Tag: deliveroo

  • Interview met stakende Deliveroo-rider uit Luik

    Op vrijdag 6 maart kwamen de riders van Deliveroo in Luik, onder stromende regen, bijeen in de Rue Pont d’Avroy uit protest tegen het nieuwe loginsysteem dat door hun werkgever werd opgelegd. Luikse LSP-leden waren aanwezig om te steunen en spraken met één van de riders.

    Interview door Jeremiah (Luik)

    Wat verandert er met het nieuwe inlogsysteem?

    “Het systeem bestaat ondertussen twee weken en we zagen een daling van onze inkomsten. Het oude systeem was beter. Het garandeerde ons een uurloon van 15 tot 20 euro per uur op goede dagen, omdat er een beperkt aantal koeriers per tijdslot was. Door het aantal koeriers per slot te beperken, waren we bijna zeker om in die tijd effectief orders te krijgen.

    “Met het nieuwe inlogsysteem kan iedereen naar elk willekeurig slot gaan, wat de concurrentie tussen de koeriers vergroot. Het concrete gevolg is dat we minuten moeten wachten, tot zelfs 1 uur, om een bestelling te krijgen, wat ons uurloon verlaagt. Het kan zelfs dalen tot 5 €/uur wanneer er te veel bezorgers in een niche zitten. Omdat de wachttijd niet wordt betaald, wordt ons salaris door dit nieuwe systeem door drie gedeeld.

    “Zij maakten gebruik van een “consultatie” georganiseerd door het platform met de freelancers, met als doel meer flexibiliteit op te leggen, maar dit gebeurt voor de prijs van een salaris van minder dan 10 €/uur en is dus voor ons niet de moeite waard. De waarheid is dat Deliveroo dit systeem heeft opgelegd zonder enig overleg met de bezorgers.

    “Deliveroo laat hogere opbrengsten toe dan andere platformen dankzij het pay-per-use systeem. Het systeem van Free Inlog zal daarom ook koeriers van andere platforms aantrekken, waardoor de concurrentie tussen de koeriers verder zal toenemen.”

    Is er iets aan jullie statuut veranderd sinds de arbeidsrechtbank Deliveroo op de korrel nam over het statuut van de schijnzelfstandigen?

    “Ik heb nog steeds het statuut van zelfstandige, dus ik moet al mijn sociale bijdragen betalen terwijl Deliveroo niets betaalt. Maar vandaag ben ik een uitzondering, omdat de meerderheid van de werknemers onder P2P (peer to peer) status staan: het maakt een voordelig belastingregime voor Deliveroo mogelijk, maar houdt een reëel risico in voor de bezorgers. Met deze status kan de rider immers niet meer dan 6.130 euro per jaar verdienen, wat bij veel bezorgers het geval is. Ze zouden dus door de FOD Financiën kunnen worden aangepakt, terwijl het in werkelijkheid Deliveroo is die van dit statuut profiteert.”

    Hoe zien de dagelijkse werkomstandigheden er uit?

    “Ik ben een scooterkoerier, dus ik betaal mijn verzekering, mijn gas, ik doe het professioneel. Het probleem is dat in het geval van een ongeluk, zelfs tijdens een levering, Deliveroo niet verplicht is om me te helpen tijdens mijn herstelperiode.

    “Daarnaast biedt het bedrijf apparatuur aan: smartphone-ondersteuning, een broek, een tas (die ons tussen 5 € en 20 € kost) en vooral een kwaliteit die meer dan twijfelachtig is. Enkel al de afgelopen maand moest ik 2 of 3 smartphonehouders kopen voor mijn scooter. Met het nieuwe login systeem zal er meer spanning zijn tussen de bezorgers en zij weten dat.”

    Hoe is de mobilisatie verlopen?

    “Goed, vanmiddag was er een vertraging van 6 tot 7 uur voor alle bestellingen in Luik op het platform van Deliveroo. Dat betekent dat de stakingsoproep goed opgevolgd werd.

    “Dat ondanks het feit dat het moeilijk is om te staken als gevolg van de applicatie en het trackingsysteem van Deliveroo. Alle bezorgers worden permanent gevolgd met behulp van de applicatie, zelfs als deze niet open staat, registreert het de GPS-coördinaten. Tijdens stakingen in Frankrijk heeft dit al geleid tot ontslagen, omdat het bedrijf precies wist wie er in staking was. Dus vandaag nemen we onze voorzorgsmaatregelen met een gecodeerde mailbox en verwijderen we de applicatie wanneer we acties doen.

    “We zijn van plan om de beweging voort te zetten om druk te blijven uitoefenen op Deliveroo, dat nog steeds weigert om ons te ontmoeten. We hebben ook de vakbonden ABVV en ACV opgeroepen om ons te steunen in onze actie, maar ook om ons te beschermen in geval van repressie tegen stakers.

    “Zoals gebruikelijk zegt Deliveroo dat als ze op een dag, vanwege de arbeidsrechtbank of vanwege een staking, verplicht wordt het statuut van werknemer met een fatsoenlijk loon in te voeren, het bedrijf in België gedwongen wordt te sluiten. Er is dus een reële dreiging.”

     

    Later op de avond plaatsten de stakers een stakerspost voor de grote fastfoodzaken die thuisbezorging aanbieden. Op deze manier kunnen ze voorkomen dat andere Deliveroo medewerkers binnenkomen, maar kunnen ze ook spreken met medewerkers van andere platformen.

  • Geslaagde eerste staking bij Deliveroo in België

    Geen statuut van schijnzelfstandige, maar minstens 12 euro per uur en ernstig overleg! 

    Op zaterdag 15 juni staakten de bezorgers van Deliveroo in Gent. Het was geen actie die uit de lucht kwam vallen: al maanden proberen de werknemers in overleg te gaan met hun directie, maar die weigert. De vakbonden zijn zich al meer dan een jaar bij al dit soort leveranciers aan het organiseren voor degelijke loon en arbeidsomstandigheden.

    Sinds vorige zomer worden riders bij Deliveroo in een statuut van schijnzelfstandige gedwongen, waarbij stukloon werd ingevoerd. De vergoeding voor de leveringen daalde in Gent met 35% sinds vorige zomer terwijl de afstanden groter werden. De wachttijden in de restaurants of op een nieuwe bestelling worden niet vergoed. Gecombineerd met de onwil van Deliveroo om het gesprek met het personeel aan te gaan, leidde dit tot een eerste actie.

    De actie werd door het koerierscollectief georganiseerd via chatgroepen maar ook door het verdelen van pamfletten. Het maakte dat de actie goed opgevolgd werd: op een normale zaterdagavond zijn er een 80-tal Deliveroo-leveranciers aan het werk en de organisatoren wisten zeker van 30 stakers die zich inschreven om te leveren, maar geen leveringen rondbrachten. Vanuit de vakbonden werden enkele delegees gemobiliseerd om de actie te ondersteunen. Dat is belangrijk: wat vandaag bij de meest uitgebuite werknemers gebeurt, zal later veralgemeend worden. Ook vanuit het middenveld en linkse partijen was er ondersteuning. Enkele bezorgers van Uber Eat en Take Away passeerden even bij hun collega’s. Door het sterke piket kon de solidariteit opgewekt worden van enkele restaurants die de app van Deliveroo voor de rest van de avond uitgezet hebben.

    De Deliveroo-rijders eisen een minimumloon van 12€/u, degelijk overleg en duidelijkheid over hun statuut. De vakbonden en leveranciers gaan nu opnieuw proberen te overleggen. Als daar niets van in huis komt, plannen ze volgende acties. Het idee is om bijvoorbeeld een fietstocht te doen langs alle restaurants, maar ook nieuwe stakingen zijn mogelijk. Het is belangrijk dat werkenden zich in deze nieuwe sectoren organiseren en opkomen voor hun rechten. Het is ook goed dat syndicalisten deze actie ondersteunen. Om overwinningen te boeken in de strijd voor een hoger minimumloon, is het belangrijk om deze nieuwe sectoren met nepstatuten in strijd te organiseren. Enkel door samen te strijden voor onze belangen kunnen we vooruit gaan.

     

  • Deliveroo: ‘nieuwe platformeconomie’ is slechts nieuwe verpakking van 19de-eeuwse stukloon

    Actie van Britse Deliveroo koeriers

    In oktober kondigde Deliveroo aan dat de verloning en de arbeidsvoorwaarden van de koeriers zou aangepast worden. De directie wil dat alle “partners” (lees: koeriers) vanaf eind januari overgaan naar een statuut als zelfstandige. Zo wil Deliveroo het personeel niet langer per uur maar per levering betalen en dit zonder sociale bescherming en zonder minimaal gegarandeerd loon.

    Artikel door Nicolas M (Brussel) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    De werkgevers zeggen ons steeds dat de wereld verandert waardoor er “moedige” hervormingen nodig zijn. Met de wet-Peeters zette de regering de toon: oude sociale verworvenheden worden aangepakt. Onder het excuus dat die verworvenheden ouderwets en achterhaald zijn, wordt teruggekeerd naar het 19de-eeuwse stukloon met betaling per prestatie in plaats van per uur. Deliveroo zet een grote stap in die richting.

    Koeriers in het verweer

    Sinds 2016 bestaat er een Collectief van Koeriers om de “partners” van verschillende platformen te organiseren. Dit collectief lag aan de basis van verschillende acties, zoals de stakingen van 8 en 13 januari. Er waren gecoördineerde acties in Brussel, Luik, Mechelen, Antwerpen en Gent. Dit werd gesteund door de vakbond CNE (de Franstalige tegenhanger van de christelijke bediendenbond LBC), ACV Transcom en het ABVV.

    Ook in andere landen werd geprotesteerd. Deliveroo verzet zich hiertegen. Zo werden enkele Britse koeriers na acties afgedankt – in Newspeak heet het dat ze ‘afgekoppeld’ werden van de app. In Leeds slaagde een collectief van koeriers er met de steun van de vakbond in om de re-integratie te bekomen van zeven collega’s die door de directie afgedankt werden omdat ze hun arbeidsvoorwaarden besproken hadden op WhatsApp.

    Deliveroo wil alle Belgische koeriers een statuut van zelfstandige geven. Daarmee wil het de werknemers isoleren en de mogelijkheid van collectief verzet breken. Tegelijk wordt elk ondernemingsrisico van het bedrijf op het personeel afgewenteld. Tegenover de inhaligheid van de werkgever is er nood aan – en een groot potentieel tot – collectieve strijd. Dit bleek ook in de actiedagen van de voorbije weken.

    Welke eisen?

    Totnogtoe werden de koeriers tewerkgesteld door de coöperatieve Smart. Hierdoor waren de koeriers werknemers met een contract van korte duur (minstens 3 uur). Het gaf bescherming tegen arbeidsongevallen en er werden sociale bijdragen betaald. Deliveroo kon zich achter Smart verstoppen om geen directe verantwoordelijkheid als werkgever op te nemen, ook al worden de werkingskosten van Smart doorgerekend aan de klanten van Deliveroo. Het gebruik van Smart liet Deliveroo toe om ‘ouderwetse’ verworvenheden als minimumlonen, collectieve arbeidsovereenkomsten of personeelsvertegenwoordiging aan de kant te schuiven. Welkom in de wondere wereld van de ‘nieuwe platformeconomie.’ Maar zelfs dit volstond niet.

    De Belgische koeriers eisen de mogelijkheid van een keuze tussen het statuut van zelfstandige en dat van werknemer van Smart. Ze eisen ook een gegarandeerd minimaal uurloon. Verder eisen ze collectief overleg met de directie. Er wordt aan toegevoegd dat het beter zou zijn om direct voor Deliveroo te werken met echte arbeidsovereenkomsten. Dat laatste punt is bijzonder belangrijk.

    Voor echte jobs met echte contracten en echte lonen

    Sandrino Graceffa, de gedelegeerd bestuurder van Smart, reageerde tegenover RTBF ontgoocheld op het feit dat Deliveroo niet langer van Smart gebruik zal maken. “We waren bezig met een geslaagd sociaal experiment dat aantoonde dat het mogelijk is om een beschermend model te hebben.” Een echte bescherming betekent dat er een arbeidsovereenkomst is tussen een werknemer en zijn werkgever. Het experiment met Smart liet Deliveroo toe om gelijk welke koerier op gelijk welk ogenblik af te danken aangezien er geen enkele verplichting of garantie contractueel vastgelegd was. Dergelijke sociale bescherming wordt net als minimumlonen, opzegperiodes, … als ‘ouderwets’ gezien.

    Het tekort aan degelijke jobs maakt dat de werkgevers steeds verder inhakken op de arbeidsvoorwaarden. Er zijn steeds werkenden of studenten die op zoek zijn naar een verdienste om de eindjes aan elkaar te knopen. Platformen als Deliveroo maken daar misbruik van om het voor te stellen alsof het personeel zelf zo flexibel wil werken. Dat wordt als opstap gebruikt om terug te keren naar 19de-eeuwse arbeidsvoorwaarden.

    De platformeconomie vormt een uitdaging voor de werkenden en hun vakbonden. Het gaat om een sector van lage lonen die dienst doet als testlabo inzake afbouw van de arbeidsvoorwaarden en lonen van alle werkenden. Het Nederlandse voorbeeld van DHL toont aan dat de betaling van de koeriers op basis van stukloon leidt tot lonen die tot 40% onder het minimumloon liggen. De sociale inspectie stelt er aan de regering voor om het stukloon te verbieden.

    De steun van de vakbonden aan de koeriers en het syndicaal organiseren van de koeriers is noodzakelijk. Het gaat om verzet tegen een samenlevingsmodel dat onze arbeidsvoorwaarden en lonen tot een neerwaartse spiraal veroordeelt. Daar moeten we samen tegen ingaan en met studenten en werkenden opkomen voor degelijke jobs.

  • Gig economie: werkgevers voeren uitbuiting op

    Personeel van Deliveroo in actie

    Het karakter van arbeid verandert wereldwijd. Eind 2016 stelde een rapport van het McKinsey Global Institute dat 30% van de mensen in de VS en Europa als zelfstandige werken in de zogenaamde “gig economie.”

    Door Conor Flynn

    De gig economie verwijst naar een groeiend aantal werkenden die niet langer traditioneel van 9 tot 17 uur werken. Ze werken eerder zelfstandig op basis van opdrachten die ze krijgen en die soms van verschillende werkgevers komen.

    Freelancers inzetten, gebeurde al langer in verschillende sectoren. Maar sinds de economische crisis van 2008 kent het principe van freelancers een opmars in een groter aantal economische domeinen.

    Zo speelde de ontwikkeling van technologie mee in het versterken van de gig economie, onder meer met applicaties die de communicatiemiddelen drastisch veranderen en mogelijkheden van transacties via het internet.

    Maar zelfs in beroepen als die van ingenieurs, boekhouders en leraars, gingen voltijdse jobs verloren om vervangen te worden door contracten van korte duur en andere vormen van onzeker werk.

    We krijgen vaak te horen dat deze vorm van arbeid het mogelijk maakt om te werken wanneer je dit wil en meer ruimte biedt voor eigen beslissingen. De waarheid ziet er anders uit. Volgens de Financial Times doet 30% van het freelancepersoneel dit als laatste optie. Mensen die op deze basis werken, komen vaker uit arme gezinnen dan uit rijke.

    In de New York Times verscheen in 2014 een artikel waarin stond dat de gig economie vooral bestaat uit mensen “die vaak zeven dagen per week werken en proberen om aan een leefbaar inkomen te geraken op basis van eenmalige operaties. Ze hebben weinig mogelijkheden om te protesteren als de diensten waarvoor ze werken hun zakenmodellen of tarieven wijzigen. Om de risico’s te beperken, trekken veel werkenden van de ene dienst naar de andere.”

    Vaak worden deze werkenden omschreven als ‘zelfstandige aannemers’ om te vermijden dat de werkgever een reeks bijhorende kosten moet doen. Deze werkenden genieten geen basisrechten zoals een leefbaar loon, vakantie of ziekteverlof, laat staan dat ze vaste uren en wat zekerheid in hun leven kennen.

    Ondanks de moeilijke situatie waarin deze werkenden zich bevinden, zijn er voorbeelden van acties en strijd. Het bekendste voorbeeld is wellicht Deliveroo. Dit Britse bedrijf levert maaltijden voor heel wat populaire ketens. Het bedrijf groeide snel en is na drie jaar tijd in 12 landen actief. Koeriers van Deliveroo zijn een vaste waarde geworden in het verkeer van heel wat grote steden.

    Toen Deliveroo in augustus 2016 een wijziging in de betaling van de koeriers voorstelde, gingen honderden koeriers de straat op in Londen. Ze berekenden dat het voorstel van de directie betekende dat er geen leefbaar inkomen mogelijk was zonder langer te werken of nog sneller door het verkeer te vliegen. Nadat ze een weeklang het werk neerlegden, kwam er een compromis uit de bus waarin de meeste eisen van de koeriers werden ingelost.

    De groei van de gig economie valt samen met de opkomst van steeds meer onzekere arbeid en groeiende ongelijkheid. De gig economie is onderdeel van de pogingen van de werkgevers om hun winsten op te drijven ten koste van de lonen en arbeidsvoorwaarden. Dat is niet onvermijdelijk en we moeten het niet aanvaarden.

    De eerste taak voor de arbeidersbeweging is om het karakter van de gig economie te begrijpen en het verzet te organiseren tegen werkgevers die de uitbuiting willen opvoeren. We hebben grote vakbondscampagnes nodig tegen onzekere nep-jobs en schijnzelfstandigheid. Veel mensen willen wel wat flexibiliteit in de arbeidsvoorwaarden, maar de veiligheid van uren en inkomen gaat daar wel op voor.

    In nieuwe en ontwikkelende sectoren, zoals die van de ‘deeleconomie’, moeten we proberen om dit personeel in vakbonden te organiseren. Het voorbeeld van Deliveroo toont aan dat obstakels kunnen overstegen worden en dat succesvolle acties mogelijk zijn.

    De vakbonden moeten de werkenden in de gig economie opvolgen en organiseren. Het zou niet alleen de tendens naar meer ongelijkheid stoppen, maar ook de vakbonden verjongen en een nieuwe dynamiek geven.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop