Tag: tegengas

Het ongenoegen tegenover de willekeur en repressie die eigen zijn aan de Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) is groot. Dat leidt tot protest, onder meer tot de betoging van 26 oktober. Na die nationale betoging zal het verzet niet stoppen, want ondertussen bespreken tal van gemeenten en steden al hoe ze de nieuwe nationale regels zullen toepassen.

Wordt de minimumleeftijd verlaagd tot 14 jaar en worden de maximumboetes opgetrokken? De willekeur van het GAS-systeem maakt dat iedere gemeente daar zelf over kan beslissen. Straks hebben we een encyclopedie aan wetboeken nodig om te weten in welke gemeente wat mag. Hier en daar worden de meest absurde elementen uit de GAS-reglementen gehaald in de hoop om het verzet te temperen. Maar het probleem beperkt zich niet tot absurde voorbeelden zoals boetes voor belletje trek of het laten schrikken van mensen. Neen, het volledige GAS-stelsel is absurd. Lokale besturen en GAS-ambtenaren kunnen zich als sheriff opstellen om zowat alles met een GAS-boete te beantwoorden. Alles wordt immers overlast. De lokale sheriffs bepalen wat zij als overlast beschouwen, schrijven de boetes uit en behandelen eventueel protest tegen de boete.

We moeten dus de strijd aangaan om het volledige stelsel van GAS-boetes weg te krijgen. In Gent wordt alvast gestart met een campagne die het stadsbestuur oproept om de stad GAS-vrij te maken. Het platform ‘Gent GAS-vrij’ organiseert op 25 november een actie aan de gemeenteraad en verspreidt raamaffiches. Het platform wordt door diverse organisaties ondersteund en is een erg nuttig instrument om de strijd tegen de GAS-boetes op lokaal vlak verder te voeren.

In ons verzet tegen de GAS-boetes willen we tevens alternatieven naar voor schuiven voor een sociaal lokaal beleid waarbij vormen van overlast worden aangepakt. Door te investeren in voldoende publieke toiletten, degelijke en voldoende publieke vuilnisbakken en regelmatige afvalophaling of door voldoende ontspanningsmogelijkheden (sportinfrastructuur, wijkcafetaria’s,…) te voorzien, zouden de steden en gemeenten de belangrijkste bronnen van overlast voor een groot stuk kunnen wegnemen.

De argumentatie dat GAS-boetes dienen om overlast aan te pakken, wordt steeds meer ontmaskerd als een excuus om vooral een nieuw middel te creëren waarmee de steden en gemeenten de kas kunnen vullen. Het lokale niveau wordt hard geraakt door besparingen waarbij gezocht wordt naar alternatieve inkomsten. Eens te meer worden die bij ons gezocht. Foutief parkeren (de belangrijkste bron van GAS-inkomsten in Oostende), bedelen, op een bankje zitten, een broodje eten of betogen. Alles is goed om GAS-boetes op te leggen. Wij stellen voor om de middelen te zoeken waar ze zitten, niet in onze zakken maar bij de grote bedrijven en de superrijken die de afgelopen jaren ondanks de crisis steeds rijker werden.

De strijd tegen de GAS-waanzin is niet alleen gericht tegen willekeur en repressie, het is ook een strijd tegen een systeem dat om de belangen van de kleine superrijke elite te behartigen de meerderheid van de bevolking niet alleen armoede, werkloosheid en miserie oplegt maar tegelijk ook Big Brother-gewijs volledig in de neoliberale pas laat lopen. Geef mee tegengas!

Ingestuurd door Jules (Brussel). E-mail: desmet.jules@yahoo.com

• Verslag van de betoging
• LSP-pamflet
• Foto’s door Jean-Marie (Gent)
• Foto’s door Liesbeth (Antwerpen)
• Foto’s door Geert (Antwerpen)
• Foto’s door Ben (Charleroi)
• Foto’s door Mediactivista

Liesbeth (Antwerpen)

• Verslag van de betoging
• LSP-pamflet
• Foto’s door Jean-Marie (Gent)
• Foto’s door Geert (Antwerpen)
• Foto’s door Mediactivista

De betoging tegen de GAS-boetes trok een 2.000-tal betogers uit diverse hoeken. Het waren vooral jongeren die op straat kwamen om te protesteren tegen de willekeur en repressie van de GAS-boetes. Het initiatief kwam van TegenGAS en het platform Stop SAC en werd ondersteund door tientallen organisaties. De levendige betoging toonde het enorme potentieel van verzet tegen de oprukkende repressie.

De afgelopen weken kwamen er met de regelmaat van de klok nieuwe voorbeelden van GAS-waanzin in de media. Van een papiertje dat in een vuilnisbak werd weggegooid tot een hond die niet aan de lijn in een park werd gehouden. De voorbeelden stapelen zich op en de pogingen van de gevestigde politici om de meest absurde elementen eruit te halen, kunnen amper verbergen dat het hele systeem van de GAS-boetes op willekeur is gestoeld.

Onder jongeren, maar ook onder andere lagen van de bevolking, is er dan ook een terechte woede. Als dit soort maatregelen kan passeren, wordt telkens een stap verder gegaan. Het wordt jongeren stilaan verboden om jong te zijn. Ook al wie het aandurft om te protesteren, wordt onder handen gepakt. GAS-boetes tegen protest zijn geen uitzondering meer en indien de GAS-boetes niet volstaan, wordt nog een stap verder gegaan. Denk maar aan de brutale aanpak van de Afghaanse betogers in Brussel vorige week.

De betoging van zaterdag gaf een stem aan het verzet tegen willekeur en repressie. Wij hebben sterk ingezet op deze betoging, we lagen aan de basis van het initiatief TegenGAS en trokken aan de kar om een breed platform van organisaties mee te krijgen. Op de betoging vormden we vooraan een gezamenlijk blok met een reeks partners, waaronder de JOC (Franstalige tegenhanger van KAJ), ACV-Jongeren en ABVV-Jongeren. Het was een levendig blok waar een enorme energie van uitging, de slogans tegen de GAS-boetes weerklonken bijzonder luid. Zowat alle gevestigde media merkten dan ook op dat het om een “luidruchtige betoging” ging. Vooralsnog staan daar geen GAS-boetes op.

In de betoging liepen heel wat militanten van linkse organisaties op. Er waren naast activisten van LSP ook andere partijen vertegenwoordigd met een grote delegatie van PVDA/Comac en ook enkele vlaggen van Groen en Ecolo, ook al is Groen op lokaal vlak mee verantwoordelijk voor het opleggen van GAS-boetes (in Mechelen bijvoorbeeld – een stad die op het GAS-front met het broodje op de kerktrappen in de media kwam – zitten de groenen mee in de meerderheid). Een klein groepje militanten van Taal Aktiekomitee (TAK), waaronder Voorpost-militanten, werd uit de betoging gehouden. Wat extreemrechts of wie samen met extreemrechts opstapt in een betoging tegen repressie en het asociale beleid te zoeken heeft, is ons immers niet duidelijk.

De betoging sloot af voor de gebouwen van de stad Brussel om burgemeester Thielemans een duidelijke boodschap te geven: hou deze gemeente GAS-vrij. Ook in andere gemeenten worden nu initiatieven opgezet om te eisen dat ze GAS-vrij zouden worden. Op 25 november wordt daar in Gent een actie voor gehouden aan de gemeenteraad. Na het succes van deze betoging is het duidelijk dat we verder in actie zullen gaan tegen de GAS-boetes en iedere vorm van willekeurige repressie.

• LSP-pamflet op de betoging
• Interview. Mathias Vander Hoogerstraete: “Repressie is voor gevestigde politici enige antwoord op het falen van hun beleid”
• Extreemrechts probeert aan betoging tegen GAS deel te nemen
• De media over de betoging
• Foto’s door Liesbeth
• Foto’s door Jean-Marie
• Foto’s door Geert
• Foto’s door Ben
• Foto’s door Jules
• Foto’s door Mediactivista

Het breed gedragen ongenoegen tegenover de GAS-boetes heeft een reeks gemeenten ertoe aangezet om de strengere regels niet meteen toe te passen of om enkele absurde regels te schrappen. Het stelsel op zich wordt echter niet in vraag gesteld. Wat vandaag aanvaard wordt, maakt het gemakkelijker om morgen wat nu nog absurd lijkt op te leggen. Het volledige GAS-systeem moet van de baan.

LSP-pamflet

Hoe verder na deze betoging?

Het ongenoegen tegenover de GAS-boetes wordt breed gedragen. Bijna dagelijks lezen we in de media nieuwe voorbeelden van absurde GAS-boetes, van het weggooien van een doktersbriefje of een rekeninguittreksel tot het laten loslopen van een hondje in een park. Op de GAS-waanzin staan geen grenzen.

Het zal er op aankomen om dit ongenoegen niet te beperken tot passief afkeuren of tot eenmalig betogen. We moeten ons organiseren en tegelijk een alternatief op het repressiebeleid naar voor brengen. In de komende maanden zullen veel steden en gemeenten debatteren over nieuwe GAS-reglementen. Dat biedt mogelijkheden om acties op te zetten zoals de campagne GAS-vrij Gent dat met raamaffiches en een actie op 25 november pleit voor een stad zonder GAS-boetes.

Stop diegenen die de GAS-kraan openzetten!

Repressie en willekeur zijn steeds meer noodzakelijk voor machthebbers die toezien op het instandhouden van een systeem in crisis met langs de ene kant superwinsten en gouden bonussen voor een kleine toplaag – de 1% rijksten – en langs de andere kant oprukkende werkloosheid, uitzichtloosheid en alle bijhorende problemen van dien. De autoriteit van de machthebbers en hun instellingen is dermate ondermijnd dat een meer brutale vorm van repressie wordt voorbereid. GAS-boetes zijn daar een onderdeel van.

De poging om de GAS-boetes verkocht te krijgen door de strijd tegen overlast als wildplassen en sluikstorten naar voor te schuiven, is hypocriet. Moest het daar effectief om gaan, dan zouden er publieke investeringen zijn in dienstverlening zoals meer en betere afvalophaling, publieke vuilbakken (waar je ook vuilnis in mag gooien), openbare toiletten, jongereninfrastructuur,…

Dat gebeurt niet. Integendeel, alle gemeenten en steden zijn bezig met het doorvoeren van besparingen die bovenop de maatregelen van de andere niveaus komen. Denk maar aan het bestuur van Sint-Niklaas dat de afvalophaling wil privatiseren om kosten te besparen, wat onvermijdelijk op de dienstverlening zal wegen.

Het besparingsbeleid leidt tot een afbraak van openbare diensten, wat bovendien gecombineerd wordt met een privatisering van publieke ruimte en strikte regels om iedereen in de neoliberale pas te laten lopen. Met camera’s en GAS-ambtenaren houdt Big Brother ons in de gaten om ook iedere vorm van protest meteen de kop in te drukken.

Daarvoor worden desnoods ook andere nog brutalere maatregelen boven gehaald, zo werden vorige week nog een 170-tal Afghaanse vluchtelingen opgepakt omdat ze protesteerden tegen het onmenselijke uitwijzingsbeleid.

Tegen de meest kwetsbare lagen, zoals slachtoffers van het asociale asielbeleid, wordt het eerst gewelddadig opgetreden. Als dat kan passeren, volgen ook anderen. Om dat te vermijden, moeten we meteen met allemaal samen protesteren.

Organiseer je!

Om de GAS-waanzin en andere repressie te stoppen, moeten we ingaan tegen het systeem dat nood heeft aan dergelijke maatregelen. De Linkse Socialistische Partij (LSP) staat voor een socialistisch alternatief, een samenleving waarin niet de winsthonger van een kleine elite maar de behoeften van de meerderheid van de bevolking centraal staan.

We organiseren ons op de werkvloer en in de wijken, op uniefs en scholen. LSP-militanten liggen mee aan de basis van de campagne TegenGAS en het initiatief Stop SAC langs Franstalige kant. We willen het verzet tegen de GAS-boetes koppelen aan de strijd voor een sociaal alternatief. Onder scholieren en studenten zijn we ook actief met de ALS (Actief Linkse Studenten en Scholieren). Versterk het verzet tegen het repressieve en asociale systeem, ga mee in verzet en organiseer je!

• Verslag van de betoging
• Foto’s door Liesbeth
• Foto’s door Jean-Marie
• Foto’s door Geert
• Foto’s door Mediactivista

Geen repressie, maar een sociaal alternatief!

Onder druk van het breed gedragen ongenoegen tegenover de Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) beslisten tal van gemeenten en steden om de mogelijkheid van GAS-boetes vanaf 14 jaar niet toe te passen. De Gentse burgemeester Termont zou dat wel willen, maar moet ook rekening houden met zijn progressieve imago. Een aantal steden zoals Hasselt of Mechelen kondigden aan dat de meest absurde GAS-boetes afgeschaft worden.

Artikel uit de oktobereditie van ‘De Linkse Socialist’

De wildgroei aan GAS-boetes was mogelijk omdat er amper tegen gereageerd werd. “Onwetendheid is kracht”, schreef George Orwell in zijn boek 1984. Als vandaag een aantal gemeenten aankondigen dat de meest absurde voorbeelden ervan geschrapt worden, is dat omdat duidelijk werd hoe breed het verzet ertegen gedragen wordt. Het volstaat echter niet om het GAS-systeem wat bij te schaven, het hele stelsel van willekeur en repressie moet van tafel geveegd worden.

Daartoe zal meer nodig zijn dan gedeelde frustratie en afkeer tegenover de GAS-boetes. Bij sommigen werkt die afkeer zelfs omgekeerd, de Aalsterse N-VA-burgemeester D’haese kondigde aan dat er in zijn gemeente vanaf 2014 GAS-boetes ingevoerd worden en dit voor overlastplegers vanaf 14 jaar. In Antwerpen werd aangekondigd dat wie een joint rookt een boete van 75 euro krijgt en ook elders worden nieuwe boetes en belastingen gezocht. Zo wil de Gentse burgemeester het succesvolle Oostendse GAS-beleid volgen en massaal inzetten op dergelijke boetes bij parkeerovertredingen. De meest absurde GAS-boetes zijn dus nog niet verdwenen, of er staat al een nieuw arsenaal aan maatregelen klaar.

Het ongenoegen tegenover deze willekeur en repressie is groot. Juristen maken brandhout van het stelsel, mensenrechtenorganisaties stellen er ernstige vragen bij. Dat is allemaal belangrijk, maar we zullen ons verzet op een georganiseerde manier moeten laten zien. De betoging van 26 oktober is een goede aanzet. Maar we moeten ervoor zorgen dat dit geen eenmalige gebeurtenis is. Het moet gebruikt worden om ons protest om te zetten in comités die lokaal de druk opvoeren en de strijd organiseren.

Dat moeten we koppelen aan een discussie over het alternatief dat we willen. Natuurlijk zijn ook wij tegen overlast. Meer nog, in tegenstelling tot de gevestigde partijen met hun GAS-boetes hebben wij zelfs antwoorden op die overlast. Een degelijk uitgebouwde publieke dienstverlening op het vlak van afvalophaling, openbare toiletten, jongereninfrastructuur,… zou heel wat mogelijke bronnen van overlast weghalen. Dat vereist investeringen en voldoende middelen, terwijl alle gevestigde partijen net op extra besparingen aansturen. Zo wil het bestuur van Sint-Niklaas de afvalophaling privatiseren om kosten te besparen, wat onvermijdelijk op de dienstverlening zal wegen. Wil het bestuur de voormalige afvalophalers heroriënteren als GAS-ambtenaren die tegen sluikstort moeten optreden?

Het besparingsbeleid leidt tot een afbraak van openbare diensten, wat bovendien gecombineerd wordt met een privatisering van publieke ruimte en strikte regels om iedereen in de neoliberale pas te laten lopen. Met camera’s en GAS-ambtenaren houdt Big Brother ons in de gaten om ook iedere vorm van protest meteen de kop in te drukken. Laat ons de opmars van repressie en willekeur stoppen door massaal tegenGAS te geven en ons te organiseren in lokale comités!