Tag: Jozef Chovanec

Afgelopen zaterdag voerden campagne Solidarity en Blokbuster een eerste prikactie in Charleroi om te protesteren tegen zowel het politiegeweld, de nazigroet tijdens dat geweld als de doofpotoperatie waarin de dood op Jozef Chovanec na de feiten verdween.

Toen de weduwe van de overleden man de beelden van het politiegeweld publiek maakte, waren teveel mensen geschokt om het incident in de doofpot te houden. Toch blijven nog veel vragen: wie wist wat op welk ogenblik? Zijn er nog gevallen van dergelijk politiegeweld? Waarom is niet harder opgetreden tegen de agente die de Hitlergroet bracht? En ook: zal geprobeerd worden om de feiten straks in een tweede doofpot te steken?

Na het dodelijke politiegeweld op George Floyd in de VS en het daaropvolgende protest, verklaarden heel wat politici en journalisten dat dit een specifiek Amerikaans incident was en dat zoiets bij ons niet kan. Dat Jonathan Jacob tien jaar geleden in een cel om het leven kwam na politiegeweld, was de uitzondering die de regel zou bevestigen. Nu blijkt dat die uitzondering niet zo eenmalig was. Opnieuw werd geen medische hulp ingeroepen terwijl dit duidelijk noodzakelijk was, maar werd voor harde repressie gekozen. Opnieuw kwam het geweld pas naar buiten toen de nabestaanden van het slachtoffer de schokkende beelden lieten zien. Opnieuw was er een duidelijke poging tot doofpot waarbij niemand van iets wist, maar iedereen eigenlijk alles had kunnen en moeten weten.

Dit werpt natuurlijk de vraag op of er nog gelijkaardige incidenten zijn. Als het toezicht op de politie wordt overgelaten aan het Comité P, waarvan de onafhankelijkheid vrij algemeen betwist wordt in mensenrechtenmiddens, zullen we wellicht nooit weten hoeveel andere incidenten er zijn. Het politiegeweld duikt blijkbaar enkel in de media op als de nabestaanden schokkende beelden in hun bezit hebben.

Op 26 februari 2018, meteen na de feiten, vroeg de Slovaakse overheid naar tekst en uitleg over het politiegeweld in Charleroi. Er waren mails tussen de FOD Buitenlandse Zaken het Comité P. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken was Didier Reynders, de minister van Binnenlandse Zaken die mee bevoegd is voor toezicht op de politie was Jan Jambon.

Uiteraard en gelukkig is het politiegeweld hier niet zo breed verspreid als in de VS, maar wie er zich tegen verzet kan wel veel leren uit de VS. Jarenlang maakten politici beloften over toezicht en maatregelen om het geweld in te dijken. Daar kwam niets van in huis. Het was enkel door het aanhoudend massaprotest dat de agenten die bij de moord op George Floyd betrokken waren, geschorst en vervolgd werden. Niet dat dit volstond om het geweld te stoppen: deze week viel opnieuw een zwart slachtoffer bij politiegeweld in Wisconsin. Het was door het massaprotest dat eisen als een stevige vermindering van de middelen voor repressie en politie op de politieke agenda kwamen. De Amerikaanse betogers zeggen: investeer in zorg en onderwijs, niet in dodelijke repressie. Ze stellen dat het hele systeem schuldig is.

In de strijd tegen politiegeweld moeten we niet rekenen op de politici of zogenaamde controlediensten, we moeten het zelf op de agenda zetten. Daarom was het belangrijk dat we vorig weekend een eerste protestactie hielden in Charleroi. Zaterdag volgt een nieuwe actie in Brussel aan de FOD Justitie (Waterloolaan 115, metro Munthof).

We doen dit met de boodschap dat racisme moet bestreden worden met solidariteit. Dat sociale eisen moeten afgedwongen worden zoals degelijke jobs voor iedereen, een minimumloon van 14 euro per uur, betaalbare huisvesting, massale bouw van sociale woningen en een radicaal investeringsplan in openbare diensten, onderwijs en zorg. Het kapitalisme in crisis leidt tot meer verdeeldheid zoals racisme en tot meer geweld. Een andere samenleving is nodig om een einde te maken aan dodelijk politiegeweld!

• Facebook evenement voor het protest van komende zaterdag