Tag: waterbelasting

“Wat het parlement doet, kunnen de mensen op de straat ongedaan maken.” Parlementslid Mick Barry vatte goed samen waarom de gevestigde partijen moeten terugkomen op de gehate waterbelasting. De massale beweging in steden en dorpen doorheen Ierland de voorbije jaren zorgde daarvoor.

Door Katia Hancké, Socialist Party (Dublin)

Overwinning voor verzet van onderuit

De beweging van onderuit heeft met de opschorting van de watertaks een belangrijke overwinning geboekt. De afgelopen twee jaar domineerde deze belasting de politieke agenda. Het politieke establishment heeft de watertaks nu doorgeschoven naar het zwarte gat van parlementaire commissies en comités die uiteindelijk terug aan het parlement moeten rapporteren. De aanbevelingen zullen dan gestemd worden, maar dit kan nog maanden of zelfs jaren duren. We hebben nog niet gewonnen, de belasting bestaat nog. Maar er is wel aangetoond dat de massale niet-betalingscampagne en de acties tegen de plaatsing van watermeters doorheen het land het establishment in de touwen heeft geduwd.

Het is een vernederende en belangrijke stap achteruit voor de gevestigde partijen. Ongetwijfeld zullen politici van verschillende partijen over elkaars voeten vallen om te beweren dat zij deze ‘overwinning’ realiseerden. We mogen niet toelaten dat de gevestigde partij Fianna Fáil en co, dezelfde partijen die besparing na besparing doorvoeren en nooit een probleem hadden met de waterbelasting (Fianna Fáil wilde deze taks al in 2010 invoeren!), de eer voor het opschorten ervan proberen op te strijken.

Geen vertrouwen in Fianna Fáil

Jammer genoeg kijkt een deel van de beweging tegen de watertaks naar Fianna Fáil als een partij die betrouwbaar is bij het nakomen van de verkiezingsbeloften of een partij die enigszins de belangen van de werkenden zou verdedigen. Laat het duidelijk zijn: indien het establishment dacht dat het met de watertaks weg kwam, dan was deze opgelegd. Wellicht hopen velen van hen nog steeds dat dit het uiteindelijke resultaat zal zijn indien de kwestie op de lange baan wordt geschoven. We moeten waakzaam blijven en de druk hooghouden. We moeten het establishment eraan herinneren dat elke poging om een vorm van waterbelasting in te voeren op harde strijd zal botsen.

Het was aangenaam om te zien hoe Alan Kelly, de voormalige minister verantwoordelijk voor de waterbelasting, omringd door de weinige overblijvende parlementsleden van Labour in het parlement zijn wonden moest likken als een kind dat zijn favoriete speeltje verloren is. Deze strijd is echter niet in het parlement uitgevochten, maar op straat in onze wijken. Het establishment moest inbinden omdat een meerderheid van de mensen deze onrechtvaardige belasting weigert te betalen, omdat de vrouwen en mannen hun wijken organiseren tegen Irish Water en omdat honderdduizenden deelnamen aan protestacties en omdat meer dan een miljoen mensen hier een thema van maakte bij de recente verkiezingen door te stemmen voor een kandidaat die aangaf tegen de waterbelasting gekant te zijn.

Laat ons de logische conclusie trekken: doorheen aanhoudende massadruk en door ervoor te zorgen dat ze niet vergeten wat we willen, is het mogelijk om de waterbelasting volledig van de baan te krijgen. De installatie van watermeters kan dan gestopt worden. Alle reeds betaalde belastingen kunnen teruggestort worden, vaak betaalden mensen omdat ze bang waren door de propaganda van Irish Water en het politieke establishment. Ook moeten alle aanklachten tegen activisten geseponeerd worden. Er moet geïnvesteerd worden in de waterinfrastructuur zodat deze verbeterd wordt. Om dit te betalen kan naar de lijst van de superrijken gekeken worden als er toch iemand voor moet belast worden. Dat is het type van overwinning waar we moeten voor gaan.

Nederlaag voor neoliberale agenda

Voor het eerst sinds het begin van de crisis in 2008 hebben gewone mensen de neoliberale agenda van eindeloze besparingen een nederlaag toegebracht. Het toont aan dat we ook op andere vlakken kunnen winnen: huisvesting, gezondheidszorg, onderwijs en de rechten van werkenden. De actuele strijd tegen het verbod op abortus en voor de scheiding tussen kerk en staat kunnen vertrouwen putten uit het feit dat het mobiliseren van de brede steun rond deze thema’s tot overwinningen kan leiden.

Rol van de Socialist Party en de Anti Austerity Alliance

De Socialist Party en de Anti Austerity Alliance namen deel aan deze massabeweging tegen de waterbelasting. We stonden met onze verkozen posities en onze activisten in de wijken ook vooraan in het consistent populariseren van een massale niet-betalingscampagne. Dit werd erkend door verschillende commentatoren in de media:

“Dit zorgt ervoor dat Paul Murphy en zijn medestanders van de AAA-PBP Alliantie samen met een aantal onafhankelijke verkozenen de enige politici zijn die eervol uit de saga rond Irish Water komen, wat mensen ook denken over hun campagne. Zij hebben geen bochten gemaakt. Ze zijn niet gedraaid naargelang van waar de wind kwam. Het is hun overwinning. Niet die van Micheál Martin of Gerry Adams.” (Miriam Lord, Irish Times 30 april)

“Het politieke keerpunt dat het uiteindelijke resultaat van de regeringsformatie tussen Fine Gael en Fianna Fáil bepaalde, was die tussentijdse verkiezing in Dublin South West. Een erg kleine partij, toen met Joe Higgins als enige verkozene, deed het volledige politieke discours rond water scherp naar links keren. Dit is een ondergewaardeerde realisatie.” (Irish Examiner 27 april)

Socialistisch parlementslid strafrechtelijk vervolgd na protestactie tegen waterbelasting

Afgelopen woensdagavond brachten verschillende Ierse media het bericht dat 23 activisten zich voor de strafrechter zullen moeten verantwoorden voor een protestactie tegen de waterbelasting. Het gaat om activisten die Jobstown in Dublin protesteerden. Onder de 23 parlementslid Paul Murphy alsook gemeenteraadsleden Kieran Mahon en Mick Murphy van de Anti-Austerity Alliance (AAA) en de Socialist Party. De informatie werd aan de media gelekt vooraleer de beschuldigden zelf op de hoogte werden gebracht. Wellicht kwam het lek van bij de politie.

De beschuldigingen gaan over een protestactie in november 2014 toen vicepremier Joan Burton in de wijk was en gedurende ongeveer twee uur geblokkeerd werd door betogers. Die worden nu beschuldigd van geweld, het aanbrengen van schade en vrijheidsontneming. Het zijn ernstige beschuldigingen, vrijheidsontneming kan mogelijk een levenslange straf opleveren. De zaak zal voor een rechtbank met een jury voorkomen. Het is niet duidelijk wanneer dit het geval zal zijn, wellicht na de volgende verkiezingen. Het zal ongetwijfeld het belangrijkste Ierse politieke proces in decennia zijn.

De vertegenwoordigers van AAA hebben deze stap veroordeeld als een politiek gemotiveerde vervolging. De beslissing komt er op een ogenblik dat de regering er niet goed voor staat in de peilingen. Het plan om een waterbelasting in te voeren, staat zwaar onder druk. De regering slaagde niet in een test van Eurostat, een belangrijk deel van het financieringsmodel, en de niet-betalingscampagne draait op volle toeren met bij de eerste factuur 57% van de gezinnen die niet betaalden.

In februari werden 40 mensen uit Jobstown op een periode van twee weken een daglang vastgehouden. Iedere morgen werd een grote groep agenten ingezet om enkele activisten op te pakken. De weinig conventionele methode van de politie had een duidelijk doel: het terroriseren van een gemeenschap die het aandurfde om te protesteren tegen de ‘minister van sociale bescherming’, de leider van Labour die door velen wordt gezien als verantwoordelijk voor de aanvallen op de armsten in de samenleving en alleenstaande ouders in het bijzonder. De politie wilde een waarschuwing geven aan alle werkenden om het voorbeeld van Jobstown niet te volgen.

Het feit dat vage verklaringen over de beschuldigingen aan de media werden gelekt, is ook gericht op het zaaien van angst in de gemeenschap. Het gaat in tegen de eerdere verklaring voor de ochtendlijke arrestaties met het argument dat de ‘verdachten’ anders wel eens zouden kunnen vluchten.

De actie waar de beschuldigingen betrekking op hebben, was een belangrijke gebeurtenis in de massabeweging tegen de waterbelasting vorig jaar. Er waren ongeveer 700 lokale wijkbewoners samengekomen aan een school waar de minister zou spreken. De actie ontstond spontaan nadat bekend raakte dat de minister in de wijk was. De woede tegen de waterbelasting kwam in Jobwstown bovenop het gevoel dat deze wijk volledig genegeerd wordt door het politieke establishment en verraden werd door Labour dat hier traditioneel een sterke basis had.

De actie en de harde reactie van het establishment wijzen op een polarisatie in de Ierse samenleving tussen diegenen die het hardste geraakt worden door de besparingen en diegenen die er voordeel uit halen. Het geeft ook aan hoe rot Labour is geworden. Een proces waarbij Joan Burton als centrale getuige een verklaring moet afleggen tegen de slachtoffers van haar besparingsbeleid en waarbij het fundamentele recht op protest onder vuur ligt, zal de afkeer tegen Labour enkel nog versterken.

De Anti-Austerity Alliance zal samen met de bevolking van Jobstown maar ook elders in het land een grote politieke campagne voeren met de eis om de beschuldigingen tegen de betogers te laten vallen. AAA zal er samen met de waterbelasting en het besparingsbeleid een centraal thema van de verkiezingen van maken. Als het tot een proces komt, zullen we ervoor zorgen dat het volledige besparingsbeleid aan bod komt en zullen we het recht op protest verdedigen.

Het vertrouwen van de activisten die de nieuwe waterbelasting bestrijden in het succes van hun campagne blijkt terecht. Irish Water en de regering weigerden lange tijd om de cijfers van het aantal gezinnen dat betaalt bekend te maken. Nu kwamen er uiteindelijk toch cijfers waaruit blijkt dat 57% van de gezinnen de eerste waterbelasting niet betaalde. Het gaat om ongeveer 860.000 van de 1,52 gezinnen die als ‘klant’ gerekend worden door Irish Water.

Artikel door gemeenteraadslid Michael O’Brien

Pogingen om dit uit te leggen

De bekendmaking van Irish Water dat slechts 43% van de gezinnen de eerste factuur voor hun water betaalden, is een zware slag voor Irish Water en de regering. Minister Alan Kelly en de hele regering zouden wellicht liefst een paar maanden uit het land verdwijnen. De pogingen om de cijfers goed te praten in de media en in het parlement zijn lachwekkend en worden ook als dusdanig onthaald doorheen het land.

Het resultaat tot nu toe wijst op het succes van de strijd van tienduizenden activisten de afgelopen maanden. De collectieve inspanningen van deze activisten zorgden ervoor dat honderdduizenden mensen bewust de extra belasting niet betalen. De meesten die niet betalen, gingen wellicht nooit naar een publieke meeting of een protestactie, maar ze hadden wel voldoende vertrouwen in de campagne tegen de belasting waarmee werd ingegaan tegen Irish Water en de regeringspropaganda.

Het belang van een niet-betalingscampagne

De omvang van de boycot bevestigt het standpunt van de Socialist Party, Anti-Austerity Alliance en de campagne We Won’t Pay die van bij het begin wezen op het belang van een georganiseerde niet-betalingscampagne om tot een overwinning te komen. We namen deel aan discussies in de bredere beweging tegen de waterbelasting en stelden daarbij dat hoe meer groepen, partijen en vakbonden voor een niet-betaling pleiten, hoe sterker we staan. Sommigen verwierpen expliciet de oproep tot een boycot, het gaat onder meer om Sinn Fein en de vakbonden die aan Right2Water deelnemen. Na de bekendmaking van de cijfers zouden ze hun standpunt beter bijsturen.

De tweede factuur zal binnenkort vertrekken en het is onze taak om de boycot te versterken door diegenen die de eerste factuur niet betaalden te overtuigen om dit ook nu niet te doen. Diegenen die uit angst of na desinformatie de eerste factuur wel betaalden, willen we uitnodigen om ons te vervoegen. Een hoger cijfer van niet-betalers in aanloop naar parlementsverkiezingen zou fataal zijn voor Irish Water.

De druk hoog houden!

Er werd nog snel wetgeving door het parlement gejaagd om Irish Water meer mogelijkheden te geven om de belasting en achterstallige betalingen af te dwingen. Dit was bedoeld als een laatste wanhoopsdaad om de cijfers van het aantal betalende gezinnen alsnog op te krikken. Het heeft niet gewerkt.

De wetgeving is een schande, maar het is geen efficiënt antwoord op de niet-betalingscampagne. Nu het hoge aandeel van de niet-betalers gevestigd is, zullen er wellicht meer politici beloven om de waterbelasting af te schaffen. Het volledige politieke establishment voelt de druk rond dit thema.

We mogen ons echter niet in slaap laten wiegen door beloften van diegenen die deel van de volgende regering hopen uit te maken. Gelijk welke toekomstige regering zal onder zware druk staan van de trojka en de belangen van de grote bedrijven. Door de niet-betalingscampagne verder te zetten en over de parlementsverkiezingen te tillen, beperken we de ruimte voor die politici die beloven dat ze de gehate belasting zullen afschaffen.

Vorige week werden op elke werkdag mensen opgepakt, vrijdag werden nogmaals drie mensen opgepakt waaronder weer een minderjarige. Donderdag protesteerden 1.000 mensen aan het ministerie van justitie om tegen de arrestaties en de politieke rol van de politie te protesteren. Vorige maandag was Paul Murphy, parlementslid van de Anti-Austerity Alliance, bij de eerste groep activisten die werd opgepakt. We spraken met hem. (interview overgenomen vanop socialistworld.net)

De afgelopen dagen warden activisten die ingaan tegen de waterbelasting opgepakt en ondervraagd door de politie. Waarom werden jullie opgepakt, was het niet mogelijk om gewoon een afspraak te maken voor een ondervraging?

Paul: “Normaal neemt de politie in Ierland inderdaad contact op met getuigen of verdachten om een afspraak te maken voor een ondervraging. Dat was ook de behandeling die gevolgd werd bij onderzoeken naar corrupte politici of topbankiers, onder meer bij onderzoeken rond de ineenstorting van het bankenstelsel.

“Als je een vergelijking maakt tussen de wijze waarop de superrijken worden behandeld en de gewone activisten tegen de waterbelasting, dan zegt dit veel over de echte prioriteiten van de heersende klasse en over het karakter van de staat.

“Recent werd bekend dat er miljarden staan op geheime bankrekeningen in Zwitserland. Het gaat ook om geld van Ierse burgers bij de bank HSBC. De Ierse autoriteiten hebben beslist om deze belastingontduikers niet te vervolgen. Tegelijk werden enorm veel middelen vrijgemaakt voor de politie om activisten tegen de waterbelasting te vervolgen.

“Vorige week werden ongeveer 100 agenten ingezet om 20 mensen op te pakken die op een protestactie aanwezig waren. Onder hen drie verkozen vertegenwoordigers van de Anti-Austerity Alliance. Telkens werd overgegaan tot arrestaties bij het ochtendgloren. Telkens verscheen een groep agenten voor 7u ’s ochtends om de activisten van hun bed te lichten, waar hun gezin bij was. Het is een politieke daad gericht op het geven van een signaal dat wie protesteert eigenlijk crimineel is. Het doel is om mensen ervan af te brengen om de komende maanden te protesteren.

“In de media zijn er artikels die aangeven dat de politie nog een tijdje met deze arrestaties zal doorgaan. Onder de gearresteerden waren er ook 14, 15 of 16-jarigen die zich klaar maakten om naar school te vertrekken toen ze opgepakt werden. Het creëert een angstklimaat in de wijken waar iedereen vreest opgepakt te worden.”

Wat wordt de activisten ten laste gelegd?

“De activisten worden opgepakt op verdenking van ‘wederrechtelijke vrijheidsberoving’. Dat is een ernstige beschuldiging die eigenlijk neerkomt op ontvoering. Er staat een gevangenisstraf tot 15 jaar op. Als ze met deze beschuldiging doorgaan, zullen ze nergens geraken. Mogelijk zullen ze dan ook met andere tenlasteleggingen komen, zoals het verstoren van de openbare orde.”

Wat is de politieke achtergrond van dit politieoptreden?

“Het is geen toeval dat deze repressie nu plaatsvindt. De afgelopen maanden was er een uitbarsting van woede van onderuit rond de kwestie van de waterbelasting.

“In oktober waren er 100.000 betogers in Dublin tegen de waterbelasting en er volgden gelijkaardige grote acties in november en december. Er is een veelvoud van lokale groepen die spontaan ontstaan om campagne te voeren tegen de waterbelasting.

“In april zullen de eerste facturen uitgestuurd worden. Wij roepen de mensen op om deze factuur niet te betalen. Als we een brede niet-betalingscampagne kunnen voeren, zal dit de druk op de regering verder opvoeren. De inzet is hoog, de regering weet dat ook. Dat is waarom ze nu de beweging proberen te raken met arrestaties.

“De Ierse premier Enda Kenny gaf al aan dat het protest over veel meer dan water gaat. Op dat vlak zijn we het met hem eens. De afgelopen zes jaar was er een hard besparingsbeleid door de opeenvolgende Ierse regeringen en de trojka. De levensstandaard van de gewone bevolking is fors uitgehold. Openbare diensten werden verwoest wat leidt tot een acute crisis in ziekenhuizen en scholen. Er is een enorm huisvestingsprobleem met een record aantal daklozen. De meest kwetsbaren zijn het hardste geraakt, duizenden mensen kwamen in armoede terecht. Tijdens de crisis zagen jongeren zich verplicht om te migreren, de migratiecijfers waren nooit zo hoog sinds de Grote Hongersnood in het midden van de 19^de eeuw. Er is een enorme woede, de waterbelasting is de laatste druppel die de emmer deed overlopen en nu zien we de explosie van woede.

“Deze beweging is een bedreiging voor het politieke establishment dat verder wil besparen. Als de waterbelasting er niet doorkomt, zal de regering het wellicht niet overleven. Het zou de situatie veranderen en het zou voor komende regeringen moeilijker zijn om het besparingsbeleid verder te zetten. Het vertrouwen van de bevolking in hun eigen kracht en het verzet tegen de besparingen zou een enorme duw in de rug krijgen. Het zou de discussie openen over welke samenleving we willen.”

Zal Ierland Griekenland en Spanje vervoegen in de strijd tegen het besparingsbeleid?

“De internationale media stellen Ierland vaak voor als de goede leerling in de besparingsklas van de trojka. De Europese Commissie, Ierse regering en besparingspartijen doorheen Europa willen ons dat laten geloven, maar het klopt niet. De Ierse economie zit in een erg precaire situatie en kent nog steeds een recordniveau aan schulden. De terugbetaling van de bankenschulden houdt de economie in zijn greep, er wordt jaarlijks 8 miljard euro hieraan besteed.

“Er wordt ook van uitgegaan dat de Ierse bevolking zich bij de besparingen heeft neergelegd. Ook dat is niet correct. Er was een massaal verzet tegen het besparingsbeleid en er waren verschillende gelegenheden waarop dit verzet ook op straat kwam. Jammer genoeg heeft de vakbondsleiding hier geen militante leiding aan gegeven waardoor er geen blijvende massabeweging tot stand kwam.

“De verkiezing van een regering onder leiding van Syriza in Griekenland en de vooruitgang van links in de Spaanse peilingen versterkt de beweging tegen de waterbelasting en het besparingsbeleid in Ierland. Het idee dat er ‘geen alternatief’ is, kreeg een zware deuk.

“Het leidt tot een discussie onder de activisten die tegen de waterbelasting ingaan over welke alternatieven wij kunnen voorstellen. Het is belangrijk dat deze beweging zoals in Spanje en Griekenland ook een politieke vertegenwoordiging krijgt. De Anti-Austerity Alliance verenigt activisten om zo’n politieke stem op te bouwen. We roepen verschillende campagnegroepen tegen de waterbelasting op om deelname aan de verkiezingen te overwegen. Als dit gebeurt, kan het een grote kans bieden voor een electorale doorbraak. Het zou een grote stap vooruit zijn in de opbouw van een sterke politieke stem van de werkende klasse.”

Naar een massale boycotcampagne

De gehate nieuwe waterbelasting in Ierland leidde eerder tot massale mobilisaties, zowel op lokaal als nationaal vlak. Het zorgde ook al voor politieke verschuivingen, bij een recente tussentijdse verkiezing in Dublin South West raakte Paul Murphy van de Anti-Austerity Alliance (en lid van de Socialist Party) zo in het parlement verkozen.

De Socialist Party en Anti-Austerity Alliance pleiten voor een massale niet-betalingscampagne. Ze worden daarin gevolgd door de Ierse bevolking. Op drie weken van de deadline om zich te registreren, heeft amper 51% van de Ieren dat ook effectief gedaan. Dat bleek uit cijfers die Irish Water zelf gaf aan parlementsleden.

Ruth Coppinger, verkozene van de Socialist Party en de Anti-Austerity Alliance, verklaarde hierop: “Los van de twijfel die velen hebben bij cijfers die van Irish Water komen, wijzen deze cijfers op een probleem. De cijfers zijn een probleem voor zowel de regering als Irish Water. Slechts 51% (769.000) van de 1;5 miljoen belastbare gezinnen hebben de formulieren volledig ingevuld en teruggestuurd. Dit omvat ook mensen die zich registreerden voor het begin van de massabeweging tegen de waterbelasting en anderen die zich wel registreerden maar niet van plan zijn om te betalen. Er is duidelijk een boycot op komst.

“Irish Water stuurde 2,1 miljoen formulieren en beweert date r 984.000 terugkwamen, waarvan 200.000 van mensen die de belasting niet moeten betalen en 15.000 formulieren die uit protest werden teruggestuurd maar niet in orde zijn. Er blijven dus 769.000 registraties over op 1,5 miljoen gezinnen die de belasting zouden moeten betalen.”

Parlementslid Paul Murphy stelde: “De boodschap aan de regering is dat hun toegevingen niet volstaan. De bevolking is al bij het registratieproces bezig met een boycot. De echte verwerping van de belasting zal helemaal duidelijk zijn eens de facturen verstuurd worden maar niet betaald worden. We zullen campagne voeren om op georganiseerde wijze deze belasting niet te betalen als de facturen vallen in april en mei.”