Your cart is currently empty!
Tag: LuxLeaks
-
SwissLeaks: hoe de rijken hun ‘taxshift’ organiseren
Op een ogenblik dat ons gezegd wordt dat we moeten besparen omdat het nu eenmaal crisis is en iedereen de buikriem moet aanhalen, op een ogenblik dat rechtse politici niet aarzelen om de jacht op werklozen en de levensstandaard van werkenden te voeren, wordt in alle talen gezwegen over de fraude die nu naar boven komt in het kader van SwissLeaks. Minister Van Overtveldt (N-VA) die er snel bij was om te stellen dat een taxshift enkel kan door de BTW te verhogen en ons dus meer te laten betalen, ziet in SwissLeaks blijkbaar geen opportuniteit voor een ander soort van taxshift die de middelen gaat zoeken waar ze zitten.Hoe kan SwissLeaks, na de eerdere onthullingen over LuxLeaks en de fiscale akkoorden die ons land met grote bedrijven sluit, anders gezien worden dan een taxshift van de rijken die er alles aan doen om al dan niet legaal met middelen te schuiven zodat ze geen belastingen moeten betalen? Honderden Belgen, waaronder zowat de volledige top van de Antwerpse diamantsector, zijn betrokken partij en beschikken over zwart geld. Het gaat om een omvangrijk schandaal van fraude, bij de lekken over HSBC alleen zijn namen van meer dan 3.000 Belgen opgedoken waaronder bijna duizend uit de diamantsector. Maar toch was er opmerkelijke stilte vanuit de hoek van de rechtse regering. Waar N-VA’ers moord en brand schreeuwen over hypothetische voorbeelden van 60-jarigen die nog een uitkering als schoolverlater krijgen, wordt in alle talen gezwegen over diamantairs die de gemeenschap voor miljoenen oplichten. Het zal een kwestie van prioriteiten zijn.
Na alle propaganda over werklozen die niet genoeg geprikkeld worden om werk te zoeken, blijken de echte profiteurs geen werklozen te zijn. Na alle propaganda over acties van gewone werkenden die het economisch herstel zouden bedreigen, blijken de echte bedreigingen voor de economie eerder uit de hoek van een elite te komen die jarenlang grote bedragen aan de gemeenschap heeft ontzegd om zichzelf te verrijken. De belastingontduiking versterkt immers de kloof tussen rijk en arm, een kloof die door internationale instellingen als een bedreiging voor de economie wordt gezien.
Als SwissLeaks iets duidelijk maakt, dan is het wel dat de vraag om ons te laten opdraaien voor de crisis totaal misplaatst is. Moeten wij besparen zodat zij zich op al dan niet illegale wijze verder kunnen verrijken? Het maakt bovendien duidelijk dat de rechtse regering wel hard optreedt tegen gewone werkenden en uitkeringstrekkers, maar in de praktijk poeslief is voor de grote fraudeurs. In Antwerpen wordt het leger ingezet om de diamantbuurt te beschermen, maar het inzetten van de politie om de fraudeurs aan te pakken ligt er veel moeilijker. Ook dat is een kwestie van prioriteiten.
SwissLeaks geeft ook aan dat er voldoende middelen aanwezig zijn om een ander beleid te kunnen voeren. Een harde aanpak van fiscale fraude in het kader van een nationalisatie van de financiële sector onder democratische arbeiderscontrole en –beheer en een overheidscontrole op buitenlandse handel om kapitaalvlucht te stoppen, kan ervoor zorgen dat de bestaande middelen worden aangewend voor de behoeften van de meerderheid van de bevolking.
-
LuxLeaks versus sans-papiers. Klassensysteem in actie

De gevangenis van Steenokkerzeel waar mensen-zonder-papieren worden opgesloten in afwachting van hun deportatie. Mensen die vluchten op zoek naar een betere toekomst worden in een gevangenis gestopt. Grote fraudeurs gaan vrijuit, met hen wil de regering ‘respectvol’ omgaan. (Foto: MediActivista) Het voorstel van de Dienst Vreemdelingenzaken om de politie op vraag van de dienst en zonder toestemming van een rechter een woning te laten betreden om mensen-zonder-papieren op te pakken, vond voorzichtige weerklank bij staatssecretaris Theo Francken (N-VA) en afkeuring bij andere regeringspartijen. Dat een dergelijk voorstel ernstig wordt genomen, is er eigenlijk al ver over.
Als het van de DVZ afhangt, is geen huiszoekingsbevel meer nodig om mensen op te pakken om te deporteren. Rechten die voor iedereen gelden en zelfs door de grondwet bepaald zijn, hoeven toch niet toegepast te worden voor mensen-zonder-papieren, lijkt de redenering te zijn. Voor Theo Francken is dat geen probleem, maar zelfs voor zijn liberale regeringspartners gaat het te ver. Het gaat overigens niet alleen om het betreden van een woning om iemand op te pakken, maar ook om een echte huiszoeking te verrichten. In de media stelde een woordvoerder van DVZ: “Soms vermoeden we dat iemand een geldig paspoort heeft, maar laat hij dat thuis liggen en wil hij er niemand om sturen, zodat hij zijn repatriëring voor zich uit kan schuiven.”
Er zijn heel wat wantoestanden waarbij mensen-zonder-papieren in de val gelokt worden om toch maar het land uitgezet te worden. De nieuwe regering wil meer mensen uitwijzen en dit met minder middelen. Er wordt bespaard door bijvoorbeeld chartervluchten in te zetten via het Europees agentschap dat de buitengrenzen van Europa bewaakt. En er worden ook extra inkomsten gezocht door bijvoorbeeld bij gezinshereniging een taks te vragen.
Een huiszoeking zonder gerechtelijk bevel, een hard deportatiebeleid. Die mensen-zonder-papieren hebben de pech dat ze geen grote fraudeurs zijn die via Luxemburg en andere belastingparadijzen allerhande constructies hebben opgezet om de gemeenschap op te lichten. Dan kunnen ze in het ergste geval nog steeds hun vervolging afkopen, zoals in de diamantzaak Omega Diamonds gebeurde. Terwijl N-VA-staatssecretaris voor fraudebestrijding Elke Sleurs benadrukt dat ze respectvol wil omgaan met fraudeurs, is er bij mensen-zonder-papieren van respect geen sprake. En dan hebben ze vaak nog niets fout gedaan ook. Tenzij vluchten op zoek naar een toekomst tegenwoordig een misdrijf is.
Voor de miljarden van grote bedrijven geldt een systeem van open grenzen, dat geld kan overal naartoe reizen zonder enige beperking. Voor wie geen miljarden heeft, sluit Fort Europa de grenzen en dreigt deportatie. Via Luxemburg worden al jarenlang belastingcadeaus uitgedeeld aan grote bedrijven. Allerhande constructies zorgen ervoor dat de grote bedrijven amper nog belastingen betalen, zo verhuisde Colruyt enkele miljarden naar Luxemburg om op een winst van 87 miljoen euro uiteindelijk amper 5.000 euro belastingen te betalen. De prioriteiten van dit systeem worden helemaal duidelijk als je weet dat het gerecht na de onthullingen van LuxLeaks effectief in actie is geschoten. Maar dan wel om de klokkenluider op te sporen en te vervolgen.
Dit beleid rijdt voor de allerrijksten, de grote bedrijven en de topkapitalisten. Zij krijgen een rode loper uitgerold om hun vrijheid van uitbuiting en winstmaximalisatie optimaal te kunnen benutten. En al wie daarbij in de weg loopt, wordt hard aangepakt. De slachtoffers van het asociale beleid, zowel hier als in de neokoloniale wereld, worden steeds repressiever aangepakt. Tegen dit systeem is verzet noodzakelijk. Uitbuiting en ongelijkheid zijn eigen aan het kapitalisme, de bijhorende repressie om de ongelijkheid in stand te houden en te kunnen vergroten eveneens. Regels en rechten worden aangepast naargelang het de allerrijksten uitkomt. Dit kunnen we veranderen door consequent te strijden tegen het kapitalisme en voor een socialistisch alternatief, een systeem dat vertrekt van de behoeften en noden van de overgrote meerderheid van de bevolking.