Tag: avondklok

  • Avondklokrellen in Nederland: waar komen ze vandaan?

    De rellen van de afgelopen dagen troffen vooral de armere wijken en hun inwoners. Winkeliers hebben hun kleine bedrijfjes in vlammen zien opgaan of hun inventaris in handen van plunderaars zien belanden. Wellicht zullen sommige winkeliers besluiten uit de wijken te vertrekken, wat de toch al slecht leefbare situatie in die wijken niet ten goede zal komen. De rellen  veroorzaken begrijpelijkerwijs afkeer onder de meerderheid van de bevolking. Maar het volstaat niet om de rellen alleen maar te veroordelen, we moeten ook kijken naar waar ze vandaan komen.

    Reactie door Socialistisch Alternatief, onze Nederlandse zusterorganisatie

    Hoewel Nederland een land is dat niet vaak met rellen wordt geassocieerd, hebben deze rellen nog lang op zich laten wachten. De drie weken durende avondklok die de demissionaire Nederlandse regering heeft ingevoerd, was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. De maatregel zelf heeft brede steun, men begrijpt de noodzaak om het besmettingspercentage terug te dringen voordat de Britse variant medio februari Nederland treft. Halverwege maart zou de epidemie uit de hand kunnen lopen en in april zouden ziekenhuizen overstroomd raken, aldus het RIVM.

    Na jaren van privatiseringen van publieke diensten, waaronder gezondheidszorg door conservatieven, liberalen en sociaaldemocraten, is het vertrouwen in de overheid op een dieptepunt aangeland. In Nederland zijn de vakbonden al decennialang gericht op deals met de bazen zoals tot uiting komt in het ‘poldermodel’. De sociaaldemocratie speelde een verraderlijke rol bij het opleggen van bezuinigingen en zelfs de Socialistische Partij drukte het ”marxisme” weg, onderdrukte degenen die zich daartegen verzetten (ROOD bijvoorbeeld) en omarmde de afgelopen twee decennia een positie van klassensamenwerking (samenwerking zoeken met neoliberale partijen, zoals de VVD in Amsterdam en Arnhem).

    Tegelijkertijd komt schandaal na schandaal aan de oppervlakte waarbij de rijken zichzelf helpen en de armen worden vervolgd. Daardoor begon rechtse propaganda de protesten te domineren. Terwijl armere boeren protesteerden tegen de beperkingen die de overheid hen oplegde voor stikstofuitstoot, werden deze protesten overgenomen en georganiseerd door landbouwmultinationals.

    De PVV van Wilders is geneigd de COVID-maatregelen te steunen en Forum voor Democratie, verzet zich ertegen. “Trumpisme op klompen” om zo te zeggen. Forum voor Democratie boekte grote winst bij de provinciale verkiezingen in 2019, maar verloor terrein ten gunste van de PVV. Ondertussen speelden kleine rechtse groeperingen een rol bij het organiseren van eerdere protesten, maar de huidige rellen zijn een allegaartje van rechtsextremisten, ‘vrijheidsstrijders’ en gefrustreerde jongeren, uitgesloten van scholen, banen en huizen en in confrontatie met een gemeenschappelijke vijand, de staat, voornamelijk georganiseerd via sociale media.

    De voedingsbodem voor de rellen is de grimmige situatie waarmee jongeren in veel gebieden en armere buurten worden geconfronteerd. 30% van de Nederlandse beroepsbevolking werkt in onzekere banen, het hoogste aantal van Europa. In de huidige situatie krijgen ze alleen laagbetaalde banen met weinig werkzekerheid als ze die al kunnen vinden. Het onderwijs in Nederland is duur en de kwaliteit is laag, ook aan de universiteiten. Het woningtekort is enorm en de huren zijn onbetaalbaar. Iets kopen is voorbehouden aan hoger opgeleide jongeren, die daarvoor vaak hun inkomen als partners moeten bundelen.

    Jongeren hebben moeten accepteren dat er helemaal geen hulp van de overheid is om hun problemen op te lossen. En er is flagrante discriminatie van mensen met een andere achtergrond. De regering moest op 17 januari aftreden vanwege het toeslagen schandaal.

    Veel mensen zijn geruïneerd. Gezinnen vielen onder druk uit elkaar. Mensen werden gedwongen te verhuizen en uit huis gezet. Alle betrokken partijen, de belastingdienst, andere ministeries, rechters, het parlement, de media negeerden meer dan tien jaar wat er aan de hand was.

    Werknemers, vooral jonge werknemers, beseffen dat ze geen steun van de staat krijgen. Het enige wat ze krijgen zijn blauwe enveloppen van de belastingdienst. Het schandaal rond de toeslagen maakte duidelijk dat de overheid op gewone mensen jaagt zonder enige rechtvaardiging. Covid kwam daar bovenop en legde de rampzalige resultaten van jaren van neoliberale bezuinigingen bloot. De levering van voldoende persoonlijke beschermingsmiddelen was een mislukking, aangezien de overheid rekende op de goodwill van particuliere bedrijven.

    Dit wordt nu herhaald met vaccins waarvoor geen serieus plan voor massale vaccinatie kan worden uitgewerkt. Enerzijds omdat de particuliere bedrijven niet bereid zijn om levering op een redelijk tijdstip te garanderen, en in mindere mate omdat er enig wantrouwen heerst, vooral onder jongeren, tegen particulier ontwikkelde vaccins. Jongeren hebben in deze context het gevoel dat zij altijd degenen zijn die de dupe zijn.

    En dit keer zijn enkele van de beperkte vrijheden die jonge mensen hebben om zich in ieder geval te amuseren, weggenomen. Toen cafés en concerten sloten, zochten jonge arbeiders een uitlaatklep in feesten onder viaducten, bijeenkomsten in parken, verlaten fabrieken enz. schuilend in de duisternis van de winter. De avondklok nam dat weg.

    De rellen komen niet als een verrassing. Ze zaten er al jaren aan te komen. Zowel op het platteland, in vissersdorpjes als in steden. Helaas bieden de rellen geen perspectief. Het is een opstand, maar een blinde, gericht op de verkeerden.

    De rellen, al drie dagen op rij, hebben de steun voor de regering en de politie vergroot. Alle ministers van de regering vallen over elkaar heen in hun veroordeling van de rellen en beschrijven de “waanzin” van de gebeurtenissen. Bijzonder domme daden waren onder meer het stenigen van een ziekenhuis in Enschede en het platbranden van een COVID-teststraat op Urk. Verbijsterde gezondheidswerkers konden het ziekenhuis niet verlaten toen hun dienst afliep.

    Als vakbondsleiders en linkse partijen de schuld zouden leggen waar het echt ligt, bij de grote farmaceutische bedrijven, de markt en het winstsysteem, zou deze energie kunnen worden gebruikt voor een positieve strijd in het belang van arbeidersgezinnen. Helaas zijn vakbondsleiders en linkse partijen volledig onzichtbaar; de enige vakbondsleiders die naar voren zijn gekomen, zijn vakbondsleiders van de politie. Partijen steunen de regering bij het handhaven van de avondklok, enkele rechtse partijen in de periferie uitgezonderd.

    De VVD zal haar meerderheid bij de verkiezingen in maart vergroten. De hele situatie vergroot helaas ook de steun voor meer repressieve maatregelen. Waar er duidelijk een groot verschil was in het protest in de middag in Amsterdam, onwettig onderdrukt, en de oproep tot “Rellen tegen de regering” na een avondklok in verschillende steden, die uit de hand liepen door brandstichting en plundering.

    Deze gevaarlijke mix van gefrustreerde jeugd en extreemrechts moet worden bestreden. Alleen strijd en organisatie werpen vruchten af. De vakbonden en de linkse partijen zijn niet in staat verbinding te maken met nieuwe lagen op basis van hun aanpak van klassensamenwerking.

    Nodig is om die brede lagen, van uitkeringsontvangers, arbeiders, vakbondsleden te organiseren rond offensieve eisen, zoals:

    • Een minimumloon van 14 euro,
    • Echte banen in plaats van ‘sollicitatiehulp’,
    • Een fatsoenlijk loon voor zelfstandigen,
    • Afschaffing van alle flexibele en nul uren contracten,
    • Betaalbare huisvesting en renationalisering van alle openbare diensten; te beginnen met gezondheidszorg en grote farmaceutische bedrijven; openbaar vervoer en onroerend goed, financiële instellingen om alle middelen te kunnen gebruiken om een ​​echte uitweg te bieden uit de dagelijkse problemen.

    We hebben publiek eigendom, planning en publieke controle nodig, geen private winst. We hebben een echte socialistische partij en vechtende vakbonden nodig. Tijd om een ​​socialistisch alternatief op te bouwen.

  • Avondklok leidt tot onveiligheid op straat. Draagvlak voor maatregelen vereist inspraak

    Foto: Wikimedia Commons

    In het kader van de nieuwe coronamaatregelen werd in de provincie Antwerpen een avondklok ingesteld tussen 23u30 en 6u. Tussen die uren mochten we niet buitenkomen, tenzij om te werken. De avondklok neemt elke sociale controle weg voor wie van en naar het werk moet in die periode. Deze maatregel verkleint volgens het provinciebestuur het besmettingsrisico. De onveiligheid daarentegen neemt toe. Door de hittegolf wordt de naleving van de avondklok tijdelijk niet gecontroleerd, de maatregel zelf is echter nog niet van tafel.

    Door enkele leden van ROSA-Antwerpen

    Heel wat vrouwen hebben reeds hun bezorgdheid geuit over het feit dat het wegvallen van sociale controle hen meer kwetsbaar maakt voor geweld. Donkere straten, gesloten cafés en nachtwinkels boezemen angst in voor wie naar huis wandelt of fietst. Op elk ander moment kan je indien dit nodig zou zijn hulp zoeken op plaatsen waar er nog leven is. Ook voor de coronamaatregelen bleek dat vrouwen ’s nachts minder vaak op straat komen omwille van de veiligheid. Een onderzoek van Amazone in 2015 bevestigde dit. Nederlands onderzoek stelde vast dat 57% van de vrouwen bang is om ’s nachts alleen op straat te gaan.

    Het virus versterkt op verschillende vlakken de ongelijkheden in onze kapitalistische maatschappij. Vrouwen worden dan ook hard geraakt door hoe het beleid omgaat met deze gezondheidscrisis. In eerdere artikels raakten we al enkele zaken aan: de stijgende cijfers van huishoudelijk geweld, heel wat vrouwelijke werkkrachten in sectoren die op de frontlinie staan, onmogelijke combinaties van thuiswerken en kinderen opvangen …

    Per dag doen gemiddeld 10 vrouwen aangifte van aanranding en 8,5 vrouwen van verkrachting. We weten dat het merendeel van deze vrouwen wordt mishandeld door iemand die ze kennen. Het mag duidelijk zijn dat ook in deze situatie een lege straat zonder hulp potentie heeft voor geweld. De corona-crisis heeft het zoeken naar hulp moeilijker gemaakt door beperkte diensten en toegankelijkheid. Deze maatregel zal het er niet op verbeteren.

    De avondklok botst op verzet uit verschillende hoeken. Het is duidelijk dat de economische belangen harder doorwegen dan onze gezondheid. Ook Campagne ROSA deelt de bezorgdheid over deze maatregel. We willen bijdragen aan de discussie over veiligheid op en naast de werkvloer.

    De avondklok is ingevoerd om jongeren te ontmoedigen om ‘s nachts feestjes te bouwen. Niet alleen zijn er initiatieven mogelijk om vrije tijd veilig te organiseren. Er wordt ook genegeerd hoe de werkvloer een doorgeefluik kan zijn voor het virus opdat de economie zou blijven draaien.

    Er zijn een aantal uitzonderingen voor wie nog op straat mag tussen 23u30 en 6u. Mensen die in shiften werken bijvoorbeeld. Als het provinciebestuur een avondklok inlast, moet zij middelen voorzien zodat het personeel dat dan moet werken veilige werkomstandigheden en woonwerkverkeer kan doorvoeren. Het is aan de werkenden om daarover te beslissen: dit heeft immers betrekking op de veiligheid en bescherming op het werk.

    Er zijn mogelijkheden voor het woonwerkverkeer:  een bus of taxidienst die werkenden veilig thuis brengt na de shift, parkeerplaatsen vlak bij de werkplek, meer personeel of beveiliging tijdens het werk, meer bushaltes dichter bij huis en werk kunnen opties zijn. Zo hebben personeelsleden van de MIVB die in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wonen recht op een taxi als de shift start voor 6u01 of eindigt na 22u. We hebben nood aan echte maatregelen, geen oproepen om zelf onze individuele veiligheid te verbeteren door bijvoorbeeld een bus haarlak mee te nemen op straat. Wie weet beter wat nodig is, dan de werkenden zelf? Het is een taak voor de vakbonden om werkenden bijeen te brengen en voorstellen hierover te doen of het toezicht erop te organiseren.

    Dit geldt natuurlijk niet alleen voor de veiligheid tijdens het nachtwerk. De werkomstandigheden moeten altijd veilig zijn. Tijdens de coronacrisis is het pijnlijk duidelijk geworden dat dit vaak niet zo is. Om het werk veilig te houden in coronatijden zou het logisch zijn indien al het personeel op regelmatige basis wordt getest, onder toezicht van de werkenden en hun organisaties.

    Bovendien moet er heel wat veranderen op werkplekken. Eisen die nu terug boven komen, zijn niet nieuw. Denk maar aan de witte woede die al jaren op straat komt voor meer middelen en personeel. Denk maar aan uitbesteed schoonmaakpersoneel dat werkt aan slechte arbeidsvoorwaarden en nog altijd problemen kent rond gezondheidsmaatregelen. Denk maar aan het bijna chronische personeelstekort bij verschillende openbaar vervoermaatschappijen, wat voor zowel reizigers als personeel onveilige situaties betekent.

    Mensen zijn terecht bezorgd over hun gezondheid en nemen vrijwillig maatregelen zoals zelfquarantaine enz. Als we samen door deze crisis willen geraken, is het noodzakelijk dat de bevolking overtuigd wordt van de beschermingsmaatregelen, maar dus ook betrokken wordt bij de opstelling ervan. Dit geldt in het bijzonder op de werkvloer. Daarom reageren wij op de avondklok. Een beperking alleen zal onze gezondheid niet bevorderen. Als er al beperkingen zijn, moet dit steeds gepaard gaan met de nodige middelen om het veilig uit te voeren.

    Deze middelen en ernstige bescherming van alle werkenden kunnen we alleen afdwingen als we ons organiseren. Werkenden en jongeren moeten de lasten van het kapitalisme niet dragen. We hebben het recht om op een veilige manier te functioneren in alle aspecten van het maatschappelijk leven. Het is de taak van een overheid om hier voorwaarden te scheppen. De crisis heeft nog maar eens aangetoond dat de winsten van een kleine minderheid in dit systeem voorgaan op de gezondheid van de grote meerderheid. Juist hierdoor groeit het besef dat we moeten strijden voor een maatschappij waar juist die gezondheid en andere bekommernissen van de werkende bevolking centraal staan. Enkel met organisatie en solidariteit kunnen we een ander systeem afdwingen. Laten we die kans grijpen en ons effectief organiseren!

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop