Tag: Pride is a protest

De recordeditie van de Belgian Pride op 21 mei, met 120.000 aanwezigen, was opvallend strijdbaarder dan de jaren voorheen. Veel deelnemers hadden zelfgemaakte borden bij waar slogans als ‘stop pink washing’ en ‘pride is not for profit’ op geschreven stonden. Ook met Campagne ROSA vormden we een strijdbaar blok van enkele honderden activisten. Op 26 juni organiseren we Pride is a Protest met betogingen in Gent en Brugge.

door Frede (Brugge)

Van rebellie tot commercie

De Pride ontstond op de verjaardag van de rebellie van Stonewall (zie pagina 12). In de beginjaren waren het strijdbare betogingen waarin de strijd van LGBTQIA+ personen gelinkt werd aan die van alle jongeren en werkenden tegen de onderdrukking door de heersende klasse. Op basis van het collectief protest werd heel wat vooruitgang geboekt.

Helaas kwamen er geen initiatieven van vakbonden en grote organisaties uit de arbeidersbeweging. Dit liet ruimte voor commercialisering en de Pride werd stilaan beperkt tot een dag om te feesten. Het feit dat er rechten afgedwongen zijn, mag uiteraard gevierd worden. Maar dit wordt misbruikt door grote bedrijven en instanties die op de kar springen om zichzelf een LGBTQIA+ friendly imago aan te meten en tegelijk alle elementen van rebellie uit het protest te halen.

Rond IDAHOT (Internationale Dag tegen Holebifobie, Transfobie en Interseksfobie op 17 mei, omdat de Wereldgezondheidsorganisatie op 17 mei 1990 homoseksualiteit uit de lijst van geestesziekten schrapte) en de herdenking van Stonewall op 28 juni, profileren tal van grote bedrijven zich met een logo in regenboogkleuren. De regenboogvlag die het kenmerk is van de LGBTQIA+ beweging wordt ook gebruikt om meer producten te verkopen. Van sokken over tote bags tot T-shirt in regenboogkleuren: in de grote winkelketens vind je het allemaal.

Strijd blijft nodig

Grote bedrijven in de VS meten zich een regenboogimago aan, maar steunen tegelijk de politici die steeds verder in de aanval gaan op LGBTQIA+ personen en vrouwen. De aanval op het recht op abortus toont het belang van een strijdbare benadering, los van het politieke en economische establishment.

De aanval op het recht op abortus (zie pagina 6) kadert in een meer algemene polarisatie die door conservatieve politici uitgespeeld wordt om hun eigen positie te versterken. Dit richt zich ook tegen LGBTQIA+ personen. Nog geen tien jaar na de legalisatie van het same-sex huwelijk in alle staten van de VS worden LGBTQIA+ personen hard geraakt door het verbod op zorg voor transjongeren in Texas en het verbod om over seksualiteit te spreken in de lagere scholen van Florida. Eerder werden meer dan 1500 boeken op scholen verboden. Het merendeel van die boeken zijn geschreven door en/of gaan over LGBTQIA+ personen en mensen van kleur. Als de aanval op het abortusrecht doorgevoerd wordt, zal dat een precedent zijn voor nog meer LGBTQIA+ fobe wetten.

Het toont aan dat geen enkel recht onder dit systeem voor altijd verworven is. Het systeem in crisis leidt tot sociale spanningen waarop verdeeldheid ingang kan vinden. Extreemrechts en populisten spelen in op ongenoegen en tekorten om hun boodschap van haat te propageren. Ook bij ons blijft dit een gevaar. Het Vlaams Belang scoort met racisme en aarzelt niet om het terrein voor te bereiden om dat ook te doen met meer uitgesproken LGBTQIA+ fobie. Trans personen worden daarbij in het bijzonder geviseerd. Er mogen dan wel parlementsleden van extreemrechts uit de kast komen, haat en verdeeldheid blijft de corebusiness van die partij. Het beperkt zich overigens niet tot het VB, ook Theo Francken van N-VA liet zich al meermaals negatief uit over trans personen.

Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons

Campagne ROSA komt uitdrukkelijk op voor sociale eisen zoals publieke investeringen in onderwijs (met ook degelijke lessen seksuele opvoeding waarin LGBTQIA+ thema’s en genderdiversiteit aan bod komen), zorg, huisvesting, ontmoetingsplaatsen, opvanghuizen … Dat zijn eisen die noodzakelijk zijn voor LGBTQIA+ personen maar ook voor de volledige werkende klasse. Ze gaan in tegen de huidige gang van zaken waarbij de tekorten erg groot zijn en er geen middelen vrijgemaakt worden die aangepast zijn aan de noden.

Afbouw van openbare diensten versterkt de rol van het kerngezin om sociale taken op te nemen die niet door de gemeenschap opgenomen worden. Het promoten van het kerngezin (vader, moeder en kinderen) leidt tot LGBTQIA+ fobie. Discriminatie stoppen, kan het best door samen op te komen voor meer openbare voorzieningen en diensten. Als iedereen toegang heeft tot een degelijke job, betaalbare huisvesting, creatief onderwijs en goede zorg, dan wordt de voedingsbodem voor verdeeldheid en haat weggenomen.

Op IDAHOT was er een incident op het Xaveriuscollege in Antwerpen. Een regenboogvlag werd gevandaliseerd door een groep leerlingen. In de media werd hier al snel met racisme op gereageerd en werd gedebatteerd of een regenboogvlag op school wel kan. Enkele van de betrokken leerlingen waren gefrustreerd omdat een hoofddoek niet mag en een regenboogvlag wel. Zoals wij actief opkomen voor het recht om al dan niet een hoofddoek te dragen, verdedigen we ook het recht van LGBTQIA+ jongeren om zichzelf te zijn. De strijd tegen LGBTQIA+ fobie, seksisme en racisme is dezelfde. We moeten samen strijden voor een veilige school waar iedereen kan dragen wat die wil en waar seksualiteit, gender, wederzijdse toestemming … al vanaf de kleuterklas kunnen besproken worden. Dat vereist natuurlijk de nodige publieke middelen.

Het blijft niet altijd bij haatberichten op sociale media of het stukmaken van een vlag. Fysiek geweld op LGBTQIA+ personen blijft een dagelijkse realiteit. Denk maar aan de homofobe moord op twee mannen in Ierland eerder dit jaar of de incidenten tijdens en na de Belgian Pride. De situatie voor LGBTQIA+ personen zal niet ‘met de tijd’ beter worden. We moeten actie voeren tegen elke vorm van geweld en een beweging opbouwen tegen LGBTQIA+ fobie en het kapitalistisch systeem.

Een samenleving zonder LGBTQIA+ fobie is een samenleving die georganiseerd is rond het vervullen van de noden van jongeren en werkenden, niet het boeken van megawinsten. Die socialistische samenleving kunnen we enkel bereiken door consequent strijd te voeren en ons te organiseren rond een programma van sociale eisen.

Voer met ons actie op 26 juni, kom naar ons zomerkamp begin juli en engageer je in Campagne ROSA om deze strijdbare benadering naar buiten te brengen in campagnes en acties.

Voor LGBTQIA+ mensen blijven discriminatie, onbegrip, verbaal en fysiek geweld deel uitmaken van het leven. Ook al verkregen we al heel wat formele rechten en is er anti-discriminatiewetgeving. Nog steeds houden veel jongeren hun seksuele oriëntatie of genderidentiteit verborgen voor hun omgeving. Ze kunnen niet zijn wie ze willen zijn en erger nog, worden vaak slachtoffer van geweld. Geweld en je niet aanvaard voelen heeft een directe impact op het mentaal welzijn.

Wereldwijd zijn er volgens Amnesty nog steeds 76 landen waar seksuele handelingen tussen volwassenen van hetzelfde geslacht strafbaar zijn. Er is een toename van discriminatie en geweld. Van de LGBTQIA+ vrije zones in Polen, de criminalisering van LGBTQIA+ onderwijs in Hongarije en de VS, de haatspeech tegen trans personen door Bolsonaro in Brazilië, het (politie)geweld in Turkije tot de concentratiekampen in Tsjetsjenië…

Ook de oorlog zet grote druk op de Oekraïense LGBTQIA+ gemeenschap. Hun verworven rechten waren reeds zeer beperkt. De meest kwetsbare bevolkingsgroepen worden geviseerd met toenemende haat en geweld. Poetin noemt genderfluïditeit een misdaad en stelt homoseksualiteit gelijk aan pedofilie. Hij voert reeds 10 jaar een oorlog tegen de LGBTQIA+ gemeenschap in eigen land.

Maar LGBTQIA+ activisten staan ook op de voorgrond van sociale strijd. Er zijn scholierenprotesten in de VS tegen de “Don’t say gay”-wet, studentenprotesten tegen de anti LGBTQIA+ propaganda van Erdogan en er is de strijd van de moedige activisten in Brazilië, Hongarije en Polen die vervolgd en vermoord worden. In Rusland spelen de LGBTQIA+ activisten een trekkende rol in de anti oorlogsbeweging en tegen het Poetin regime.

Dringend: Pride moet terug een protest worden!

De LGBTQIA+ beweging moet zich organiseren en op straat komen. Om te strijden voor onze rechten, tegen elke vorm van discriminatie en voor investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en een veilige omgeving.

Er zijn meer dan genoeg middelen, maar deze zijn in handen van de 1% rijksten. De strijd voor LGBTQIA+ welzijn en de sociale strijd voor een andere samenleving gaan hand in hand. Het welzijn van ons allen staat haaks op het kapitalisme, waarin de winsten van een kleine elite centraal staan.

Rechten op papier betekenen niets in een samenleving waarin niet welzijn maar winsten centraal staan. De LGBTQIA+ beweging moet zich organiseren en op straat komen voor onze rechten, tegen discriminatie en voor investeringen in onderwijs, zorg en een veilige omgeving.

Het klassieke kerngezin is een hoeksteen van het kapitalisme. Heel de sociale structuur blijft georganiseerd rond een klassiek gezin met een persoon die kostwinner is en een ander die vooral de huishoudelijke taken op zich neemt. Nochtans zouden deze zorgtaken en huishoudelijk werk ook maatschappelijk kunnen worden georganiseerd. Maar daarvoor moeten we over de rijkdommen beschikken die vandaag in private handen geconcentreerd zijn.

Volgens Campagne ROSA zal discriminatie pas verdwijnen wanneer we de voedingsbodem gecreëerd door het kapitalisme wegnemen.

Deze strijd moeten we samen voeren. We have a world to win!

Op Pride is a Protest strijden we voor:

• Investeringen in onderwijs, voor o.a degelijke lessen seksuele opvoeding waarin LGBTQIA+ thema’s en genderdiversiteit besproken worden van in de kleuterklas
• Investeringen in gezondheidszorg, zodat iedereen die lichamelijke of psychologische zorg nodig heeft deze ontvangt zonder op een wachtlijst te belanden.
• Investeringen in publieke diensten, huisvesting en degelijke jobs! Waar er tekorten zijn is er discriminatie op basis van geaardheid, genderidentiteit en uiterlijk.
• Investeringen in socio-culturele LGBTQIA+ ontmoetingsplaatsen en organisaties, die veel expertise, maar weinig middelen hebben.
• Investeringen in opvanghuizen en sociale woningen om iedereen veilige huisvesting te garanderen.
• Internationale steun voor LGBTQIA+ organisaties en gemeenschappen. Niet enkel symbolisch maar concreet door het vrijmaken van middelen en het versoepelen van de migratieprocedures voor vluchtelingen.

[button link=”https://www.facebook.com/events/266971762221841″ type=”big” color=”red”] Zondag 26 juni: Pride is a Protest betoging in Gent[/button]

[button link=”https://www.facebook.com/events/1389993064787371″ type=”big” color=”red”] Pride is a Protest betoging in Brugge op 26 juni[/button]

[button link=”https://www.facebook.com/events/1433142307142002″ type=”big” color=”red”] Pride Protest blok op de Brusselse Pride op 21 mei[/button]

België neemt de tweede plaats in op de Rainbow Europe Index. Een ranglijst die jaarlijks de rechten van holebi’s, transgenders en intersekse personen in alle Europese landen evalueert. Toch durven 2 op 3 LGBTQI+-personen niet hand in hand over straat. Op de Internationale dag tegen homo- en transfobie (17 mei) werd een jongeman in Oudenaarde slachtoffer van gaybashing.

Door Frede (Brugge) uit maandblad De Linkse Socialist

Ondanks de enorme vooruitgang op vlak van rechten voor LGBTQI+-personen, blijven geweld en intimidatie overal aanwezig. Begin maart werd David P vermoord omwille van zijn seksuele geaardheid. De coronacrisis en lockdowns zorgden ervoor dat LGBTQI+-jongeren opgesloten zaten bij familieleden die hen niet altijd accepteerden. Toegang tot sociale contacten, zoals LGBTQI+-organisaties bleef beperkt tot online contact. Wachtlijsten voor vele vormen van hulpverlening werden langer.

Besparingsbeleid en winsthonger zorgen voor verdeeldheid

De winsthonger en het jarenlange besparingsbeleid breken noodzakelijke sociale diensten af. Een tekort aan degelijke jobs vormt een voedingsbodem voor discriminatie: wie ‘anders’ is valt uit de boot. Er zijn ellenlange wachtlijsten voor sociale woningen en opvang. Op de woningmarkt zorgen tekorten voor toenemende discriminatie. Hierdoor lopen LGBTQI+-personen in het algemeen meer risico op een leven in armoede en dakloosheid.

Besparingen op onderwijs zorgen ervoor dat steeds grotere klassen in kleine leslokalen zitten. Leerkrachten hebben weinig ruimte om in te zetten op een veilig klasklimaat. Twee op drie LGBTQI+ leerlingen heeft het gevoel er niet bij te horen op school. Volgens een bevraging grijpt de helft van de leerkrachten nooit in bij homofobe incidenten op school. Lessen seksuele opvoeding gaan nog te vaak enkel over het biologische en zijn heteronormatief.

Een programma van sociale eisen

Om verandering te bekomen, moeten we ons organiseren rond een programma van sociale eisen. We hebben nood aan investeringen in publieke diensten, huisvesting en degelijke jobs om geen ruimte te laten voor discriminatie. Socio-culturele LGBTQI+-ontmoetingsplaatsen die veel expertise hebben, moeten meer middelen krijgen. Investeringen in opvanghuizen en sociale woningen zijn nodig om iedereen een veilig onderdak te geven. Opdat iedereen die lichamelijke of psychologische zorg nodig heeft die kan ontvangen, hebben we nood aan massale investeringen in de gezondheidszorg. Meer investeringen in onderwijs zorgen ervoor dat leerkrachten meer ruimte krijgen om in te zetten op een veilig klasklimaat voor iedereen en geven scholen de middelen om degelijke lessen seksuele opvoeding te organiseren.

Dat programma afdwingen lukt alleen als de pride een protest is!

Deze eisen kunnen levens redden, van LGBTQI+-personen maar ook van de grote meerderheid van de bevolking. Onze eisen voor investeringen botsen met de jarenlange besparingspolitiek. Er is rijkdom genoeg, maar die wordt momenteel enkel gebruikt om de rijken rijker te maken. De strijd voor LGBTQI+-welzijn en de sociale strijd voor een andere samenleving gaan daarom hand in hand. Om het programma van sociale eisen af te dwingen moet de pride een protest zijn! Voer mee actie op 27 juni met Campagne ROSA. Voor een samenleving waar niet de winsten van enkelen maar het welzijn van allen centraal staat!

[button link=”https://www.facebook.com/events/802677803957209″ type=”big” color=”purple”] => Gent: 15u Kouter[/button]

[button link=”https://www.facebook.com/events/3015879451979562/” type=”big” color=”purple”] => Brugge: 15u Burg[/button]

[button link=”https://www.facebook.com/events/315040543360107″ type=”big” color=”purple”] => Antwerpen: 12u30 De Coninckplein[/button]