NL Socialisme

Tag: Marine Le Pen

  • Nieuwe extreemrechtse fractie in Europees Parlement

    VB in zee met ex-UKIP verkozene die fan is van Thatcher en Polen die stemrecht voor vrouwen weg willen

    Na een eerdere mislukte poging kondigde Marine Le Pen vandaag dan toch de oprichting van een extreemrechtse fractie aan: “Europa van de Naties en de Vrijheden”.

    Artikel door Tanja Niemeier

    De nieuwe fractie zal voorgezeten worden door Marine Le Pen van het Front National uit Frankrijk en Marcel De Graaf van de islamofobe antimigrantenpartij PVV uit Nederland. De fractie bestaat naast FN en PVV uit parlementsleden van de Lega Nord (Italië), FPÖ (Oostenrijk) en Vlaams Belang (België). Er waren al langer onderhandelingen om een fractie te vormen, maar de groep kwam niet aan verkozenen uit zeven EU-lidstaten, een vereiste om als politieke groep in het parlement erkend te worden.

    Nu worden ze vervoegd door Janice Atkinson die voor de Britse UKIP werd verkozen maar ondertussen uit de EFDD (Europe of Freedom and Direct Democracy) stapte. Die EFDD bestaat vooral uit leden van UKIP en de Italiaanse Vijfsterrenbeweging. Naast Atkinson trekken ook twee Poolse parlementsleden naar de nieuwe fractie. Het gaat om de twee verkozenen van het Congres voor een Nieuwe Rechterzijde (KNP), Michal Marusik en Stanislav Zoltek.

    Commentatoren suggereren dat de nieuwe fractie pas mogelijk werd na de confrontatie en daaropvolgende uitsluiting van Jean-Marie Le Pen uit het Front National. Daarmee probeert Marine Le Pen het FN te ontdoen van de meest openlijk racistische, xenofobe en anti-semitische elementen.

    PVV-leider Geert Wilders is een van de grondleggers van de nieuwe fractie. Hij stelde dat het een historische stap is en het startpunt om baas te worden van onze eigen wetten en middelen op een ogenblik dat een miljoen mensen aan de grens van Europa wachten.

    De creatie van deze nieuwe politieke groep is een uitdrukking van een groeiende polarisering in Europa. De aanhoudende harde besparingen die door de trojka opgelegd worden en door de grootste fracties in het Europees Parlement gesteund worden, zorgen ervoor dat het vertrouwen in de EU op een historisch dieptepunt staat. Dat is zeker het geval in landen die hard geraakt worden door de crisis. Deels door de zwakte van de linkerzijde in Europa heeft de groeiende afkeer tegen de EU en het neoliberale beleid nog geen duidelijke politieke uitdrukking op klassenbasis doorheen Europa gevonden.

    De retoriek op de persconferentie waar de nieuwe fractie werd voorgesteld, was veelzeggend over de lagen die extreemrechts wil bereiken. Marine Le Pen die met het FN voor het grootste aantal van de 36 parlementsleden zorgt, beweerde op te komen voor de belangen van de gewone mensen, de werkenden en de landbouwers die het slachtoffer van de globalisering zijn en hun onafhankelijkheid verloren door de centrale economische maatregelen van de EU. Le Pen sprak zich uit tegen het vrijhandelsakkoord TTIP en was erg scherp voor de grote coalitie van christendemocraten en sociaaldemocraten in het Europees Parlement.

    Nochtans is het duidelijk dat geen enkele partij in de nieuwe fractie de belangen van de werkenden verdedigt. Denk maar aan de wijze waarop Janice Atkinson uit UKIP werd gezet op beschuldiging van fraude en nu op de persconferentie kwam vertellen dat de twee vrouwen die haar politiek het meeste inspireren Margaret Thatcher en Marine Le Pen zijn. De sociale ramp die Thatcher onder de werkende bevolking in Groot-Brittannië aanrichtte is algemeen bekend.

    De nieuwe groep zal 17,5 miljoen euro publieke middelen krijgen voor de overblijvende vier jaar van deze legislatuur. Daarnaast krijgen de leden ervan meer spreektijd en dus ook een groter publiek profiel. Dat is veel geld voor racistische, nationalistische en antimigrantenpropaganda. Het vormt een bedreiging voor de eenheid van de werkenden en voor migranten en vluchtelingen in het bijzonder. Mogelijk kan deze versterking van extreemrechts een aanmoediging zijn voor racistisch en fascistisch geweld. Recent nog werd een protestactie van mensen-zonder-papieren verbaal en fysiek aangevallen door extreemrechtse militanten toen ze voor het Europees Parlement tegen het asociale asielbeleid protesteerden.

    Het valt nog af te wachten hoe stabiel deze nieuwe groepering zal zijn, maar tegelijk is het niet uitgesloten dat andere verkozenen de groep zullen vervoegen. Op de persconferentie werd een directe oproep gedaan aan andere Europarlementsleden van UKIP die gefrustreerd zijn omdat er naar verluidt 80% verschil in het stemgedrag van leden van UKIP en die van de Vijfsterrenbeweging zou zijn en dat terwijl ze in dezelfde fractie zitten.

    Het feit dat extreemrechts een groep heeft kunnen vormen, is een waarschuwing voor links. Als de linkerzijde geen duidelijk en consequent antwoord op het besparingsbeleid biedt, dan kan extreemrechts ervan profiteren. Een verwerping van de kapitalistische en neoliberale instellingen van de EU en van het Europese politieke establishment moet onderdeel van dat antwoord zijn, naast een internationalistisch en strijdbaar perspectief gebaseerd op een programma dat breekt met de logica van de markten en het kapitalisme. Dit is des te belangrijker nu de Griekse regering op een kruispunt staat.

    [divider]

    Over de nieuwe Poolse vrienden van het Vlaams Belang

    Voormalig KNP-voorman en Europees Parlementslid Janusz Korwin-Mikke staat bekend voor enkele heel opmerkelijke uitspraken. Hij verklaarde dat vrouwen minder intelligent zijn dan mannen en dus geen stemrecht moeten hebben. Over de Paralympische Spelen stelde hij dat je “ook geen schaaktoernooi voor debielen” organiseert… Door een intern conflict, dat los stond van deze controversiële uitspraken, scheurde Korwin-Mikke zich af om een nieuwe partij te vormen. De KNP is voor een herinvoering van de doodstraf, tegen het homohuwelijk, … Op economisch vlak is KNP voor een extreem liberaal beleid met een afbouw van alle sociale diensten. Toen hij nog voor de KNP in het Europees Parlement zetelde, pleitte Korwin-Mikke voor de afschaffing van het minimumloon en stelde hij dat de invoering van een minimumloon in de VS ertoe leidde dat “vier miljoen negers” hun job verloren. Korwin-Mikke werd uit de KNP gezet omdat hij twee buitenechtelijke kinderen heeft.

  • Steun aan Poetin bindmiddel voor nieuwe extreemrechtse Europese fractie

    Annemans in zee met Franse antisemiet Le Pen, voormalige Litouwse president die van banden met Russische maffia werd verdacht en Poolse partij die vrouwenstemrecht wil afschaffen.

    Artikel vanop blokbuster.be

    Het is de groep rond het Front National en niet die rond UKIP die erin geslaagd is om een fractie in het Europees Parlement te vormen. Het zag er lange tijd onzeker uit, maar nadat extreemrechtse formaties uit Litouwen en Polen de stap naar het FN zetten, is de situatie uitgeklaard. Voor de vorming van een Europese fractie zijn 25 verkozenen uit zeven lidstaten vereist. Op een eerdere bijeenkomst van de groep rond het FN voor de verkiezingen was er een vertegenwoordiger van Verenigd Rusland, de partij van Poetin. Nu zetten twee partijen die bekend staan als pro-Russisch de stap naar de fractie van Le Pen en Annemans. Was het Poetin zelf die daarvoor zorgde?

    De extreemrechtse fractie kon al rekenen op de 24 verkozenen van het Front National (Frankrijk), de 5 zetels van Lega Nord (Italië), 4 zetels van de FPÖ (Oostenrijk), 4 zetels van de PVV (Nederland) en de ene zetel van Gerolf Annemans van het Vlaams Belang.  Het extreemrechtse SD (Zweden) stapte uit het samenwerkingsverband na kritiek vanwege de banden met het FN. Nu zijn twee bijkomende partners gevonden om een fractie te vormen. Het gaat om de partij ‘Orde en Rechtvaardigheid’ uit Litouwen (2 zetels) en Congres van de Nieuwe Rechterzijde uit Polen (4 zetels).

    Hierdoor wordt het quasi onmogelijk voor het Britse UKIP om een eigen fractie te vormen. In de vorige legislatuur was dat wel het geval. De afgelopen dagen raakte bekend dat enkele partners van UKIP naar de fractie rond de Britse conservatieven overstapten. Het ging om de Partij van de Finnen (opvolger van de Ware Finnen) en de Deense Volkspartij. Hierdoor blijven er nog amper partners over voor UKIP. Behalve de Zweedse SD en de religieuze Nederlandse partij SGP blijft er niemand over…

    De nieuwe partners van Marine Le Pen lijken niet op alle vlakken stabiel en betrouwbaar voor deze fractie in het Europees Parlement. We bekijken beide nieuwe partners van extreemrechts.

    Het Litouwse Tvarka ir teisingumas (TT, ‘Orde en rechtvaardigheid’) werd in 2002 opgezet als de ‘Liberaal Democratische Partij’ die zich centrumlinks profileerde. Het is een rechtse nationalistische partij maar de liberale invloeden blijven sterk aanwezig. De historische partijleider en voormalige president Paksas is uitdrukkelijk voorstander van het Litouwse lidmaatschap van de EU en de NAVO. In Litouwen maakt de partij deel uit van het establishment, momenteel zit ze zelfs in de regering. Er is een coalitie met de Arbeiderspartij en de Sociaaldemocratische Partij van Litouwen die in het Europees parlement respectievelijk in de liberale en sociaaldemocratische fractie zitten.

    Toch kwam TT in het vorige Europese Parlement bij de fractie van UKIP terecht, onder meer op basis van de ethisch conservatieve standpunten tegen vrouwenrechten of tegen holebirechten. Tijdens het presidentschap van Paksas werd gewezen op de banden tussen het regime en de Russische maffia en werd geheime informatie gelekt aan de Russische autoriteiten. Nu zal Paksas opnieuw in het Europees Parlement zetelen en dit als medestander van Le Pen en co.

    Het Poolse ‘Congres voor een Nieuwe Rechterzijde’ (KNP) is een nieuwe formatie die in 2011 is opgezet rond een Eurosceptisch en extreem liberaal economisch programma gekoppeld aan ethisch erg conservatieve standpunten. Partijleider Korwin-Mikke raakte in mei 2014 in opspraak omdat hij in een televisiedebat over verkrachtingen verklaarde: “Vrouwen doen altijd alsof ze zich verzetten en dat is normaal. Je moet alleen weten wanneer je mag en wanneer niet.” Hij verklaarde ook nog dat vrouwen niet intelligent zijn en geen stemrecht zouden mogen krijgen. Toch gaat zijn partij in het Europees Parlement deel uitmaken van een fractie die opgezet is door een vrouw, Marine Le Pen van het FN. Als Anke Vander Meersch nog eens iets over vrouwenrechten meent te moeten zeggen, kan ze dat beter aan de Poolse fractiegenoten van Gerolf Annemans doen. Uiteraard is de partij ook fors tegen het homohuwelijk gekant en er wordt gepleit voor de herinvoering van de doodstraf.  Op economisch vlak staat de KNP voor een extreem liberaal programma. De partij komt op voor lagere belastingen en een afbouw van de overheid. Wat bindt de KNP aan extreemrechts in Europa? Ook Korwin-Mikke staat op goede voet met het Russische regime en was de eerste om te zeggen dat Poetin gelijk had om de Krim bij Rusland te annexeren.

    Het belangrijkste bindmiddel tussen de establishmentpartij TT uit Litouwen, de rechts-populistische libertaire KNP uit Polen en de traditioneel extreemrechtse partijen als het FN, Vlaams Belang en FPÖ is de steun aan het regime van Poetin. Het verklaart waarom ook het Vlaams Belang ‘waarnemers’ stuurde bij het referendum op de Krim. Dat die waarnemers er vooral de bloemetjes buiten hebben gezet, vormde geen probleem. Het doel was beperkt tot het versterken van de banden met het Russische regime. De Oostenrijkse FPÖ heeft al langer goede banden met Verenigd Rusland en ook Le Pen laat zich regelmatig positief uit over Poetin. Na een bezoek aan Rusland voor de Europese verkiezingen stelde Le Pen dat zij en Poetin “gemeenschappelijk waarden verdedigen”, meer bepaald de “christelijke traditie van de Europese beschaving.”

    Het resultaat is dat Gerolf Annemans en het Vlaams Belang in zee gaan met Europarlementslid Jean-Marie Le Pen die zijn antisemitische standpunten nog eens openbaarde deze week, een voormalige president van Litouwen die banden had met de Russische maffia en een Poolse partij die het stemrecht voor vrouwen wil afschaffen. Een woord van kritiek op de partners is er uiteraard nog niet gevallen.

  • Jean-Marie Le Pen, de oude neofascistische vos verliest zijn haren maar niet zijn streken

    marinelepenArtikel overgenomen vanop blokbuster.be

    De Europese fractievorming van Marine Le Pen zal er mogelijk niet gemakkelijker op worden nu één van haar Franse verkozenen in dat Europees Parlement opmerkelijke uitspraken deed. Het gaat om haar eigen vader die eens te meer vergoelijkend sprak over de misdaden van de nazi’s. Als reactie op kritieken van voormalig tenniskampioen Yannick Noah en de zanger Patrick Bruel stelde Le Pen in een interview dat voor de FN-website bedoeld was: “we zullen volgende keer een baksel voor hem maken”, waarmee werd verwezen naar de verbrandingsovens in de concentratiekampen van de nazi’s. Eerder raakte Le Pen in opspraak toen hij stelde dat het dodelijke ebola-virus een antwoord kan bieden op de migratie.

    De 86-jarige Jean-Marie Le Pen mag dan wel niet meer aan het hoofd van het Front National staan, hij blijft wel genieten van een riant inkomen als Europarlementslid. In dat Europees Parlement probeert zijn dochter Marine een fractie te vormen met onder meer Geert Wilders uit Nederland. Er zijn nog twee extra partners nodig om tot een fractie te komen, hiervoor zijn immers verkozenen uit 7 landen vereist. Nu de Deense Volkspartij en de Finse Partij (opvolger van de Ware Finnen) net zoals wellicht het Duitse AfD in zee gaan met de Britse conservatieven en niet met de rechtse populisten van de UKIP zal de druk op diverse extreemrechtse formaties nog groter zijn. Het is immers niet zeker dat de fractie rond UKIP nog aan voldoende partners komt om een officiële fractie te vormen. Wilders liet al weten dat hij niet gediend was met de uitspraken van Jean-Marie Le Pen, het extreemrechtse SD uit Zweden liep eerder al over naar de fractie rond UKIP omwille van de druk wegens het aangebrande karakter van het Front National.

    Met zijn uitspraken is Le Pen senior niet aan zijn proefstuk toe. Het is overigens opmerkelijk dat hij nu verwijst naar de verbrandingsovens. Eerder trok hij het bestaan van de gaskamers in twijfel. In 1987 bijvoorbeeld verklaarde hij: “Ik zeg niet dat de gaskamers niet bestaan hebben. Ik heb ze zelf niet gezien. Ik heb de vraag niet specifiek bestudeerd. Maar ik geloof dat het maar een detail is in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.” Tien jaar later herhaalde hij dit op een persconferentie van het Duitse Republikaner: “Als je een duizend pagina’s tellend boek rond de Tweede Wereldoorlog neemt, nemen de concentratiekampen er slechts twee pagina’s van in en de gaskamers 10 tot 15 regels. Dit noemt men een detail.” Dat hij zich bewust is van de Joodse afkomst van Patrick Bruel was eerder al duidelijk. Toen Patrick Bruel midden jaren 1990 verklaarde dat hij niet meer in Toulon wilde optreden omdat daar een burgemeester van het FN was verkozen, haalde Le Pen uit naar “de zanger Benguigui”, een verwijzing naar de Joodse naam van Bruel. Erg onschuldig is de nieuwe opmerking van Le Pen dus niet.

    Niet alleen meent Le Pen senior dat de concentratiekampen een detail in de geschiedenis waren, ook de Duitse bezetting van Frankrijk vond hij “niet zo onmenselijk” en de Gestapo kwam enkel tussen om “bloedbaden te vermijden.” Le Pen is politiek opgegroeid in kringen van voormalige nazi-collaborateurs. Begin jaren 1950 stond hij aan het hoofd van de ordedienst van Jacques Isorno die onder meer actief was als advocaat van maarschalk Pétain die aan het hoofd stond van het collaborerende Vichy-regime in Frankrijk. In 1965 en 1968 werd Le Pen veroordeeld omdat hij een uitgeverij had die toespraken van Hitler uitgaf en verdeelde. Le Pen nam zelf deel aan militaire operaties in Indochina (het later Vietnam) en Algerije waar het Franse leger massaslachtingen aanrichtte. Over zijn eigen rol verklaarde Le Pen in 1962: “Ik heb gemarteld omdat het nodig was.” Le Pen vond dit nodig omdat een nederlaag een signaal zou zijn voor de “barbaren”. De onderdrukking van de Algerijnen was volgens hem deels “biologisch bepaald”.

    Begin jaren 1970 werd het Front National opgezet door verschillende extreemrechtse groepen bijeen te brengen. De belangrijkste kracht daarin was de ‘Ordre Nouveau’ dat bekend stond als een erg gewelddadige groep. Begin jaren 1980 kon het FN de eerste electorale doorbraken maken, onder meer omdat de gevestigde partijen – zowel de sociaaldemocratie als de rechterzijde – dit mogelijk maakten in een poging om via een versterkte extreme rechterzijde de ontwikkeling van een radicaliserende linkerzijde te stoppen. In 1986 scoorde het FN 10% en tegen midden jaren 1990 vielen enkele gemeenten in het zuiden van Frankrijk in handen van het FN. In 2002 kende Jean-Marie Le Pen zijn electoraal hoogtepunt toen hij naar de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen kon doorstoten. Hierna ging het bergaf, onder meer omdat de nadruk in de samenleving eerder lag op collectieve strijd tegen het neoliberale beleid. De illusie dat ‘deftig rechts’ in de vorm van Sarkozy een electoraal antwoord op het FN kon bieden, werd doorprikt. Het maakte de ideeën van het FN enkel meer aanvaardbaar. De ontgoocheling in het asociale beleid van Sarkozy maakte een electorale terugkeer van het ‘vernieuwde’ FN onder leiding van Marine Le Pen mogelijk.

    Met die ‘vernieuwing’ heeft Jean-Marie Le Pen het overigens moeilijk. Hij stelde dat hij als “man van het volk” niet zo “kleinburgerlijk” is als zijn dochter. Dat Marine Le Pen het FN aanvaardbaar probeert te maken, heeft volgens vader Le Pen ook negatieve kantjes. “Zo verdwenen de vele moedige en dynamische militanten die zich laten opmerken omdat ze een kaal geschoren kop hebben,” verklaarde hij hierover.

    Dat het Front National een aangebrande figuur als Jean-Marie Le Pen nog steeds naar het Europees Parlement stuurt en het filmpje met de schandalige uitspraak aanvankelijk zelf publiceerde om het pas na publieke kritiek te verwijderen, geeft aan dat de oude neofascisten die het FN uitgebouwd hebben nog steeds een belangrijke rol spelen in die partij. De pogingen van Marine Le Pen om de partij aanvaardbaarder te maken zijn vooral op de buitenwereld gericht. Intern blijven de oude krokodillen hun postjes innemen en blijft het goedpraten van de misdaden door de nazi’s aanvaardbaar.

    Het FN trekt veel kiezers aan die ontgoocheld zijn in de gevestigde partijen. Als de arbeidersbeweging geen eigen offensieve alternatieven uitbouwt, is er ruimte voor extreemrechts. Het beste antwoord dat we de familie Le Pen en co kunnen bieden, is de uitbouw van een sterk antifascistisch verzet dat op de arbeidersbeweging geënt is waarbij de strijd tegen extreemrechts wordt gekoppeld aan een strijd tegen het besparingsbeleid en waarbij we dit zowel syndicaal als politiek degelijk organiseren op basis van een brede betrokkenheid en een radicaal programma van socialistische maatschappijverandering. Zo kunnen we ervoor zorgen dat Le Pen zelf een detail in de geschiedenis wordt.

    [divider]

    Meer over de geschiedenis van het FN: Archiefartikel van Blokbuster uit 2004

  • Jongeren in actie tegen Front National en extreemrechts

    Na een oproep van de Franstalige KAJ, de Jeunes Organisés et Combattifs (JOC), mobiliseerden verschillende organisaties waaronder de Actief Linkse Studenten voor een protestactie tegen de komst van Marine Le Pen naar het Europees Parlement en tegen de groei van extreemrechts. Er waren ongeveer 2.500 betogers op het Luxemburgplein.

    De antifascistische protestactie werd al gauw een betoging die langs het Europees Parlement trok en vervolgens naar de kantoren van de Europese Commissie trok. Thomas Englert, de woordvoerder van de JOC, verklaarde aan de media: “De resultaten van de Europese verkiezingen zijn meer dan verontrustend. Overal in Europa gaat extreemrechts erop vooruit. Dat gebeurt op basis van de crisis en de wanhoop, die versterkt zijn door het besparingsbeleid. Dat beleid wordt gevoerd in naam van de speculanten, bankiers en hun lobby’s. Ook in ons land kunnen racisme en nationalisme hierop inspelen (…) Extreemrechts komt niet uit de lucht gevallen, het kan groeien op een voedingsbodem van wanhoop, miserie en angst. Het doel van deze betoging is niet alleen om ons uit te spreken tegen extreemrechts maar ook om te protesteren tegen de sociale afbraak die de groei van extreemrechts mogelijk maakt. We spreken ons ook uit tegen die partijen die zich links voordoen, maar een beleid voeren waarbij de pensioenleeftijd wordt verhoogd of waarbij de werkloosheidsuitkering in de tijd wordt beperkt. Dat beleid zet mensen ertoe aan om voor extreemrechts te stemmen. Wij willen een echt links beleid.”

    Op de actie waren er vooral jongeren die gemobiliseerd werden met een Facebookoproep die amper 48 uur op voorhand werd gelanceerd. Het was een erg strijdbare betoging. De opkomst en de strijdbaarheid tonen het potentieel van antifascistische strijd en van verzet tegen het besparingsbeleid.

    Recent werd op een Europese bijeenkomst van antifascisten in Athene opgeroepen om rond 9 november, een datum waarop traditioneel antifascistische acties plaatsvinden in het kader van de herdenking van de Kristalnacht van 9 november 1938 (een pogrom door de nazi’s tegen de joden in heel Duitsland), een Europese actiedag te houden. De mobilisatie van gisteren toont aan dat een dergelijke oproep een brede steun kan krijgen in ons land.

    [divider]

    Hieronder een reeks foto’s door Loïc (Luik)

  • Strijd tegen extreemrechts niet gestreden

    Eerste reactie van de antifascistische campagne Blokbuster

    Wat een afgang voor het Vlaams Belang! Met nog drie Kamerzetels en zes Vlaamse parlementszetels blijft er weinig over. Een groot deel van het personeel moet weg en slechts enkele kopstukken slaagden erin om hun zetel te behouden. Zelfs voor voorzitter Annemans zag het er even slecht uit, hij dreigde naast zijn Europese zetel te grijpen maar raakte uiteindelijk toch nipt verkozen. Met amper 6% komt de kiesdrempel in zicht. Voor de Kamerverkiezingen was het Vlaams Belang zelfs in het voormalige bastion Antwerpen pas de zevende partij.

    Het enige lichtpunt kwam opvallend genoeg vanuit Wallonië. Het Vlaams Belang diende in Henegouwen een eigen lijst in onder de naam ‘Faire Place Nette’ waarbij in het logo de ‘p’ klein werd gemaakt zodat het op ‘FN’ leek. Tegen het gebruik van de naam FN zelf geldt een veto van het Franse FN van Marine Le Pen. In Charleroi haalde FPN 3,5% en doorheen Henegouwen 2%. Met de score in Charleroi komt lijsttrekker Frank Creyelman dicht bij het resultaat dat zijn partij nog behaalt in zijn eigen stad Mechelen waar hij gemeenteraadslid is.

    Alle gekheid op een stokje: de resultaten voor diverse rechtse populistische en extreemrechtse krachten langs Franstalige kant en in Europa tonen aan dat de ruimte voor dergelijke krachten niet kleiner maar groter is geworden. De Parti Populaire van Modrikamen haalt een verkozene in de Kamer en het Waals Parlement en zelfs de waanzinnige Laurent Louis haalt met zijn ‘Debout les Belges’ enkele opmerkelijke scores (evenwel zonder verkozenen).

    Op Europees vlak kende het Franse Front National een hoge score met 25% van de stemmen en 24 zetels in het Europees Parlement. De Britse UKIP werd eveneens de grootste partij in Groot-Brittannië met een gelijkaardig percentage en evenveel zetels als het FN.

    Erger nog is de groei van de delegatie neonazi’s in het Europees Parlement. Gouden Dageraad treedt in het Europees Parlement met 3 verkozenen, Jobbik behoudt haar 3 zetels en de Duitse neonazi’s van NPD halen met 1% van de stemmen ook 1 zetel. Voor het eerst komt er een Duitse neonazi in het parlement en bovendien komen er drie Griekse neonazi’s bij!

    Mogelijk kan extreemrechts een eigen Europese fractie vormen. Daarvoor zijn er 25 zetels uit 7 lidstaten nodig. Met de 24 zetels van Marine Le Pen is het aantal geen probleem, maar mogelijk zullen er onvoldoende medestanders gevonden worden. Naast Vlaams Belang (1 zetel), FPÖ uit Oostenrijk (4 zetels), Zweedse Democraten (2 zetels) en de Nederlandse PVV (4 zetels) wordt naar Lega Nord uit Italië (5 zetels) gekeken maar is er nog een extra partner nodig. Le Pen sloot aanvankelijk samenwerking met NPD, Gouden Dageraad, Jobbik en het Bulgaarse Ataka (dat niet meer verkozen is…) uit. Ondertussen zouden de Zweedse Democraten naar de alliantie rond UKIP overstappen en zijn er nog twee extra partners nodig.

    Lega Nord zat voorheen in de Europese fractie van de UKIP. Die fractie komt zonder problemen aan voldoende zetels, maar zal met enkele nieuwe Eurosceptische formaties moeten onderhandelen om aan het vereiste aantal partners te komen. Naast de opvolger van de Ware Finnen (2 zetels), Deense Volkspartij (4 zetels), de Nederlandse SGP (1 zetel) en het Litouwse Orde en Rechtvaardigheid (2 zetels) wordt uitgekeken naar Alternative für Deutschland (7 zetels) en mogelijk ook Eurosceptische partijen uit Polen en/of Tsjechië.

    Zeker in die landen waar het breed gedragen ongenoegen nog niet heeft geleid tot verzet op straat, is de ruimte voor allerhande populistische en extreemrechtse krachten aanwezig. In landen waar er wel actief straatverzet was, gaat de radicalisering in de eerste plaats naar radicaal links met uitstekende scores in Griekenland, Spanje en Portugal. Spreken van een algemene verrechtsing zou verkeerd zijn. Maar het gevaar onderschatten zou ook gevaarlijk zijn.

    [divider]

    Enkele cijfers van de rechtse resultaten in de Europese verkiezingen 

    Populistisch rechts: 43

    • Verenigd Koninkrijk. UKIP: 26,6% en 24 zetels
    • Nederland. PVV: 13,3% en 4 zetels
    • Finland. Partij van Finnen: 13% en 2 zetels
    • Denemarken. Deense Volkspartij: 27% en 4 zetels
    • Duitsland. AFD: 7,04% en 7 zetels
    • Litouwen: Orde en rechtvaardigheid 14,3% en 2 zetels

    Extreemrechts: 36

    • Frankrijk. Front National: 25% en 24 zetels
    • Italië. Lega Nord: 6% en 5 zetels
    • Oostenrijk. FPÖ: 20% en 4 zetels
    • Zweden. Zweedse Democraten: 9% en 2 zetels
    • België. Vlaams Belang: 6,8% en 1 zetel

    Neonazi’s: 7

    • Hongarije. Jobbik: 14,8% en 3 zetels
    • Duitsland. NPD: 1,03% en 1 zetel
    • Griekenland. Gouden Dageraad: 9,4% en 3 zetels

  • Protestactie tegen komst Marine Le Pen

    Op woensdag 28 mei wordt in Brussel actie gevoerd tegen de komst van Marine Le Pen. De overwinning van het Franse Front National dat 24 zetels binnenhaalde, zorgde voor een schok onder heel wat antifascisten en linkse militanten. Het verzet tegen extreemrechts moet zich organiseren en dit verzet koppelen aan een programma dat antwoorden biedt op de voedingsbodem van extreemrechts. Ingaan tegen het besparingsbeleid en het formuleren van alternatieven met nadruk op werk, huisvesting en openbare diensten, is daarbij essentieel.

    Le Pen komt naar Brussel om onderhandelingen te starten om een Europese fractie op te zetten. Daarvoor zijn 25 zetels uit 7 landen nodig. De alliantie waar extreemrechts voor de verkiezingen aan werkte, kan rekenen op verkozenen uit 5 landen. Le Pen wil ongetwijfeld ook Lega Nord overhalen en zoekt nog een laatste partner. (Zie ook de eerste reactie van Blokbuster op de verkiezingen).

    Tijdens de verkiezingscampagne liet vader Le Pen zich nog opmerken met een bijzonder racistische uitspraak. Hij stelde dat een verspreiding van het Ebolavirus een antwoord kan bieden op het probleem van de migratie uit Afrika…

    Er is een oproep tot actie op 28 mei, een oproep die mee ondersteund wordt door de Actief Linkse Studenten en door Blokbuster. Er wordt om 18u30 verzameld aan het Europees Parlement aan het Luxemburgplein. 

    Facebook evenement

  • Extreemrechtse alliantie in Europa

    Populisten, antimigrantenformaties en extreemrechts maken zich op voor Europese verkiezingen

    De EU en het extreme besparingsbeleid heeft de mogelijkheden voor extreemrechtse en racistische partijen vergroot. In verschillende landen kunnen dergelijke krachten de grootste worden bij de Europese verkiezingen van mei 2014. Het Franse Front National en de Nederlandse PVV van Wilders bereiden zich daarop voor met een Europese alliantie waarvoor ook andere rechtse krachten worden uitgenodigd.

    Artikel door Per-Åke Westerlund uit weekblad ‘Offensiv’ (Zweden)

    Zowel het Front National van Marine Le Pen als de PVV van Geert Wilders staan op 20 tot 25% in de peilingen en kunnen de grootste partij van hun land worden. Ze willen binnen het Europees Parlement een bredere alliantie vormen om beroep te kunnen doen op onder meer extra financiële middelen. Ze richten zich daarbij onder meer tot het Vlaams Belang, de Lega Nord (Italië), FPÖ (Oostenrijk) of de Zweedse Democraten. Er was al een bijeenkomst in Stockholm met onder meer Le Pen, Dewinter, HC Strache en Jimmie Åkesson van de SD (Sverige Demokraterna, ondanks de naam een extreemrechtse partij). De Deense Volkspartij, het Duitse AfD (Alternatief voor Duitsland) en UKIP behoren tot de partijen die de uitnodiging hebben afgeslagen.

    De toenemende sociale en economische crisis in Europa heeft racistische, extreemrechtse en populistische partijen nieuwe kansen geboden. Eens ze aan de macht zijn, staan zowel de gevestigde rechtse als de sociaaldemocratische partijen voor hetzelfde harde besparingsbeleid dat de levensstandaard van de gewone bevolking hard raakt.

    Symbool van besparingen

    De hele EU is doorheen de crisis, nog sterker dan ervoor het geval was, een symbool van besparingen en aanvallen op onze levensstandaard geworden.

    Een brede peiling in Europa gaf in september nog aan dat slechts 30% van de Europeanen een positief beeld op de EU heeft. Twintig jaar geleden was dat volgens Gallup Europe nog 70%, het onderzoeksbureau stelt vast dat “het Europese project nog nooit zo onpopulair was.”

    Het Franse Front National en haar bondgenoten willen zich opwerpen als de enige echte ‘anti-EU-partijen’ bij de Europese verkiezingen. Doorgaans halen rechtse populisten bij de Europese verkiezingen hun beste scores.

    Het beleid van de EU om het vluchtelingen, zeker rond de Middellandse Zee, moeilijker te maken, levert extreemrechts voordelen op. Het beleid vertrekt immers van een voorstelling van asielzoekers als lastposten in de door crisis getroffen landen. Zowel de gevestigde partijen als extreemrechts brengen dat beeld naar voor. Het verbergt meteen het feit dat het de banken en niet de vluchtelingen zijn die met miljarden aan gemeenschapsmiddelen gaan lopen.

    Extreemrechts probeert op het enorme ongenoegen in de EU in te spelen. Bij de totstandkoming van de nieuwe alliantie beloofde Geert Wilders te zullen “strijden tegen het monsterlijke Europa.” Marine Le Pen stelde dat de EU “van onze volkeren slaven maakt”. Beide partijen willen de eurozone verlaten.

    Het is niet omdat de kritiek op de EU aan belang wint dat het racisme geen thema meer is. PVV-leider Geert Wilders staat vooraan bij de islamofoben in Europa. Hij eist een verbod op de Koran. Le Pen is actief betrokken bij het versterken van vooroordelen tegenover Roma en andere migranten uit Bulgarije en Roemenië.

    Niet meer extreem?

    De afgelopen jaren hebben delen van de media en de gevestigde partijen hun houding tegenover extreemrechts veranderd. Ze zien hen niet langer als extremisten. Toen de FPÖ in 2000 tot de Oostenrijkse regering toetrad, waren er nog beperkte protestgeluiden te horen bij de EU. Toen de PVV tien jaar later de Nederlandse regering ondersteunde, werd niet meer geprotesteerd. Er werd evenmin een probleem van gemaakt dat de Vooruitgangspartij in Noorwegen tot de regering toetrad met ministers van Financiën en Migratie. (Noorwegen is geen lid van de EU maar heeft wel nauwe banden met de landen van de EU).

    Een van de redenen waarom extreemrechts aanvaardbaarder is geworden, bestaat uit het feit dat gevestigde rechtse partijen een deel van hun voorstellen hebben overgenomen. Zowel de voormalige Franse president Sarkozy als de voormalige Italiaanse premier Berlusconi gingen over tot massale uitwijzingen van Roma die meteen ook als criminelen werden bestempeld. Naarmate de economische en sociale crisis dieper wordt, gebruiken ook de gevestigde partijen steeds meer populistische elementen en autoritaire methoden. Maar toen de Hongaarse regeringspartij Fidsz – dat deel uitmaakt van de alliantie van conservatieve partijen in Europa – verschillende voorstellen van het extreemrechtse Jobbik overnam, heeft dit Jobbik enkel versterkt.

    Een andere reden voor de grotere aanvaardbaarheid ligt bij de regeringsdeelname of gedoogsteun in een aantal landen. De Deense Volkspartij steunde een rechtse regering van 2001 tot 2011 en slaagde erin om een hard migratiebeleid op te leggen. De sociaaldemocraten hebben dat beleid nadien overigens behouden. Bij de Franse rechterzijde wordt openlijk gesproken over de mogelijkheid van samenwerking met het FN. In Finland is er speculatie over het feit dat de volgende regering wel eens een coalitie zou kunnen zijn met zowel de Centrumpartij als de Finnen (voorheen ‘Ware Finnen’). Racistische partijen zetten overal druk op de gevestigde partijen. Wilders verklaarde op de persconferentie met Le Pen dat beide partijen de “Eurofiele elite wel eens een ander toontje zouden laten zingen.”

    Opgepoetste imago’s

    De extreemrechtse partijen die nu een alliantie willen vormen, hebben de afgelopen jaren pogingen gedaan om hun publieke imago op te poetsen. Ze stellen zichzelf voor als “patriotten”, maar ze willen geen samenwerking met meer openlijke neonazistische partijen als Gouden Dageraad (Griekenland) of Jobbik (Hongarije).

    De Europese Vrijheidsalliantie bestaat al enkele jaren en wordt voorgezeten door Franz Obermayr van de Oostenrijkse FPÖ. De alliantie omvat ook Marine Le Pen (FN), Philip Claeys (VB) en Ken Ekeroth (SD). In februari 2011 kreeg de alliantie voor het eerste subsidies van het Europees Parlement, goed voor 372.000 euro. In totaal kreeg de groep al meer dan 750.000 euro. Indien de alliantie na de verkiezingen van 2014 een parlementaire fractie kan vormen (met minstens 25 leden uit zeven landen), dan loopt dat op tot meer dan een miljoen euro per jaar.

    Er zijn ook andere groepen van extreemrechts in het Europees Parlement. Er is MELD (Beweging voor een vrij en democratisch Europa) met de Deense Volkspartij, de Lega Nord en de Slovaakse Naitonale Partij. En er is de EVD (Europa van Vrijheid en Democratie) onder leiding van de Britse UKIP en met onder meer Frank Vanhecke. Al deze groepen krijgen enorme middelen van het Europees Parlement.

    Voorbereiding op nog erger

    De extreemrechtse en populistische partijen die hoge scores halen bij de verkiezingen, kunnen de weg voorbereiden voor nog ergere gewelddadige racistische en neonazistische partijen. Rechtse populisten willen deelnemen aan regeringen, maar voeren vervolgens een onpopulair beleid waardoor ze aan steun verliezen. Dat gebeurde met de PVV toen die partij van 2011 tot 2012 in de Nederlandse regering zat. Toen de extreemrechtse partij LAOS in de Griekse regering zat, liep dit faliekant af. De partij stortte in elkaar waardoor de weg open lag voor Gouden Dageraad.

    De extreemrechtse formaties zijn erg verschillend van land tot land, deels omwille van andere tradities en uiteraard van het verzet waar ze op botsen. Voor de Nederlandse PVV is islamofobie een essentieel onderdeel van de ideeën, de partij krijgt zelfs financiële steun van Israëlisch-gezinde organisaties. Het Franse FN heeft meer klassieke neo-fascistische en anti-semitische roots. Het Vlaams Belang en de Oostenrijke FPÖ gingen erg ver in het aannemen van neoliberale aspecten in hun programma’s. De Noorse Vooruitgangspartij heeft erg populistische tradities met eisen voor meer middelen voor gezondheidszorg en dergelijke.

    De extreemrechtse allianties en partijen staan onder constante druk van splitsingen of verdeeldheid. Een vorige poging tot de vorming van een grote extreemrechtse alliantie mislukte omdat Alessandra Mussolini, de kleindochter van de Italiaanse fascistische dictator, de Oost-Europese partijen waardeloos vond.

    De aanhoudende economische crisis en het besparingsbeleid door de EU en de regeringen bieden de extreemrechtse krachten echter nieuwe kansen. Ze proberen zich nu te verenigen rond hun rechtse populistische kritiek op de EU, doorgaans aangevuld met islamofobie als centraal racistisch argument. Dat hun alliantie een substantiële financiële bijdrage van de EU kan krijgen, speelt natuurlijk ook een rol.

    Wat te doen?

    De Europese politici beseffen wel dat extreemrechts goed kan scoren bij de komende Europese verkiezingen, maar ze hebben er geen alternatief op. Ondanks hun woorden, gaan de ‘oude’ partijen steeds openlijker over tot een beleid met elementen van racisme en maatregelen die extreemrechts voorstelt (zoals een hoofddoekenverbod, bedelverbod op straat,…). Daarmee hopen ze de aandacht af te leiden van de economische crisis en de massale werkloosheid.

    De linkerzijde en de arbeidersbeweging moeten andere conclusies trekken. De EU is een instrument van de grote bedrijven en banken om de publieke sector en de vakbondsrechten aan te vallen. Er is geen samenwerking in het belang van de werkenden en jongeren, er is een unie voor de 1% rijksten. Het opbreken van de EU op kapitalistische basis zou echter ongetwijfeld gepaard gaan met nog grotere aanvallen om de nationale concurrentiepositie te ‘versterken’.

    Er is nood aan een Europa van de werkenden. De crisis moet beantwoord worden met strijd en een socialistisch programma voor werk en echte welvaart. Werkenden en armen doorheen Europa hebben gemeenschappelijke klassenbelangen en moeten samen de strijd aangaan. De gemeenschappelijke algemene staking in Spanje en Portugal met tegelijk ook in andere Europese landen acties op 14 november vorig jaar, toont een weg vooruit aan. Massale strijd tegen het besparingsbeleid en de strijd om nieuwe massale arbeiderspartijen op te bouwen rond een socialistisch alternatief, zo kunnen we de strijd tegen de groei van extreemrechts het beste voeren.

    In die strijd moeten we een sterk anti-racistisch profiel aannemen. Arbeidersorganisaties en de linkerzijde moeten zich mobiliseren tegen de pogingen om racistische verdeeldheid te versterken en ze moeten zichzelf verdedigen tegen racistisch geweld.

    Een socialistisch programma gaat in tegen het Europese besparingsbeleid. Wij pleiten voor een offensief project van publieke investeringen om iedereen een degelijke job te bezorgen. Daartoe moeten de banken en grote bedrijven in publiek bezit komen. Enkel dan kunnen we de steun voor extreemrechts en racisme echt onderuit halen.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping