Your cart is currently empty!
Tag: hoofddoekenverbod
-
India. Studenten protesteren tegen hoofddoekenverbod en eisen vrije keuze

De regerende rechtse BJP van Modi verloor terrein in de strijd tegen de boeren en de werkende klasse van India. De rechterzijde maakt nu van het lichaam van jonge vrouwen een slagveld. De hoofddoekenrel begon in de zuidelijke stad Bangalore, in de staat Karnataka, maar leidt nu in heel het land tot protest ter ondersteuning van het recht van vrouwen om zelf te kiezen of ze een hoofddoek dragen op school of niet. In steden als Delhi, Kolkata, Chennai en Hyderabad hebben jonge vrouwen en meisjes het voortouw genomen in de beweging. Ze eisen dat de door BJP geleide regering het recht van vrouwen om een hoofddoek te dragen in openbare scholen respecteert.
Door Joey en Mou (ISA India)
Het protest begon toen studenten de toegang tot de campus werd ontzegd omdat ze een hoofddoek droegen in het Kandapur PU College, een college waar studenten al decennia lang een hoofddoek dragen. Nadat veel studenten weigerden, kwam de deelstaatregering tussen om de ongrondwettelijke handeling van de onderwijsinstelling te ondersteunen. Hindutva-groepen (chauvinistische en nationalistische hindoe-extremisten) gingen over tot massale intimidatie van moslimstudenten en betogers, onder meer door met een saffraankleurige sjaal te verschijnen en de religieuze slogan ‘Jai Shri Ram’ te roepen terwijl ze probeerden meisjes met een hoofddoek de toegang tot de campus te ontzeggen. Er zijn geen soortgelijke verboden voor bindi’s, tulbanden, kruistekens … Zelfs in het Indische leger mogen Sikhs bijvoorbeeld hun tulbanden houden. Het argument dat dit verbod het seculiere karakter van het onderwijs moet beschermen, is nonsens. Dit is een aanval op de moslimgemeenschap in een context die gekenmerkt wordt door een sterke toename van het aantal communautaire aanvallen op religieuze minderheden en tegen moslims in het bijzonder.
Deze aanvallen zijn geëscaleerd tot het punt waarop jonge betogers door de politie worden gecontroleerd en er arrestaties plaatsvinden. De BJP en andere Hindutva-groeperingen schamen zich er niet voor om de macht van de staat te gebruiken om jonge meisjes die gewoon naar school willen gaan op te pakken. Het doel is om de rust te verstoren en wanorde te bevorderen.
Aanvallen op vrouwen niet nieuw voor BJP
Om de context te begrijpen, is het belangrijk te weten dat dit niet de eerste keer is dat de BJP vrouwen gebruikt als pionnen om hun hindoe-chauvinistische agenda te promoten. In Karnataka volgt dit op een nieuwe “anti-conversie” wet die niet alleen is ontworpen om de vrijheid van huwelijk en religieuze expressie te criminaliseren, maar ook om mensen aan te moedigen om valselijk slachtofferschap te claimen voor financieel gewin, aangezien de “dader” voor de rechter kan worden gedaagd voor maximaal vijf lakh (1 lakh = 100.000) roepies. Deze en andere soortgelijke wetten in het land (zoals in Uttar Pradesh, waar valse beschuldigingen van ‘liefdesjihad’ leidden tot de onterechte arrestatie van een jong echtpaar en tot een miskraam van de bruid in de gevangenis) zijn natuurlijk niet gebaseerd op het algemeen belang of de ‘veiligheid’ van vrouwen, maar zijn in feite bedoeld om de veiligheid en de openbare orde te ondermijnen door communitarisme aan te moedigen en segregatie in de wet vast te leggen.
Het doel van deze beperkingen is veelvoudig: één doel is de gemeenschap te verontrusten en een escalatie van de situatie tot geweld aan te moedigen, hetgeen de BJP in de kaart zou spelen. Daarnaast zijn deze beperkingen bedoeld om moslims, met name jonge vrouwen, te intimideren zodat zij niet meer aan de Indische samenleving deelnemen. De BJP heeft gezien dat zij door dergelijke flagrante schendingen van de burgerrechten rechtse menigten kan opzwepen om het karwei voor hen af te maken, zelfs wanneer hun ongrondwettelijke wetten door de rechtbank worden vernietigd, zoals vorig jaar in het Hooggerechtshof van Gujarat. Door hun basis op te hitsen en escalatie aan te moedigen tot het punt van geweld, proberen de BJP en co in de praktijk niet-Hindoes uit de samenleving te bannen, terwijl op papier het pluralisme wordt verdedigd. Ongetwijfeld is de rechterzijde van plan deze trend voort te zetten, aangezien het ongrondwettelijke hoofddoekenverbod zich reeds heeft uitgebreid tot Madhya Pradesh, waar een overheidsschool deze week hoofddoeken heeft verboden. N
et als de verbodsmaatregelen die in het verleden door verschillende andere kapitalistische regeringen in verschillende vormen zijn opgelegd, is ook dit verbod op de hoofddoeken bedoeld om de aandacht af te leiden van de echte problemen waarmee miljoenen mensen uit de arbeidersklasse en de arme bevolking te kampen hebben, zoals de duizelingwekkende toename van de ongelijkheid, de prijzen van basisgoederen, de werkloosheid en de armoede – problemen die in India een rol kunnen spelen in het kader van de lopende parlementsverkiezingen in vijf deelstaten.
Geen vrijheid van keuze
Of een vrouw een hoofddoek wil dragen of niet: het is aan haar om te beslissen over haar eigen lichaam. Geen enkele studente zou moeten kiezen tussen haar hoofddoek en haar opleiding. Terwijl de Hindutva-dwepers verkondigen dat ze meisjes ‘bevrijden’ van de ‘plicht’ om een hoofddoek te dragen, zijn ze zelf diegenen die een verplichting opleggen. Veel vrouwen en meisjes dragen de hoofddoek omdat het hen een gevoel van veiligheid en vertrouwen geeft in een maatschappij waar seksisme welig tiert. De parlementsleden van de BJP hebben geen belang bij de bescherming van de veiligheid van vrouwen. Ze aarzelen niet om leugens te verkondigen, zoals de stelling dat Hindoe-mannen de “vrouwen aanbidden” en “nooit met kwade ogen aankijken”, bedoeld om te suggereren dat enkel moslimmannen seksmisdrijven plegen.
Tegelijkertijd is er voortdurend victim-blaming van vrouwen die slachtoffer werden van seksueel misbruik, waarbij er niet naar hen geluisterd wordt maar ze zelf de schuld krijgen op basis van hun kleding. De hypocrisie van de regeringspartij kwam volledig tot uiting toen Renukacharya, plaatselijk parlementslid voor de BJP en politiek secretaris van de premier, onlangs beweerde dat het aantal verkrachtingszaken toeneemt omdat sommige jurken die vrouwen dragen mannen “opwinden”. Met andere woorden, vrouwen zijn zowel te bedekt als niet bedekt genoeg – het is altijd hun schuld. Hieruit blijkt hoezeer de regeringspartij erop gebrand is het lichaam van vrouwen te controleren, zelfs als dat betekent dat zij zowel één standpunt als het tegenovergestelde ervan verdedigt.
We zagen ook hoe sommigen aan de ‘pro-hoofddoeken’-kant hetzelfde deden. Zo was er Zameer Ahmad, een parlementslid van Congress, die verklaarde dat “het percentage verkrachtingen in India één van de hoogste is… omdat de vrouwen geen hoofddoek dragen.” Dit is geen verdediging van vrouwen, maar gewoon victim-blaming. Dit soort “steun” is misplaatst en gaat voorbij aan de kwestie dat de beslissing om al dan niet een hoofddoek te dragen niet moet bepaald worden door de overheid, echtgenoot of familie, maar door de persoonlijke keuze van de vrouw zelf.
Het opbouwen van een feministisch en seculier India betekent niet het opleggen van dwingende en onderdrukkende verplichtingen rond het lichaam van vrouwen, maar veeleer het waarborgen van keuzevrijheid en privacy voor iedereen. Het betekent ingaan tegen de obstakels voor toegang tot onderwijs voor vrouwen, ongeacht godsdienst, kaste of inkomen. Een socialistisch India zou niet alleen godsdienstvrijheid voor iedereen garanderen, maar ook gratis onderwijs en gegarandeerde jobs voor vrouwen, waardoor de economische en maatschappelijke ketens die vrouwen binden, worden doorbroken. In de strijd voor de vrijheid van vrouwen eisen wij meer investeringen in openbaar onderwijs. Onze belastingen mogen niet gebruikt worden om een regering te financieren die jonge meisjes arresteert omdat ze naar school willen gaan!
Pogingen tot verdeeldheid beantwoorden met solidariteit
Door aanvallen op de soevereiniteit van vrouwen over hun lichaam, hun religie en hun huwelijkse staat aan te moedigen, laat de rechterzijde zien dat ze begrijpt hoe ze de vele vormen en lagen van onderdrukking in haar eigen voordeel kan gebruiken. Vrouwen, die het in India ongeacht de gemeenschap al zo moeilijk hebben door de astronomische omvang van seksueel geweld, seksuele intimidatie en discriminatie op grond van geslacht, krijgen met deze genderspecifieke religieuze discriminatie opnieuw te maken met een andere vorm van onderdrukking. De heersende klasse is weliswaar onderworpen aan dezelfde vooroordelen als de rest van ons, maar begrijpt niettemin dat haar eigen klassensolidariteit de voornaamste drijfveer is voor haar positie in de samenleving. Door een wig te drijven tussen de kwetsbare delen van de samenleving, willen zij ons tegen elkaar opzetten, de klassieke strategie van verdeel en heers.
Het is echter niet de taak van socialisten om vrouwenkwesties eenvoudigweg onder het tapijt te vegen ten gunste van een benadering die alleen op klassen is gericht. Zoals onze staat van dienst laat zien, staat International Socialist Alternative achter het recht van een vrouw om te kiezen wat ze draagt, hoeveel ze draagt, met wie ze trouwt, of ze trouwt, of ze een abortus laat plegen. We “steunen” deze strijd niet alleen abstract met woorden. We nemen actief deel en organiseren feministische actie over de hele wereld, met projecten zoals Campagne ROSA. Zulke vrijheden worden niet verleend door een welwillende heersende klasse. Ze moeten bevochten en afgedwongen worden door een verenigde arbeidersklasse als onderdeel van een breder programma van socialistische verandering. Als jij vindt dat we, in plaats van een verbod op hoofddoeken, moeten vechten voor meer onderwijs voor meisjes van alle religies, sluit je dan vandaag nog aan bij ISA India!
Weg met het hoofddoekenverbod! Onderwijs voor alle vrouwen!
-
‘Het vergiet van Vlaanderen’ is uit op verdeeldheid
Baas over eigen hoofd!

Actie van studenten aan de KDG
in Antwerpen in maart vorig jaar.
Foto door LiesbethEen proces van een aantal ouders tegen het hoofddoekenverbod op twee scholen van het gemeenschapsonderwijs in Maasmechelen deed de discussie over het onderwerp weer oplaaien. Verschillende politici en commentatoren grepen het aan om met de nodige provocaties de vrije keuze van vrouwen ter discussie te stellen. N-VA-voorzitter De Wever twitterde: “Ik sluit me aan bij de leer van het vliegend spaghettimonster en stuur mijn kinderen naar school met een vergiet op hun hoofd. Gelijke behandeling voor elke overtuiging.” Filosoof Maarten Boudry stelde dat godsdienstvrijheid overbodig is en maar beter afgeschaft wordt.
Door Michael
ROSA verdedigt het recht van vrouwen om zich te kleden hoe ze willen. Of het nu gaat om een mini-rok, een uitgesneden t-shirt, een broek of een hoofddoek. Wij verdedigen het recht op vrije keuze van vrouwen om een hoofddoek te dragen maar ook om geen hoofddoek te dragen. Dit betekent dat we ons verzetten tegen conservatieve strekkingen die het dragen van een hoofddoek willen verbieden maar ook tegen conservatieven die het willen verplichten. De strijd tegen seksisme is ook een strijd voor de vrije keuze van vrouwen, niet voor het verbieden van die keuze.
Verdedigers van het hoofddoekenverbod beweren dat het verbod geldt voor elk uiterlijk religieus symbool. Ze steken echter niet weg dat het vooral om de hoofddoeken te doen is. Moslims zijn een uitverkoren zondebok voor rechtse populisten. Door de focussen op de sociale druk op meisjes om een hoofddoek te dragen, wordt de illusie gecreëerd dat het verbod een bescherming zou zijn van jonge moslima’s.
Dit betekent niet dat moslima’s zonder hoofddoek niet geconfronteerd worden met intimidatie, scheve blikken en racistische en islamofobe opmerkingen. Een bewuste keuze om een hoofddoek te dragen, gaat doorgaans over meer dan religie alleen en het maakt deel uit van identiteitsvorming, waarbij soms zelfs een element van verzet tegen islamofobie speelt. Een verbod maakt geen einde aan de reële sociale druk die sommige meisjes inderdaad voelen om een hoofddoek te dragen. Het leidt tot een verder isolement van deze meisjes die geen toegang tot onderwijs meer krijgen of verplicht worden naar een moslimschool te gaan.
Een hoofddoekendebat versluiert de echte problemen van discriminatie en tekorten in onder meer onderwijs. Wij komen op voor onderwijs dat voor iedereen toegankelijk is, rekening houdt met verschillende achtergronden en dat ook het nodige opgeleide personeel heeft om om te gaan met discriminatie binnen de school, of het nu gaat over groepsdruk of racisme. Dat zijn voorwaarden om zelfontplooiing van een hele generatie met een migratie-achtergrond mogelijk te maken. Vandaag scoort ons onderwijs heel slecht inzake reproductie van ongelijkheid op basis van afkomst. Daar twittert De Wever niet over, meer publieke middelen in onderwijs investeren staat niet in zijn agenda.
Om een vrije keuze mogelijk te maken, is de maatschappelijke positie van vrouwen belangrijk en moet er perspectief op een degelijke toekomst zijn. Dat veronderstelt goede jobs en bijhorende lonen, ongeacht geslacht, religie of voorkomen. Enkel dan is het mogelijk om op basis van eigen financiële onafhankelijkheid eigen beslissingen te maken. Onze campagnes voor strijdbare acties op internationale vrouwendag werden warm onthaald door jonge moslima’s met en zonder hoofddoek voor wie de strijd tegen seksisme verbonden is met het verzet tegen racisme en het besef dat we samen moeten ingaan tegen het asociaal beleid.
? Op de ROSA-conferentie van zaterdag is er een werkgroep over: “Racisme is geen antwoord op seksisme” Iedereen welkom om mee de discussie te voeren!
-
Hoofddoek of niet, de vrouw beslist! Niet haar baas !

Foto: Liesbeth Op 15 maart 2017 kopte De Standaard ‘Werkgever mag hoofddoek verbieden’. Het Europees Hof Van Justitie besliste dat werkgevers hun personeel mogen verbieden om een hoofddoek of ander religieus symbool te dragen.
Standpunt van de Campagne ROSA
Neutraliteit en toegang tot jobs
De uitspraak van het Europees Hof van Justitie komt er op grond van de redenering dat bedrijven een beleid mogen voeren waarbij ze ten aanzien van klanten een neutrale indruk willen geven.
Bedrijven die ‘neutraliteit’ willen uitdragen krijgen hiermee het recht om het zichtbaar dragen van een ‘politiek, filosofisch of religieus tegen’ te verbieden.
Het Europees Hof van Justitie mag dan wel benadrukken dat dit geldt voor alle politieke, filosofische en religieuze tekens, ze miskent daarbij volledig de huidige politieke en sociale realiteit. In een Europa waarin rechts populisme aan een opmars bezig is en waarin reactionaire politici als Trump de eersten zijn om ‘de islam’ en de gehele islamitische bevolking over dezelfde kam scheert als een kleine groep extremisten, zal een dergelijk verbod op religieuze tekens maar al te snel aangegrepen worden om net die moslimgemeenschap die reeds zwaar te lijden heeft onder vooroordelen en discriminatie, nog verder naar de uithoeken van de samenleving te verdrijven.
Deze beslissing zal het voor veel praktiserende moslimvrouwen nog moeilijker maken om te participeren aan de arbeidsmarkt. Een beperkte participatie aan de arbeidsmarkt zal hun financiële afhankelijkheid van hun echtgenoot enkel maar versterken. Nochtans is financiële onafhankelijkheid net één van de belangrijkste punten in de emancipatie van alle vrouwen, zowel moslim als niet-moslim.
Hoofddoek of niet, de vrouw beslist en niet haar baas
Met de uitspraak van het Europees Hof van Justitie wordt ook voor het eerst niet alleen de belangen van private bedrijven boven de vrijheid van religie gesteld maar ook boven het recht van vrouwen om zich te kleden hoe ze willen.
ROSA verdedigt het recht van vrouwen om zich te kleden hoe ze wil. Of het nu gaat om een mini-rok, een uitgesneden t-shirt, een broek of een hoofddoek. Wij verdedigen het recht op vrije keuze van vrouwen om een hoofddoek te dragen maar ook om geen hoofddoek te dragen. Dit betekent dat we ons verzetten tegen conservatieve strekkingen die het dragen van een hoofddoek willen verbieden maar ook tegen conservatieven die het willen verplichten.
Met de uitspraak van het Europees Hof van Justitie wordt het imago en dus ook de winsten van grote bedrijven boven de individuele keuzevrijheid van de vrouw gesteld. De Europese Unie maakt hiermee duidelijk dat de winsten van de grote bedrijven op de eerste plaats komen. Grote bedrijven hebben er immers alle baat bij dat er arbeidsregelementen komen die ontslag wegens het dragen van een hoofddoek mogelijk maken. Op die manier wordt verdeeldheid op de werkvloer gecreëerd. Die verdeeldheid maakt het moeilijker om de strijd aan te gaan voor het behoud van verworvenheden, voor hogere lonen en betere werkcondities.
Als we willen strijden tegen discriminatie, racisme en seksisme, zullen we dus ook de strijd moeten aangaan tegen een systeem dat de winsten van de kapitalistische klasse voorop stelt. En voor een socialistische systeem dat de belangen van de meerderheid verdedigt en niet de winsten van een kleine minderheid!
Racisme is geen antwoord op Seksisme! Voor meer informatie, ga zeker een kijkje nemen op https://nl.campagnerosa.be/programma-rosa/tegen-discriminaties
-
Baas over eigen hoofd! #OntslaMijDanOokMaar
Foto: LiesbethEr is heel wat discussie over de beslissing dat ontslag wegens het dragen van een hoofddoek op het werk kan indien dit reeds in het arbeidsreglement stond voor het begin van de discussie die aanleiding geeft tot het ontslag. Terwijl in de praktijk steeds meer werkgevers welwillend staan tegenover personeel met een hoofddoek – sommigen zien er zelfs een commercieel argument in – komt deze beslissing bij veel vrouwen met een migratie-achtergrond terecht over als discriminerend.
Wij verdedigen het recht op vrije keuze van vrouwen om een hoofddoek te dragen maar ook om geen hoofddoek te dragen. Dit betekent dat we ons verzetten tegen conservatieve strekkingen die het dragen van een hoofddoek willen verbieden maar ook tegen conservatieven die het willen verplichten. Vrouwen kunnen zelf wel beslissen wat ze dragen.
Arbeidsreglementen die ontslag wegens het dragen van een hoofddoek mogelijk maken, moeten bestreden worden. Deze zorgen immers voor verdeeldheid op de werkvloer in plaats van te bouwen aan een zo sterk mogelijke eenheid op basis van respect voor elkaars eigenheden.
Studenten aan de KDG Hogeschool in Antwerpen hielden vandaag een eerste protestactie onder de slogan #OntslaMijDanOokMaar. Een 50-tal studenten (M/V) verzamelden op de campus om zichzelf een hoofddoek aan te meten en samen op de foto te poseren. Een mooie actie die de verbondenheid benadrukte en het gezamenlijke verzet tegen racisme en discriminatie. Voor de studenten had dit niets met religie te maken, maar met de boodschap dat ze zelf wel beslissen over wat ze dragen. Met de Actief Linkse Studenten voerden we deze middag campagne onder studenten voor de Mars tegen Racisme die morgen plaatsvindt. We namen uiteraard ook deel aan de actie op KDG.
Hieronder enkele foto’s door Liesbeth
-
Doek valt over Gentse hoofddoekenverbod
Onder druk van een burgerinitiatief valt het doek over het Gentse hoofddoekenverbod. Dat heeft geleid tot een hernieuwd debat over de kwestie. Wij hebben steeds een standpunt tegen het hoofddoekenverbod ingenomen, maar koppelen dat ook aan de noodzaak van een sociaal beleid waarmee discriminatie en onderdrukking effectief wordt bestreden. Een symbool als het hoofddoekenverbod dat sneuvelt, is positief. Maar er is meer nodig.
Het Gentse bestuur stelt zich graag voor als het meest progressieve van Vlaanderen. Er worden dan ook andere klemtonen gelegd dan bijvoorbeeld het geval is in Antwerpen, waar de rechtse rakker De Wever het voor het zeggen heeft. Terwijl De Wever zoekt naar dubieuze zakenlui om in naam van de citymarketing een eersteklasseploeg te vestigen of zijn politie met tientallen GAS-boetes afstuurt op wie protesteert of zijn vuilniszak op een foute dag buiten zet, probeert het Gentse bestuur het asociale beleid (ook hier zijn er enorme sociale tekorten en wordt niet geaarzeld om het GAS-wapen boven te halen) te verbergen onder een symbolisch progressief sausje. Eerst werd het woord ‘allochtoon’ symbolisch begraven, nu volgt het hoofddoekenverbod voor stadspersoneel aan loketten. Het principe van ‘baas over eigen hoofd’ wordt hiermee versterkt. Die symbolische maatregelen gaan voor N-VA te ver. De partij die pleit voor meer regionale autonomie in Vlaanderen wil de gemeentelijke bevoegdheden beknotten door een algemeen hoofddoekenverbod voor ambtenaren op te leggen.
Het opheffen van het Gentse hoofddoekenverbod leidde tot een hernieuwd debat met eigenlijk dezelfde argumenten die eerder al werden aangehaald. Er was nu wel meer aandacht voor het standpunt van vrijzinnigen die voor het hoofddoekenverbod pleitten. Zowel onder liberale maar ook onder progressieve vrijzinnigen is er heel wat discussie over die hoofddoek en over hoe de impact van religie kan beperkt worden.
Wij zijn het niet eens met het standpunt van de vrijzinnigen die een hoofddoekenverbod verdedigen. Een hoofddoekenverbod zal de impact van religie niet verminderen, maar leidt integendeel tot een versterking van uitsluiting waardoor de nadruk net sterker komt te liggen op wat eigen is aan de identiteit (met zowel culturele als religieuze elementen) van heel wat moslims. Een verbod verdeelt in plaats van te verenigen.
Het opheffen van het Gentse hoofddoekenverbod is volgens ons een positieve zaak. Maar symbolen volstaan niet om discriminatie te stoppen. De kapitalistische crisis leidt tot een steeds scherpere kloof tussen arm en rijk met een kleine superrijke minderheid die een enorme rijkdom opstapelt terwijl steeds meer mensen langs de andere kant moeite hebben om rond te komen. Wie van allochtone afkomst is, valt daarbij nog steeds vaker uit de boot dan anderen. Racisme zit ingebakken in dit systeem en heeft uiteraard ook gevolgen op de ontwikkeling van het bewustzijn onder migranten en afstammelingen van migranten.
Wij gaan uit van de tegenstelling tussen de werkende bevolking (breed gezien, met ook werklozen, gepensioneerden, jongeren,…) en de 1% rijksten die alle touwtjes in handen hebben. Om de 99% te organiseren in een strijd tegen de 1% is het belangrijk om te benadrukken wat ons verenigt, onze plaats in het productieproces wat leidt tot een onderdrukte positie op alle vlakken. Om die eenheid te versterken, mogen we ons niet laten vangen aan vormen van verdeeldheid zoals racisme, seksisme, homofobie of islamofobie. Dat is waarom we het recht om een hoofddoek te dragen alsook het recht om geen hoofddoek te dragen verdedigen.
Dat koppelen we aan een programma dat regelrecht ingaat tegen de dictatuur van de 1%. Het kapitalisme is niet in staat om een meerderheid van de bevolking een degelijke toekomst aan te bieden, wij komen actief op voor een socialistisch alternatief met voldoende en degelijk werk, huisvesting, onderwijs, gezondheidszorg, openbare diensten,… Enkel dan kan discriminatie pas echt begraven worden.
