelijke aanslagen zijn vaak veelzijdig, geen enkele aanslag is identiek aan een andere. Een terugkerend element is het verband met of ideologische sympathie met groepen als ISIS en woede tegen de westerse imperialistische interventies in het Midden-Oosten.
Naast verzet tegen reactionaire organisaties als ISIS, die barbaarse aanslagen op gewone mensen steunen, is het ook van groot belang om ons te verzetten tegen imperialistische oorlogen en te pleiten voor de onmiddellijke terugtrekking van Britse troepen uit het Midden-Oosten. We moeten ook opkomen voor de eenheid van werkenden tegen racisme en verdeeldheid. Daartegenover plaatsen we socialistische ideeën als het enige alternatief op dit systeem dat niet in staat is om een einde te maken aan armoede, oorlog en terreur.
Tories kunnen terrorisme niet stoppen
Na de aanslag in Manchester zal premier Theresa May zich ongetwijfeld proberen voor te doen als ‘sterk en stabiel’ om het imago te krijgen van een standvastige tegenstander van terrorisme om zo haar verkiezingscampagne te ondersteunen. Er waren de afgelopen twee decennia tal van anti-terreurmaatregelen en deze hebben nieuwe aanslagen zoals de moorden in Westminster in maart of deze nieuwe aanslag in Manchester niet kunnen vermijden.
Het aanhoudende besparingsbeleid van de Tories maakt de mensen kwetsbaarder bij aanslagen. Na het geweld in Westminster vestigden we de aandacht op de besparingen bij de spoeddiensten, ziekenhuizen en de brancardierdiensten. Hierdoor gaat kostbare tijd verloren bij het aanbieden van dringende zorgen.
Er werd bericht dat acht ziekenhuizen in de regio van Manchester slachtoffers van de aanslag hebben opgevangen. Een aantal van deze ziekenhuizen gaan gebukt onder de besparingen en dreigen hierdoor hun spoeddiensten die nu de klok rond werken minstens een deel van de dag te moeten sluiten. De aanslag op de Manchester Arena gebeurde ’s avonds laat, wat wijst op de potentieel rampzalige gevolgen van de besparingen die de Tories willen doorvoeren.
In de kiescampagne hebben de Tories hun vastberadenheid getoond om de harde besparingen door te zetten. Het plan van een sterkere afstraffing van mensen die van sociale zorg afhankelijk zijn, werd algemeen verworpen door de bevolking. Na de aanslag in Manchester moeten we de pogingen van de Tories om zich voor te doen als verdedigers van gewone werkenden verder ontmaskeren en verwerpen.
Populariteit van anti-oorlogsbeweging
In 2004 waren er aanslagen in Madrid in Spanje waarbij 191 doden vielen. Dit gebeurde midden een kiescampagne. De heersende Partido Popular (conservatieven) probeerden er gebruik van te maken om de kiescampagne te versterken. Dit mislukte: de massale woede keerde zich tegen de PP nadat die probeerde om de aanslag in de schoenen van de Baskische nationalisten te schuiven. Het werd nadien duidelijk dat de aanslag gepleegd werd door sympathisanten van Al-Qaeda. De afkeer tegen de regering en haar deelname aan de oorlog in Irak maakte dat de sociaaldemocratische PSOE de verkiezingen won.
Deze ontwikkeling was mee het resultaat van een specifieke blunder door de Spaanse conservatieven. Maar ook in de Britse verkiezingen kan het consequente verzet van Jeremy Corbyn tegen de oorlog een impact hebben. Corbyn was van bij het begin tegenstander van de interventie door de Britten en anderen in Afghanistan, Irak en Syrië. Deze hebben geleid tot massale vernielingen en doden. Zo werden de voorwaarden gecreëerd voor vreselijk terroristisch geweld in deze landen en daarbuiten.
De Socialist Party heeft zich ook steeds verzet tegen deze oorlogen en heeft altijd gewaarschuwd dat gewone werkenden in het Midden-Oosten en daarbuiten de prijs ervoor zouden betalen, zowel op financieel vlak als door de escalerende instabiliteit die hierdoor veroorzaakt is.
Tegelijk veroordelen we (net als Corbyn) de ideologie en de verschrikkelijke methoden van rechtse reactionaire organisaties als ISIS en Al-Qaeda die een erg repressief semi-feodaal en kapitalistisch kalifaat willen uitbouwen zonder enige democratie voor de werkenden en zonder basisrechten.
Het is de taak van de werkende bevolking in Irak en Syrië om door de opbouw van vakbonden, democratisch beheerde niet-sectaire verdedigingskrachten, … een strijd te voeren tegen ISIS en co. Ze moeten daarvoor de internationale solidariteit van alle werkenden krijgen. De imperialistische machten komen enkel tussen voor het eigen prestige en de belangen van de grote bedrijven.
Dit omvat ook het Britse imperialisme, of het nu vertegenwoordigd wordt door de Tories of de Blairisten daarvoor. Het was een toevallige samenloop die maakte dat de ‘ochtendbriefing’ van The Guardian na de aanslag in Manchester meteen werd gevolgd door een tweede item over de “nooit geziene steun voor de fossiele brandstofindustrie” in het verkiezingsmanifest van de Tories. De bazen van de oliebedrijven beloofden meer dan 390.000 pond aan de campagne van May.
De verkiezingen van 8 juni bieden een kans om de Tories weg te krijgen en de strijd in de arbeidersbeweging tegen de Blairisten te versterken door Corbyn als premier aan de macht te brengen. Dit zou een belangrijke stap zijn om een einde te maken aan besparingen, armoede en oorlog die allemaal in het kapitalisme ingebakken zitten en die gepaard gaan met verdeeldheid, racisme en terrorisme.
Medeleven met slachtoffers mag niet misbruikt worden door racisten
Op 19 december reed een truck op volle vaart in op de kerstmarkt aan de Breitscheidplatz nabij de zoo van Berlijn. Er vielen minstens 12 doden en 48 gewonden. De achtergrond van wat er gebeurde, is nog onduidelijk. Maar toch lieten de rechtse krachten zich meteen luidruchtig horen. Politici als Seehofer (CSU) eisten een verandering in het migratiebeleid.
Door Michael Koschitzki vanuit Berlijn
Ons medeleven gaat naar de slachtoffers van deze aanslag, hun familieleden en vrienden. Het waren onschuldige burgers, personeelsleden die op de kerstmarkt stonden en een Poolse trucker die beroofd werd. Publieke plaatsen en kerstmarkten worden momenteel druk bezocht. De schok en het gevoel dat dit geweld iedereen kan treffen, is dan ook sterk aanwezig.
Reactie van rechts
Nog voor de feiten duidelijk waren, spraken toplui van het rechtse AfD (Alternative für Deutschland) zich al uit en probeerden ze gebruik te maken van de schok en de angst. Marcus Pretzell, voorzitter van de AfD in Noordrijn-Westfalen en Europees parlementslid twitterde: “Dit zijn Merkel’s doden.” Daarmee wilde hij zeggen dat migratie en vluchtelingen aan de basis van de aanslag lagen. De neonazi’s van NPD kondigden voor 21 december een betoging aan in de buurt van de aanslag en dit onder de slogan “Grenzen dicht – Merkel heeft bloed aan haar handen.” De sociale media liepen over van racistische berichten tegen moslims. Dat moet beantwoord worden, los van de vraag wie verantwoordelijk was voor deze aanslag. Als de opeising door Islamitische Staat blijkt te kloppen, betekent dit niet dat ‘dé islam’ of ‘dé moslims’ verantwoordelijk zijn, maar wel een rechtse, reactionaire en een dictatuur nastrevende politieke beweging die vooral onder moslims in het Midden-Oosten slachtoffers maakt.
Rechts wil ons verdelen op basis van afkomst, religie of seksualiteit. Het doel daarvan is het doordrukken van een asociaal programma dat geen enkel antwoord biedt op terrorisme. Terreurgroepen zijn niet afhankelijk van vluchtelingen. Bij twee daders van de aanslagen in Parijs werd ervan uitgegaan dat ze zich als vluchteling lieten registreren om het asielbeleid bewust te discrediteren. Dat lokt immers racistische reacties van reactionaire groepen uit en daarvan kan de eveneens reactionaire rechtse politieke islam profiteren. Oorlog en racisme zijn immers de belangrijkse argumenten bij de recrutering van terroristen in binnen- en buitenland.
Er is terecht een grote verontwaardiging over de eerste reacties van rechts. Heel wat mensen delen op sociale media commentaren of afbeeldingen met de slogan: “Terroristen en extreemrechts mogen en zullen het niet halen.”
In oorlog?
Ook kopstukken van gevestigde partijen waren er snel bij om conclusies te trekken. CSU-topman Horst Seehofer eiste een verandering in het asiel- en veiligheidsbeleid. Hij zei dat we dit verschuldigd zijn aan de slachtoffers. Een andere toppoliticus stelde dat we “in oorlog zijn. ” Tegen wie werd er niet bijgezegd. Op een ogenblik dat de regering ondanks protest deportaties uitvoert naar Afghanistan en de inzet van het Duitse leger in buitenlandse operaties betwist wordt, grijpen enkele vooraanstaande politici de schok en de rouw aan om hun eisen voor een strikt asielbeleid en een sterker bewapende staat op de agenda te plaatsen.
De aanslag is vreselijk. Het gaat bovendien om een misdaad die een meedogenloze moordenaar bijna overal had kunnen plegen.
Zolang de oorzaken niet aangepakt worden en de beperkte sociale basis voor terroristische groepen onder onderdrukte en uitgebuite lagen niet wordt weggenomen, bestaat er een groot gevaar dat we nog vreselijke aanslagen zullen kennen.
Er is een grote woede tegenover de rechterzijde. Migranten en vluchtelingen zijn bang dat ze het slachtoffer van wraakacties zullen worden. Eens te meer worden migranten, in het bijzonder die uit de Arabische wereld, beschuldigd van iets waar de overgrote meerderheid zich uitdrukkelijk tegen verzet.
Er is een sterk gevoel dat we niet mogen toegeven aan de terroristen, niet moeten panikeren en de rechterzijde niet mogen versterken bij hun politieke instrumentalisering van deze aanslag. Dat is terecht, maar het volstaat niet. Vakbonden en links moeten de maatregelen van de overheid strikt opvolgen en bekritiseren. Rechtse vooroordelen en mobilisaties moeten bestreden worden. Als de nazi’s willen betogen, moeten we hen op massale basis stoppen.
Los van de vraag wie verantwoordelijk is voor de aanslag in Berlijn is het duidelijk dat er de afgelopen maanden en jaren een spiraal van terreur ontstond. Dit leidt tot heel wat angst onder mensen. We moeten de discussie aangaan over hoe we de oorzaken van oorlog en terrorisme kunnen bestrijden. Er is nood aan een antwoord op het kapitalistische systeem dat verantwoordelijk is voor deze spiraal van geweld en er geen enkel antwoord op biedt.
Tegen terreur: ons niet laten intimideren! Neen aan haat, verdachtmakingen en racisme : ons niet laten verdelen!
De Promenade Des Anglais in Nice waar de terrorist toeslag. Foto: wikipedia
De gebeurtenissen in Nice op 14 juli waren vreselijk. De man die de truck bestuurde wilde zoveel mogelijk dood en vernieling aanrichten en deed dit op een willekeurige wijze waardoor eens te meer onschuldige slachtoffers vielen. We veroordelen deze blinde terreur. Het zijn ons broers en zussen, collega’s op reis, buitenlandse toeristen, jongeren, werklozen, ouders, gepensioneerden, los van afkomst en cultuur, … die gedood zijn.
Verklaring door Gauche Révolutionnaire, onze Franse zusterorganisatie
Handelde de dader alleen? Wat is psychologisch profiel van de man die de vrachtwagen bestuurde? We weten er nog niets over, maar de gevoelens na dit geweld zijn dezelfde: triestheid en woede. Of het nu ging om een geïsoleerd individu, ISIS of gelijk welke andere groep, we moeten benadrukken dat de gebruikte methoden deze van bijzonder reactionaire groepen zijn, van dictaturen of van bezettingslegers. In koelen bloede mensen die zich niet kunnen verdedigen neermaaien, wijst op een extreemrechtse ideologie, of deze nu religieus wordt ingekleurd of niet.
Niets kan deze barbaarse aanslagen in Nice, of eerder in Bagdad waar 292 doden vielen, of die in Istanboel op 29 juni, … rechtvaardigen. Groepen zoals ISIS of diegenen die er zich op baseren, zijn niet in staat om steun te vinden onder de bevolking. Dat is hier niet het geval, maar evenmin onder moslims. Deze barbaren moeten ons niet wijsmaken dat ze tegen de oorlogen van Frankrijk en de VS strijden. Het gaat in werkelijkheid om huurlingen geleid door maffiosi die zich tegen de gewone bevolking richten met als doel om te vermijden dat er een ernstige oppositie ontwikkelt tegen de burtale regimes die zij willen vestigen. De burgerdoden als gevolg van aanslagen kunnen leiden tot wanhoop. Hetzelfde gebeurt met de burgerdoden als gevolg van de bommen van imperialistische mogendheden. De politiek van terreur versterkt enkel de heersende klassen en leidt tot een klimaat van angst, haat en verdachtmakingen.
De triestheid en woede na dergelijke wreedheden worden eens te meer gebruikt door de regering en de partijen in dienst van de kapitalisten om ons te verdelen. Noch de verlenging van de noodtoestand, noch de mobilisatie van 50.000 reservisten kunnen onze veiligheid garanderen. De noodtoestand was nooit een manier waarmee terreurdaden vermeden werden. De noodtoestand werd in november 2015 opgelegd en werd nadien voor drie maanden verlengd. Deze noodtoestand heeft de doden van Nice niet kunnen vermijden. De noodtoestand is geen oplossing om onze veiligheid te garanderen.
Het is integendeel een waar leger dat door Valls en Hollande vanaf december werd ingezet tegen acties en mobilisaties, eerst tegen de acties in het kader van de COP21 en nadien tegen de massale acties tegen de Arbeidswet. Er werd geprobeerd om betogingen te verbieden van wie ingaat tegen het huidige beleid.
We weigeren te aanvaarden wat de plegers van aanslagen ons willen opdringen, met name een gevoel van angst. Terrorisme is een politiek wapen gericht op het tegengaan van arbeiderseenheid, gericht op het stoppen van acties omwille van angst, het versterken van racisme. We mogen ons niet laten intimideren, we mogen ons niet laten verdelen!
Eenheid van werkenden en jongeren tegen barbarij en racisme!
We mogen onze veiligheid niet overlaten aan de regering Valls-Hollande of rechtse politici of nog het extreemrechtse FN. Hun beleid bestaat uit het opleggen van een sociale contrarevolutie, permanente sociale onzekerheid met bijvoorbeeld de nieuwe Arbeidswet. Zij creëren onzekerheid en onveiligheid met lage lonen, onzekere jobs en werkloosheid. Het is op die voedingsbodem dat reactionaire en gewelddadige ideeën, hoe die ook ingekleurd worden, een steun vinden. Deze ideeën baseren zich op een gebrek aan toekomstperspectieven binnen het kapitalisme.
Al wie de syndicalisten die zich tegen de Arbeidswet verzetten heeft durven te vergelijken met terroristen, zou er goed aan doen om vandaag excuses aan te bieden. Er is overigens geen enkele regering en geen enkele terroristische groep die sterker is dan de eenheid van werkenden en jongeren in massastrijd. Toen we op 31 maart en 14 juni betoogden, eengemaakt tegen het volledige asociale beleid van de regering die zich keert tegen de rechten van alle werkenden, toen stonden we sterk. Samen strijden is de enige manier om te vermijden dat de wanhoop het kan halen. Het is ook op deze manier dat we ingaan tegen de wortels van terrorisme, verdeeldheid en racisme.
Om terorrisme en haat effectief te bestrijden, moeten we ons verenigen en strijden tegen het beleid dat terrorisme en haat versterkt. Door te strijden tegen het kapitalisme, een systeem waar alles rond de winst van een handvol superrijken draait ten koste van de meerderheid van de bevolking, kunnen we de bronnen van barbarij wegnemen en een veilige en goede toekomst voor iedereen opbouwen. Een andere samenleving is mogelijk en nodig, laat ons strijden voor het socialisme!
Een duizendtal mensen verzamelde gisteren aan de Beurs in Brussel voor een solidariteitswake na de homofobe aanslag in Orlando. Er waren tal van regenboogvlaggen, symbool van de LGBTQ-gemeenschap die hard getroffen is door deze aanslag. Dat homofobie niet tot het verleden behoort, betekent ook dat de strijd ertegen actueel is. Wij verdeelden een pamflet onder de titel: “Stop homofobie, fanatisme en racisme.”
Kaarsjes op een eerste protestbijeenkomst in Tel Aviv gisterenavondHieronder publiceren we de eerste reactie van socialistisch gemeenteraadslid Kshama Sawant op de vreselijke homofobe aanslag in Orlando waarbij tientallen mensen omkwamen.
“We zijn allemaal aangedaan door de vreselijke terreuraanslag op de LGBTQ-gemeenschap in de nachtclub Pulse in Orlando, Florida. We denken in de eerste plaats aan alle rouwenden, vooral de slachtoffers en hun gezinnen.
“Deze massamoord gebeurde niet in een politiek en sociaal vacuüm. We beseften amper wat er in Orlando gebeurd was of er kwam al nieuws van een andere massamoordenaar die in Los Angeles wilde toeslaan. Gelukkig werden zijn plannen om de Pride in LA aan te vallen op tijd ontdekt en gestopt. Dit soort geweld en haat zal doorgaan, tenzij we er met eengemaakte massabewegingen tegen strijden.
“We veroordelen deze monsterlijke terreuraanslag die gepleegd is door iemand die naar eigen zeggen met ISIS verbonden was. We moeten onze solidariteit betuigen met de LGBTQ gemeenschap. Tegelijk moeten we ingaan tegen elke vorm van haat en islamofobie.
“We moeten ons organiseren, mobiliseren en ingaan tegen geweld, haat en de vele vormen van onderdrukking waar LGBTQ-mensen en andere minderheden onder het kapitalisme mee geconfronteerd worden.
“Velen zoeken naar een plaats om collectief te rouwen, anderen willen zich vooral organiseren. In Seattle zullen velen vanavond samenkomen in het Cal Anderson Park. Later deze maand, op vrijdag 24 juni, is er de jaarlijkse Trans Pride optocht in Seattle. Dat is een feestelijk evenement, maar tegelijk ook een noodzakelijk en sterk politiek signaal in een samenleving die mensen nog steeds niet toelaat om te zijn wie ze zijn. Ik was elk jaar op de Trans Pride en roep iedereen op om dit ook te doen.
“We moeten de strijd voeren voor een wereld zonder geweld en haat. Dat vereist massale bewegingen tegen dit systeem van uitbuiting en verdeeldheid.”
Het verbod op de grote mars die onmiddellijk na de aanslagen van 22 maart was gepland, zorgde ervoor dat er nog geen grote nationale mobilisatie was naar aanleiding van de vreselijke gebeurtenissen van 22 maart. Gelukkig waren er lokaal wel wakes zodat het publieke debat niet volledig werd overgelaten aan de gevestigde politici die het falen van hun veiligheidsbeleid proberen toe te dekken door meer van dezelfde maatregelen voor te stellen.
De mars tegen terreur en haat van afgelopen zondag bood een gelegenheid om een maand na de aanslagen toch een afkeer tegen terreur en haat op straat te tonen. Er was op voorhand aangekondigd dat er op 15.000 deelnemers werd gerekend, wat heel veel is. Het feit dat dit cijfer niet werd gehaald, vormde voor de gevestigde media meteen één van de belangrijkste nieuwsfeiten. Dat er toch nog veel volk was, leek minder belangrijk.
De regering had even geschermd met het idee om zelf een optocht te organiseren. Eerder gebeurde dit ook in Frankrijk waar regeringsleiders uit de hele wereld enkele meters voor de camera’s opstapten. De aanzwellende kritiek op het veiligheidsbeleid van de regering – denk maar aan de opmerkingen over Zaventem – maakte zoiets moeilijk en het verbod op de geplande grote mars eind maart zorgde ervoor dat het momentum wat voorbij was. Enkele gevestigde politici kwamen zondag wel prominent opstappen om alsnog een poging tot recuperatie te doen. Hun asociale beleid is nochtans deel van het probleem, het draagt bij tot de creatie van een sociale woestijn waarin allerhande reactionaire groepen zoals ISIS een kleine ingang kunnen vinden.
Op de mars was er een grote diversiteit. Zo vertrok er ook een grote groep vanuit Molenbeek. We zagen niet of en op welke wijze minister Kris Peeters aan de mensen uit Molenbeek, een van de armste gemeenten van het land, duidelijk maakte dat ze boven hun stand zouden leven. De betoging groeide onderweg verder aan tot er uiteindelijk volgens de organisatoren ongeveer 10.000 aanwezigen waren.
Er was een grote openheid tot discussie over de oorzaken van terreur en de nodige stappen om ertegen in te gaan. Onze affiches met de slogan ‘Tegen terreur en haat: solidariteit’ werden gretig meegenomen voor een steunbijdrage. Onze militanten verkochten ook 76 exemplaren van ons maandblad met de speciale bijlage over de aanslagen. Veel betogers gaven ook aan dat ze de actie van volgende week, tegen de aankoop van de gevechtsvliegtuigen, belangrijk vinden. Belgische deelname aan de oorlog in Syrië zal de veiligheid niet versterken, niet in Syrië en ook niet bij ons. Ook werd veel gediscussieerd over het besparingsbeleid van de rechtse regering die ons tot een sociale woestijn veroordeelt terwijl de Panama-fraudeurs ongemoeid gelaten worden.
Het establishment leek na afloop van de betoging tevreden dat de opkomst beperkter was dan het vooropgestelde cijfer van 15.000. De regering had bijna alle mogelijkheden tot recuperatie of kalmering van de kritiek voorzien – van de delegatie familieleden die achteraf ontvangen werd en financiële steun beloofd werd tot de verzamelde clerus van verschillende religies die mee opstapte. Het deed wat denken aan de Witte Beweging in 1996. Enkel de koning ontbrak nog. Maar wat er onderhuids leefde onder veel betogers, een woede tegen een falend beleid en een falend systeem, is hiermee niet beantwoord of verdwenen. De regering slaagde er niet in om het idee van “nationale eenheid” te vestigen en liet zich opmerken door een algemeen falen op alle terreinen. Na deze mars tegen terreur en haat staan de volgende acties tegen het besparingsbeleid al in de steigers: dinsdag en woensdag komen ABVV en ACV op straat. Het zal erop aankomen om te bouwen aan een tweede actieplan waarmee we de regering en het besparingsbeleid wegstaken.
Op 17 augustus werden de Ramblas van Barcelona omgevormd tot het centrum van een brutale terroristische aanslag: een auto reed een heel stuk over de drukke straat waarbij geprobeerd werd zoveel mogelijk mensen aan te rijden. Het resultaat is vreselijk: 13 doden, meer dan 100 gewonden, waaronder verschillende zwaargewonden. De bevolking van de Catalaanse hoofdstad is geschokt: een vakantiedag werd omgevormd tot een nachtmerrie. De aanslag werd meteen opgeëist door Islamitische Staat. Een uur later volgde een aanslag in de straten van Cambrils in Tarragona, waar vijf terroristen een nieuwe aanslag voorbereidden. Bij het geweld in Cambrils werd een vrouw gedood. Izquierda Revolucionaria en de Sindicato de Estudiantes betuigen hun medeleven, steun en solidariteit met de slachtoffers, hun familieleden en kennissen en al wie die ogenblikken van terreur heeft beleefd en daarbij vreesde voor zijn leven.
Jongeren die van een plezant avondje uit wilden genieten met een concert in de Manchester Arena, kregen in de plaats daarvan te maken met de ergst denkbare horror. Een bom ontplofte in de foyer van de zaal met een capaciteit van 21.000 toeschouwers. Er vielen 22 doden en minstens 59 gewonden. De aanslag gebeurde na een concert van de Amerikaanse Ariana Grande.
Een duizendtal mensen verzamelde gisteren aan de Beurs in Brussel voor een solidariteitswake na de homofobe aanslag in Orlando. Er waren tal van regenboogvlaggen, symbool van de LGBTQ-gemeenschap die hard getroffen is door deze aanslag. Dat homofobie niet tot het verleden behoort, betekent ook dat de strijd ertegen actueel is. Wij verdeelden een pamflet onder de titel: “Stop homofobie, fanatisme en racisme.”
