Your cart is currently empty!
Tag: Brugmann
-
Na 5 dagen staking in het Brugman ziekenhuis, een mogelijke overwinning
Toen dinsdagochtend de medewerkers van het onderhoudsteam van het Brugman ziekenhuis aan hun vijfde stakingsdag begonnen, kwamen de eerste schriftelijke voorstellen van de directie eindelijk binnen. Tot dan toe had de directie het stilzwijgen niet doorbroken.
Het onderhoudspersoneel kent de laagste lonen in de publieke sector. Op dinsdag 5 november gingen ze in staking in het kader van het actieplan van het personeel in de lokale publieke diensten in Brussel. Dat gebeurde rond de eis: “Lonen om te leven, niet om te overleven.” Ze eisen bovendien goede arbeidsomstandigheden door extra collega’s in dienst te nemen. Concreet wordt geëist dat het personeel in graad E meteen omgezet wordt naar graad D, dat alle barema’s meteen met 10% toenemen, dat er een minimumloon van 14 euro per uur of 2.300 euro bruto per maand komt en dat er extra personeel komt om in degelijke omstandigheden te kunnen werken.
Na vier dagen staking, met een goede deelname van de 150 onderhoudsmedewerkers, werd op de algemene vergadering van 12 november beslist om de staking te verlengen. Die dag was overigens een internationale actiedag voor hogere minimumlonen met ook een actie in Brussel rond de 14 euro.
De eerste schriftelijke voorstellen van de directie betreffen verschillende punten. Wat de overgang naar niveau D met loopbaanversnelling betreft, wordt de berekening uitgevoerd door de HR-afdeling. De besprekingen over de praktische toepassing ervan gingen woensdag van start. Wat de werklast betreft, zal een werkgroep (met inbegrip van het personeel) worden opgericht, die uiterlijk begin december conclusies zal moeten voorleggen. Wat de precaire contracten in het team betreft, zullen 3 contracten van bepaalde duur onmiddellijk worden omgezet in vaste contracten om het mobiele team te versterken. Voor toekomstige verplichtingen die de stakers dringend noodzakelijk achten, verwijst de directie naar de conclusies van bovengenoemde werkgroep. In het kader van het welzijnsbeleid moeten functies in de polikliniek worden toegekend aan collega’s aan het einde van hun loopbaan of in een situatie van verandering van loopbaan (modaliteiten te bepalen in de werkgroep).
De stakingsvergadering besliste om de staking op te schorten om vooruitgang te boeken op basis van de engagementen van de directie en het vooruitzicht op effectieve verbetering.
De syndicale delegatie van ACOD-LRB (Lokale en Regionale Besturen) wijst er echter terecht op: “De stakers hopen dat de directie zich aan haar engagementen zal houden en kondigen nu al aan dat zij de actie meteen zullen hervatten als de vooruitgang niet gerealiseerd wordt, zeker met betrekking tot de overgang van graad E naar D. Daartoe is een strategie vastgesteld die onmiddellijk zal worden uitgevoerd indien de directie zijn engagementen niet nakomt.”
Deze mobilisatie en het mogelijke resultaat ervan is een voorbeeld voor alle werkenden die tegen lage lonen strijden! Het is door strijd en de opbouw van een krachtsverhouding dat we verbetering kunnen afdwingen.
Enkele foto’s van tijdens de staking van 7 november in de lokale publieke diensten:
-
Staking in Brusselse publieke ziekenhuizen
Vandaag wordt gestaakt door het personeel van de vijf publieke ziekenhuizen van het netwerk IRIS in Brussel. Aanleiding is de onhoudbare werkdruk, het gebrek aan erkenning van het personeel en meer algemeen de besparingen in de zorgsector die de dienstverlening ondergraven. Hieronder het persbericht van het gemeenschappelijk vakbondsfront in de IRIS-ziekenhuizen.
“Na verschillende acties in de ziekenhuizen de afgelopen maanden, heeft het gemeenschappelijk vakbondsfront van het personeel in het ziekenhuisnetwerk IRIS (CHU Brugmann, CHU Saint-Pierre, Institut Bordet, Huderf – Ziekenhuis IRIS Zuid) een stakingsaanzegging ingediend voor maandag 3 juni. Deze staking gaat in op zondag 2 juni om 20u en eindigt op maandag 3 juni op hetzelfde uur.
“De stakingsdag gaat gepaard met een vakbondsactie voor het gebouw van IRIS in de Dejonckerstraat 46 te Sint Gillis. Personeelsleden en vakbondsmilitanten worden uitgenodigd om er hun woede te uiten terwijl de vertegenwoordigers van de vakbonden en het actievoerende personeel deelnemen aan een overlegvergadering met de directie van het IRIS-netwerk.
“De vakbonden wijzen erop dat de onderhandelingen over de eisen van de Brusselse lokale overheden (19 gemeenten, 19 OCMW’s, IRIS-ziekenhuizen en verenigingen onder hoofdstuk XII) met de directies van de ziekenhuizen bijna volledig stilstaan.
“Wij eisen een algemene herwaardering van de loonschalen, een terugkeer naar de toekenning van de eindejaarspremie, mogelijkheden tot arbeidsduurvermindering, de invoering van een tweede pensioenpijler voor contractuelen en de vergoeding van 100% van de transportkosten.
“Naast die algemene eisen, benadrukken we ook specifieke behoeften van de IRIS-ziekenhuizen:
- Het personeel ziet steeds meer af door de steeds toenemende werkdruk in termen van dienstverlening aan patiënten.
- De directies van de ziekenhuizen (die zich voortdurend beroepen op begrotingsdiscipline) vinden wel geld als het gaat om het uitbreiden van het aantal managementfuncties.
- De nefaste gevolgen van de begrotingsmaatregelen door de federale minister van Volksgezondheid.
“Het personeel van de vijf ziekenhuizen en hun vakbondsvertegenwoordigers eisen dat de directies van de ziekenhuizen snel hun verantwoordelijkheid nemen om een serene en motiverende werksfeer te vestigen, waarbij eerlijke en rechtvaardige lonen en arbeidsvoorwaarden gelden.”
-
BRUSSEL. Verslag en foto’s van het piket aan het Brugmann-ziekenhuis
Het Brugmann-ziekenhuis is een publieke instelling. Maandag werd er gestaakt tegen de asociale maatregelen van de regering. Ondanks de stelling van de site van Le Soir dat er in de ziekenhuizen van het Brusselse Iris-netwerk geen actie werd gevoerd, bleek de staking in Brugmann goed opgevolgd te worden.
De syndicale militanten mobiliseerden gedurende twee weken waarbij een pamflet werd verspreid en er waren ook twee algemene vergaderingen voor het personeel.
Uiteindelijk stonden een 50-tal stakers de volledige ochtend voor de poorten van het ziekenhuis in een levendig en aangenaam piket. De drie vakbonden waren er vertegenwoordigd. Het is niet duidelijk hoeveel personeelsleden uiteindelijk gestaakt hebben, maar er was wel een grote actiebereidheid. Deze staking was nog maar een begin!
-
Fotoreportage van de delegatie van het Brugmann-ziekenhuis
Vandaag kwamen enkele honderden betogers van de gemeentediensten, OCMW, ziekenhuizen,… van het Brusselse gewest bijeen voor een betoging naar het kabinet van minister-president Picqué (PS). De betogers protesteerden tegen de lamlendige houding van de Brusselse autoriteiten waardoor het personeel ter plaatse blijft trappelen. We kregen een fotoreportage toegestuurd van de delegatie van het Brugmann-ziekenhuis.
Door François
-
Brancardiers van Brugmann-ziekenhuis staakten
Na een maandenlange voorbereiding gingen op dinsdag 7 september de brancardiers van het Brusselse Brugmann-ziekenhuis in staking. Ze staakten een dag om te protesteren tegen de ondermijning van hun arbeidsvoorwaarden en om hun eisen te ondersteunen. Een centrale eis is deze van vier bijkomende VTE’s (Voltijdse equivalenten) zodat het werk op een correcte wijze kan worden uitgevoerd. Daarnaast waren er eisen met betrekking tot het materiaal, de infrastructuur,…
De werklast is groter geworden en dit vormt een belangrijk probleem op een ogenblik dat de publieke ziekenhuizen in het Brusselse algemeen worden geconfronteerd met een rampzalige situatie. De activiteiten zijn steeds maar blijven toenemen, terwijl er geen extra personeel bij kwam (*).
Dit probleem beperkt zich niet enkel tot de brancardiers op het ziekentransport. Dit is een probleem bij alle diensten. De strijd van de brancardiers is daarom slechts een eerste stap en mag niet geïsoleerd blijven als we tot overwinningen willen komen. Dat was een centrale boodschap tijdens de staking van de brancardiers op 7 september. Er was een piket met een 15-tal aanwezigen en deze groep trok door het hele ziekenhuis naar de verschillende diensten om de strijd van de brancardiers uit te leggen en de steun van het personeel te vragen. Deze eerste stap was positief en toonde de bestaande vastberadenheid van de brancardiers, ook al probeerde de directie de actie te saboteren door het werk van de brancardiers te laten overnemen door andere personeelsgroepen.
De directie had een ontmoeting met de stakers om naar de eisen te luisteren. Er werd op alle eisen toegegeven, met uitzondering van de 4 VTE’s. Er werd een deadline opgesteld voor 6 oktober, tegen die datum wordt een interne studie verricht. De stakers hielden een vergadering over deze voorstellen en beslisten om de staking op te schorten tot 6 oktober om op die datum opnieuw in staking te gaan indien de eis van bijkomend personeel niet in overweging wordt genomen.
Dit was een eerste keer dat de brancardiers hun kracht toonden in actie. Ze zullen zich klaar houden om indien nodig verdere acties te ondernemen. Hun strijd is in feite deze van alle personeel van de gezondheidssector. Die worden allemaal geconfronteerd met aanvallen op hun arbeidsvoorwaarden en op de zorgverstrekking aan de patiënten. Enkel strijd loont!
(*) Le Soir schreef in 2009 nog: “In 2007 werd met 587.000 patiënten de kaap van een half miljoen overschreden. Er waren twee keer zoveel consultaties als in 1997. De dagverblijven nemen eveneens toe, van 42.000 tot meer dan 51.000 van 2005 tot 2007.”
