Tag: loonstop

Op 26 september was er in Brussel een actie van een 100 tot 200 militanten die protesteerden tegen de loonstop. De Belgische regering wil minstens voor 2013-14 en mogelijk ook daarna alle lonen bevriezen. Althans alle lonen van gewone werkenden. Het initiatief voor de actie van vorige week ging uit van de CNE (Franstalige christelijke bediendenbond), de Brusselse afdeling van ACOD-LRB (Lokale en Regionale Besturen) en de Europese Actiecomités. De actie had als centrale slogan: “Bevries de winsten, niet de lonen”. Het was een kleine actie, maar er ging een groot enthousiasme van uit.

Maxime (Brussel)

We mogen het belang van de voorgestelde maatregelen niet onderschatten. De regering wil de wet op de concurrentiekracht van 1996 aanpassen. Achter de loonstop zit een ideologische logica van een neoliberaal beleid dat ‘structurele hervormingen’ en ‘besparingen’ centraal stelt. De Belgische regeringen richten zich tegen de werklozen, de gebruikers en het personeel van het openbaar vervoer, cultuur, onderwijs, gezondheidszorg,… Dat dient allemaal om de ‘noodzakelijke’ inspanningen te leveren en te antwoorden op de eisen van strikte begrotingen.

Alle regeringen (en ook de ‘socialisten’ die er in zitten) aanvaarden de recepten van de rechterzijde en het patronaat als enige oplossingen om ‘uit’ de crisis te geraken. Dat die crisis zelf werd uitgelokt door een bankencrisis in 2008 en de reddingsoperatie die erop volgde, is al lang vergeten. Het probleem oplossen door het erger te maken, zal niet leiden tot vooruitgang voor de werkende bevolking.

De besparingslogica en de retoriek van ‘redelijke inspanningen’ (zoals het verkondigd wordt door bepaalde ‘onpartijdige’ journalisten), is er vooral op gericht om de winsten van de grote kapitalisten in stand te houden. De regeringen nemen maatregelen die de economische vooruitzichten verder ondermijnen, ze knippen in onze koopkracht. Om de winsten op peil te houden, wordt vervolgens ingehakt op alle sociale verworvenheden van de arbeidersbeweging. In naam van de concurrentiepositie worden onze lonen aangepakt en dat is nog maar het begin. Alle arbeidsvoorwaarden liggen onder vuur.

Het verzet tegen dit beleid is belangrijk. Er is een actiebereidheid, dat bleek eerder bij zowat alle syndicale acties dit jaar. We moeten aansluiting vinden bij een democratisch strijdsyndicalisme. Een actieplan om ook over te gaan tot algemene stakingen is nodig om vanuit de basis een krachtsverhouding uit te bouwen.

Hieronder enkele foto’s van de actie op 26 september, foto’s van ‘Solid Photos’.

De regering heeft voor 2013-2014 een loonstop opgelegd en wil dat de komende jaren verderzetten. Dat heeft tot heel wat ongenoegen geleid. Onze lonen zitten in de diepvries, maar de facturen en kosten niet. De ondermijning van de indexering zorgt er bovendien voor dat de automatische aanpassing van de lonen de reële levensduurte niet volgt.

Schrok je ook toen je je energiefactuur in handen kreeg? Je geld werd goed besteed: Elia (de beheerder van het elektriciteitsnet in ons land) heeft het onder meer gebruikt om zijn voormalige baas, Daniel Dobbeni, als consultant aan te werven. Voor een missionarisloon kan dat niet, de man krijgt 400.000 euro voor een opdracht van 170 dagen. Dat is 2.400 euro per dag!

De vakbonden verzetten zich tegen de loonstop en tegen de schandalige toplonen in zowel de publieke als de private bedrijven. Zelfs in de media weerklonken kritische stemmen. Maar met kritische opmerkingen en veroordelingen zullen we er niets aan veranderen. De Franstalige metaalbond van het ABVV, het MWB, trok naar de Raad van State en kreeg daarbij de steun van de Franstalige bediendenbond van het ACV, het CNE. Daarna trokken de drie grote vakbonden naar de Internationale Arbeidsorganisatie. In beide gevallen werd de beperking van de vrijheid van onderhandelen als argument ingeroepen.

“De loonstop verhindert ons om een loonsverhoging te onderhandelen, wat nochtans een basisrecht van de werknemers is. Het is een inbreuk op de internationale conventies inzake vrijheid van onderhandelen”, aldus ACV-voorzitter Marc Leemans. Dat klopt. Maar wat indien de Internationale Arbeidsorganisatie België veroordeelt? Dan zou dat een morele blaam zijn en “een affront voor ons land”, aldus Leemans. “België zou landen als Colombia en Guatemala vervoegen, landen die met de vinger worden gewezen door de Internationale Arbeidsorganisatie.” Het patronaat en de regering beven wellicht van de schrik…

We hebben er geen probleem mee dat alle mogelijke middelen worden aangewend om de werkenden, hun sociale verworvenheden en rechten te verdedigen. Dat kan ook de gerechtelijke weg of de Internationale Arbeidsorganisatie omvatten. Maar laat ons duidelijk zijn: zonder het gewicht van actieve strijd van de georganiseerde arbeidersbeweging was de 8-urendag of het stakingsrecht er nooit gekomen. Zonder een krachtsverhouding op straat en in de bedrijven op te bouwen, is het onmogelijk om de asociale tsunami van het patronaat en haar politieke marionetten een halt toe te roepen. De kleine juridische en andere middelen kunnen enkel dienen om de effectieve strijd te versterken, niet als excuus om de strijd op het terrein uit de weg te gaan.

De vakbonden wijzen er terecht op dat het overlegmodel constant onder vuur ligt door het patronaat en de winsthonger. Het is hoog tijd dat hier conclusies uit worden getrokken om terug te keren naar een strijdbaar syndicalisme waarbij de strijd doeltreffend en democratisch wordt georganiseerd. Voor de zomer werden alle oproepen tot actie enthousiaster en massaler overgenomen dan verwacht, maar telkens opnieuw bleef het wachten op een vervolg laat staan op een duidelijk en opbouwend actieplan. We hebben kostbare tijd verloren, maar het is niet te laat om onze strijd te organiseren.

Op 26 september was er een kleine betoging tegen de loonstop op initiatief van het CNE, de Brusselse afdeling van ACOD LRB (Lokale en Regionale Besturen) en de Actiecomités tegen besparingen in Europa. Het was een beperkte actie die niettemin aantoonde dat we op basis van actief verzet wel degelijk openingen kunnen maken om zo tot resultaten voor de arbeidersklasse te komen.

Op 26 september omsingelen we het parlement!

Oproep van de organisatoren

In naam van het heilig concurrentievermogen heeft de regering een wet op de “loonmatiging” gelanceerd. Het federaal parlement zal die wet binnenkort goedkeuren; dat zou in principe reeds gebeurd zijn in 2012 met het oog op de begroting van 2013.

We moeten ons met kracht tegen dit wetsontwerp verzetten, dat leidt tot nog meer verarming van de werkers, ten voordele van de aandeelhouders! Daarom omsingelen we het Parlement op 12 september aanstaande!

Door een wijziging aan de wet van 1996 op het concurrentievermogen (wet op de loonnorm) wil de regering onze lonen blokkeren tegenover de buurlanden: Frankrijk, Nederland maar vooral in verhouding met Duitsland. En dat voor meerdere jaren!

Het Duits model is dé inspiratiebron geworden van onze regeerders. Over de duistere kanten van dit model zijn ze echter nogal zwijgzaam: geen minimumloon, geen indexering van de lonen, 7 miljoen mini-jobs aan 400 euro per maand, 15% armen… Volgens het Deutsches Institut für Wirtschaftsforschung daalde het gemiddelde reële brutoloon in Duitsland in de periode 2000-2010 met 4,2%, de laagste lonen daalden zelfs met 20% .

We zitten dus echt in een wedloop om het laagste loon, en volgens onze regering moet België deze wedloop ‘winnen’ … Wij verzetten ons tegen het uitspelen van de de Europese arbeiders tegen elkaar en wij willen niet weten van een wet die de werkers verarmt! De regering blokkeert de lonen, maar van een bevriezing van de winsten van de patroons en de bedrijven is geen sprake. En ze staat altijd klaar om miljarden overheidsgeld te pompen in ‘onze’ banken, die nochtans verantwoordelijk zijn voor de crisis.

Aan ons loon zitten, dat is volgens de regering blijkbaar goed voor het ‘ondernemersklimaat’, voor de ‘competitiviteit van onze bedrijven’, en vette bonussen trekken zogezegd investeerders en bekwame bedrijfsleiders aan…

Men zegt er niet bij dat in de afgelopen 10 jaar de Belgische bedrijfswinsten met meer dan 75% gestegen zijn, dat de aandeelhouders drie maal zoveel dividend binnenhaalden, maar dat het beschikbaar inkomen van de gezinnen slechts met 13% steeg …

We hebben genoeg van de georganiseerde armoede!

BIJEENKOMST OP 26 SEPTEMBER TE 17u AAN DE CONGRESKOLOM (Koningsstraat, buiten de neutrale zone)

Dit is een initiatief van CNE, ACV Brussel, ACOD LRB Brussel en de ACSIE-comités (ACtie tegen de Soberheidspolitiek In Europa) / Comités Action Europe (CAE) een samenwerking van syndicale militanten, andersglobalisten, indignados en verontwaardigde burgers. Meer info op Facebook