Tag: linkse eenheid

Paul Magnette reageerde op de opiniepeiling van Ipsos, Le Soir en RTL waarin de Franstalige PVDA (PTB) bijna 7% haalde. Hij stelde: “Deze peiling toont aan wat we al wisten. Met name dat als extreem-links vooruitgaat, de linkerzijde verzwakt. Jammer genoeg betekent een stem voor extreem-links dat rechts er voordeel uit haalt.” Rijkelijk laat, op minder dan 100 dagen voor de verkiezingen, begint de PS van Magnette blijkbaar na te denken over hoe de linkerzijde kan versterkt worden.

Jammer dat de partij van de premier daar niet aan dacht toen het loyaal het besparingsbeleid mee vorm gaf. Misschien kan Magnette eens uitleggen hoe hij denkt dat een verzwakking van onze levensstandaard de linkerzijde kan versterken? Bij het besparingsbeleid stapt de PS overigens zonder aarzelen mee in de verdeel-en-heerslogica waarbij de zwaksten eerst worden aangepakt. Werkloze schoolverlaters of asielzoekers worden hard geviseerd, als stormbreker om na de ‘zachte’ besparingen op de volledige werkende bevolking over te gaan tot harde aanvallen na de komende verkiezingen. De linkerzijde versterken kan door te vertrekken van solidariteit en strijd voor vooruitgang, niet door een poging tot gecontroleerde achteruitgang.

De PS probeert het argument van het ‘minste kwaad’ een nieuwe invulling te geven. Een versterking van de PVDA zou volgens de PS haar positie tegenover de N-VA verzwakken en bijgevolg de kans op een rechtse regering vergroten. Dat was een te verwachten argument waarbij het overigens opvallend is dat de SP.a er amper nog mee uitpakt. Zou het zijn omdat de SP.a zonder problemen met dezelfde N-VA in de Vlaamse regering stapte? Of omdat de partij zo ver mee gestapt is in de logica van lastenverlagingen voor de grote bedrijven dat ze zelf beseft dat het verschil met de voorstellen van N-VA niet eens zo groot is? De dreiging van een regering onder leiding van N-VA is reëel en zou leiden tot een meer provocatieve aanpak van alle sociale verworvenheden. Waar de PS een poging onderneemt om die verworvenheden bij mondjesmaat af te bouwen, gedraagt N-VA zich als een olifant in een porseleinenkast.

Maar het resultaat is niet zo verschillend. Na 25 jaar PS-bewind in de federale regering is de kloof tussen arm en rijk in dit land nog nooit zo groot geweest. De armoede nam toe, onze reële lonen namen af, de index werd ondermijnd, de jacht op de werklozen werd georganiseerd, de werkloosheidsuitkering werd voor schoolverlaters in de tijd beperkt tot drie jaar,… Hoeveel van die vetbetaalde topmanagers in (semi-)overheidsbedrijven werden door de sociaaldemocratie aangesteld? Hoeveel volledige of gedeeltelijke privatiseringen – ‘strategische consolidaties’ noemde Di Rupo het toen hij destijds private aandeelhouders voor Belgacom zocht – werden door de sociaaldemocratie doorgevoerd? Waar heeft de PS van Magnette en Di Rupo het verschil gemaakt?

Een electorale versterking van PVDA en haar intrede in het parlement kan de volledige linkerzijde versterken. In landen waar meerdere linkse formaties aanwezig zijn, staat de linkerzijde doorgaans sterker dan in die landen waar één formatie een monopolie heeft. Denk maar aan Nederland, Duitsland, Griekenland,… Naar aanleiding van de persvoorstelling van de lijst PTB-GO langs Franstalige kant merkte Carlo Briscolini, voorzitter van het ABVV-Gewest van Charleroi en Zuid-Henegouwen, terecht op: “Het is door discussie en betwisting, wanneer verschillende tendensen zich uiten, dat een debat vooruit gaat.” Diversiteit versterkt de linkerzijde, maar dan mag die linkerzijde niet alleen bij verkiezingen aanwezig zijn. Iedere verkozen positie moet gebruikt worden om te bouwen aan een breed front van verzet tegen het besparingsbeleid dat na de verkiezingen zal volgen.

Wij zijn het bijgevolg niet eens met de verklaringen van Magnette. Het is een poging om het oude argument van ‘het minste kwaad’ in een nieuw kleedje te stoppen. In het verleden heeft dit argument ons enkel meer asociale beleidsmaatregelen opgeleverd, er is niets dat aangeeft dat dit nu anders zou zijn. Integendeel, na de verkiezingen van mei is er een lange periode zonder verkiezingen en dus een uitgelezen ogenblik om tot hardere besparingen overgaan.

Een uitgebreider standpunt van LSP over hoe wij tegenover de verkiezingen van mei 2014 staan, zal de komende dagen op socialisme.be verschijnen.