Tag: Bergen

  • Sacré Coeur school in Bergen: “Dit doet eerder aan multinationale stakingsbreker denken”

    Een journalist van de krant L’Avenir omschreef de houding van de directie van de school Sacré Coeur in Bergen als één die eerder aan een multinational deed denken. Dat was nadat de school deurwaarders afstuurde op leerlingen die protesteerden tegen problemen met de infrastructuur en de communicatie in de school. Ook het personeel heeft geen gebrek aan ongenoegen tegenover de directie. We spraken hierover met Stefanie, leraar in de betrokken school en afgevaardigde namens de socialistische vakbond.

    “De actie van de leerlingen eind januari was het resultaat van de vreselijke toestand van de school. Er zijn slechts een handvol toiletten voor 1.000 leerlingen en ze zijn in zo’n slechte staat dat sommige leerlingen zich tot het middaguur inhouden om naar de toiletten van een naburige McDonald’s te gaan. De studieruimte is een binnenplaats, een tijdelijke oplossing die al meer dan twee jaar bestaat. Op die binnenplaats vliegen duiven rond, is het koud en bovendien is het vlak naast de speelplaats. Soms moeten leerlingen studeren terwijl de kleintjes er net naast spelen en lawaai maken. Daarnaast ontbreekt het aan degelijke vestiaires en tal van andere dingen.

    “De leerlingen organiseerden een staking waarbij ze het eerste uur de school weigerden te betreden. De meeste jongeren had plakband op de mond gekleefd. Daarna trokken ze de gebouwen binnen en riepen ze slogans op de speelplaats. De directie koos ervoor om deurwaarders in te zetten om de identiteit van de protesterende leerlingen te controleren! Drie vertegenwoordigers van de leerlingen werden ontvangen door de directie, samen met een vertegenwoordiger van de inrichtende macht en de deurwaarders! Deze actie bracht de jongeren meer bij dan 100 uur sociale wetenschappen: ze bleven solidair toen de repressie werd opgevoerd. Deze aanpak van de directeur leidde tot radicalisering van de leerkrachten.

    “Kort voordien waren de leerkrachten tijdens een pedagogische studiedag samengekomen om de talrijke problemen te bespreken inzake de infrastructuur, maar ook rond de organisatie van de school (veranderingen in de organisatie van de examens, organisatie van de start van het schooljaar, …). Tijdens die pedagogische studiedag begin december besloot het personeel om het programma van de namiddag naast zich neer te leggen om samen de diverse problemen te bespreken. We deden dit op een constructieve manier en zochten telkens naar mogelijke oplossingen. We kozen een klein comité die een verslag moest maken voor de directie en de inrichtende macht. De meerderheid van het personeel ondertekende dit verslag.

    “Terwijl we enkel de problemen vaststelden, reageerde de directeur alsof dit een geval van ongeziene agressie was. Twee docenten werden opgeroepen voor een disciplinaire hoorzitting wegens gebrek aan respect voor de directeur. De ene had gewoon een vraag gesteld, net als tientallen andere collega’s. De andere had een zelfgemaakte protestkersttrui gedragen uit ongenoegen met de reorganisatie van de examens die het kerstverlof bedreigde.

    “Daarna waren er solidariteitsreacties en werden enkele werkonderbrekingen georganiseerd. Sinds de tussenkomst van de deurwaarders is de centrale eis van het personeel het vertrek van de directeur. Niemand kan zich voorstellen om met hem verder te werken na dit alles. Tijdens de verschillende werkonderbrekingen namen we de tijd om de verschillende actiemogelijkheden te bespreken. Leggen we al onze hoop in de handen van de inrichtende macht, om maatregelen te nemen tegen de directeur, of bouwen we zelf een krachtsverhouding uit. We kozen voor de tweede optie en begin februari stemden we voor een staking. Op 20 februari legden we uiteindelijk het werk neer, ondanks een poging van de inrichtende macht om de gemoederen te sussen. Er was een grote opkomst en verschillende ouders en leerlingen kwamen hun steun betuigen tijdens de staking.

    “Het conflict is nog aan de gang en we weten niet wat het resultaat zal zijn. Maar ondertussen hebben we belangrijke stappen gezet: het creëren van eenheid onder het personeel, heel wat collega’s sloten aan bij de vakbond en het inzicht dat we ons moeten organiseren om iets te bekomen. We kunnen ons lot niet laten afhangen van verschillende instanties om iets te bereiken: we moeten vooral op onze eigen krachten rekenen. De problemen inzake beheer en infrastructuur zijn wijdverbreid in het onderwijs. In februari waren er bijvoorbeeld ook al acties in de athenea Toots Thielemans en Andrée Thomas in Brusse Deze situatie zou tot veralgemeende acties van personeel en leerlingen kunnen leiden.”

  • Staking van werknemers bij de openbare diensten: Bergen

    Mons_intro Er heerste een strijdbare sfeer deze morgen in de straten van Bergen, waar we een grotere opkomst zagen dan verwacht. Meer dan 1000 mensen gaven gehoor aan de oproep van ACOD om te betogen tegen de maatregelen van de regering Michel die specifiek de ambtenaren raken. Vroeg in de ochtend werden enkele piketten gezet voor bepaalde openbare diensten en bedrijven. Maar vooral het ordewoord om te verzamelen aan de rue Lamir om 10 u. werd heel goed opgevolgd. Verschillende honderden mensen verzamelden om van daaruit te vertrekken in een betoging. Ook militanten van de privésector en het ACV waren aanwezig, specifiek van ACV-Transcom. De betoging ging via het station naar de gevangenis, waar de werknemers van de spoorwegen en de cipiers de rangen vervoegden. Er werd geëindigd op de Grote Markt, waar een etalagepop symbolisch als Michel opgehangen werd.

  • Staking 22/4. Verslagen en foto’s uit Wallonië

    Betoging in Bergen

    In Bergen hield ACOD een betoging met ongeveer 600 aanwezigen. De betoging werd een ‘Rage Parade’ genoemd, een parade van woede. De betoging sloot de voormiddag af en bracht de militanten van de stakingspiketten samen. Ook LSP nam deel aan verschillende piketten en aan de betoging.

    Het spoor lag zo goed als volledig plat en bij busmaatschappij TEC reden amper drie bussen. Sommige scholen en een groot deel van de administratie lagen ook plat. De piketten waren niet overal even groot als eind 2014 maar de piketten werden opgevolgd en de betoging was erg geslaagd.

    De betogers werden vervoegd door militanten uit de rest van de Borinage en ook door militanten van andere sectoren. Er waren zelfs enkele militanten van het ACV. De betoging was enthousiasmerend en strijdbaar. We verdeelden er ons pamflet en verkochten een tiental exemplaren van ons maandblad.

    [divider]

    Verslag en foto’s uit Luik

    Zoals in andere steden waren de piketten ook hier relatief klein, met uitzondering van het station waar enkele tientallen spoormannen verzamelden en onder meer steun kregen van militanten van ABVV Metaal. Onder het spoorpersoneel vooral ACOD-leden maar ook enkele militanten van ACV Transcom.

    We trokken met drie ploegen van LSP door de stad en bezochten onder meer piketten bij de provincie en de gemeentediensten, RVA, ziekenhuizen, middelbare scholen, brandweer, … Zoals tijdens het eerste actieplan trok een groep studenten van ESAS, waaronder leden van Actief Linkse Studenten, naar verschillende piketten. Er was een sensibiliseringactie voor de school van sociale werkers.

    De strijdbaarheid was groot, maar de twijfels aan de top van de vakbondsleidingen en het gebrek aan duidelijkheid en informatie over de perspectieven voor de strijd laten zich ook voelen. Het feit dat de beweging van november en december werd gestopt, woog door op de mobilisatiekracht voor de staking van 22 april. Dat stelde een delegee van de brandweer.

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop