Tag: Xavier Buisseret

Eerder deze week overleed Xavier Buisseret op 79-jarige leeftijd. De voorbije jaren speelde Buisseret geen prominente rol meer in de Vlaams-nationalistische kringen, onder meer nadat hij een tijdlang zijn burgerrechten verloor wegens handtastelijkheden. Toch dook hij in 2017 nog op als spreker tijdens een herdenking van de tien jaar eerder overleden Karel Dillen en zetelde hij tot 2012 voor het Vlaams Belang in de milieuadviesraad van de gemeente Wachtebeke. In de decennia voordien was Buisseret één van de centrale figuren in het extreemrechtse milieu van ons land.

Artikel door Blokbuster

Reeds begin jaren 1960 werd Buisseret actief bij de extreemrechtse Vlaamse Militanten Orde (VMO). Hij was voorstander van meer gespierde acties en was er dus uiteraard bij toen de VMO een doorstart maakte met onder meer de gekende nazi-fan Bert Eriksson. Buisseret was onderdeel van de groep VMO’ers die in 1973 het lijk van nazi-priester Cyriel Verschaeve ging opgraven in Oostenrijk. Hij was niet zomaar een meeloper, maar één van de centrale organisatoren van de VMO die begin jaren 1980 verboden werd als privé-militie. In 1977 nam Eriksson de officiële leiding van de VMO over van Buisseret toen die laatste in het VMO-tijdschift Alarm al te openlijk had opgeroepen om een “klimaat van terreur” te scheppen “ten opzichte van de Franstaligen en van de Vlaamse overlopers.” Hij voegde er aan toe: “Zodat hen uiteindelijk de lust bekomt om zich in onze weiden als wiegende zeeën te vestigen. Wij bedoelen praktisch: met katapulten en moeren de ramen van villa’s kapot schieten, auto’s en bezittingen beschadigen en vernielen (…), brandstichting van privéwoningen of bedrijven die een verfransende invloed uitstralen.” Andere voorstellen van actiemethoden: “kidnapping”, “mishandeling van leidinggevende franskiljons”, …  Er werd een gerechtelijk onderzoek opgestart en het leek de VMO beter om Buisseret in de volgende Alarm afstand te laten nemen van zijn oproep tot geweld en terreur.

Ondertussen publiceerde Buisseret samen met Roeland Raes (nadien ondervoorzitter van het Vlaams Blok tot hij in opspraak kwam wegens zijn holocaustontkenning) en de bekendste holocaustontkenner van het land, Siegfried Verbeke, het tijdschrift Haro. Daarin werd reclame gemaakt voor allerhande nazistische publicaties en werden negationistische teksten gepubliceerd. “Stierven er werkelijk zes miljoen?” was de titel van een brochure die door Haro werd uitgebracht. Buisseret en co waren niet de enigen die er zo over dachten in extreemrechtse kringen. VB-voorzitter Karel Dillen tekende voor de Nederlandse vertaling van ‘Nürnberg ou la terre promise’ van de beruchte Franse negationist Maurice Bardèche. Via Haro konden bandopnames van toespraken van Hitler, Göring en andere nazikopstukken besteld worden. Het was uit deze kringen van holocaustontkenners en gewelddadige stoottroepen dat eind jaren 1970 het Vlaams Blok ontstond. Buisseret zou er bij Dillen op aangedrongen hebben om zijn roep naar een extreemrechtse partij eindelijk in daden om te zetten. Alleszins was het Vlaams Blok de natuurlijke thuis voor figuren als Buisseret en Roeland Raes. In 1979 gaven ze Haro op om zich meer op het Vlaams Blok te richten.

Binnen het Vlaams Blok richtte Buisseret een jongerengroep op: ‘Jongeren-Aktief’. Hij werd op zwarte zondag, 24 november 1991, verkozen in de Kamer. Er is een bekende foto van Dewinter die bij de eedaflegging zijn rechterarm nogal Hitler-achtig (of moeten we Geert Hoste-achtig zeggen?) opsteekt met een breed grijnzende Buisseret op de achtergrond.  Tot in 1995 was Buisseret propagandaleider van het Vlaams Blok, eerder deed hij immers ervaring op met de propaganda van onder meer Haro. In 1997 verdween Buisseret van het publieke toneel. Dat was geen toeval: hij was veroordeeld wegens handtastelijkheden tegenover twee minderjarige meisjes, dochters van VB’ers, in het partijkantoor in Antwerpen. Hij verloor gedurende vijf jaar zijn burgerrechten. Dat was een beetje gênant voor een partij die beweerde op te komen voor traditionele gezinswaarden. Helemaal pijnlijk was het feit dat dit nieuws bekend raakte op een ogenblik dat het land nog in schok was door de Dutroux-affaire. Behalve deelname aan gewelddaden en het ontkennen van de holocaust liet Buisseret zich dus ook opmerken als iemand die zijn handen niet kon thuishouden als er jonge meisjes in de buurt waren (het jongste meisje was 13 jaar). Het was niet zijn eerste kennismaking met het gerecht: Buisseret werd veroordeeld in het VMO-proces begin jaren 1980 en moest zich meermaals verantwoorden voor gewelddaden (homofoob en racistisch geweld, verspreiding van anti-Joodse stickers …).

Voor het Vlaams Belang was dit verleden geen probleem om Buisseret nadien terug op te vissen voor een kleine functie: vertegenwoordiger in de milieuadviesraad in Wachtebeke. Dat deed hij tot 2012, toen het Vlaams Belang in de lokale verkiezingen niet langer een lijst kon indienen in Wachtebeke. Vanop enige afstand bleef hij het reilen en zeilen in de extreemrechtse rand in en rond het Vlaams Belang volgen. Zo liet hij zich in 2011 positief uit over het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (N-SA), dat mee getrokken werd door Jan De Beule. Die laatste was een tijdlang VB-gemeenteraadslid in Hamme, gemeente waar hij ook het door Buisseret opgezette ‘Jongeren Aktief’ verderzette met een eigen lokaal dat tot in 2017 open was en gebruikt werd voor onder meer een eerbetoon aan de VMO. Deze groep schuwt het contact met openlijke nazi’s zoals die van Blood&Honour niet.

Binnen extreemrechtse kringen wordt Buisseret bedekt herdacht. Op de site van het Vlaams Belang wordt er niet gerept over de dood van één van de grondleggers van de partij. Anderzijds nam het Vlaams Belang evenmin ooit officieel afstand van de gewelddadige, racistische en seksistische negationist Buisseret. Het Vlaams Belang reageerde kwaad toen komiek Geert Hoste de partij met het nazisme in verband bracht. De levensloop van Xavier Buisseret toont aan dat die associatie helemaal niet vergezocht is.

• Dit artikel stond net klaar om gepubliceerd te worden toen het AFF dit uitstekend artikel over Buisseret publiceerde. 

Hier vind je een fragment uit een RTBF-reportage waarin op Buisseret wordt ingegaan: