Tag: kinderbijslag

  • Afschaffing kinderbijslag? Zou een linkse partij niet beter wat rechtse taboes doorbreken?

    Foto: Pixabay

    Reactie door een ACOD-delegee

    Over het ideetje om de kinderbijslag af te schaffen en dat geld in onderwijs te investeren.

    Als je zoiets lanceert, leef je toch echt in een totaal andere wereld dan 90% van de bevolking. Zelfs voor ons gezin, met twee hoogopgeleiden met een stevig inkomen, is die kinderbijslag echt geen luxe. Wat moet het dan niet zijn voor mensen die met een nog beperkter inkomen moeten leven? Wat met alleenstaande ouders? Wie is er rijk genoeg om te denken dat kinderbijslag eigenlijk niet hoeft? In welk milieu leeft die Conner eigenlijk?

    Bovendien is het opnieuw een manier om de werkende bevolking te laten betalen voor de crisis. Ja, er zijn enorme noden in het onderwijs. Maar door die te laten betalen door de kinderbijslag af te schaffen, schuif je opnieuw de rekening door naar de mensen met de meest beperkte inkomens. De armsten mogen de crisis betalen.

    En dan het argument: “Ja maar, we moeten toch eens zonder taboes denken.” Akkoord, maar waarom moet dat altijd betekenen dat je taboes wil doorbreken die ten nadele zijn van de arbeidersklasse? Waarom gebruik je die kans niet om rechtse taboes te doorbreken? Een minimumbelasting op multinationals om het onderwijs waar zij gebruik van maken te financieren? Het opnieuw optrekken van de sociale zekerheidsbijdragen om kinderbijslag betaalbaar te houden? Of als we toch zot aan het dromen zijn: het verhogen van de laagste lonen tot 14 euro per uur en het optrekken van de kinderbijslag tot een niveau dat het écht de kostprijs van de opvoeding van een kind dekt, zodat geen enkel kind in armoede moet leven?

    Want rechtse “taboes” doorbreken, is dat niet de taak van een linkse partij?

     

    Lees ook:

  • Wat we zelf doen, doen we beter? Indexsprong voor Vlaamse kinderbijslag en onderwijs!

    Foto: wikicommons

    Op 29 december verscheen er van de Vlaamse overheid een “Decreet houdende bepalingen tot begeleiding van de begroting 2017” in het Belgisch Staatsblad. De juridische taal is uiteraard niet altijd even makkelijk te begrijpen. Sommige bepalingen in een dergelijke document gaan over aanpassingen aan vorige decreten en besluiten, waardoor je eigenlijk die vorige decreten en besluiten moet opzoeken om te weten wat er werkelijk verandert. Maar sommige bepalingen zijn duidelijk genoeg voor wie het geduld heeft hiernaar op zoek te gaan en met het juridische taalgebruik om kan.

    Artikel door een ambtenaar

    Gezinsbijslag volgt stijgende levensduurte niet

    Zo blijkt dat de Vlaamse overheid een indexsprong wilt doorvoeren voor de kinderbijslag. In Artikel 15 van het decreet staat: “De overschrijding van de spilindex die volgt op deze van mei 2016 wordt niet verrekend voor alle sociale uitkeringen met betrekking tot de gezinsbijslag …”.

    Artikel 16 luidt in zijn volledigheid: “Artikel 16, § 3, van de wet van 29 juni 1981 houdende de algemene beginselen van de sociale zekerheid voor werknemers vindt, met betrekking tot de overschrijding van de spilindex die volgt op de overschrijding in mei 2016, geen toepassing voor de prestaties inzake de gezinsbijslag die worden toegekend door de Vlaamse Gemeenschap.”

    Ten gevolge van inflatie werd de spilindex in mei 2016 overschreden. Dit heeft als gevolg dat in de maanden nadien diverse lonen en uitkeringen verhoogd worden om tegemoet te komen aan het duurder geworden leven. De diverse lonen en uitkeringen worden echter allemaal op een verschillend moment opgetrokken. De ambtenarenlonen worden bijvoorbeeld twee maanden na de overschrijding van de spilindex geïndexeerd. Voor diverse bediendensectoren vond deze indexering pas op 1 januari 2017 plaats. De gezinsbijslag (wat de kinderbijslag, het kraamgeld en de adoptiepremie omvat) is blijkbaar eveneens een uitkering die wat later geïndexeerd wordt. En de Vlaamse regering heeft net beslist deze indexering, die normaalgezien in 2017 zou plaatsvinden, niet toe te passen.

    Indexsprongen zijn een populaire manier van besparingen op de kap van de gewone mens. Omdat het niet letterlijk om een verlaging van het uitgekeerde bedrag gaat, valt het minder op dat er een besparing heeft plaatsgevonden. Maar als alle prijzen (voedsel, huur, water etc.) stijgen, en de mechanismes om lonen en uitkeringen hieraan naar boven aan te passen, volgen niet; dan gaat dat om een besparing op kap van de loontrekkenden en uitkeringsgerechtigden. Terwijl toegenomen prijzen natuurlijk wel leiden tot toegenomen belastinginkomsten voor de overheid.

    Basis en secundair onderwijs krijgen eveneens indexsprong te verduren

    En blijkbaar zijn indexsprongen populair bij de Vlaamse overheid. In artikel 47 staat er: “Voor alle subsidies binnen de begroting van de Vlaamse Gemeenschap waarvan de evolutie gekoppeld is aan de schommelingen van een prijsindexcijfer, wordt, voor het gedeelte van de niet-looncomponent van de subsidie, de indexaanpassing niet verrekend in het begrotingsjaar 2017, 2018 en 2019.” Vervolgens wordt er een lijst gegeven van allerlei domeinen waarop deze indexsprong niet van toepassing is, waaronder de studiefinanciering, de vergoedingen voor pleegzorg, rust- en verzorgingstehuizen, psychiatrische verzorgingshuizen en beschut wonen. Maar alles wat niet opgesomd wordt, zal dus een indexsprong meemaken, alleszins voor het gedeelte dat niet voor lonen bestemd is.

    Er wordt één tip van de sluier gelicht over wat er wel slachtoffer wordt van deze indexsprong. Op het einde van artikel 47 staat er immers: “In afwijking van paragraaf 1, eerste lid, is de niet-verrekening van de index-aanpassing ook van toepassing op de looncomponent van de werkingsmiddelen van het gewoon en het buitengewoon basisonderwijs en het gewoon en buitengewoon secundair onderwijs in het begrotingsjaar 2017.” De financiering van het basis- en secundair onderwijs zal in 2017 dus een volledige indexsprong doorgaan, inclusief voor de looncomponent.

    Het is tijd dat niet enkel de federale regering, maar ook de Vlaamse regering in haar besparingsdrift wordt gestopt. Hiervoor zal collectieve actie in de vorm van betogingen en stakingen noodzakelijk zijn. Het wordt tijd dat we ons organiseren om deze strijd te voeren en onze medemensen te motiveren en te overtuigen dat het voeren van strijd tot succes kan leiden.

  • Naar een tweede indexsprong?

    De discussie over de middelen voor de indexering van de kinderbijslag is opmerkelijk. Eerst werd ervan uitgegaan dat de spilindex pas in 2017 zou overschreden worden, maar nu wordt augustus 2016 genoemd. Er is door de Vlaamse regering voor de begroting 2016 niet in middelen voorzien voor een indexering van de kinderbijslag. En de media merken op: “Geen enkele partij binnen de regering wil zeggen of het geld voor indexering ook zal gezocht worden.”

    Dit betekent dat wordt nagegaan of er een tweede indexsprong komt, al dan niet beperkt tot de kinderbijslag. De indexsprong had niet enkel betrekking op de lonen van werkenden, ook uitkeringen zoals kinderbijslag vallen er onder. Kinderbijslag is sinds kort een regionale bevoegdheid. Het niet-indexeren van de kinderbijslag betekent een verdere uitholling van de koopkracht van gezinnen, het ondermijnt de levensstandaard van gezinnen. De indexsprong kwam wat kinderbijslag betreft neer op een gemiddeld verlies van 28 euro per kind. Nu wordt blijkbaar overwogen om dat nogmaals toe te passen?

    Volgens het kabinet-Vandeurzen zal de discussie “op het gepaste moment” gevoerd worden in de regering.  De automatische indexering wordt dus niet zomaar aanvaard en is blijkbaar niet meer automatisch? Is dit een voorloper op een nieuwe aanval op onze levensstandaard? Is dit het in vraag stellen van elke volgende indexering van zowel  lonen als  uitkeringen?

    Recent probeerde de N-VA het terrein reeds voor te bereiden om de verantwoordelijkheid hiervoor in de schoenen van de asielzoekers te schuiven. Het zou onbetaalbaar zijn om voor iedereen kinderbijslag te betalen en dus stelden woordvoerders van N-VA voor om vluchtelingen een aantal jaren te laten wachten op een uitkering. Net zoals jongeren niet langer recht hebben op een uitkering als ze na hun studies niet meteen werk vinden of toch alleszins hun inschakelingsuitkering in de tijd beperkt zien, zou er ook voor vluchtelingen een apart stelsel inzake sociale zekerheid komen.

    Laat er geen onduidelijkheid over bestaan: met deze rechtse regering is elke uitzonderingsmaatregel waarmee sociale zekerheid afgebouwd wordt  slechts een opstap naar het veralgemenen van de uitzondering. Stukje bij stukje wordt de volledige sociale zekerheid hiermee afgebouwd. De discussie over de indexering van de kinderbijslag in 2016 is een waarschuwing: als we deze regering laten doen, blijft het niet bij de aanvallen die we al te verwerken kregen. De “uitzonderlijke” indexsprong wordt dan de regel. Dit systeem organiseert de armoede voor de meerderheid van de bevolking om de groeiende rijkdom van de elite te versterken. Er is een breuk met dit systeem nodig, het stoppen van de rechtse regeringen door ze ten val te brengen doorheen onze acties zou een goede opstap in die richting zijn.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop