Your cart is currently empty!
Tag: loonwet
-
Breek de loonwet! Minstens 14 euro per uur!
Oproep van ABVV Mobiliseer naar de nationale betoging van 24 september
Superrijken als Jeff Bezos, Elon Musk en Richard Branson waren de voorbije maanden in een prestigestrijd verwikkeld om als eerste miljardair naar de ruimte te gaan. Er werd daarbij op geen miljoen dollar meer of minder gekeken. Bezos had het lef om achteraf het Amazon-personeel te bedanken. In al zijn cynisme had hij gelijk: het is op basis van hun arbeid dat Bezos rijk wordt. De rijkdom van de superrijken is het resultaat van de uitbuiting van de meerderheid van de bevolking.
Het is tegen deze achtergrond dat elke discussie over lonen en levensstandaard van de werkenden plaatsvindt. Voor de bazen is elke ernstige loonsverhoging uit den boze. Dat zou hun concurrentiepositie ondermijnen, zeggen ze. Ze hebben amper een bevriezing van onze lonen – met een maximale verhoging van slechts 0,4% – opgelegd of er worden al ideeën gelanceerd om de pensioenen te hervormen.
Als liberalen en bazen over ‘hervormen’ spreken, weten we dat ze in onze portemonnee willen zitten. Egbert Lachaert stelde voor om de gelijkgestelde periodes te beperken in de opbouw van het recht op een minimumpensioen. Dit ondergraaft het recht op zo’n pensioen en treft vooral vrouwen, die vaker thuisblijven voor de opvoeding van kinderen. Deze aanval op de pensioenen werd meteen positief onthaald door N-VA, dat het had over “een kleine stap in de goede richting.”
De ‘linkse’ coalitiepartners van Lachaert beperkten zich zoals steeds tot het afschieten van hardere aanvallen om ondertussen achter de schermen mee te werken aan wat moet doorgaan voor een ‘zachtere’ aanval. Dat zagen we ook al in loondiscussie. De straffe uitspraken van PS en Vooruit hadden meer met 1 mei te maken dan met onze lonen. Achteraf werd tot de orde van de dag overgegaan en deden ze er alles aan om de loonnorm van 0,4% op te leggen. Wie op hen rekent om de loonwet te breken, is in het beste geval erg naïef.
Voor de bazen is loonsverhoging onverantwoord. Ze beweren dat het de concurrentiepositie ondermijnt en uiteindelijk jobs kost. De afgelopen maanden werd nochtans duidelijk dat het de werkenden zijn die alles doen draaien, niet de managers en aandeelhouders. De helden van de coronacrisis waren de werkenden in de zorg, handel, transport, schoonmaak … Vaak gaat het om sectoren met lage lonen. Na het vele applaus bij het begin van de pandemie, zijn de bazen en hun politici nu een mes in hun rug aan het planten.
Echte loonsverhogingen en een minimum van 14 euro per uur zullen we niet bekomen door het braaf te vragen. Het zal strijd vergen en die moet opgebouwd worden. Een betoging in Brussel zal niet volstaan, er is meer nodig dan eenmalige acties. Met de betoging van 24 september moeten we de druk opvoeren om tot een actieplan te komen waarin naast de afschaffing van de loonnormwet en echte loonsverhogingen de eis van een minimumloon van 14 euro per uur centraal staat.
Dat botst met de belangen van de bazen en de superrijken. Als zij ons geen degelijke levensstandaard gunnen, zeggen wij: loop met Bezos en co naar de maan! Zij hebben ons nodig voor hun winsten, wij hebben hen niet nodig om alles te doen draaien. Om alle uitdagingen van het kapitalisme in verval aan te pakken – van sociale ongelijkheid tot klimaatrampen – is er nood aan democratische planning zodat de beschikbare middelen en rijkdom ingezet worden in het belang van de meerderheid van de bevolking. Dat is de andere samenleving waar wij als socialisten voor opkomen!
vrijdag 24 september: nationale betoging. 10u30 Noordstation Brussel
-
In strijd voor wetsvoorstel Hedebouw-Goblet krachtsverhouding opbouwen om alle lonen op te trekken
Foto uit Luik vanop de staking vorige week De loonstrijd zet druk op de regering-De Croo. Het regeerakkoord bepaalt dat er niets aan de loonwet mag veranderd worden en de liberalen staan daarop. Om de loonnorm van 0,4% te breken, moet de loonwet aangepakt te worden. De PS beweert 200% achter de staking van 29 maart te staan. SP.a/Vooruit is bij monde van voorzitter Rousseau voorstander van het breken van de loonnorm van 0,4%. Staken vindt Rousseau echter “een verkeerd signaal.”
Raoul Hedebouw (PVDA) en Marc Goblet (PS-parlementslid en voormalig ABVV-voorzitter) dienden samen een voorstel in om de wet van 1996 te herzien. Ze willen de loonnorm facultatief maken in plaats van de huidige dwingende loonnorm met sancties op het overschrijden van de norm. Deze eis wordt ook verdedigd door het gemeenschappelijk vakbondsfront.
Het dwingend karakter van de loonnorm is één van de grote problemen van de wet van 1996. Dat element eruit halen, zou een nuttige eerste stap vooruit zijn voor de arbeidersbeweging. Het zou het mogelijk maken om in sterkere sectoren grotere loonsverhogingen af te dwingen en met deze sectoren een locomotiefrol te spelen voor sectoren waar de arbeidersbeweging nog niet zo sterk staat.
Het wetsvoorstel volstaat niet als antwoord op de roep om de wet van 1996 volledig van tafel te halen en te vervangen door loononderhandelingen die een minimale verhoging en een hoger minimumloon voor alle werkenden vastleggen. Een overwinning rond dit wetsvoorstel, zou de arbeidersbeweging echter positioneren in een krachtsverhouding voor de strijd rond meer verregaande eisen.
Om een overwinning te boeken, mag het wetsvoorstel niet beperkt blijven tot een parlementair initiatief. Het is door massastrijd dat verandering mogelijk is en dat in het verleden sociale verworvenheden werden afgedwongen. Dat zal nu niet anders zijn. Als het debat over het wetsvoorstel Goblet-Hedebouw beperkt blijft tot het parlement, zal het louter gezien worden als druk van de PVDA op de PS. Andere partijen zullen het vervolgens gewoon wegstemmen.
Een informatiecampagne gekoppeld aan mobilisaties zou de buitenparlementaire druk opvoeren. Hedebouw en Goblet kunnen samen met de vakbonden een initiatief hiertoe nemen: open algemene vergaderingen in alle regio’s gevolgd door acties. De algemene vergaderingen kunnen gebruikt worden om het eisenplatform verder uit te werken op basis van wat de werkenden en hun gezinnen nodig hebben, niet wat aanvaardbaar is voor het establishment.
Het opbouwen van een krachtsverhouding is niet alleen nodig om een overwinning te boeken, maar ook om deze nadien te verdedigen. Op een ogenblik van crisis staat elke hervorming meteen onder druk. Dat is waarom LSP de strijd voor verbeteringen steeds koppelt aan de noodzaak van een socialistisch alternatief. Socialisme is niet iets om elk jaar op 1 mei te vermelden, maar een onderdeel van onze dagelijkse campagnes. Om degelijke lonen, pensioenen en openbare diensten te bekomen, moet de werkende klasse de economie zelf beheren en controleren.
-
Interprofessioneel Akkoord (IPA): Weg met de wet van 1996!
Dehaene. Foto: Wikimedia Commons De bazen en de Vivaldi-regering (Open VLD, PS, MR, Ecolo, CD&V, sp.a, Groen) willen de loonwet van 1996 gebruiken om een interprofessioneel akkoord (IPA) op te leggen dat een maximale loonsverhoging van 0,4% oplegt. Wat is deze wet? Wie heeft het plafond op 0,4% gelegd?
Artikel door Guy Van Sinoy uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Centrale Raad voor het Bedrijfsleven
Na de Tweede Wereldoorlog richtte de burgerij een reeks overlegorganen op. Op bedrijfsniveau: de Comités voor Veiligheid en Gezondheid (nu Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk) en de Ondernemingsraden. Op nationaal niveau: de Nationale Arbeidsraad en de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven. Het doel van de werkgevers was de eisen van de werkenden te controleren en te kanaliseren. Het is geen toeval dat het statuut van de vakbondsdelegaties, organen die eisen in de bedrijven stellen, pas veel later geregeld is.
Vandaag telt de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) 48 effectieve leden: 24 vertegenwoordigers van de werkgevers en 24 vertegenwoordigers van de werkenden (1). De vakbondsvertegenwoordigers lopen er dus verloren in een erg heterogeen samengesteld orgaan. De CRB heeft geen beslissingsbevoegdheid. Het kan enkel advies uitbrengen, onder meer over de marge voor loonsverhogingen bij een interprofessioneel akkoord.
De wet van 1996 en de interprofessionele akkoorden
In 1996 voerde de regering-Dehaene II (CD&V, PS, SP, PSC) een wet in die het mogelijk maakte de lonen te bevriezen en die de indicatieve adviezen van de CRB over loonsverhogingen omzette in dwingende normen.
Zo werden de loonstijgingen onder de regering-Leterme afgetopt op 0% in 2011 en 0,3% in 2012; 0% in 2013 en 2014 onder de regering-Di Rupo tot 0,3% in 2015 en 0,5% in 2016 onder de regering-Michel. In 2019-2020 werd de loonnorm na strijd opgetrokken tot 1,1%.
De interprofessionele overeenkomsten die het vóór 1996 mogelijk maakten de lonen te verhogen in sectoren met zwakke vakbonden, zijn nu dwangbuizen geworden die de lonen in alle sectoren blokkeren.
0,4%: nog geen kruimels
Vandaag beweert de regering-Vivaldi dat de loonsverhoging niet hoger mag zijn dan 0,4%. Dat is schandalig weinig! Voor de sector van de dienstencheques bijvoorbeeld (met een bruto uurloon van 11,35 euro) zou dit neerkomen op een stijging met 4,5 cent per uur! Om het bedrag van 14 euro per uur (d.w.z. 2.300 euro bruto per maand) te bereiken, zou er in deze sector een loonsverhoging met 2,65 euro per uur of 23,34% nodig zijn.
Ook veel andere beroepen hebben lage lonen: pakjesbezorgers, taxichauffeurs, verhuizers en vrachtwagenchauffeurs … Hun loon ligt tussen 12,50 en 13,00 euro bruto per uur. Tienduizenden werknemers doen zwaar werk in ruil voor een laag loon, terwijl de kosten van levensonderhoud stijgen.
Naar een confrontatie
De drie vakbonden weigeren het schandaal van een loonnorm van 0,4%. Het ABVV en ACV publiceerden op 15 maart een krant op 8 bladzijden (De Loonkrant) en roepen op tot een staking op maandag 29 maart. Bij de rechterzijde weerklonk protest na de aankondiging van de staking. Zo hoorden we VBO-voorzitter Pieter Timmermans of MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez. Onnodig te zeggen dat het minimumloon van 14 euro per uur hen niet persoonlijk aangaat.
PS-voorzitter Paul Magnette verklaarde dat hij de staking van 29 maart steunde, niet voor 100%, maar voor… 200%! Dat is straf. Is Magnette vergeten dat de loonstop ook plaatsvond onder de regering-Di Rupo? Of was die uitspraak vooral een reactie op de laatste opiniepeilingen van RTL-Le Soir die een nieuwe electorale vooruitgang voor de PTB voorspellen in Wallonië en Brussel? (2)
Voor vrije onderhandelingen, geen lonen onder de 14 euro per uur
De staking van 29 maart mag geen alleenstaande actie zijn. Zij moet gevolgd worden door een plan van acties die opbouwen naar een algemene staking. De staking zal niet gemakkelijk zijn, onder meer vanwege het wijdverbreide telewerken. Bij stakersposten en straatacties moet rekening gehouden worden met afstandsregels. Maar pandemie of niet, de klassenstrijd stopt niet.
Weg met de wet van 1996!
Voor vrije onderhandelingen!
Geen loon onder de 14 euro per uur (2.300 euro per maand)!
- Voor de bazen: 10 VBO, 4 Kamers van Koophandel, 4 voor zelfstandigen en KMO’s, 1 Boerenbond, 1 Agriculture wallonne, 1 Koninklijke Belgische Bosbouwmaatschappij, 1 Unisoc. Voor de werknemers: 8 ABVV, 8 ACV, 2 ACLVB, 3 socialistische coöperatieven, 3 christelijke coöperatieven
- In Wallonië: PS 22,8%, MR 20,1%, PTB 19%, Ecolo 16,5%, CdH 8,7%, Défi 3,9%. In Brussel: Ecolo 18,2%, PS 16,8%, MR 16,4%, PTB 16%, Défi 11,4%, CdH 4,5 %.