Tag: Sotsji

  • Olympische Winterspelen in Sotsji breken alle records

    Artikel door Rob Jones vanuit Moskou

    Toen het Internationaal Olympisch Comité de Winterspelen aan Sotsji aan de Zwarte Zee in Rusland toekende, werd vreemd opgekeken toen bleek dat de kosten op 12 miljard dollar werden geschat. Nu raakte bekend dat 50 miljard dollar werd uitgegeven, dat is meer dan de kostprijs van alle vorige Winterspelen samen! De weg tussen Sotsji en de skipistes was zo duur dat het volgens een Russisch magazine goedkoper was geweest indien de weg met kaviaar in plaats van met asfalt was aangelegd.

    Corruptie

    Deze Winterspelen werden gekenmerkt door corruptie. Zo werd het contract voor de infrastructuur voor de biatlon toegekend aan het bedrijf ‘Rosengineering’, een bedrijf in handen van de skileraar van premier Medvedev en met ook een van de judopartners van president Poetin in de raad van bestuur. Het is maar één van de vele voorbeelden.

    De Russische regering beloofde dat 40% van de investeringen uit private middelen zouden komen, maar nu blijkt dat de grote bedrijven minder dan 1,5 miljard dollar in de Spelen hebben geïnvesteerd. Maar liefst 96% van de middelen kwam van de gemeenschap. Niet dat de private sector geen betrokken partij is, de winsten zullen in die middens gemaakt worden.

    Het bouwbedrijf Monarch, deels in handen van de zoon van de vicepresident van het Olympisch comité in Rusland, zorgde voor slechts 14% van de 145 miljard dollar die de bouw van het centrale IOC-kantoor in Sotsji kostte, maar het werd wel de eigendom van het gebouw na de Spelen beloofd.

    De Spelen zijn vooral gericht op de nieuwe elite van Rusland. Tickets voor de openingsceremonie kosten tussen 420 en 1.100 euro, de helft van de Russen verdient minder dan 420 euro per maand. De Russische regering biedt iedere Russische winnaar van een gouden medaille op de Spelen in Sotsji 122.500 dollar aan.

    De mensen die voor de kosten van de Winterspelen opdraaien, zijn natuurlijk de gewone Russen en vooral diegenen die op de werven werkten en de lokale bewoners. De meeste bouwwerken werden gedaan door goedkope ‘migranten’. Het woord ‘migrant’ wordt in Rusland gebruikt voor wie van de ene regio in het land naar een andere trekt.

    Bij de bouw van de infrastructuur werden de arbeidersrechten met de voeten getreden. Vaak werden lonen niet betaald of werd de betaling uitgesteld. Er werden veel overuren geklopt en met vakantie werd geen rekening gehouden. Overwerk betekende niet dat overloon werd betaald.

    Minstens 25 arbeiders kwamen om het leven bij arbeidsongevallen. Het gaat niet om geïsoleerde gevallen maar om de gevolgen van de beslissing van de regering om de verantwoordelijkheden van werkgevers inzake de betaling van minimumlonen en het respecteren van veiligheid- en gezondheidsregels op de Olympische sites drastisch te beperken.

    Er werd ook enorme schade aan het milieu aangericht. Bovendien is Sotsji met een subtropisch klimaat zowat de enige plaats in Rusland waar er geen garantie op sneeuw is. Dat bleek geen probleem te zijn als de belangen van de grote bedrijven op het spel staan. Miljoenen kubieke meters sneeuw van vorig jaar werden gestockeerd om bij de Spelen ingezet te worden indien er te weinig sneeuw is. Er zijn duizenden sneeuwmachines aangekocht om eventueel bijkomende sneeuw aan te leveren.

    De inwoners van de stad uiten hun ongenoegen omdat er wel middelen zijn om sneeuw te maken, maar niet om de gewone inwoners degelijke toegang tot elektriciteit en stromend water te bezorgen.

    Het regime is bijzonder bang van terroristische aanslagen tijdens de Spelen. De noordelijke Kaukasus is een etnisch en sociaal kruitvat. De werkloosheid in deze regio loopt soms op tot 50% terwijl er veel lonen van minder dan 100 euro per maand zijn. Er zijn gemiddeld zes tot acht terroristische aanslagen per maand in de regio. De laatste aanslag was een dubbele zelfmoordaanslag waarbij 34 doden vielen in Volgograd.

    Sotsji werd omgebouwd tot een militaire vesting met 100.000 agenten, soldaten en kozakken die gemobiliseerd werden om de stad te beschermen. Russische oorlogsschepen en twee Amerikaanse militaire schepen patrouilleren in de Zwarte Zee voor Sotsji.

    Holebirechten

    Protest in Hong Kong aan het Russische consulaat.

    Er was wereldwijd grote aandacht voor de wijze waarop het autoritaire regime van Poetin gebruik maakt van achtergebleven vooroordelen. Er werd een nieuwe repressieve wet ingevoerd met als officieel doel om LGBT-propaganda onder minderjarigen te verbieden. In werkelijkheid gaat het om een forse beperking van LGBT-rechten.

    Het leidde tot oproepen om campagne te voeren voor LGBT-rechten tijdens de Spelen in Sotsji, er was zelfs een oproep tot een boycot. Het is duidelijk dat er effectief nood is aan een campagne tegen de aanhoudende homofobe maatregelen en het bijhorende beleid met toename van repressie en geweld.

    Een oproep voor een boycot is goedbedoeld, maar de LGBT-gemeenschap in Rusland kan enkel verdedigd worden door een actieve en brede campagne met protestacties waarbij de achterliggende redenen voor de repressie worden uitgelegd. We moeten dat koppelen aan de context van enorme corruptie en aanvallen op de arbeidersrechten en het milieu, de centrale kenmerken van deze Olympische Winterspelen.

  • Gouden medaille voor homofobie op Olympische Spelen in Sotsji

    Maar het Russische regime staat niet alleen op het podium

    Op vrijdag 7 februari beginnen de Olympische Winterspelen in het Russische Sotchi. De regering van Poetin heeft meer dan 50 miljard dollar uitgegeven voor het prestigeproject. Hiermee worden het meteen de duurste Winterspelen uit de geschiedenis. Tegen de achtergrond van de economische en sociale crisis wordt tegelijk hard bespaard op de openbare diensten zoals gezondheidszorg waar de lonen erg laag liggen en er een algemeen tekort aan personeel en zelfs aan ambulances is.

    Door Stéphane P (Brussel). Foto: linkse socialisten in Rusland voeren campagne voor LGBT-rechten

    Het regime van Poetin staat bekend als erg homofoob. In juni 2013 werden wetten goedgekeurd die “alle homoseksuele propaganda onder jongeren” verbieden. Dat leidde tot heel wat ongenoegen onder organisaties die het opnemen voor de rechten van LGBTQI-mensen (1). Sommigen riepen op tot een boycot van de Olympische Spelen, anderen toonden hun bezorgdheid en ‘eisten’ van Rusland dat de wetten afgeschaft worden. De regering-Poetin trekt zich van die kritiek niets aan. Russische parlementsleden maken zich al op om in februari een nieuwe anti-homowet te stemmen om het ouderschap te ontzeggen aan homoseksuelen.

    Rond de kwestie van een boycot publiceerden we in september een interview met een socialistische LGBT-activist uit Rusland. Hij stelde: “ (…) ik denk niet dat een boycot ons helpt in de strijd tegen homofobie. We verzetten ons om andere redenen tegen die Olympische Spelen, die staan immers synoniem voor corruptie, verspilling van publieke middelen en vernietiging van het milieu. Het zou efficiënter zijn om protest en solidariteit te organiseren tijdens de Spelen, liefst met atleten en met supporters.”

    De Europese Unie en bedrijven als Coca Cola zijn bijzonder hypocriet in deze discussie. Het frisdrankenmerk is sponsor van de Olympische Spelen. Het lanceerde een “gay-friendly” reclamecampagne maar bleef tegelijk in alle talen zwijgen over de discriminerende wetten in Rusland. De leiders van de Europese Unie wijzen met een moraliserende vinger naar Poetin, maar voeren zelf een reactionair en asociaal beleid. De recente goedkeuring van een anti-abortuswet in Spanje is daar een voorbeeld van. Of wat te denken van het feit dat bijna een derde van de Grieken geen enkele sociale bescherming meer geniet?

    Zowel in het Oosten als in het Westen voert de heersende klasse eenzelfde asociaal beleid van repressie en besparingen voor de werkenden en hun gezinnen, terwijl de rode loper wordt uitgerold voor de multinationals. In Sotchi gebeurt dat ook letterlijk. LGBTQI-activisten in Rusland en elders moeten zich richten op eenheid met andere lagen van de bevolking, vooral arbeiders in strijd. Op die manier kunnen we ons volledige gewicht in de strijd tegen het ondemocratische en asociale beleid werpen.


    (1) LGBTQI: Lesbiennes, Gays, Biseksuelen, Transgenders, Queers en Interseksuelen. Voor meer over info over transgenders en interseksuelen, kan je terecht op de site van de vereniging ‘Genres Pluriels’: www.genrespluriels.be

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop