Your cart is currently empty!
Tag: staking 10 oktober 2017
-
Staking 10/10: “Ik ben solidair”
De regering-Michel was van meet af aan een Thatcheriaanse regering die, zolang ze kon, het ene symbool na het andere van de arbeidersbeweging zou aanvallen. Ze laat ons werken tot 67 en beperkt en bestraft meer en meer het vervroegd pensioen. De indexering ging voor 2 jaar op de schop, waardoor we levenslang aan loon inboeten. Elektriciteit en water werden aanzienlijk duurder voor de gezinnen.Artikel door Peter Delsing uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Belastingverlagingen zijn vooral voelbaar bij de rijkste 1% en de grote bedrijven: het zomerakkoord van juli voert een neerwaartse schok door in de vennootschapsbelasting, die van 33,99% officieel naar 25% gaat voor grote bedrijven tegen 2020. Zo organiseert de regering een permanent tekort op de begroting. Veel investeringen hebben die neoliberale belastingcadeaus en besparingen op de werkenden de laatste 35 jaar nog niet opgeleverd! De groei wordt elk decennium minder. Grote bedrijven verschepen hun poen liever naar belastingparadijzen dan productief te investeren. Enkel het infuus van “goedkoop lenen” hield het systeem sinds de crisis van 2008 wereldwijd overeind. En aan dat tijdperk wil men in de VS nu een einde stellen…
Ook het stakingsrecht ligt bij de neoliberalen onder vuur. Zo wil de regering een “minimale dienstverlening” bij het spoor. Door een sector met een strijdbare traditie aan te pakken, probeert de regering een voorbeeld voor alle werknemers te stellen. Als ze erin slaagt om het verzet te breken, zullen de algemene aanvallen op onze levensstandaard worden opgevoerd.
In het zomerakkoord wil de regering de openbare diensten openbreken voor interim, terwijl tijdelijke contracten in veel openbare diensten al welig tieren. Stop de werkonzekerheid en de aanval op de vaste statuten! Weg met de ondermijning van het stakingsrecht door de veralgemening van onzekere contracten, die de eenheid en strijdbaarheid van de werknemers ondergraven. Herfinancier de openbare diensten door hogere belastingen op de rijkste 1%, door een reële heffing van de bedrijfsbelastingen en door slapend kapitaal in de belastingparadijzen op te eisen.
Het gewest Luik-Huy-Waremme van het ABVV roept zijn beroepssectoren op om de staking van de ACOD op 10 oktober te vervoegen. Die eenheid toont de weg. Er ligt inderdaad voor de privé-sectoren meer dan genoeg op tafel om in actie te gaan. Rond de aanvallen op onze pensioenen. Rond de wet-Peeters en de “annualisering van de arbeidstijd” die veel werkenden onderwerpt aan de productiepieken. Ten koste van het gezins- en persoonlijk leven. Maar ook, als deel van dit verkeerd benoemde “Werkbaar Werk”, de sluikse en weinig gepubliceerde pogingen vanuit de regering om een soort “permanent interimstatuut” via CAO’s officieel te laten maken. Dit zou de lonen en condities van alle werkenden bedreigen. De vakbondsleidingen moeten hier duidelijk nee tegen zeggen!
Daar wringt helaas dikwijls het schoentje. Marc Leemans (ACV) vindt staken vandaag niet de goede manier om te reageren. Maar hoe zullen we deze Thatcheriaanse regering anders kunnen stoppen dan met de methode van stakingen? Naar iets anders luisteren ze toch niet. Veel militanten zijn verontwaardigd over leidingen die niet de noodzakelijke stappen zetten om tot een duidelijk en eengemaakt plan van mobilisatie en staking te komen. Met inspraak en beslissingsrecht van alle leden die actief zijn in de beweging. De vakbonden hadden begin september hun militanten regionaal of per sector moeten mobiliseren om de reactie op het zomerakkoord te bespreken, eventueel gekoppeld aan een nationale vakbondsconcentratie. Gemeenschappelijke stakingsactie met als doel de val van de regering zou volgens ons op zo’n bijeenkomsten een centraal discussiepunt moeten zijn, om verdere fundamentele achteruitgang te stoppen. Vervolgens zouden we onze collega’s en de bredere publieke opinie kunnen mobiliseren in een opbouwend plan van betogingen en stakingen.
De PVDA kan volgens ons, samen met andere strijdbare militanten, het voortouw nemen van een brede sociale coalitie met inspraak voor elke stroming en individu, om zo’n verzetsbeweging te ondersteunen en uit te breiden. Met een vrije discussie over programma, eisen en strategie van zo’n sociale coalitie, als voorbereiding op een regering voor de werkenden en jongeren.
Niet alleen de openbare diensten maar onze levens kunnen getransformeerd worden door de geproduceerde rijkdom in dienst van onze behoeften te stellen. Het kapitalisme met zijn winststreven staat zo’n democratische planning in de weg. Binnen de vakbonden, in de wijken en onder jongeren moeten we de strijd tegen de regering-Michel verbinden met de strijd voor politieke instrumenten en een programma die zo’n breuk kunnen maken. Democratisch socialisme zou komaf kunnen maken met de onzekerheid, armoede, werkloosheid en sociale afbraak van het kapitalisme.
-
10/10 – stakers aan het woord: ambtenaar FOD Financiën
Niet enkel de ambtenaren worden getroffen, de volledige bevolking verliest bij een afbraak van de openbare diensten
Op 10 oktober wordt in de publieke sector actie gevoerd. De oproep komt van ACOD. Er is ook solidariteit van een aantal vakbondsafdelingen uit de private sector. De actiedag van 10 oktober wordt niet overal even goed voorbereid, wat een gemengd beeld oplevert. Maar redenen om in actie te gaan, zijn er in overvloed. Dat stellen we vast in een reeks interviews die we deden met personeelsleden uit de publieke sector.
Foto: Wikicommons. Door Varech – Eigen werk, CC BY-SA 3.0, Link “Bij FOD Financiën gaat het al langer slecht en het wordt nog erger. We gingen van ongeveer 32.000 personeelsleden naar 22.500 vandaag. Op 11 jaar tijd betekent dit bijna 30% minder. Dit leidt tot een hogere werkdruk en een slechtere kwaliteit van de dienst. Met deze regering wordt het steeds erger, niet alleen bij Financiën. Bij alle federale overheidsdiensten is er sinds het aantreden van deze regering een daling van het effectief met 10%.
“De regering heeft aangekondigd dat contractuele tewerkstelling de norm moet worden in plaats van statutairen. Bij de federale overheidsdiensten zijn 80% van de ambtenaren statutair en 20% contractueel. De regering wil dit opvoeren tot 50-50, aldus MR-kamerlid Gautier Calomne (La Libre, 19 september). Hij wil nog verder gaan door interimarbeid toe te laten.
“Omdat het over veel mensen gaat, wil de regering stapsgewijs tewerk gaan. Maar het doel is duidelijk: het statuut afschaffen en al het personeel in de openbare diensten als contractuelen laten werken. Daarmee moet de werkdruk verder opgevoerd worden, moet ontslag makkelijker worden en is het eenvoudiger om bepaalde diensten te privatiseren. Het zijn dus niet enkel de ambtenaren die getroffen worden, maar de volledige bevolking verliest bij een afbraak van de openbare diensten.
“Sommige collega’s denken dat het hen niet aanbelangt omdat ze al benoemd zijn. In andere landen zagen we nochtans hoe het statuut van ambtenaren van de ene op de andere dag werd afgeschaft. Dat was bijvoorbeeld in Zwitserland het geval in 2002. In de VS wordt de behandeling van belastingachterstallen uitbesteed aan private bedrijven. De regering zal niet stoppen met de huidige maatregelen. De privatisering is overigens al bezig, de sluiting van de Koninklijke Munt van België (KMB) eind dit jaar is er het laatste voorbeeld van.”
-
10/10 – stakers aan het woord: een buschauffeur
De jarenlange besparingen beginnen echt door te wegen
Op 10 oktober wordt in de publieke sector actie gevoerd. De oproep komt van ACOD. Er is ook solidariteit van een aantal vakbondsafdelingen uit de private sector. De actiedag van 10 oktober wordt niet overal even goed voorbereid, wat een gemengd beeld oplevert. Maar redenen om in actie te gaan, zijn er in overvloed. Dat stellen we vast in een reeks interviews die we deden met personeelsleden uit de publieke sector.
“De jarenlange besparingen beginnen echt door te wegen. Het enige wat telt, is de kostprijs en de zogenaamde efficiëntie. Het personeel staat op een gedeelde laatste plaats samen met de reizigers. De hele structuur van De Lijn wordt omgegooid met het oog op de liberalisering en privatisering van verschillende onderdelen. Daar wordt dan ook meteen bij verteld dat we concurrentieel zullen moeten zijn en dus moeten inleveren. En daarnaast zijn er nog de steeds verdergaande aanvallen op onze sociale zekerheid, die ervoor zorgen dat er bij heel wat collega’s geen perspectief meer is.“De vierdaagse staking begin juli zit nog vers in het geheugen, de oorzaken ervan zijn niet weg. De frustratie bij heel wat collega’s rond de vierkant draaiende organisatie, hoge werkdruk, slecht materiaal, … is er nog steeds. Een groot deel zal zeker deelnemen aan de staking, maar veel enthousiasme rond de staking is er niet. Er is voorlopig geen perspectief over hoe de strijd gevoerd zal worden en hoe we tot een overwinning kunnen komen. In combinatie met een gebrek aan gemeenschappelijk vakbondsfront, zorgt dit ervoor dat er getwijfeld wordt of deze staking een verschil zal maken.
“Na de vorige vierdaagse staking, heerst er wat het gevoel dat er vooral voor in plaats van door ons beslist wordt wanneer we staken en/of een akkoord sluiten. Er is nood aan een deftig uitgewerkt en opbouwend actieplan en een brede campagne naar collega’s en gebruikers over de sectoren heen. Cruciaal hierbij zal zijn dat we dit zoveel mogelijk via personeelsvergaderingen en intersectorale militantenvergaderingen organiseren. Niet enkel vergaderingen om te luisteren, maar waar collega’s en militanten zelf kunnen beslissen of en hoe we verder gaan met de acties.
“Daarnaast zal er een degelijk eisenprogramma naar voor moeten worden gebracht, met ook specifieke eisen per sector.”
-
ACOD betoogt in Namen: openbare diensten verdedigen, staking 10 oktober voorbereiden
Gisteren kwamen enkele duizenden betogers bijeen in Namen voor een betoging van ACOD. De actie was gericht tegen het beleid van afbraak van de openbare diensten: minimale dienstverlening, afbouw statutaire tewerkstelling, opdrijving flexibiliteit, inzetten van interim in de publieke sector, vermindering van de dotaties aan de provincies, … Er waren delegaties vanuit heel Wallonië met grote delegaties van de FOREM (tegenhanger van VDAB) en de TEC (tegenhanger van De Lijn).
De oproep om op 10 oktober te staken, werd er sterk naar voor gebracht door de vakbondsleiding. Deze oproep werd eerst vanuit het spoor gelanceerd en is gericht tegen de hervormingen die de arbeidsvoorwaarden, pensioenen en het stakingsrecht treffen. Er was een strijdbare sfeer en een goede opkomst: ruim meer dan 2.000 terwijl er op voorhand 1.000 tot 1.500 betogers verwacht werden. Het gaf uitdrukking aan de wil om het verzet tegen de rechtse regering opnieuw op te starten, ondanks een begrijpbare scepsis onder heel wat aanwezigen over het vervolg dat er na 10 oktober al dan niet zal komen.
Een ploeg militanten van LSP kwam tussen met de sticker ‘Staking 10-10: ik ben solidair’ van Libre Parcours, een netwerk van strijdbaar personeel van het openbaar vervoer. Daarmee willen we solidariteit voor de staking versterken en de strijd tegen het asociale offensief van de regeringen en de gevestigde media opvoeren. De betogers namen tientallen stickers mee om te verspreiden onder medebetogers of collega’s die er niet geraakten, maar het protest wel steunen.
